رویای کوزوو و برادرانی که جدا شدند!

زمان تصمیم

روبرو شدن با این رویای دیرینه و یک تصمیم گیری دشوار چیزی بود که هر دو برادر مدت زیادی همه جا درگیرش بودند. این شرایط برای والون پیچیده تر بود چراکه او نه تنها بخشی از تیم ملی نروژ بود بلکه به عنوان یک هافبک 20 بازی ملی هم برای این تیم انجام داده بود. وی از نظر فوتبالی همه جوره خودش را مدیون نروژ می دانست چراکه در این کشور رشد و در همه رده های سنی تیم ملی بازی کرده بود. در عین حال هر دو نسبت به کشوری که خانواده شان را طی جنگی هولناک در آن از دست داده بودند، احساس دین و قدرشناسی داشتند. والون می گوید"این مساله نه تنها برای ما بلکه برای خانواده مان واقعا بزرگ بود. این تنها در مورد دوران فوتبال خودمان نبود بلکه درباره بازیکنانی بود که هر دو برای نروژ بازی می کردند و برایشان بهترین بودند". او که از سال 2012 در اتریش و در تیم سالزبورگ بازی کرده ، همواره توسط استعدادیاب های نروژی و دیگر کشورها مورد ستایش بوده است. والون حتی به یاد دارد که یکبار پیشنهاد منچسترسیتی را نپذیرفته چراکه احساس کرده برای اینکه پشت خانواده اش را خالی کند، خیلی جوان است. اگرچه گفته می شود او از سوی چلسی و یک تیم دیگر انگلیسی هم مورد توجه قرار داشته است. وتون اما در بوندس لیگای دو و در تیم گروتر فروث بازی می کند اگرچه همان مسیر برادرش را رفته و پیش از آنکه به تیم ملی بزرگسالان نروژ برسد، در همه رده های سنی از خود بازی ملی بر جای گذاشته است. آنها مسیرشان تا پیش از واقعی شدن رویای کوزوو یکسان بود تا اینکه از همدیگر جدا شدند. با این حال هر دو بر این باورند که فکرشان بهترین بوده و به هر دو کشور کمک کرده اند. ولون می گوید"واقعا سخت بود. من همیشه سپاسگزار نروژ بوده و هستم. این کشوری است که من در آن بزرگ شدم و به من کمک کرد. اما احساس می کنم با کوزوو ارتباطی دارم. بنابراین تصمیم گرفتیم که من برای کوزوو بازی کنم و وتون اینجا بماند و برای نروژ به میدان برود. وتون به نروژ کمک می کند و من به کشوری که خیلی جوان است و می خواهد راهش را بسازد".

لحظات دشوار

ولون می گوید ارتباطش با کوزوو، جایی که هنوز تعدادی از اعضای خانواده اش در آن اقامت دارند، دشوار است. او در سال دوبار به آنجا می رود و البته بسیار مورد توجه قرار می گیرد."وقتی اینجا هستم، شناخته می شوم. مردم فوتبال را دوست دارند و دوست دارم اینجا باشم. برای کوزوو داشتن تیم ملی بسیار اهمیت دارد. کوزوو یک کشور در حال توسعه است که همه شرایط در حال بهبود است و مردم شغل های بهتری بدست می آورند". طبق آخرین آمار منتشر شده از سوی مرکز آمار کوزوو نرخ بیکاری در سال 2015 در این کشور 1/35 درصد بوده است. این رقم در میان رده سنی 15 تا 24 سال رشد چشمگیری داشته و به 2/60 درصد می رسد."مردم در کوزوو بهترین شرایط زندگی را در اختیار ندارند اما من خواستم به کشورم کمک کنم تا کارهای خاصی انجام دهد".

