جایگاه اهلیت و تخصص در مدیریت ورزش

موانع و مشکلات بر سر راه ورزش مستعد و آماده پیشرفت ایران بر کسی پوشیده نیست و در این باره سال هاست که کارشناسان و اهل فن می نویسند و نظرات خود را ابراز می دارند و از مسئولان و مدیران ورزش می خواهند به جای دست دست کردن و مسائل فرعی را بر موضوعات اصلی ترجیح دادن و وقت تلف کردن، با جرات و شجاعت برای حل مشکلات همت کنند. البته تاکنون به جرات می توان گفت نزد حضرات ، گوشی برای شنیدن این حرف ها و نوشته ها و نظرات مبنایی و نیز همتی برای اقدام و عمل به آنها وجود نداشته و عمر مدیریتی اکثرشان صرف روزمرگی ها و همان بازی ها واتفاقات گذرا شده است. حالا که تغییراتی در سطح دولت ومدیریت ورزش رخ داده و از آنجا که وزیر جدید در شروع کار- ان شاءا... از سر باور واعتقاد و نه روال و رویه مرسوم- حرف از اصلاح به میان آورده و وعده تحول و پرهیز از روزمرگی و کار" روتین" را داده است، لازم می بینیم که بازهم تا مدت زمانی بر موضوع تحول در ورزش تمرکز کنیم تا در این باره - که باید همیشه مهمترین دغدغه مدیران ورزشی باشد - به سهم خود کوتاهی نکرده باشیم.

برای ایجاد تحول در ورزش- یا هرجای دیگر- باید بیش از هر چیز زمینه و شرایط لازم وابزار و وسایل مورد نیاز را فراهم آورد . به علاوه شاید مهمتر و مقدم بر این ، باید مشکلات و موانعی را که محیط و شرایط را برای کار اصلاحی و رو به جلو ناهموار کرده ، یکی یکی شناخت و ریشه یابی کرد و همانطور که بالاتر آمد این کاری است که به شکل علمی وسیستماتیک اما براساس تجربیات و تحقیقات پراکنده و... درباره ورزش صورت گرفته ، چنانکه اگر واقعا مسئول ومدیری ( مثلا همین آقای وزیر جدید) بخواهد دست به اقدامات اصلاحی بزند ، می تواند به ترتیب اولویت اقدام کند . برای اینکه بحث ، ذهنی نباشد وملموس وعینی تر شود، در ادامه به یکی از این مهمترین و مخرب ترین موانع اشاره می شود ، مانعی که تقریبا هیچکس در ورزش منکر آن نیست اما عملا هیچ مدیر و مسئولی هم جرات یا اجازه حل و کنار زدن آن را نداشته است. باز تاکید می کنیم تا این مشکل و نظایر آن - که خیلی از آنها معلول این مشکل هستند - حل و ریشه کن نشود ، حرف زدن از اصلاح و تحول در ورزش چیزی شبیه به شوخی و سر کار گذاشتن مخاطب است ، نه حرفی جدی .

