اولین اشتباه در مسیر صعود ، آخرین اشتباه است

-عظیم قیچی ساز عضو تیم ملی کوهنوردی متولد تبریز است و در اول شهریور 1360 دیده به جهان گشود:"اسمم را پدرم انتخاب کرد.اصالتا تبریزی هستیم و بنده بچه محله شریعتی تبریز هستم."

-او ادامه داد: خانواده ام در حد سلامتی ورزش می کردند و هیچ کدام از اعضای خانواده مان به دنبال ورزش حرفه ای نبودند. من تنها عضو خانواده بودم که ورزش حرفه ای را از نوجوانی دنبال می کردم و دوست داشتم این مسیر را ادامه دهم.

-عظیم درباره شغل پدرش گفت:پدرم قیچی ساز است و برادارنم نیز در این حرفه فعالیت می کنند. اجداد ما در تبریز به حرفه قیچی سازی مشغول بودند و این طور است که فامیلی مان "قیچی ساز" شده است.

-وی اضافه کرد: من دارای پنج برادر و یک خواهر هستم.

-آقا عظیم مجرد است:"فعلا که مجرد هستم و روی رشته ورزش کوهنوردی تمرکز کرده ام."

-در حال حاضر کارمند شهرداری تبریز است:"لازم است از شهرداری تبریز بابت حمایت هایشان در سالهای گذشته تشکر کنم. صعودهای اخیرم با پشتیبانی شهرداری تبریز عملی شده است."

-لیسانس تربیت بدنی دارد:"دوست دارم که در فرصتی دوباره دانشجو شوم. اگر شرایط مهیا شود دوباره به دانشگاه می روم. در حال حاضر حواسم به آینده و زندگی ام است. من هم مثل تمامی ورزشکاران این حق را دارم تا برای آینده برنامه ریزی نمایم."

اولین صعودم، قله سبلان بود

-آقای قیچی ساز درباره نحوه ورودش به ورزش حرفه ای می گوید:پیش از آن که بطور حرفه ای وارد رشته کوهنوردی شوم دوچرخه سوار بودم. رشته دوچرخه سواری را بطور حرفه ای انجام می دادم. اگر از نظر فیزیکی شرایط خوبی برای کوهنوردی دارم دلیلش این است که با دوچرخه سواری به مرز آمادگی رسیده ام. دوچرخه سواری به میزان آمادگی ام از نظر جسمانی کمک زیادی کرده است.من در نوجوانی با دوچرخه به کوهستان ها می رفتم و دوچرخه سواری می کردم. استقامت بدنی ام در دوچرخه سواری دوچندان شد و الان هم دوچرخه سواری را انجام می دهم.

-عظیم اضافه کرد:اهل رقابت نبودم و دوست داشتم که بطور حرفه ای ورزش کنم. از این رو کوهنورد شدم و به دل طبیعت رفتم و از زیبایی های خدادادی طبیعت لذت بردم.من با قهرمان های مطرح آسیا کوهنورد شدم .از سن 15 سالگی وارد حرفه کوهنوردی شده بودم و در کنارش دوچرخه سواری می کردم.

-قیچی ساز ادامه داد:اولین قله ای که فتح کردم در پانزده سالگی بود. سبلان تبریز اولین قله ای بود که فتح کردم.برایم جالب و لذت بخش بود و از ارتفاعات سبلان لذت می بردم.کوهنوردی حرفه ای را برای اولین بار تجربه کردم و خاطرات خوبی از فتح اولم دارم.کسانی که کوهنوردی کرده اند می دانند که ارتفاعات زیبایی های خاصی دارد و کوهنوردان از طبیعت زیبا و تمیز لذت می برند.

-از آقای قیچی ساز درباره دشواری های کوهنوردی در فصل زمستان و تابستان سوال کردیم و او به کیهان ورزشی گفت :کوهنوردی عشق است و حال و هوای خاصی دارد.اگر تجربه کافی و آمادگی جسمانی بالا داشته باشید هرگز در کوهنوردی خسته نمی شوید و هدف تان را گم نمی کنید.برای یک کوهنورد حرفه ای فرقی ندارد که در چه فصلی تصمیم به فتح قله ای را بگیرد.اگر مسیر را بلد باشید تجربه و آمادگی بدنی کمک تان می کند. صعود به تجربه و آمادگی نیاز دارد و اینها لازمه صعود به قله های بلند است.

فتح قله دماوند از نظر فنی دشوار است

-او درباره حضورش در تیم ملی کوهنوردی می گوید: حدود سال 81 بود که عضو تیم ملی کوهنوردی شدم. فدراسیون کوهنوردی فراخوان داد و اردوهایی را به منظور صعود به قله ها برپا کرد و من هم در این اردوها شرکت کردم و رسما به عضویت تیم ملی درآمدم. البته فدراسیون کوهنوردی از افراد علاقه مند و کاربلد دعوت می کرد و من هم یکی از کوهنوردانی بودم که به تیم ملی دعوت شدم. در اردوها روش صعود را توضیح می دادند و ما هم در این اردوها نکات لازم را یاد می گرفتیم.