انتظار عذاب آور

تا پیش از اینکه فیفا نظرش را درباره تغییر ملیت ولون از نروژ به کوزوو اعلام کند، او یک دوره انتظار عصبی کننده و عذاب آور را سپری کرد. این زمان گذشت و ماه قبل اولین بازی انتخابی جام جهانی برای کوزوو از راه رسید اما با این حال شش بازیکن در انتظار رای فیفا بودند تا مقامات تایید خود را برای انتقال از کشورهای دیگر به کوزوو اعلام کنند. تا شروع بازی در شهر تورکو فنلاند تنها چند ساعت باقی مانده بود اما هنوز سرنوشت آنها مشخص نشده بود. ولون می گوید"به شدت عصبی شده بودم. کنار تیم نشسته و منتظر بودم. 5 بازیکن دیگر تاییدیه خود را دریافت کرده بودند اما من هنوز منتظر بودم. فکر می کنم 4 یا 5 ساعت در همین وضعیت بودم تا در نهایت همه چیز مشخص شد. آن یک لحظه بزرگ نه تنها برای من بلکه برای خانواده ام و همه کسانی بود که می شناختم".

بازگشت به خانه

خانواده بریشا در سال 1993 به دنبال جنگ بالکان خانه خود را ترک کردند و به نروژ رفتند. آن زمان بسیاری همین گونه مهاجرت کردند و دچار همین مخمصه ای شدند که این خانواده گرفتار آن بودند. در دنیای فوتبال وجود چنین برادرانی خیلی غیرمعمولی نیست. برادران ژاکا یعنی گرانیت و تولانت که به ترتیب برای سوئیس و آلبانی بازی کنند و در یورو 2016 مقابل هم قرار گرفتند. فوتبالیست های دیگری هم وجود دارند که میراث کوزوو هستند مانند ژردان شقیری و والون بهرامی که هر دو برای تیم ملی سوئیس بازی می کنند چراکه تا پیش از این کوزوو در سطح بین المللی به عنوان یک گزینه برای انتخاب مطرح نبوده است. در ماه می 2016 یعنی همان زمان که کوزوو نظر فیفا را برای حضور در رقابت های ملی جلب کرد، این سازمان از بازیکنان حوزه بالکان که به ناچار در دیگر کشورها بازی می کنند، خواست تا برای تغییر ملیت خود هر چه زودتر تصمیم گیری کنند. در این مقطع سمیر اویکانی در کنار دیگر بازیکنان همچون امیر رحمانی، آلبرت مها، هرولیند شالا و میلوت راشیکا به تیم ملی آلبانی پیوستند. در پنجم سپتامبر والون بریشا اولین گل ملی خود را مقابل فنلاند به ثمر رساند تا کوزوو به یک تساوی تاریخی دست پیدا کند. پس از آن آنها هفته قبل اولین بازی ملی خود را در خانه و در ورزشگاه پریستینا مقابل کرواسی انجام دادند؛ ورزشگاهی که به تازگی ساخت آن تمام شده است. هزاران هوادار از شهرهای نزدیک خود را به ورزشگاه رسانده بودند تا بازی مقابل تیمی را تماشا کنند که یکی از مستعدترین تیم های اکنون جهان است. برای والون و خانواده اش، این لحظه ای بود که هیچ وقت جرات داشتن رویای آن را هم نداشته اند.

برادر مقابل برادر

گرانیت و تاولانت ژاکا (سوئیس و آلبانی)

بازیکن جدید باشگاه آرسنال گرانیت ژاکا که 41 بازی ملی برای سوئیس (جایی که در آن به دنیا آمده است) انجام داده است به مصاف برادر خود و آلبانی خواهد رفت که به دلیل آنکه والدینشان اهل کوزووو و آلبانی بوده‌اند و کمی قبل از تولد تاولانت به بازل سوئیس مهاجرت کرده‌ بودند، آلبانی را برای بازی ملی انتخاب کرده است.

