PDF نسخه کامل مجله
يکشنبه ۰۲ دی ۱۴۰۳ - December 22 2024
کد خبر: ۳۲۶۹۲
تاریخ انتشار: ۰۳ شهريور ۱۳۹۶ - ۲۲:۳۰
گفت و گو با شایان مصلح مدافع چپ تیم پرسپولیس

نوکر اهل بیت

سالهاست که بازیکنان شایسته شهرستانی به تیم های بزرگ پایتخت ملحق می شوند. بسیاری شان براساس نبودن بزرگتر و راهنما از مسیر خود خارج شده و در حواشی غرق می شوند.بازیکنانی هم به پرسپولیس و استقلال می آیند و از آن جا که مسیر درستی را انتخاب کرده اند در جمع سرخابی ها ماندگار می شوند و سلسله مراتب را طی می کنند.اینها اغلب بازیکنانی هستند که تجربه بازی و زندگی در پایتخت را دارند . شایان مصلح مدافع چپ تیم پرسپولیس از دسته دوم است زیرا در سالهای گذشته به فوتبال پایه تهران آمده و چهار سال در پایتخت بازی کرده است . از همه مهم تر این که تجربه زندگی در تهران بزرگ را دارد.او آمده تا از پرسپولیس به تیم ملی برسد . شایان به لحاظ فنی پتانسیل بالایی دارد و قادر است در پرسپولیس به بازیکنی ثابت بدل شود.

متولد رشت ،اهل رودبار

-زادگاه ،علی مصلح تکلیمی مدافع چپ تیم پرسپولیس شهر رشت است :«من در رشت متولد شده ام اما دوران کودکی و نوجوانی ام را در رودبار سپری کرده ام. همه مرا به عنوان یک رودباری می شناسند. روز تولدم که فرا رسید رودبار به دلیل زلزله سالهای گذشته خود شرایط مناسبی نداشت و بیمارستانی در دسترس نبود و مادرم به همین خاطر به شهر رشت رفت و در مرکز استان گیلان متولد شدم.آنهایی که مرا می شناسد می دانند که بچه رودبار هستم. بچه پایین بازار رودبار به شمار می آیم.کسانیکه به رودبار آمده اند قطعا یکبار گذرشان به این محله افتاده است.»

-وی ادامه داد:همه مرا با عنوان «شایان» می شناسند ولی نام من در شناسنامه «علی» ثبت شده است . الان همه مرا به نام «شایان» صدا می کنند و این نام در بین فوتبالی ها جا افتاده است.

-چهارم تیر ماه ۱۳۷۲ زادروزش است.

-مصلح در خانواده ای ورزشکار شد که اعضای خانواده مسائل ورزشی را تعقیب نمی کردند:«پدرم خیلی زود از میان ما رفت . دو یا سه ساله بودم که پدرم درگذشت.مادرم نیز فردی ورزشی نبود ولی عموهایم به ورزش علاقه داشتند و والیبال بازی می کردند.آنها ورزش را دوست داشتند.»

-درحال حاضر دانشجو است:«در رشته مهندسی صنایع تحصیل می کنم و الان دانشجوی دانشگاه آزاد تهران شمال هستم. البته فوتبال تمام وقتم را گرفته است ولی مایلم که پس از دریافت مدرک مهندسی برای مقطع کارشناسی ارشد اقدام کنم.»

از فوتبال پایه تهران تا پرسپولیس

-شایان درباره نحوه ورودش به ورزش می گوید:من هم مثل تمامی بچه ها به ورزش کردن علاقه وافری داشتم و هرجا فرصتی به دست می آوردم با بچه های هم سن و سال خود فوتبال بازی می کردم. البته من تا کلاس پنجم ابتدایی کشتی گیر بودم و وقتم را روی این رشته ورزشی گذاشته بودم. وقتی وارد مقطع تحصیلی راهنمایی شدم چند رشته ورزشی را انجام می دادم و به تک تک شان سررشته پیدا کرده بودم.من تا هفده سالگی فوتسال بازی می کردم و همه مرا به عنوان یک سالنی باز می شناختند اما یکدفعه وارد فوتبال شدم و سر از تیم های پایه فوتبال تهران درآوردم.متاسفانه آن روزها زمین فوتبالی در رودبار نداشتیم و مجبور بودیم برای فوتبال بازی کردن به شهرهای دیگری برویم. من هم تصمیم گرفتم به پایتخت بروم و در تیم های پایه تهران تست فنی بدهم.

