شب نشینی در جهنم !

وقتی شست مان خبردار شد که یکی از افراد ظاهرالصلاح وزارت ورزش و جوانان- که تاهمین چند وقت پیش و لختی بعد از روی کار آمدن فدراسیون فعلی بسکتبال ، تلاش های عبثی برای الصاق برچسب و زیرآب زنی «زبان سرخ نویس» انجام می داد- به جرگه مخالفین رئیس فدراسیون پیوسته و تلاش های مستمری هم در این خصوص می کند، برق از سرمان پرید . مسئولی که از «استادیوم فوتبال» تا «ایران مال» رویت می شود و هیچ وقت برایمان مسجل نشد دقیقا چه تکلیفی در آن وزارتخانه برعهده اوست، زمانی نه چندان دور، برای حمایت رسانه ها از فدراسیون متبوعش و یکدست سازی ، فاز تهدید و ارعاب را پیشه می کرد که لاجرم مجبور شدیم همان اول کاری، طوری شیرفهمش کنیم که دوباره شستشو کند . او در گام های بعدی و با تغییر راهبردی و‌توسل به مراجع بالادستی ، قصد داشت تا با سردبیر کیهان ورزشی از درِ دوستی وارد شود و مدتی مدید، پیغام و پسغام می داد و تلفن مدیرمسئول را ملتمسانه زنگخور می کرد تا شاید فرجی شود ولی جناب سردبیر که خودش کاملا به این خدعه رنگ باخته احاطه داشت ، «مشترک مورد نظر در دسترس نمی باشد» را نثارش کرد.

طرف می خواست با استعانت از مدیر مسئول کیهان ورزشی ، کمیته رسانه ای قلابی تشکیل داده و در خیال خامش ، قلم نقادانه ما را بشکند ؛ غافل از این که به کاهدان زده بود و در این حد هم اطلاع نداشت که قدیمی ترین رسانه ورزشی ایران از جنس بنجل برخی از سایت ها و خبرگزاریهای دوزاری - که با وعده یک سفر خارجی ، قیلی ویلی رفته و به روابط عمومی فدراسیون ها تغییر کاربری می دهند - نیست . «کاسبین خبری» که ناحق را حق یا بالعکس جلوه می دهند و ظاهرا از مصونیت هم برخوردارند ، با کیهان ورزشی بااصالت ، تومنی هفت صنار توفیر دارند. مجله ای که - به گواه جامعه ورزش – بارها و بارها اثبات کرده با احدی خصومت شخصی نداشته اما نسبت به عملکردها ، موضع صریح بدون تعارف می گیرد و اعتبارش را خرج هیچ جریان و بنی بشری نمی کند . مخلص کلام متوجه نبود هیچ مرقومه ای بدون تایید مدیرمسئول امکان چاپ و انتشار نداشته و کیهان ورزشی هم «خانه خاله» نیست که اگر انتقادی باب میل مان نبود، بدون هیچ ادله ای ، کسی را زیر اخیه بکشیم و برخورد سلبی و قهری داشته باشیم !

ای روزگار بد مدار لاکردار ! چه حرف هایی که نزدند و تا چه جاهایی که پیش نرفتند ! متوسل شدن به برخی از ارگان ها و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و فشار حداکثری که می خواستند از طریق برخی از افراد ذی نفوذ وارد کنند ، مُشتی نمونه خروار بود که افاقه نکرد و خدا را هزاران بار شکر، زیر یوغ هیچ تنابنده ای نرفتیم ، تطمیع نشدیم و با همان قدرت ، صلابت و تعهد به میثاقی که بسته ایم، سعی خواهیم داشت در مسیر راستی و درستی گام برداریم و...

مراد از شرح ماوقعی که کالبدشکافی کردیم، تفکیک مرزبندی مان با سالوسانی بود که حالا رنگ عوض کرده و برای کسب منفعت بیشتر در قامت دشمن فعلی ، تابلوی دوستی سابق را از دکان دو نبش شان برچیده اند ؛ همان هایی که بیشتر از هر طیف دیگری تیشه به ریشه بسکتبال زده اند . تغییر استراتژی که خیل نفرات دور و بر فدراسیون دچارش شده اند و با هر علائق و سلایقی حالا ابراز ندامت ، طلب حلالیت و چه بسا اعلام برائت می کنند ، روز به روز رقت انگیزتر می شود .

