سردار ایرانی و افسانه فوتبال روسیه

کیهان ورزشی-

هزاران کیلومتر روستوف را از پایتخت روسیه جدا کرده اما از نظر ریشه فوتبال، این فاصله ممکن است به اندازه چند سال نوری باشد. به همین خاطر وقتی روستوف، تیمی که معمولا برای اجتناب از سقوط می جنگید، فصل قبل را تنها با دو امتیاز اختلاف نسبت به زسکا مسکو به پایان برد و قهرمانی لیگ برتر روسیه را از دست داد، موجی از شگفتی در میان غول های فوتبال این کشور به جریان افتاد. این داستان افسانه ای از اطراف یکی از بازیکنان سابق این تیم به نام قربان بردیف شکل گرفت که بعدا به دنیای مربیگری وارد شد و برای غلبه بر مشکلات اقتصادی عجزآور تیم همیشگی اش که اکنون هدایت آن را بر عهده داشت، الهام بخش بازیکنان تیمش شد تا اینگونه روستوف بالاتر از دارنده 5 عنوان قهرمانی لیگ یعنی زنیت قرار بگیرد و به یکی از جذاب ترین رقابت های باشگاه های اروپا یعنی لیگ قهرمانان برسد. شاید در آن مقطع موفقیت روستوف زیر سایه قهرمانی بزرگ لسترسیتی در لیگ برتر قرار گرفت اما حالا هر دو تیم در لیگ قهرمانان اروپا مقابل بهترین تیم های قاره سبز می جنگند و به یک اندازه مورد توجه هستند.

روستوف را بشناسیم

با اینکه روستوف یکی از شهرهای مهم روسیه محسوب می شود اما هنوز در قسمتی از آن می توان بافت قدیمی را مشاهده کرد. خانه هایی که شاید تاریخ ساخت شان به 50 یا 60 سال قبل برمی گردد. این بافت قدیمی البته در تمام شهر مشاهده نمی شود. هر چه به مرکز روستوف نزدیک می شویم، برج های آسمانخراش را هم می بینیم. درست مثل مسکو و شهرهای مهم دیگر روسیه. روستوف هشتمین شهر پر جمعیت روسیه است. شهری با حدود 2/1 میلیون جمعیت. با مردمی آرام که سرشان به کار خودشان است. بی سر و صدا و بدون جنجال. خیابان های روستوف خلوت و البته دارای ریل هایی است که تراموا روی آن حرکت می کند. این بزرگترین خصیصه شهری است که در موردش می گویند پایتخت جنوب روسیه. تراموا در روستوف به وضوح مشاهده می شود. ترامواهایی قدیمی که از بالا به سیم هایی متصل است و مسافران را از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل می کند. شاید به جرات بتوان گفت تراموا، میهمان نوازی مردم روستوف و البته تیمی جذاب در لیگ، بزرگترین ویژگی های این شهر مهم و پر جمعیت روسیه محسوب می شود. روستوف را می توان یکی از قدیمی ترین شهرهای روسیه معرفی کرد. شهری که به زبان روسی POCTOB نوشته و رَستوف خوانده می شود. روستوف بر کرانه دریای نور قرار گرفته است. در مورد تاریخچه اش نمی توان از مردم روستوف سوالی آنچنانی کرد. آنها اخباری موثق درباره تاریخچه شهرشان و اینکه چه بر سر اجدادشان آمده نمی دانند. مشخص نیست که وایکینگ ها این شهر را بنا نهادند یا اینکه روستوف پایتخت قبیله مریا بوده است. نخستین باری که در تاریخ از روستوف نام برده شده به 1147 سال قبل برمی گردد. سال 862 میلادی که روستوف، محل سکونت یک شاهزاده روسی بود. در سال 1474، روستوف به مسکو پیوست و سپس به یکی از مراکز آیین مسیحی تبدیل شد. میان قرون 13 و 14، مغول ها روستوف را به تاراج بردند اما در نهایت این شهر دوباره به روسیه بازگشت تا جزئی از خاک پهناور این کشور باشد. روستوف، این شهر کهن در روسیه حالا یک تیم فوتبال دارد که به یک تکیه گاه برای مردمش تبدیل شده است. مردم روستوف، میهمان نواز و وفادارند. این رفتارشان بخصوص در مورد تیم روستوف صدق می کند. حتی در روزهایی که روستوف خطر سقوط را احساس می کرد و البته حالا که این تیم با نتایجی فوق العاده هم در لیگ روسیه نمایش خوبی دارد و هم توانسته برای اولین بار در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشته باشد.

