کیهان ورزشی- 

تا همین چند سال پیش، چنین نتایجی میتوانستند بسان زلزل‌های در دنیای فوتبال تلقی شوند؛ یا حداقل آنقدر مهم بودند که واکنش‌هایی با "ابرو‌های بالا رفته" بهدنبال داشته باشند. لیونل مسی و کریستیانو رونالدو – دو چهره درخشان و تأثیرگذار نسل خود و سلطهگران میدان در بخش عمد‌های از قرن ۲۱ – هر دو در یک روز از رقابت‌های قار‌های کنار رفتند؛ آن هم در مرحله نیمهن‌هایی و با شکست‌هایی غیرمنتظره.
این اتفاق واقعا رخ داد. اینتر میامی با در اختیار داشتن مسی، در مجموع دو بازی با نتیجه ۵-۱ برابر ونکوور وایتکپس از لیگ قهرمانان کونکاکاف حذف شد. در سوی دیگر، النصر عربستان به رهبری رونالدو، در لیگ قهرمانان نخبگان آسیا با نتیجه ۳-۲ مغلوب کاوازاکی فرونتال ژاپن شد؛ دیداری که بهصورت اسمی در زمین بیطرف در عربستان برگزار میشد.
هر دو تیم با امید به جبران ناکامی فصل گذشته وارد این فصل از رقابت‌ها شده بودند و شروعی امیدبخش داشتند، اما در نهایت، برابر تیم‌هایی کمتر شناختهشده که در سرزمین‌هایی دور از خانه حضور داشتند، تن به شکست دادند.

هم طبیعی و هم ناعادلانه
تمرکز رسانه‌ها بر این دو فوقستاره پس از شکست‌های اخیر، هم طبیعی است و هم کمی ناعادلانه نسبت به رقبای آنها. برای مثال، تیم کانادایی ونکوور وایتکپس شایستهستایش فراوان است. این تیم که امسال با سرمربی جدید خود، یسپر سورنسن، به صدر جدول لیگ آمریکا صعود کرده، بدون بسیاری از بازیکنانی که در سال‌های گذشته ستون اصلی تیم بودند، راهی فینال کونکاکاف شد. رایان گولد – که در سال‌های اخیر مرکز ثقل تیم بود – اکنون به دلیل مصدومیت زانو بازی نمیکند و سایر مهره‌های کلیدی نیز مدتی را به دلیل آسیبدیدگی از میادین دور بودند. سورنسن با چرخش هوشمندانه بازیکنان، میان رقابت‌های داخلی و بینالمللی تعادل ایجاد کرده و تیمش با سبکی ثابت و اعتمادبهنفسی چشمگیر به میدان رفته است؛ نمایشی که کمتر کسی پیش از آغاز فصل از آنها انتظار داشت.
سورنسن پس از پیروزی برابر میامی گفت: "گاهی تیمی که دست پایین را دارد، با آزادی بیشتری بازی میکند. "
واقعا هم اینطور بود. ونکوور در دو بازی رفت و برگشت کاملا برتر از میامی ظاهر شد؛ به حدی که نتیجه ۵-۱ منطقی بهنظر میرسد. این تیم حریف دشواری برای فینال خواهد بود.
در همین حال، کاوازاکی فرونتال نیز در آستانه دیدار با النصر، شانس چندانی برای صعود نداشت. تیمی که نهتن‌ها رونالدو را در اختیار داشت، بلکه ستارگانی، چون سادیو مانه، جان دوران و مارسلو بروزوویچ را نیز در ترکیب خود میدید. با وجودی که بازی بهطور رسمی در زمین بیطرف برگزار شد، کاوازاکی مسیر طولانیتری را از توکیو به جده طی کرده بود؛ شهری با تماشاگرانی عمدتا طرفدار النصر. این تیم ژاپنی بهتازگی تحت هدایت سرمربی جدیدش، شیگتوشی هاسهبه، قرار گرفته است؛ کسی که پس از هفت سال موفق مربیگری تورو اونیکی، هدایت تیم را بر عهده گرفته است. گرچه آنها به اندازه ونکوور درخشان ظاهر نشدهاند ولی در بازی بزرگ، با اعتمادبهنفس بازی کردند و با بهرهگیری از اشتباهات دفاعی النصر، پس از گل نخست بازی توسط تاتسویا ایتو، به پیروزی رسیدند.
ایتو پس از بازی گفت: "بازیکنان بزرگی اینجا بودند. وقتی وارد زمین شدیم، آنها کنار من ایستاده بودند. انگار داخل یک بازی ویدئویی بودم. "

