نگاه تحول گرایانه در ورزش
دیروز(جمعه 8 تیرماه) چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در سراسر کشورعزیز و پهناورمان انجام شد. مردم بزرگوار و بیدار ایران با حضور در این صحنه مهم نشان دادند که درباره سرنوشت مملکت و آینده خود بسیار حساس هستند و خودشان تصمیم می گیرند . به سهم خود امیدواریم که این انتخابات ، نتایج مثبت و درخشانی را نصیب این ملک پرگهر و این ملت هشیار و نجیب کند. طی روزهای گذشته و بحث ها و مناظرات انتخاباتی به جز بعضی از اشارات پراکنده ( که آن هم بیشتر در حوزه سلامت و زنان مطرح شد)، بحث خاص و مفصل و جداگانه ای درباره ورزش از زبان نامزدهای محترم نشنیدیم اما مثل همه اهالی ورزش سخت مشتاق هستیم که " ورزش" از نگاه رئیس جمهور و دولت آینده پنهان نماند که این خود چنانکه بارها و سال ها نوشته و تاکید کرده ایم ، در جای خود موضوعی بسیار مهم و پراهمیت است که در صورت غفلت از آن باید انتظار ضررها و پیامدهای منفی - به ویژه در حوزه فرهنگی و اخلاقی و اجتماعی - داشت. چنانکه تاکنون از رهگذر همین غفلت و دست کم گرفتن ورزش، شاهد مسائل و اتفاقات ناخوشایندی بوده ایم که ذکر حتی نمونه هایی از آن به طولانی شدن این نوشته می انجامد. به طور خلاصه ، ورزش ایران بالقوه دارای امکانات و ظرفیت بالا و قابل توجهی در ابعاد انسانی و مادی است و جایگاه ملی و بین المللی آن باید خیلی فراتر از اینی که حالا هست، باشد . متاسفانه مشکلی که گریبان ما را در بسیاری از حوزه ها گرفته و در سخن کاندیداهای محترم ( علی رغم اختلاف سلیقه و دیدگاه)هم شنیده می شد، در ورزش و درباره ورزش هم وجود دارد و آن ، عامل " مدیریت " است . عامل اصلی که مانع از این شده که ورزش مستعد ایران بتواند قابلیت های خود را در صحنه عمل نیز به نمایش بگذارد ، همین مدیریت است که در بسیاری از ادوار و مقاطع ، خود را نشان داده و اسباب اذیت و آزار دوستداران ورزش ایران را فراهم آورده است. به همین دلیل هم هست که از روی انجام وظیفه بارها - از جمله در مقطع کنونی - نوشته و تاکید کرده ایم که ورزش ایران نیازمند اصلاح و تحول همه جانبه از حیث فنی و انسانی و بالاخره مدیریتی است. بسیاری از مشکلات ورزش سال هاست لاینحل مانده است . یا همت و اراده ای برای حل آن نزد مسئولان وجود ندارد ، یا کسانی و جریاناتی حل این مشکلات و سروسامان یافتن ورزش را در تضاد و تعارض با منافع خود می بینند . پاسخ هرچه باشد، در اصل ماجرا تفاوتی ایجاد نمی کند. اصل ماجرا لزوم ایجاد تحولات و اصلاحات جدی در ورزش است که باید حتما در دستور کار دولت و کارگزاران آن قرار بگیرد تا ورزش مستعد و بالقوه توانمند ایران از حالت سکون و درجا زدن کنونی خارج شود و در مسیر تحول و پیشرفت قرار بگیرد. بدون اغراق و شعارهای احساسی وعاطفی ، حرکت تحولی در ورزش در دولت فعلی تحت ریاست شهید رئیسی آغار شده بود. ایشان که یکی از شعارهای اصلی خود را " تحولگرایی دولت" اعلام و به کرات بر آن تاکید کرده بود، جالب اینکه بدون هیاهو و شلوغ کاری همین نگاه و ایده را درباره ورزش هم اعمال می کرد . او حتی وقتی دید که به هر دلیل از سوی مسئولان و وزیر وقت ورزش این شعار عملی نمی شود، دست به تغییراتی در سطح وزارت ورزش زد و در دوره وزیر بعدی و کنونی اتفاقات مثبتی - خاصه در آغاز سال کنونی - چهره بست که کیهان ورزشی برای یکی از نخستین سرمقاله های امسال خود به همین مناسبت تیتر" سالی که نکوست ، از بهارش پیداست" را انتخاب کرد. تعیین تکلیف مالکیتی و مدیریتی استقلال و پرسپولیس - آن هم بعد از چند دهه - که خوشبختانه مورد تایید کنفدراسیون فوتبال آسیا هم واقع شد، شناسایی و مبارزه با فساد و مفسدان در ورزش که از رشته فوتبال آغاز شده و هر روز ابعاد وسیع تر و جدی تری به خود می گیرد و تلاش برای تقویت زیرساخت های ورزش ، مثل طراحی و ساخت ورزشگاهی بزرگ در تهران و... از جمله این اقدامات تحول آفرین و اساسی در دولت کنونی بوده و هست.
امید می رود که دولت آینده نیز برای ورزش اهمیت بایسته و شایسته را قائل شود و این نگاه تحول گرایانه با جدیت و قاطعیت بیشتر و دقیق تر ادامه داشته باشد و ورزش مستعد و ورزشکاران برومند این آب و خاک در میادین بین المللی در ابعاد اخلاقی و فنی بیش از این بدرخشند. ان شاءا...
*سیدمحمدسعید مدنی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