دوران ناآرام

با وجود قهرمانی در جام حذفی روسیه، پس از آنکه فدراسیون فوتبال روسیه مدعی شد بازیکنان به طور غیرقانونی از بودجه صندوق بازنشستگی دولتی را خرج کرده اند، روستوف از حضور در لیگ اروپا در فصل 2014-2015 منع شد تا اینگونه دوران ناآرام این باشگاه شروع شود. با این حال اگرچه باشگاه جازه یافت که در دومین رقابت معتبر اروپایی حضور پیدا کند اما در همان مرحله نخست شکست خورد و حذف شد. پس از آن مشکلات اقتصادی مانند طاعون به جان روستوف افتاد و تا همین امروز ادامه پیدا کرد. دولت محلی که مالکیت تیم را بر عهده دارد، بواسطه رکود اقتصادی و هجوم آورگان از میان جنگ در شرق اوکراین، با چالشی جدی مواجه شد. در نوامبر 2014 اوضاع از این هم پیچیده تر شد و ایگور گامولا که روستوف را به قهرمانی جام حذفی رسانده بود، از سوی فدراسیون فوتبال روسیه به دلیل گفتن جملات نژادپرستانه از کار معلق شد.

از شجاعت تا رویا

با وجود مواجه با خطر سقوط و فساد مالی، روستوف هدایت تیم زیر 21 ساله ها را به گامولا سپرد و تیم بزرگسالان به بردیف رسید.او همان کسی بود که توانست در سال 2008 روبین کازان را به قهرمانی لیگ برساند و در سال 2009 آن پیروزی ارزشمند را در نیوکمپ مقابل بارسلونا در لیگ قهرمانان بدست آورد. این یک تصمیم هوشمندانه بود چراکه نه تنها بردیف تضمین بقای روستوف بود بلکه تیمی ساخت که یکی از حیرت انگیزترین داستان های فوتبال روسیه را که تاکنون دیده شده، خلق کرد؛ تیمی که توانست جایزه 14 میلیون دلاری حضور در لیگ قهرمانان این فصل را به جیب بزند. آرتور پطروسیان یکی از نویسندگان اسپورت اکسپرس درباره روستوف می گوید"روستوف تا پایان برای رسیدن به قهرمانی جنگید. این تیم فصل قبل شبیه لستر بود. در روزهای پایانی فصل تقریبا تمام هواداران بی طرف در روسیه هم می خواستند همه راهها به روستوف ختم شود. وقتی در آخرین بازی فصل قبل این تیم توانست زنیت را با نتیجه 3 بر صفر شکست دهد، همه هواداران بیرون سن پطرزبورگ احساس می کردند عاشق این تیم شده اند". فصل قبل روستوف نه تنها زسکا را که همیشه با ثروت خود فوتبال روسیه را تحت تاثیر قرار داده، مهار کرد بلکه تیم های بزرگ دیگری چون زنیت، کراسنودار و اسپارتاک هم به کنار رانده شدند. در اکتبر 2015 بسیاری از کارکنان باشگاه ها بخاطر عدم پرداخت حقوق هایشان تهدید به اعتصاب و برخی از بازیکنان به همین بحث تحریم کردن یکی از بازی ها را مطرح کردند. اما تیم روستوف با وجود مشکلات مالی فراوان به راه خود ادامه داد.

ورشکستگی

مانوئل وث، سردبیر مجله " Futbolgrad" می گوید"تامین بودجه و سرمایه گذاری حقیقتا یک مشکل بسیار بزرگ بود. در بسیاری از اوقات فصل گذشته باشگاه در حالت ورشکستگی قرار داشت و بازیکنان جام حذفی روسیه را تحریم کردند. بازیکنان ماهها بدون حقوق بودند اما بردیف تیمش را متحد و در کورس قهرمانی نگه داشت. اگر شرایط روستوف برای باشگاهی در یکی دیگر از لیگ های اروپایی اتفاق می افتاد، باشگاه ورشکسته و به دسته پایین تر سقوط می کرد". مشکلات بیرون از زمین مسابقه روی بازیکنان اثر منفی گذاشت و شاید اگر این مسائل نبود، روستوف فصل قبل برای اولین بار به قهرمانی لیگ می رسید."بردیف مربی بسیار خوبی است و به خوبی میان بازیکنانش انگیزه ایجاد می کند. لیگ قهرمانان اروپا تنها راهی بود که می توانست باشگاه را زنده نگاه دارد و به همین خاطر بازیکنان می دانند باید چی کار انجام دهند".

آینده

آلیانز آرنا سقف آرزوهای بازیکنان روستوف بود. پس از رسیدن به بالاترین سطح رقابت های باشگاه در جهان در دورانی پرالتهاب، بازی مقابل 75 هزار هوادار بایرن مونیخ و تعداد انگشت شماری از هودارانشان، می توانست التیام بخش باشد. بردیف در میان حسرت فراوان باشگاه را ترک کرد تا ایوان دانیلیانت روی نیمکت این تیم بنشیند. او با سردار آزمون و یارانش باید از بایرن و اتلتیکومادرید و قهرمان هلند یعنی آیندهوون در ورزشگاهی که تنها ظرفیت 16 هزار نفر را دارد، میزبانی کند اما باشگاه انتظار دارد که بازی های بزرگ این تیم در ورزشگاهی جدید برگزار شود. ورزشگاهی که برای جام جهانی روسیه در حال آماده سازی و 310 میلیون دلار هزینه برداشته است اما پایان سال میلادی به سرانجام می رسد.