کیهان ورزشی-

از دست دادن قهرمانی تنها بخاطر تفاضل گل، حسرت بزرگی بر دل پرسپولیسی‌ها گذاشت. آنها اگرچه از قعر جدول به صدر رسیدند و یکی از بزرگترین بردهای دربی را در بازی برگشت از آن خود کردند اما تیم جوانی که برانکو ایوانکوویچ با خون دل آن را ساخته و پرداخته کرده بود، این امید را در هواداران بوجود آورده که تیمشان می‌تواند فصل آینده قهرمانی را بدست آورد. حالا دیگر دل آنها به مردی خوش بود که پس از یک دهه شکوه و بزرگی را به تیمشان بازگردانده بود و تلاش می‌کردند یاد بگیرند بیش از هر بازیکنی به فلسفه و استراتژی سرمربی تیمشان متکی باشند؛ اتفاقی که پیش از برانکو فقط می‌شد در مورد تیم ملی و شخص کارلوس کروش دید که البته چنین چیزی در سطح باشگاهی بخصوص در تیمی چون پرسپولیس به مراتب دشوارتر بود.

در حالی که هواداران رویای قهرمانی را هر روز بیشتر از روز قبل در مخیله خود می‌پرورنداند، دو ستاره تیم که نقش مهمی در اوج‌گیری دروباره پرسپولیس داشتند، به یکباره عزم سفر و لژیونر شدن گرفتند. رامین رضائیان و مهدی طارمی که فصل را با آقای گلی تمام کرده بود، با وجود مخالفت باشگاه مسافر ترکیه شدند تا با تیم درجه چندمی از لیگ فوتبال این کشور قرارداد ببندند. رفتن آنها با سودای رسیدن به رویای بازی در تیم‌های بزرگ اروپایی، با کمرنگ شدن امید هواداران برای قهرمانی همراه بود؛ مساله‌ای که موج انتقادات را به سوی باشگاه و شخص مدیرعامل باشگاه روانه می‌کرد اما در این بین تنها برانکو بود که با عزمی راسخ و استوار میان هیاهوی ستاره‌ها و ضعف باشگاه در مقابل بازیکنان ایستاده و کار خودش را پیش می‌برد. او به آینده اطمینان داشت و برای انکه هواداران را هم به این آینده امیدوار سازد، فقط می‌بایست منتظر شروع لیگ می‌ماند و تا به صورت عملی و نه کلامی، میان هواداران بیش از پیش اعتمادسازی کند.

برانکو که در تابستان هر دو بازیکن را در لیست فصل آینده‌اش قرار داده بود، بدون داشتن آنها به کارش ادامه داد و رفت و آمد آنها و ابراز پشیمانی آنها تاثیری در برنامه‌هاش نگذاشت. پرسپولیس فصل را با قدرت شروع کرد. ماهینی در دفاع راست و علیپور در خط حمله جای این دو بازیکن را پرکردند و ستاره‌هایی که به اروپا فکر می‌کردند، حالا مجبور بودند به دور از ترکیب اصلی فقط به جبران روزهای از دست رفته تابستان، تمرینات سخت جداگانه‌ای داشته باشند. در این بین بازیکنی چون صادق محرمی ظهور کرد و در خط حمله علیپور اعتماد برانکو را بیش از پیش جلب کرد. برانکو برای حفظ کاریزمای خود و شخصیت و ساختار تیمش، چشم بر دو ستاره خود حداقل برای چند هفته‌ای بست و برای تادیب آنها و اینکه به هواداران نشان دهد باشگاه نامش بزرگتر از هر بازیکنی است، فصل را بدون طارمی و رضاییان آغاز کرد.