-مصلح ادامه داد:هفده ساله بودم که به تیم های پایه باشگاه استقلال ملحق شدم. من در آن برهه به دنبال پیشرفت بودم و دنبال فضایی می گشتم تا خودم را نشان دهم.در تیم های جوانان و امید باشگاه استقلال بازی کردم و آقایان جلال بیات،غلام سجادی،ایوب اصغرخانی و...مربیانم در رده های پایه استقلال بودند.پس از چهار سال حضور در فوتبال پایه تهران به گیلان برگشتم و در تیم های پایه رشت تست فنی دادم و به عضویت تیم جوانان داماش گیلان درآمدم. آقای علی نظر محمدی مربی سابقم در تیم سپیدرود رشت ،مسئولیت فنی داماش را برعهده داشت و من با نظرفنی ایشان به داماش پیوستم.

-شایان اضافه کرد:یکسال بعد از قرارداد با داماش فرصت حضور در تیم امید و بزرگسالان سپیدرود رشت را پیدا کردم و تا قصل گذشته در خدمت قرمزپوشان رشت بودم و امسال هم به لطف خداوند به تیم پرسپولیس ملحق شدم و امیدوارم که امسال بتوانم بازیکن مفیدی از نظر فنی برای پرسپولیسی ها باشم.

-او درباره حضورش در فوتسال و این رشته ورزشی می گوید: فوتسال ورزش سنگینی است .فوتسالیست به تکنیک زیادی احتیاج دارد .توفیق اجباری که در فوتسال بدست آوردم واقعا در فوتبالم به کار می آید بخصوص در حمل توپ و عبور از بازیکن حریف که کمک حال بازیکنان می شود. در رده پایه به همراه فوتسال رودبار قهرمان استان شدیم و به مسابقات کشوری راه پیدا کردیم و در رده جوانان به میزبانی تبریز به مقام سوم کشور رسیدیم .

ماجرای بازگشت به ترکیب سپیدرود

-شایان در نوجوانی برای بازی در فوتبال پایه به تهران آمد و درباره نحوه اقامتش در پایتخت به کیهان ورزشی می گوید:مرداد سال ۱۳۸۹ بود که به تهران آمدم و طی دو سال ابتدایی در خانه اقوام بودم اما در دو سال پایانی که برای تیم های جوانان و امید استقلال بازی می کردم از اقوام جدا شدم و به تنهایی زندگی می کردم.

-شایان درباره پست تخصصی خود توضیح داد و گفت:زمانی که برای تیم های جوانان و امید باشگاه استقلال تهران بازی می کردم هافبک چپ بودم و پس از حضور در رده بزرگسالان بنا به دلایلی به پست مدافع چپ منتقل شدم و الان همه مرا به عنوان مدافع چپ می شناسند. من در این پست جا افتاده ام.

-مصلح درباره ترک فوتبال پایه تهران به کیهان ورزشی می گوید:من به رده بیست و سه سال یا امسدها رسیده بودم و استقلالی ها در آن برهه شرایط تازه ای داشتند و من هم ترجیح دادم به تیم دیگری بروم. در چند تیم تست فنی دادم و سپس به تیم های پایه داماش پیوستم و یکسال بعد به تیم سپیدرود ملحق شدم.علی نظر محمدی و امید هرندی در دو نوبت مربیانم در تیم داماش بودند . پس از مدتی علی نظر محمدی زنگ زد و صحبت از حضورم در سپیدرود کرد و گفت که مرا می خواهد و من به رشت رفتم و قرارداد بستم. علی آقا روی من شناخت داشت و دوست داشتم شاگردش باشم.

-سوال بعدی گفت و گوی ما درباره دوران بازیگری شایان در سپیدرود بود و او دراین باره گفت:وقتی از سپیدرود پیشنهاد دریافت کردم این تیم در لیگ دسته دوم حضور داشت. من در آن برهه با چند تیم صحبت کرده بودم اما آخرسر تصمیم گرفتم شاگرد نظر محمدی شوم.در هفته اول حدود ۴۵ دقیقه برای سپیدرود بازی کردم و بنا به تصمیم کادرفنی در هفته بعد نیمکت نشین شدم.حتی کارم به سکونشینی کشید. البته تابع تصمیم سرمربی بودم.یک روز مدافع چپ سپیدرود مصدوم شد و مربی از من خواست که در پست مدافع چپ به میدان بروم.من به عنوان یار تعویضی بازی کردم و از همان روز تا پایان فصل به بازیکن ثابت سپیدرود بدل شدم. حتی به لیگ دسته اول صعود کردیم و من هم توانستم نظر کادرفنی را جلب کنم. فصل بعد هم با سپیدرود در لیگ دسته اول بازی کردم و بازیکن ثابت تیم بودم.وقتی به لیگ دسته اول صعود کردیم چند پیشنهاد خوب از تیم های لیگ دسته اول داشتم و می توانستم به تیم های دیگری بروم اما در سپیدرود ماندم و خوشبختانه فصل گذشته تیم به لیگ برتر صعود کرد.

