PDF نسخه کامل مجله
پنجشنبه ۰۹ فروردين ۱۴۰۳ - March 28 2024
کد خبر: ۳۷۸۸۳
تاریخ انتشار: ۲۸ شهريور ۱۳۹۷ - ۱۴:۲۸


کیهان ورزشی-


چه کسی گفت فوتبال مانند زندگی نیست؟ هنوز حماسه سه گله ورزشگاه آزادی بوقوع نپیوسته که کم مانده بود کامیابی نیا مثل تمام بازی ها اخراج شود. اما پاسخ به شانتاژ قطری ها بود یا نیمچه لطف داور کارکشته ازبک به میزبان، خطر از بیخ ما گذشت و کمال ماند و قطری ها خوش باورانه در باد صعود خوابیدند، تا ظرف چند دقیقه همه چیز به سود ما رقم خورد و یک بار دیگر، فوتبال بی در و پیکر ما، باعث خوشحالی مردمی شود که از فشارهای اقتصادی گیج و پریشان هستند! هزار و اندی کیلومتر آن طرف تر، استقلال هم می خواست حماسه ای را ثبت کند. اما بردن تیمی که در لیگ قطر 10 تا 10 تا گل می زند و بازیکنان «گنده» می خرد و در زمین خودمان هم سه گل زده، کار آسانی نیست. اما نزدیک بود، بشود! اگر گل اول قطری ها آفساید اعلام می شد، اگر روزبه آنگونه به کمک داور همین سمت اعتراض نمی کرد، اگر داور مسابقه اینطور غیر حرفه ای و به همین راحتی در دقایق اولیه و بخاطر این اعتراض، به تو کارت نمی داد و در نیمه دوم او را به آن سادگی اخراج نمی کرد، اگر آسیب دیدگی اسماعیلی در دقایق آخرآ آبی ها را 9 نفره نمی کرد و... نه! 90 دقیقه فوتبال که تمام شد، هیچکس حق گفتن اگر و مگر ندارد. کمک های خواسته و ناخواسته داوری و باد و طوفان و اشتباهات کودکانه بازیکنان و... همه و همه، در پایان تنها خلاصه می شود به آنچه در تابلو ثبت شده. اتفاقات فوتبال، مانند رخدادهای بد و خوب زندگی، دیگر قابل برگشت نیست. و حالا تنها دلخوشی ما، داشتن یک نماینده در نیمه نهایی بازی هاست. دلخوشی شیرینی که البته کوچک هم نیست.

فقط آنچه که نباید از یاد ببریم، اول؛ نمایش «خواستن» بچه های ایران زمین بود. جوانانی که بواقع نشان دادند، در حضور کلیه ملزومات فوتبال حرفه ای، قادر به خلق نتایج خوب هستند و دوم؛ دعای مردمی که اکثرا بدون توجه به رنگ ها خواهان پیروزی جوانانشان بودند... خدا رو شکر که «هنوز» تعداد این وطندوستان، بیشتر از رنگ پرستان است!

*دکتر محمد شفایی

نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدید ها
آخرین اخبار