به جرات می توان گفت همین طفیلی هایی هم که نان خود نخورده و کمر زرّین به خدمت بسته اند، چاره ای ندارند ، ﭼﻮﻥ یحتمل ﺑﺎ ﺧﻮﺩشان می اندیشند ، چگونه ﺑﻪ ﺗﺎﻭل های ﮐﻒ ﭘﺎﯾﻢ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﯿﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ دو سال و نیم ﺁﻣﺪه ام ، بیراهه ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ؟!

بالاجمال ، داشتیم فکر می کردیم از این به بعد ملزم نیستیم به دوگوله مان فشار بیاوریم تا مطلب جدیدی بنویسیم . همین که مطالب ماه ها یا سال های گذشته را بازنشر کنیم ، کفایت می کند . مگر روال بد یُمن ناکامی ، شکست های متناوب ، انتصابات مسئله دار به خاطر ادای دیون ، آشفتگی ساختاری ، عدم پاسخگویی ، ایجاد فضای دوقطبی ، طایفه سالاری و... دچار استحاله شده؟! مگر وضعیت تیم های ملی کشورمان که هر چند وقت یک بار به کنترات شرکت های لبنیاتی با سرمربیان امتحان پس داده درمی آیند ، تغییری کرده ؟!

حالا هم که برگ زرین دیگری به ثبت رسیده و رئیس هیات بسکتبال خوزستان با پیگیری‌های قضایی و رأی دادگاه مبنی بر ابطال حکم برکناری، به سمت خود بازگشته است ، بندگان خدا بدجوری فتیله پیچ شده اند و انگار هرچقدر هم کشتی گیر به بسکتبال می آورند ، فایده ندارد و به راحتی بدل فنی را که زده اند ، می خورند و …

پی نوشت : بارها شرح داده ایم تا زمانی که اهالی محترم مجمع ، پیشکسوتان و خواص بسکتبال به خودشان نیایند ، همین دور باطل و حواشی پایان ناپذیر ادامه دار خواهد بود . دو رویکرد برای مواجهه جامعه بسکتبال با شرایط پیش رو وجود دارد :

رویکرد اول: بر اساس یک نظریه‌ انفعالی، برخی معتقدند که بگذارید آنچنان پیش روند که روز به روز به ته چاه برسند یا رهایشان کنید تا در رها‌شدگی‌شان یک‌ وضعیت جدید نامعلوم پیش آید بلکه خودشان استعفا دهند. در این رویکرد به این سوالات که در آینده چه بلایی بر سر بسکتبال بیچاره و جامعه آن نازل خواهد شد ؟ گشایشی اتفاق خواهد افتاد؟ آیا وضعیت بهتری پیش خواهد آمد؟ پاسخی داده نمی‌شود.

رویکرد دوم: شیوه روزنه‌یابی و روزنه‌گشایی است. عاشقان بسکتبال که هیچ چشمداشتی به پول و پُست ندارند ، در تبیین این دیدگاه بیان می کنند نباید این رشته ورزشی بیش از این دچار اضمحلال و فرسودگی شود. حرکت انفعالی ما، سبب تداوم وضع موجود و صدالبته ویران ‌تر شدن و به قهقرا رفتن بسکتبال می‌شود و برای برون رفت از وضعیت فعلی باید نگاه مسئولانه و‌ مجدانه داشت و طرحی نو درانداخت و...

ما شرط بلاغ را گفتیم ، پند گرفتن یا مَلول شدن با خودتان !

هامش : «دانته»، نویسنده و شاعر ایتالیایی در " کمدی الهی " می نویسد :«پست‌ترین جای جهنم برای کسانی رزرو شده است که در بحران‌های شدید اخلاقی، ممتنع و خنثی بوده‌اند.»

*کامران خطیبی