در بررسی و آسیب شناسی بسیاری از مشکلات و معضلات ورزش کشور، یکی از عوامل مهمی که خود را خیلی روشن به رخ می کشد ، این است که " کار ، دست اهلش نیست"! واین واقعیتی است که هرکسی با ورزش سروکار دارد و مسائل واخبار آن را تعقیب می کند و چرایی و ماهیت و ریشه بروز مشکلات را کم و بیش می داند، آن را تایید و به عنوان یک پیش شرط اصلی برای حرکت ورزش در مسیر بهتر شدن و پیشرفت قلمداد می کند. چون در ورزش خیلی از جاها کار ، دست اهلش نیست و اصل مهمی که عقل و شرع و تجربه بشری بر آن صحه می گذارد، یعنی " تخصص" با خنده و لودگی روبرو می شود، خیلی وقت ها مشکلات ورزش نه تنها حل نمی شود بلکه تلنبار شده وحل آنها سخت تر از قبل خواهد شد. کافی است نگاهی به شرایط فوتبال در همین ابتدای فصل بیندازیم تا ببینیم این فوتبال پرهیاهو وپرهزینه و پر تبلیغات با چه مسائل ابتدایی و دق آور و مسخره ای روبروست. لیگ شروع شده ، تیم های پرطرفدار باید در شهرهای دیگر بازی خانگی برگزار کنند . لیگ فوتبال آسیا چند روز دیگر شروع می شود ، زمین برای میزبانی از حریفان نداریم، منت هم می گذارند که داریم ورزشگاه را مرمت و فلان و بهمان می کنیم. در همه جای دنیا - و همین کشورهای همسایه - ورزشگاه هایشان را مرمت نمی کنند ، فقط ما داریم لطف می کنیم ورزشگاه را مرمت می کنیم؟! حتما مقایسه کرده اید ورزشگاه های اصفهان در بازی سپاهان با حریف اماراتی و تیم ملی ایران در بازی با قرقیزستان و ورزشگاهی که هفته پیش تیم ملی با امارات در آن بازی کرد. هنوز سه هفته از لیگ نگذشته ، در یکی از پرطرفدارترین تیم های مملکت، بحران آغاز شد، بحرانی که در واقع و بدون هیچ شک و تردیدی به وسیله جریان های دلالی رقیب فعال در این تیم( این بار هلدینگ ! و این لفاظی ها و...) شروع شد ومدیران ناآشنا به اینطور مسائل هم بازی آنها را خوردند و ... بحرانی که بی تردید جلوی در خانه تیم های دیگر هم خوابیده ، چرا که بحران سازان با هلدینگ و غیرهلدینگ و خصوصی سازی و... کاری ندارند . اینها همه جا ، هر جایی که قرار است سامانی پیدا کند و بودجه ای معین شود، سرو کله نحس شان پیدا می شود و سهم و باج خود را از ورزش و فوتبال و ارث پدرشان را از ملک وملت می خواهند ! حالا باید پرسید این بحران سازان که اینگونه مشکلات را برای ورزش می آفرینند و اجازه حل آنها را هم نمی دهند و اصلا نان ونام شان در تداوم این وضعیت است، چه کسانی هستند؟ اینها چه کسانی هستند که کلاس و حرمت و جایگاه ورزش را در حد وجود حقیر خودشان کوچک کرده و فرهنگ لمپنیسم و دلالیسم وقالتاقیسم و... را در آن حاکم ساخته اند؟ پاسخ ، روشن است . اینها همان نامحرمان نااهل رخنه کرده و نامدیران بی لیاقت سفارشی و" لابی باز" هستند که بالاتر نوشتیم خیلی جاها، کاروبار ورزش را در دست گرفته و بدون هیچگونه صلاحیت ومشروعیت و لیاقتی، مستقیم و غیر مستقیم خط وربط آن را تعیین می کنند و هرجا قدم می گذارند چون اولا کار را بلد نیستند وثانیا اصلا انگیزه ای در ورزش ندارند و معنی خدمت برای مملکت و نوکری مردم را نمی فهمند، مقصوشان فقط منافع شخصی و بادآورده است و حاصل کارشان جز خراب کردن و مشکل آفرینی چیز دیگری نیست.

در این مجال کوتاه ومختصر بیش از این وارد جزئیات بحث نمی شویم. غرض این است که مشکلات و مشکل سازان ورزش مشخص هستند. یکی از مهمترین آنها این است که در خیلی جاها کاروبار ورزش دست نااهلان عوضی آمده است. آقای وزیر ! واقعا قصد دارید ورزش را تغییر داده وآن را از مسیر" روزمره " و" روتین" روی " ریل پیشرفت " قرار دهید ؟ بسیار خوب ، این گوی و این میدان. بسم ا... برای حل مشکلات و حذف بحران آفرینان آستین همت بالا بزنید و مدبرانه و با جرات و شجاعت جهادی و همانطور که همین چند روز پیش رئیس محترم جمهور گفت " بسیجی " رفتار کنید...

*سیدمحمدسعید مدنی