کار ورزش باید دست شایسته ها باشد

هفته گذشته از سوی رئیس جمهور، آقای کیومرث هاشمی به عنوان وزیر پیشنهادی دولت به مجلس شورای اسلامی معرفی شد . با رای اعتماد مجلس ، حکم وزارت رسمی و قطعی می شود و ایشان  به عنوان سکاندار قانونی ورزش می تواند کار خود را آغاز کند. آیا این اتفاق می افتد و نمایندگان محترم مجلس به ایشان رای مثبت خواهند داد یا خیر، سوالی است که پاسخ آن ظرف چند روز آینده مشخص خواهد شد اما چیزی که در آن تردیدی وجود ندارد، این است که در ورزش کارهای بسیار زیاد و ضروری وجود دارد که سال هاست معطل مانده و هیچ مسئول و رئیس و وزیری سراغ آنها نرفته و دلیل اصلی هم این بوده که انجام  کارهای اساسی، دردسر و زحمت و مشقت دارد و موانع فراوان انسانی و ساختاری جلوی انجام آنها را گرفته که برای برداشتن شان، باید عزم را جزم کرد و کمربندها را محکم بست و با شجاعت و روحیه جهادی وارد درگیری تمام عیار با مسببان و سازندگان و مدافعان این موانع و سدها شد. ورزش ما با گرفتاری های فراوان دست به گریبان است که اهالی ورزش کم وبیش می شناسند و ما نیز به سهم و بنا بر وظیفه خود آنها را  نشان داده و در حد توان به یکایک شان پرداخته ایم . برای انجام  کارهای بر زمین مانده و حل معضلات و مشکلات لاینحل، بیش از هر چیز عزم و اراده همگانی لازم است. واقعا متولیان ورزش باید صمیمانه و صادقانه بخواهند این مشکلات را حل کنند و ورزش را در ریل بایسته و رو به جلو حرکت دهند. یکی از نشانه های این عزم صادقانه و اراده آهنین در نحوه و چگونگی نصب و گماردن مدیریت هاست. اگر بهترین و تواناترین و کاربلدترین مدیران ورزش دنیا را نصب کنید اما به او اختیارات لازم را ندهید و از این سو و آن سو معاون و مدیر و رئیس فدراسیون و رئیس دفتر و همکار و... توصیه و تحمیل کرده و در کارها  و برنامه ها یکسره دخالت و اعمال نظر کنید و خلاصه به جای مدیر مستقل و باشخصیت، " آدم خودتان" را نصب کنید تا صرفا مجری اوامر باشد، آب از آب تکان نخواهد خورد، ورزش حتی میلیمتری هم رو به جلو حرکت نخواهد کرد ، بدیهی ترین و آسان ترین مشکلات حل نخواهد شد و بالاخره حال و روز ورزش بدتر از این خواهد شد. یکی از بندهایی که خاصه در سال های اخیر به دست و پای مدیران ورزش ما بسته شده ، همین دخالت ها و سفارش ها و تحمیل ها و فشارهایی است که از سوی عناصر و جریانات حقیقی و حقوقی سهم خواه وغنیمت طلب - حتی بعضی از مقامات رسمی در حد نمایندگی مجلس و... - به آنها وارد میشود و اجازه نمی دهد به کار و وظیفه اصلی خود - که حل مشکلات ورزش و هدایت آن در مسیر پیشرفت و بهتر شدن است - بپردازند. بنابراین بحث اختیار و همچنین اقتدار که معلول و زاده آن است، موضوعی بسیار مهم و حیاتی است که وزیر ورزش حتما باید در چارچوب قوانین و ضوابط از آن به معنی واقعی کلمه برخوردار باشد. بقیه مسائل به خود مدیر و رئیس و وزیر مربوط می شود که چقدر از اختیارات خود در جهت  اصلاح و پیشرفت و حل مشکلات رسوب کرده  استفاده  کنند.
 آقای هاشمی هفته گذشته در مراسم تجلیل از قهرمانان -که شاید اولین سخنان رسمی و جمعی ایشان در مقام مدیریت ورزش  بود و به نوعی نطق انتخاباتی به حساب میآمد - به موضوعاتی مهم و اساسی اشاره کرد ، از جمله " برنامه محوری"، " رویکرد تحولی در اداره ورزش " ، " لزوم پایبندی به ارزش های اخلاقی  در ورزش" ،" ترویج فرهنگ و معنویت، " حکمرانی عالمانه در فدراسیون ها " و ... که وجود و اعمال هر کدام از آنها اولا از ضروریات مسلم برای ساختن و داشتن یک ورزش محکم و پویاست و ثانیا چنانکه بارها نوشته ایم متاسفانه ورزش ما سال هاست از عواملی چون فقدان برنامه ریزی و آینده نگری، کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی و... رنج می برد و آسیب می بیند.  با این حال همه می دانیم که با حرف زدن مشکلی حل و حرکتی انجام نمی شود، چنانکه بارها این حرف ها را از اسلاف آقای هاشمی شنیده ایم اما عملا اتفاقی نیفتاده و حال و روز ورزش همان است که قبلا بوده است. نکته مهم دیگر که هرگز نباید آن را فراموش کرد – و البته فقط یک مدیر صاحب اختیار و اقتدار و همچنین دارای عزم و اراده جدی برای تحول و آباد کردن از عهده آن برمی آید - رعایت یک اصل بسیار تعیین کننده است.
تحقق این حرف های اصولی و مورد نیاز ورزش با رعایت و عمل به " اصول" و شاید در راس همه آنها " شایسته سالاری" ممکن است که هر چند به صراحت در سخنان سرپرست ورزش و جوانان نیامده بود اما تلویحا از مجموعه آن بحث ها و بخش هایی که ایشان بدان اشاره کرد، برداشت و دریافت می شد. امیدواریم در دوره جدید مدیریتی ورزش این اصل و همه اصول تجربه و توصیه شده - خاصه اصل شایسته سالاری - بیش از پیش رعایت شود که ورزش فقط و فقط در سایه عمل به اصول و سپردن کار به دست کاردان است که می تواند اهداف خود را تحقق بخشد و به مطالبات جامعه و دوستداران  پاسخ مثبت دهد. همیشه این سخن صادق آل محمد(ص) را در خاطر داشته باشیم و به کار بندیم که فرمود : " از نظر من تفاوتی ندارد که کار ، دست ناشی باشد یا خائن ، چون نتیجه آن یکی است و آن ، خراب کردن کار مردم است ". کار باید دست شایسته ها باشد.