-قیچی ساز درباره دشوار ترین صعود خود در ایران می گوید:دشواری فتح یک قله به مسیرش بستگی دارد. قله ها از مسیر های سختی برخوردار هستند و کوهنوردان را با مشکلات بزرگی مواجه می سازند.قله دماوند مرتفع ترین قله ایران است وفتح این قله از نظر فنی دشوار است.هم چنیبن علم کوه و سبلان نیز گرفتاری های خودشان را دارند و مسیرشان برای کوهنوردان آسان نیست و آنها را به زحمت می اندازد. البته همان طور که گفتم همه چیز به تجربه و آمادگی نسبی بدنی کوهنوردان بستگی دارد . اگر کوهنوردی از این دو ویژگی برخوردار باشد و کار را بشناسد از صعودش لذت می برد و از کنار سختی ها عبور خواهد کرد.

-آقا عظیم به برنامه ریزی خود در نوجوانی برای کوهنوردی اشاره کرد و به کیهان ورزشی گفت:کوهنوردی را از نوجوانی شروع کردم و برای صعودهایم چاره ای نداشتم غیر از آن که هزینه های کوهنوردی را تامین کنم.کار می کردم و پول درمی آوردم تا بتوانم به علایق و اهدافم دسترسی پیدا کنم.همه هزینه ها را از جیب می دادم و جایی نبود که از من به عنوان یک کوهنورد حمایت مالی کند.

ورود به باشگاه هشت هزار متری ها بدون کپسول اکسیژن

-بحث بعدی این گفت و گو حمایت از کوهنوردی در کشورمان بود که قیچی ساز در این خصوص گفت:متاسفانه باید بگویم که از کوهنوردی حمایت نمی شود.تمامی سختی ها روی دوش کوهنوردان است و هیچ نهادی نیست که از جامعه کوهنوردان حمایت کند.تامین هزینه های یک کوهنورد برای صعود به قله های مطرح جهان دشوار است و ما به زحمت این هزینه ها را تامین می کنیم.البته در سالهای اخیر از طریق حامی مالی توانسته ام به قله های موردنظرم صعود کنم.وزارت ورزش به عنوان متولی هیچ کاری برای کوهنوردان انجام نمی دهد و حمایتی در دستور کارش وجود ندارد و لااقل من چنین چیزی ندیده ام.اگر صعودی در سالهای گذشته داشتم همگی از طریق جذب حامی مالی بوده است.

-آقا عظیم ادامه داد:طی هشت یا 9 سال گذشته به 13 الی 14 قله صعود کرده ام و و صعود اخیرم نیز به قله معروف لهوتسه در کشور نپال بود. من قله 8516 متری لهوتسه را بدون استفاده از کپسول اکسیژن فتح کردم و به واسطه این صعود وارد باشگاه هشت هزار متری ها بدون استفاده از کپسول اکسیژن شدم.صعود اخیرم اتفاق مهمی در کوهنوردی است که خوشحالم توانستم این صعود در شرایط دشوار انجام دهم.در حال حاضر هفده نفر هستند که موفق شده اند به ارتفاع بالای هشت هزار متر جهان صعود کنند من یکی از آن هفده نفر هستم و خوشحالم توانستم نام ایران را با این صعودها در جهان مطرح کنم.

-طبق معمول پس از صعود قابل توجه قیچی ساز به قله "لهوتسه" عده ای علیه اش حاشیه سازی کردند و او در این باره می گوید:راستش از حاشیه سازی ها علیه خودم بی خبر هستم و نمی دانم حاشیه سازان چه مسائلی را مطرح کردند.به هر حال از این صحبت ها زیاد است و من به این طور موضوعات اهمیت نمی دهم.هر کی هر چیزی دوست دارد می تواند بیان کند اما صعودم به قله "لهوتسه" در باشگاه هشت هزار متری ها بدون استفاده از کپسول اکسیژن ثبت شده است و با این اوصاف دیگر حرفی ندارم.

صعودم برای مسئولان ورزش بی اهمیت بود!

-وی ادامه داد:من یک کارمند ساده در شهرداری تبریز هستم و با کمک حامی مالی صعود کردم.همه تلاشم این بود که کاری برای مملکتم انجام داده باشم و نام ایران را در جهان مطرح کنم.

-صحبت از تقدیر از آقای قیچی ساز پس از صعود اخیرش شد و او با گلایه از وزارت ورزش به کیهان ورزشی گفت:متاسفانه از من تقدیر نشد.نه از صعودم تقدیر شد و نه از این که وارد باشگاه هشت هزار تایی ها شدم!شما بهتر است این سوال را از مسئولان محترم ورزش کشورمان بپرسید که چرا به صعودم اهمیت ندادند. مسئولان محترم وزارت ورزش باید بگویند که چرا به صعود اهمیت ندادند و مرا در ورزش ایران ندیدند!اصلا می خواهم بدانم که مسئولان محترم وزارت ورزش بخصوص وزیر محترم ، مرا می شناسند و می دانند که عظیم قیچی ساز چکاره است؟مسئولان ذی ربط برای امثال من کاری نمی کنند زیرا اقدامی برایم انجام نداده اند. آنها برای کسانی مراسم تقدیر برگزار می کنند که قبلا حمایتش کرده باشند.تقدیر از من برای مسئولان محترم وزارت ورزش چه استفاده ای دارد و به چه کار آنها می آید.جهانی شدن امثال من برای وزارت ورزش بی اهمیت است . رفتار وزارت ورزش این را نشان می دهد