ناتوان در تغییر نتیجه
اما در نسخه امروز آن بازی ویدئویی، مسی و رونالدو دیگر شکستناپذیر نیستند و شاید، کمی ناتوان بهنظر برسند. گرچه همچنان روحیه رقابتی خود را حفظ کردهاند و به تعطیلات فوتبال نرفتهاند ولی رونالدو ۴۰ ساله است و مسی ۳۷ ساله و این واقعیت‌ها کمکم در عملکردشان نمود پیدا میکند، نه لزوما در سرعت یا میزان دوندگیشان، بلکه در جزئیاتی که گاهی – فقط گاهی – در لحظات کلیدی از دست میدهند. رونالدو میتوانست با ضربه سر معروفش یکی از گل‌های به یاد ماندنی اش را به ثمر برساند، اما توپ به تیرک دروازه خورد. مسی نیز چندین بار با حرکات خیرهکننده از میان مدافعان ونکوور عبور کرد ولی شوتهایش فقط چند سانتیمتر با دروازه فاصله داشتند.
این ناکامی‌ها چیزی از میراث این دو اسطوره کم نمیکند، اما نمیتوان از معنای نمادین آنها غافل شد، بهویژه در روزی که لامین یامال ۱۷ ساله بار دیگر نشان داد آینده در دستان اوست. شکست مسی و رونالدو در کنار درخشش نسل جدید، یادآور بیرحمی زمان است و اینکه فوتبال در همهجا یکسان نیست. حتی در دوران اوج نیز این دو ابرستاره بهتن‌هایی کاری از پیش نمیبرند. مشکلات دفاعی، هم در میامی و هم در النصر، نقش مهمی در ناکامی‌های اخیر داشتند؛ مسائلی که غلبه بر آن از توان هر مهاجمی خارج است. در جده، خبری از سرخیو راموس نبود، همانطور که در فورت لادردیل کارلز پویول حاضر نبود. ورزشگاه چیس فرسنگ‌ها با نیوکمپ فاصله دارد، همانطور که جده با مادرید یا منچستر.
با این حال، آنچه باقی میماند، هوادارانی وفادار و پرشمارند؛ از جمعیت حاضر در ورزشگاه ملک عبدالله در جده گرفته تا کودکانی که همراه بازیکنان در فلوریدا وارد زمین شدند و پیش از شروع بازی نام مسی را در تونل فریاد میزدند.
سورنسن درباره مسی گفت: "شاید بعضی از بازیکنان تیم ما زمانی پوستر او را روی دیوار اتاق شان داشتند. باید یاد بگیری بازی را بر اساس شرایط خودت انجام دهی... نمیتوان چنین بازیکنانی را متوقف کرد. فقط میتوانی سعی کنی عملکردشان را محدود کنی. "
در این دو بازی این تلاش‌ها موفق بودند و حالا، دو اسطوره، محدودیت‌هایی را نشان میدهند که روزگاری در آن بیحد و مرز بهنظر میرسیدند.