مشکل مالی علت ناکامی سپیدرود است

-وی اضافه کرد: در همان برهه ای که سپیدرود لیگ دسته اولی شد من از پرسپولیس و استقلال خوزستان پیشنهاد داشتم.می توانستم به یکی از این دو تیم ملحق شوم اما ترجیح دادم در رشت بمانم و برای سپیدرود بازی کنم.خوشبختانه در سپیدرود رشت ترقی کردم و فصل بعدش پرسپولیسی شدم.

-شایان درباره فراز و فرودهای سپیدرود در فوتبال گیلان صحبت کرد و در خصوص علت ناکامی این تیم در هفته های ابتدایی گفت:سپیدرود سالهاست که با مشکل مالی دست و پنجه نرم می کند. امسال تیم به لیگ برتر صعود کرد ولی نتوانست بازیکنان درجه یک و ملی پوش جذب کند. بضاعت مالی سپیدرود اجازه نمی دهد که کادرفنی با بازیکنان درجه یک مذاکره کند. مربیان سپیدرود سراغ بازیکنان باتجربه لیگ برتر رفتند و جز این هم راهی نداشتند.یادم می آید اوائل که به سپیدرود آمده بودم تماشاگران از بازیهای تیم در رشت استقبال نمی کردند. تعداد تماشاگران مان در ورزشگاه عضدی حدود هزار نفر بود اما وقتی تیم نتیجه گرفت تعداد تماشاگران به پانزده هزار نفر رسید . سپیدرود پتانسیل بالایی دارد اما تمامی اینها زمانی بکار می آید که این تیم از مشکل مالی رهایی پیدا کند.

-مصلح اضافه کرد: مطمئنم که نتایج سپیدرود در لیگ برتر بهتر خواهد شد و تیم به جایگاه قابل احترامی خواهد رسید. سپیدرود هفته به هفته بهتر خواهد شد.

نظر برانکو برایم قابل احترام است

-درباره ماجرای حضور مصلح در پرسپولیس بارها صحبت شده است. شایان از منظر تازه ای در این خصوص صحبت کرد:«من برای پیوستن به پرسپولیس با خیلی ها مشورت کردم و در خاتمه به این نتیجه رسیدیم که پرسپولیس می تواند سکوی پرتابم باشد.درحال حاضر پرسپولیس بهترین تیم فوتبال ایران است و نتایجش در دو سال گذشته نشان می دهد که پرسپولیس هفته به هفته بهتر می شود و حتی قادر است موفقیت های خود را در آینده تکرار کند. پرسپولیس برای تکرار روزهای خوب خود همه چیز دارد.»

-نیمکت نشینی مصلح در تیم پرسپولیس موضوع بعدی گفت وگو با شایان بود:«به هر حال نظر سرمربی در چیدمان تیم شرط است و بازیکنان می بایست به نظر سرمربی احترام بگذارند.من هم از این قاعده مستثنی نیستم و باید به نظر آقای برانکو احترام بگذارم . من مثل تمامی بازیکنان پرسپولیس برای حضور در ترکیب ثابت تلاش می کنم و مطمئنا سرمربی به بازیکنان آماده میدان می دهد.با این اوصاف تابع نظر برانکو هستم و حتی تا هفته آخر لیگ هم نیمکت نشین باشم به نظر سرمربی ام احترام می گذارم. برای من یک نکته مهم است و آن هم موفقیت تیم است. دوست دارم وقتی روی نیمکت هستم پرسپولیس برنده شود.»

-وی ادامه داد:صبر و شکیبایی به پیشرفت بازیکنان کمک می کند .بازیکن صبوری هستم و می دانم که سرمربی از کنار بازیکنان آماده خود به سادگی عبور نمی کند.من در سوپر جام به میدان رفتم و بطورحتم بازهم فرصت حضور در ترکیب اصلی را پیدا خواهم کرد. باید کوشش کنم .

برای اهل بیت شعر می گویم

-سوالات مربوط به فوتبال را کنار می گذاریم و با شایان درباره علاقه اش به مداحی اهل بیت صحبت می کنیم:«من از هفت سالگی سعادت داشتم که برای اهل بیت مداحی کنم.زمانی که بچه بودم در مسجد محله مان مداحی می کردم و گاهی به هیئت های عزاداری می رفتم و مداحی می کردم. بافتخار می گویم که نوکر اهل بیت هستم و خداراشکر می کنم که مدال نوکری اهل بیت را دریافت کرده ام.نوکری اهل بیت را با هیچ چیزی در این جهان عوض نمی کنم و مدال نوکری اهل بیت خیلی باارزش است.»