-عظیم اضافه کرد:مسئولان وزارت ورزش برای افرادی مراسم تقدیر برگزار می کنند که برایش زحمت کشیده باشند. برای کسانی که بتوانند از قبلش به سود خود تبلیغ کنند . صعود من به قله های هشت هزار تایی برای مسئولان محترم بی اهمیت است .گاهی می شنویم و خبردار می شویم که مسئولان وزارت ورزش روی یک تیم در یک لیگ خاص چقدر مانور می دهند زیرا آن جا برایشان تبلیغ است و از کنارش سود می برند اما عمل بین المللی من برای آقایان بی اهمیت است .متاسفانه بنده مدتهاست که از وزارت ورزش مایوس شده ام و کاری هم با آنها ندارم.افتخاری که من به قول جهانیان کسب کرده ام برای وزارت ورزش مهم نیست اگر بود قطعا مثل خیلی ها برایم مراسم تقدیر برگزار می کردند و ما را هم قابل می پنداشتند.

آقای وزیر به مراسم تقدیر نیامد

-آقا عظیم با تشکر از شهرداری تبریز بابت حمایت هایش گفت:اگر طی سالهای گذشته صعودی در خارج از کشور داشته ایم به جهت حمایت شهرداری تبریز بوده است.البته در سال جاری بانک سامان نیز از صعودم حمایت کرد و این که شهرداری و بانک سامان برای رفتن به قله هشت هزار متری "لهوتسه" به معنای واقعی از من پشتیبانی کردند.اگر صعود بدون حاشیه انجام شد به علت پشتیبانی آنها بوده است.

-از قیچی ساز پرسیدیم که در صعودهای طولانی مدتش دچار حادثه شده است که او در پاسخ می گوید: خوشبختانه تاکنون دچار حادثه تلخی نشده ام. اگر کوهنورد جوانب احتیاط را در نظر بگیرد و باتجربه عمل کند صعودش بااقتدار خواهد بود. در کوهنوردی یک جمله معروئف وجود دارد و کوهنوردان این جمله را آویزه گوش خود می کنند. اولین اشتباه ،آخرین اشتباه است. اگر در ارتفاعات یک اشتباه کنید قطعا آخرین اشتباه تان خواهد بود و راه گریزی نخواهید داشت.بنده همواره سعی کرده ام که در صعودهایم جانب احتیاط را در نظر بگیریم و حاشیه ای نداشته باشم.

-آفا عظیم درباره آینده خود در ورزش می گوید: در بخش های قبلی هم گفتم که قصد دارم به زندگی شخصی ام سروسامان دهم.متاسفانه با عدم حمایت وزارت ورزش نمی شود کارهای بزرگ انجام داد. کوهنوردی بخشی از زندگی ام است اما سامان دهی زندگی نیز اهمیت ویژه ای دارد.

-قیچی ساز در پاسخ به سئوالی که از وزیر ورزش چه درخواستی داری به کیهان ورزشی گفت:متاسفانه وزیر محترم ورزش در مراسمی که برای تقدیر از من برگزار شده بود شرکت نکرد.تصور می کردم وزیر ورزش تشریف می آورند و مرا برای اهداف آینده ام دلگرم می کنند اما ایشان نیامدند .پیام نیامدن آقای وزیر این بود که ورزش کشور به من نیازی ندارد و صعودم در خارج از کشور بی اهمیت بوده است وگرنه چه دلیلی دارد که آقای وزیر نسبت به کار من تا این حد بی تفاوت باشند .ظاهرا بنده برای وزارت ورزش مهم نیستم و من در واکنش به این رفتار وزیر محترم تنها می توانم بگویم که من هم به وزارت ورزش نیازی ندارم.وقتی وزارت ورزش برای کارم اهمیتی قائل نمی شود من هم یک عکس العمل بیشتر ندارم و آن هم این که نیازی به وزارت ورزش ندارم. دو هفته گذشته مراسمی برای صعودم برگزار شد اما یک نفر از طرف وزارت ورزش به خودش زحمت نداد و به مراسم تقدیر از من نیامد. اینها نشان می دهد که بودن ما در ورزش مهم نیست و برای آقایان اهمیتی ندارد.کوهنوردی برای وزارت ورزش مهم نیست .گرچه من بطور مستقل صعودم را انجام دادم و بدون هیچ کمکی از وزارت ورزش صعود کردم.

-وی در پایان به کیهان ورزشی گفت:از نشریه قدیمی تان تشکر می کنم که این فرصت را به من داد تا درددل هایم را به زبان بیاورم. هر چند که من از مسئولان محترم ورزش انتظاری ندارم و همواره به عنوان یک کوهنورد مستقل برای صعود به قله ها گام برداشته ام.

* کیوان طباطبایی