این دو در حالی توانستند باردیگر دل برانکو را بدست آورند که بارها ابراز ندامت کردند و خواستار بازگشت به ترکیب تیم شدند. در این بین طارمی زودتر به تیم بازگشت و رضاییان پس از اینکه بارها در دقایق پایانی به میدان آمد، بالاخره در اواخر نیم فصل اول توانست در رقابت با ماهینی و محرمی جایی برای خودش دست و پا کند. طارمی که از کار خود و رفتار حرفه‌ای برانکو کاملا متنبه شده بود، در مسیر یک آقای گلی دیگر قرار گرفت اما رضاییان که تاب تاوان پس دادن را نداشت با یک اشتباه دیگر نه تنها از ترکیب اصلی بلکه از مجموعه تیم کنار گذاشته شد و در اختیار باشگاه قرار گرفت. رضاییان که در همان فصل اول به محبوب دل هواداران تبدیل شده بود، علی‌رغم درخواست هواداران برای بخشوده شدن مورد غصب دائمی برانکو قرار گرفت و ناچار شد در پایان فصل پرسپولیس را ترک کند؛ فصلی که پرسپولیس آن را با محرمی جوان با قهرمانی به اتمام رساند تا هواداران بیش از گذشته به تفکرات و تصمیمات برانکو احترام بگذارند.

قهرمانی پرسپولیس یک جمله خاص را بر سر زبان هواداران این تیم انداخت "هر چه برانکو بگوید". این هواداران به این درک رسیده بودند که برانکو بیش از همه دلسوز تیمشان است و او بهترین تصمیمات را برای حفظ بزرگی و عظمت نام تیم می‌گیرد. وقتی این طرز تفکر میان آنها جاری شد و اعتماد به این مرد کروات به غایت خود رسید، دلهره‌ها و استرس‌ها از نتایج و آینده تیم به حداقل رسید و حالا همه روی برانکو حساب می‌کردند نه یک بازیکن خاص. پرسپولیس به نیمه نهایی آسیا رسید اما در این راه طارمی که با تصمیم کودکانه خود باشگاه را به چالش بزرگی با ریزه‌اسپور کشانده بود، با محرومیت 4 ماهه‌ای مواجه و از سوی دیگر پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالاتی محروم شد؛ بلایی که همچنان دامن گیر این تیم است و تا چند روز آینده تکلیفش مشخص می‌شود.

طارمی که روزی در تیم علی دایی به عنوان جوان بااستعداد بوشهری در ترکیب پرسپولیس قرار گرفت و خیلی زود مسیر رشد و ترقی را طی کرد، پس از دو فصل کسب عنوان آقای گلی، با اشتباهی که چوبش را باشگاه و هوادارانش هم خوردند، به چهره‌ای منفور تبدیل شد تا به هواداران ثابت شود که چرا برانکو تلاش دارد که بگوید پرسپولیس بزرگ‌تر از هر نامی است. طارمی هم رفت اما بازهم پرسپولیس قهرمان شد و فراتر از این دو قهرمانی متوالی، نامی بود که به شکوه گذشته خود بازگشته بود. حالا انضباط و معنای تیم بیش از هر چیزی پررنگ بود و تصمیم برانکو مترادف با حفظ این ارزش‌ها بود.

در فصلی که گذشت محسن مسلمان دیگر بازیکنی بود که از نظر انضباطی مورد غصب برانکو قرار گرفت. بازیکنی که بیشترین پاس گلها را در این دو فصل در پرسپولیس داده بود و نقش مهمی در پیروزی 4-2 مقابل استقلال داشت، بخاطر مسائل انضباطی به یک نیمکت نشین محض تبدیل شد و حالا در روزهای اخیر برانکو اعلام کرد که در تیم فصل آینده او جایی ندارد. برانکو باردیگر بر سر ارزش‌ها و اعتقادات خودش باقی مانده و با وجود آنکه تیمش از خرید بازیکن جدید محروم است، ترجیح داده بجای حفظ بازیکنی که ساختار تیمش را برهم می‌زند، ارزش‌ها را حفظ کند.

این موضوع در فضای مجازی موافقان و منتقدان زیادی داشته است. هواداران مسلمان به برانکو می‌تازند و او را مورد نکوهش قرار می‌دهند. در سوی مقابل کسانی که به تفکرات و تصمیمات برانکو در 3 فصل گذشته ایمان آورده‌اند، اطمینان دارند که این مربی باتجربه برای جای خالی ستاره تیمشان فکری کرده و می‌داند چه می‌خواهد بکند. برانکو در مورد دو بازیکن دیگر نشان داد که در چنین مواقعی که مورد انتقاد قرار داشت، با صبوری به آنچه می‌خواست رسید. حالا در مورد مسلمان هم همان تصمیم را گرفته است؛ بازیکنانی که قرار بود برای نسل‌های آینده پرسپولیس الگو باشند اما حالا به درس عبرتی برای آنها بدل شده‌اند.