در یک سنجش دقیق و منصفانه ونه مغرضانه ویا فریبکارانه، این نتیجه حاصل جستجوگر می شود که طی استقرار هشت ساله دولت یازدهم و دوازدهم، برای ورزش ایران اتفاق مهم وقابل توجهی رخ نداد و در نظر و عمل این دولت و وزارتخانه مربوطه،تحول ساختاری و قرار دادن ورزش بر ریل پیشرفت دائمی و با شتاب لازم جایگاهی نداشت. در این دوره هم کماکان- حتی بیشتر و بدتر از دوره های قبلی- روزمرگی و نتیجه گرایی و دلبستگی به امور گذرا و سطحی و غافل شدن از مسائل اصلی و مشکلات ساختاری، سیاست اصلی و حاکم و روش رایج و مسلط بود.این در حالی است که به گواهی و نظر بسیاری از اهل فن و کارشناسان که به مقوله ورزش عمقی تر و فراتر از صرفا بازی کودکانه نگاه می کنند و کارکردهای مهم و متنوعی (فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، تربیتی،و...) در جامعه برای آن قائل هستند ،درباره ورزش ایران کارهای اساسی و زیر بنایی مغفول مانده است.علاوه بر این برای اینکه ورزش ایران بتواند از ظرفیت ها و داشته های مادی وانسانی بالقوه جهت پیشرفت بیشتر وارتقا جایگاه خود در سطح بین المللی به بهترین نحو استفاده نماید، باید بسیاری از اقدامات ضروری و حتمی را که سال های سال است مغفول و بر زمین مانده انجام دهد وگرنه بیش از این از ورزش نباید توقع داشت. بنابراین دولت به عنوان متولی اصلی ورزش، فراتر از روزمرگی و نتیجه محوری و سرگرم شدن به مسائل سطحی و خلاصه به جای حفظ و تداوم وضع موجود، برای اینکه اولا کارکردهای متنوع و چندگانه ورزش را فعال و آن را تمام قد در خدمت جامعه درآورد، و ثانیا از قابلیت های سرشار فنی و ظرفیت های غنی انسانی آن در جهت ارتقا جایگاه و سرعت منطقی دادن به حرکت ورزش در مسیر پیشرفت بهترین استفاده را ببرد،باید ضمن توجه به مسائل روزمره و فعالیت های عادی وبرگزاری مسابقات داخلی و حضور در میادین بین المللی و...در برنامه های خود درباره ورزش انرژی و بودجه و وقت مناسبی را هم برای دست زدن به اصلاحات ساختاری و ایجاد تحولات زیر بنایی ، اختصاص دهد.این کار تاکنون و در دوره ها ودولت های مختلف انجام نشده و همه امور و اقدامات صورت گرفته در باره ورزش بر روی مسائل روزمره وسطحی متمرکز بوده است. امیدوارهستیم این روند و روش که متاسفانه نزد دولتمردان ما دارد به یک روال مرسوم و جاافتاده تبدیل می شود در دولت سیزدهم، اصلاح شود و در برنامه های رئیس جمهور آینده ، ورزش فراتر از مسائل روبنایی و برد وباخت های معمول، به عنوان یک مقوله مهم اجتماعی که دارای کارکردهای مهمی است و می تواند در امور مختلف به ویژه فرهنگی و اجتماعی و اخلاقی و بالاخره اقتصادی تاثیرگذار باشد و نقش مثبت ایفا کند، تلقی و برای ایجاد تغییرات لازم و اصلاحات ساختاری و ضروری ، ساز وکارهای لازم تدارک شود. بدون شک اولین ضرورت و نخستین ابزار لازم که می تواند برای ایجاد تغییرات تحول آفرین در ورزش به حق نقش " خشت اول" را بازی کند تعیین مدیریتی قوی و کار آمد و دارای انگیزه با روحیه جهادی و خدمتگزاری برای ورزش است. ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران تقریبا همیشه از سوء مدیریت رنج برده و نتوانسته به پیشرفت بایسته و جایگاه شایسته خود در عرصه بین المللی برسد.
*سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