گفت‌و‌گو با ارواح یا ابراز ناامیدی؟
اما کریستیانو رونالدو در پی حذف تیمش از لیگ قهرمانان آسیا با رفتاری عجیب در پایان بازی توجه‌ها را به خود جلب کرد؛ واکنشی که بازتاب گسترد‌های در فضای مجازی داشته و گمانهزنی‌هایی درباره وضعیت روحی او ایجاد کرده است.
النصر، تیم عربستانی که رونالدو از دسامبر ۲۰۲۲ به آن پیوسته، برابر حریف ژاپنی شکست خورد؛ این در حالی بود که شاگردان استفانو پیولی ۷۴ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند و ۲۱ شوت به سمت دروازه حریف روانه کردند.
رونالدو در واپسین لحظات بازی، فرصتی طلایی برای گلزنی داشت، اما پس از عبور از دروازهبان حریف، در شرایطی دشوار موفق به گلزنی نشد. پس از سوت پایان، ستاره ۴۰ ساله پرتغالی در مرکز زمین ایستاد، شانههایش را بالا انداخت و به نظر میرسید با خودش حرف میزند؛ حالتی که بسیاری آن را نشان‌های از گفت وگوی درونی یا حتی، بهنقل از برخی کاربران فضای مجازی، "صحبت با ارواح" دانستهاند.
رونالدو که تنها در وسط زمین ایستاده بود، با دستهایش حرکاتی انجام داد و برای لحظاتی به آسمان نگاه کرد؛ سپس دستهایش را روی پهلو گذاشت و از زمین دور شد.
واکنش کاربران شبکه‌های اجتماعی نیز ترکیبی از شوخی، شگفتی و همدردی بود. یکی نوشت: "حذفش کردند و حالا دارد با ارواح حرف میزند! " دیگری اضافه کرد: "این مرد واقعاً زیادی نمایشی است. "، اما برخی نیز همدلانهتر واکنش نشان دادند: "برایش ناراحتم" و دیگری در واکنشی طعنهآمیز نوشت: "سخت است... " با ایموجی گریه.

باز هم بدون جام
علیرغم عملکرد فردی درخشان – ۳۳ گل در ۳۷ بازی – رونالدو از زمان پیوستن به النصر تنها یک جام کسب کرده است و با توجه به حذف تیم از جام حذفی عربستان و لیگ نخبگان، فصل جاری به احتمال زیاد بدون جام برای او به پایان خواهد رسید.
با این وجود، رونالدو سعی کرد پس از بازی روحیه خود را حفظ کند و در پیامی در شبکه‌های اجتماعی نوشت: "گاهی اوقات رویا باید صبر کند. به این تیم افتخار میکنم و به همه آنچه که در زمین ارائه دادیم. از همه هوادارانی که به ما ایمان داشتند و در هر قدم کنارمان بودند، سپاسگزارم. حمایت شما برای ما همه چیز است. "
در آن سوی میدان، کاوازاکی فرونتال که در مرحله قبل در وقت‌های اضافه تیم السد قطر را شکست داده بود، با عملکردی تحسینبرانگیز به فینال رسید؛ جایی که باید با الاهلی عربستان رو‌به‌رو شود؛ تیمی دیگر با مجموع‌های از ستارگان بینالمللی.
شروع مسابقه برای کاوازاکی امیدوارکننده بود؛ مارسینیو با پشت سر گذاشتن بروزوویچ توپ را به دست آورد و شوتی راهی دروازه کرد که به بیرون رفت. دقایقی بعد، پاس اوزِکی به سمت چپ، مجددا مارسینیو را صاحب توپ کرد. سانتر او پس از دفع ناقص مدافع النصر، به تاتسویا ایتو رسید که با ضرب‌های تماشایی از پشت محوطه، توپ را به کنج دروازه فرستاد.
النصر در دقایق ابتدایی سردرگم بود و تنها موقعیت نیمهخطرناک آنها شوت جان دوران بود که پس از پاس رونالدو به او، از بالای دروازه عبور کرد، اما با گل سادیو مانه – که با برخوردی خفیف با شانه مدافع ژاپنی به گل تبدیل شد – النصر به بازی برگشت. رونالدو نیز با ضربه سر خود تیرک دروازه را به لرزه درآورد و اندکی بعد، یک ضربه برگردان را هم از دست داد.
با این حال، در دقیقه ۴۱ ایتو با سماجت خود دفاع النصر را به هم ریخت و هرچند ضربهاش توسط دروازهبان مهار شد ولی اوزِکی در ریباند، گل دوم را به ثمر رساند.
گل سوم کاوازاکی نیز در دقیقه ۷۶ و با حرکت انفجاری اریسون در امتداد خط دروازه و پاس او به ایناگا، به ثبت رسید. هرچند النصر در دقیقه ۸۷ با گل یحیی فاصله را کاهش داد، اما واکنش‌های درخشان دروازهبان کاوازاکی در وقت‌های اضافه، مانع از گلزنی رونالدو شد و این تیم ژاپنی به پیروزی تاریخی دست یافت.

سید محمدطاهر شاهین