-شایان درباره برنامه های خود در ماه محرم امسال می گوید:فوتبالیست حرفه ای هستم و باید تمام وقت در خدمت فوتبال و تیم پرسپولیس باشم. فوتبال تمام وقت مرا گرفته است اما این روزها هرگاه فرصتی ایجاد می شود درباره اهل بیت شعری می گویم و روی اشعارم کار می کنم.قطعا مثل سالهای گذشته به هیئت های عزاداری می روم و با اشعاری تازه در محرم امسال مداحی خواهم کرد.دوستان به من لطف دارند و مرا به مجالس عزاداری دعوت می کنند.

-لیگ قهرمانان آسیا بحث بعدی مان بود و شایان با اشاره به منابع مالی باشگاههای حوزه خلیج فارس گفت:تیم های عربی با بهترین امکانات برای حضور مقتدرانه در لیگ قهرمانان آسیا آماده می شوند. هر بازیکنی را که بخواهند به خدمت می گیرند و دست شان از نظر مالی باز است.بدون شک رقابت تیم های ایرانی با تیم های عربی نابرابر است و آنها از بضاعت مالی قابل توجهی برخوردار هستند . تیم های عربی با هزینه های گزاف برای یک بازی آماده می شوند اما نمایندگان ایران با دست خالی به مصاف آنها می روند.کار تیم های ایرانی در آسیا آسان نیست بخصوص که حریفان آسیایی از هر نظر برای کسب پیروزی برنامه ریزی کرده اند.

محمد انصاری صمیمی ترین دوست فوتبالی من است

-سوال بعدی ما در خصوص روابط شایان با هواداران پرسپولیس بود:«تماشاگران از روزی که به پرسپولیس آمده ام به من لطف داشته اند.امیدوارم بتوانم در میدان فوتبال سبب شادی طرفداران مان شوم و بازیهای باکیفیتی را به نمایش بگذارم.آنها توقع دارند که من در تیم محبوبشان بازیهای خوبی را انجام دهم و یکی از نفرات تاثیرگذار تیمشان باشم.من می بایست محبت این تماشاگران خونگرم و دوست داشتنی را در میدان فوتبال جبران کنم.»

-شایان به واسطه رفتار و منشی که دارد با تمامی اعضای تیمش رفیق است . خودش هم در این قسمت از گفت و گو به دوستی با هم تیمی هایش اشاره می کند و می گوید: با همه رفیق هستم و به تمامی اعضای تیممان احترام می گذارم.من هم مثل تمامی بازیکنان با یکی دو بازیکن صمیمی تر هستم و معمولا با آنها در اردوها هم اتاق می شوم. من با محمد انصاری سالهاست که رفاقت دارم. زمانی که بازیکن تیم جوانان باشگاه استقلال تهران بودم محمد در تیم امید استقلال بازی می کرد و مرا می شناخت و دوستی ما به سالهای گذشته برمی گردد. وقتی به پرسپولیس آمدم طبیعی بود که با محمد انصاری صمیمی تر باشم. محمد آقا یکی از فوتبالیست های خوب کشورمان است که بنده به ایشان ارادت دارم.

-او می گوید: بی شک هر فوتبالیستی آرزوی پوشیدن لباس تیم ملی کشورش را دارد و اینکه یک روز در فوتبال اروپا بازی کند و به آرزوهایش برسد.من هم همین اهداف را دنبال می کنم .محمد انصاری که اکنون در پرسپولیس بازی می کند دو سال از من بزرگتر است و در تیم های پایه استقلال حضور داشت .چون در مسیر درست قرار گرفت توانست به تیم ملی هم راه پیدا کند . علیرضا جهانبخش همشهری من است .اونیز رودباری است .مدارج ترقی را گام به گام با هدفگذاری بلند مدتی که داشت طی کرد و الان در اروپا فیکس بازی می کند و در تیم ملی هم حضور موفقی دارد .

-شایان در پایان به کیهان ورزشی گفت:از مجله باقدمت کیهان ورزشی تشکر می کنم که به ورزشکاران شهرستانی بها می دهد و این فرصت را در اختیار من قرار داد.لازم است از تک تک مربیانی که برایم زحمت کشیده اند تشکر کنم.

* کیوان طباطبایی

پربازدید ها