کشور «صاحب ورزش» !

حتما اهالی ورزش اطلاع دارند که اتحادیه اروپا در تازه ترین لیست تحریمی که درباره ایران صادر کرد، نام وزیر ورزش کشورمان را هم گنجاند! این اتفاق بیش از هر چیز نشان دهنده این واقعیت آشکار است که دشمنان و بدخواهان این سرزمین - که بی تردید جملگی از اردوگاه استعمار جهانی هستند - برخلاف شعارهایی که می دهند و نصیحت هایی که می کنند و عده ای ساده لوح یا کسانی که خود را به ساده لوحی زده اند، مثل بقیه حرف ها و شعار های بزک کرده و دروغین آنها، دربست و چشم بسته قبول می کنند، کاملا به ورزش نگاهی سیاسی دارند و هماهنگ با سیاست های نظام سلطه عمل می کنند . این اقدام ضد ورزشی اتحادیه اروپا ثابت کرد که بدخواهان این ملک و ملت - که فقط به دلیل مستقل شدن و عزتخواهی زیر شدیدترین و پلیدترین فشارهای خارجی و داخلی است - از طریق ورزش و دیپلماسی و میدان ورزش هم می خواهند سیاست های بدخواهانه خود را علیه این کشور و مردم آن اعمال نمایند. این البته اولین و تنها اقدام آشکار علیه ورزش و ورزشکاران و مسئولان ورزش ایران نیست و سال هاست - به ویژه در چهار، پنج سال اخیر - این فشارها و تضییقات و توطئه ها شکل علنی تر و آشکارتری به خود گرفته است. کیهان ورزشی به عنوان یک رسانه متعهد و با تجربه وظیفه خود دانسته و می داند که در کنار پرداختن به اخبار و تحلیل مسائل روزمره و انعکاس و نقد منصفانه موضوعات ، به خطرات و تهدیداتی که از بیرون و از مراکز غیر ورزشی علیه ورزش ما وجود دارد، توجه داشته باشد و به سهم و بر اساس وظیفه خود، در این باره جامعه ورزش را آگاه کرده و از مسئولان و مدیران بخواهد متوجه این شرارت ها و طراحی هایی باشند که دشمنان این مرزوبوم می خواهند از طریق ورزش اعمال کنند .
در این باره همانطور که پیش از این هم به کرات نوشته ایم و خوانندگان محترم و پیگیر مطالب و مواضع این مجله به خوبی می دانند، البته باید از طریق اقدامات رسمی و دیپلماتیک و بیانیه دادن و اعتراض کردن و ... تلاش و فعالیت کرد، اما چنانکه قبلا هم تاکید کرده ایم ، تکرار می کنیم که راه اصلی مقابله با این دشمنان کینه توز، یا آن قدرت هایی که دستشان از غارت منابع ثروت این کشور قطع شده و یا نوچه های بی شخصیت و" شیرده" آنها - که نسبت به ایران و مردم آن عقده دیرینه و حسادتی عمیق دارند - فقط و فقط، " قوی شدن" است. باید کاری کنیم که ایران به کشوری صاحب ورزش و مطرح در دنیا تبدیل شود ، به طوری که بدخواهان را رسوا و از کرده خود پشیمان کند و این البته برخلاف القائات و تبلیغات بر خویش کافران ، امری است حتما شدنی و امکان پذیر ، البته در صورت رعایت شرایط و فراهم آوردن لوازم و ابزار کارساز. مهمترین و کارسازترین این شرایط و لوازم هم چیزی نیست جز عامل وعنصری به نام " مدیریت". طبیعی است که حال و روز و شرایط امروز و حاکم بر ورزش اصلا آن چیزی نیست که رو به سوی تحول و قویتر شدن داشته باشد و بتواند کشور ما را به یکی از کشورهای صاحب ورزش در دنیا تبدیل کند. به همین دلیل است که بارها ( خاصه در 4 ، 3 سال اخیر) درباره لزوم تحولات اساسی و ضرورت اصلاحات انقلاب گونه در ورزش نوشته و برآن اصرار و تاکید کرده ایم. این تحولات و اصلاحات هم فقط وقتی عملی وعینی می شود که در دیدگاه و رویکرد مدیریتی مدیران ورزش ما تغییرات جدی ایجاد شود ، چرا که با بینش ها و روش های کنونی - که بر نتیجه گرایی های کودکانه و روزمرگی و..‌. استوار است - نه تنها نمی شود بدخواهان را سرجایشان نشاند، بلکه آنها با توجه به ضعف های درون و" گاف" های ناشیانه و مدیریتی ، گستاخ تر و مهاجم تر هم می شوند...