هر دو برادر تا رده جوانان برای تیم ملی سوئیس بازی کرده‌اند ولی بعد از آن تاولانت (برادر بزرگ‌تر) تصمیم گرفت که آلبانی را برای بازی ملی انتخاب کند و برای این کشور 6 بازی ملی انجام داده است.

ژروم و کوین-پرینس بواتنگ (آلمان و غنا)

این دو فقط از نسب پدری برادر هستند. این دو برادر قبل از جام جهانی دو بار به مصاف یکدیگر رفته بودند و اولین برادرانی شدند در تاریخ که در جام جهانی با دو کشور متفاوت به مصاف یکدیگر رفته‌اند.

ژروم با تیم ملی آلمان توانست بازی اول را که در مرحله گروهی رقابت‌های 2010 آفریقای جنوبی برگزار می‌شد 0-1 برنده باشد و چهار سال بعد و در همان مرحله و در برزیل دوباره به مصاف یکدیگر رفتند که این بار نتیجه کار تساوی 2-2 بود.

رافینیا و تیاگو آلکانتارا (برزیل و اسپانیا)

رافینیا و تیاگو پسران مازینیو برنده جام جهانی با برزیل هستند. رافینیا، برادر کوچک‌تر مانند پدر خود برزیل را برای بازی‌های ملی خود انتخاب کرد. در حالی که تیاگو اسپانیا را به دلیل آنکه از 5 سالگی در آنجا زندگی می‌کرده است برای بازی‌های ملی انتخاب کرد. هم اکنون رافینیا با تیم ملی برزیل در آمریکا حضور دارد تا در رقابت‌های کوپا آمریکا بازی کند و تیاگو به همراه تیم ملی اسپانیا برای فتح یورو به فرانسه سفر کرده است.

پل، فلورنتین و ماتیاس پوگبا (فرانسه و گینه)

پل پوگبا ستاره یوونتوس در رقابت‌های یورو 2016 برای فرانسه میزبان به میدان خواهد رفت در حالی که برادرانش کشور اجدادیشان یعنی گینه را برای بازی‌های ملی انتخاب کرده‌اند. هنگامی که پل بیش از 30 بازی ملی برای فرانسه انجام داده است، برادران دو قلویش یعنی فورنتین و ماتیاس به ترتیب 11 و 2 بازی ملی برای گینه انجام داده‌اند.

جان و آرچی گودال (انگلستان و ایرلند شمالی)

برادران گودال اولین برادرانی بودند در تاریخ ورزش فوتبال که در اواخر قرن 19 میلادی، دو کشور متفاوت را برای بازی انتخاب کردند و هریک کشوری که در آن به دنیا آمده بود را برای این کار انتخاب کرد. جان در لندن به دنیا آمده بود و انگلستان را انتخاب کرد و 14 بازی ملی هم انجام داد در حالی که آرچی در بلفاست ایرلند شمالی به دنیا آمد و 10 بار برای این کشور به میدان رفت.

کریستین و ماکس ویری (ایتالیا و استرالیا)

مانند برادران گودال، برادران ویری نیز کشوری که در آن به دنیا آمده بودند را برای انجام بازی ملی انتخاب کردند. کریستین که قبل از مهاجرت والدینش به استرالیا در ایتالیا به دنیا آمده بود، ایتالیا را انتخاب کرد و ماکس که بعدا در استرالیا به دنیا آمد این کشور را برای انجام بازی ملی انتخاب کرد.

کریستین در فوتبال بسیار موفق‌تر از برادر خود بوده است و با 9 گلی که در دو جام جهانی 1998 و 2002 به ثمر رسانده است،رکورد بیشترین گل زده در جام جهانی را برای کشور ایتالیا به دست آورده است. این مهاجم اسبق تیم اینتر 49 بار برای ایتالیا بازی ملی انجام داده و 23 گل به ثمر رسانده است در حالی که برادر کوچک‌ترش تنها 6 بازی ملی برای استرالیا انجام داده است.

*منبع:CNN

*ترجمه : عرفان خماند