PDF نسخه کامل مجله
چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳ - November 06 2024
کد خبر: ۳۳۳۹۹
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۶:۴۰

یادداشت/ روزی روزگاری پاس...


کیهان ورزشی-

تیم فوتبال پاس که روزگاری قهرمان ایران بود و حتی سابقه قهرمانی در آسیا را در کارنامه اش دارد به لیگ دسته سوم کشورمان سقوط کرد تا بعد از مدت ها اذهان را به سوی خود جلب کند.

البته نه امروز و در پی این سقوط  که مدت هاست اغلب اهالی فوتبال با حسرت و گله به سرگذشت تیم پاس اشاره می کنند سرگذشتی که بر بسیاری از تیم های صاحب نام فوتبال سایه افکنده است.

بررسی اجمالی آنچه بر پاس گذشت نشان می دهد که در این باره خیلی ها مقصرند. گذشته از علت اصلی این ماجرا که همانا ضعف مفرط در نظام باشگاهداری در ایران است صف مقصران در این باره طولانی است.

از متولیان این باشگاه در نیروی انتظامی که با بی مسئولیتی و اهمال این تیم را به امان خدا رها کردند تا کسانی که در همدان برای چند روز مطرح شدن و جمع کردن احتمالی رای پاس را قبایی تازه پوشاندند و حتی تعداد پرشماری از بازیکنان مطرح فوتبال که از کنار نام پاس به منافع زیادی رسیدند.

اگر تکلیف متولیان پاس در نیروی انتظامی و نیز برنامه ریزان ورزش در بخش باشگاهداری و حتی آنانی که سنگ مهاجرت پاس از تهران به همدان را زدند؛ روشن و مبرهن است از کنار بی تفاوتی و جفای بزرگان پاس نیز نباید به آسودگی گذر کرد.

وقتی نظام باشگاهداری در کشورمان ضعیف است بی گمان کسانی که منفعت های زودگذر را اصل نمی دانند عاشقانه پا پیش می گذارند و بنای یک نام بزرگ را پابرجا نگه می دارند.

قطعا بسیاری از باشگاه های بزرگ حتی در سطح جهان چنین پابرجا مانده اند و امروزه در آفاق سیر می کنند.

با مروری به تاریخ تیم هایی چون بارسلونا، رئال مادرید، بایرن مونیخ، یوونتوس و ... نشان می دهد که در روزهای شروع خیلی از امور ساده باشگاهداری برای آنان هم مهیا نبود.

این اتفاق در ایران هم رخ داده است. زمانی که عشق و علاقه افراد همه کمبودها را جبران می کرد. وقتی آن عشق رفت پاس رفت، هما رفت، دارایی رفت و...

امروز اگر نام و نشانی از پرسپولیس و استقلال هست خیلی ساده می توان به این واقعیت رسید که عده ای عاشق این تیم ها را سرپا نگه داشتند. همان هایی که روزگاری صندوق عقب ماشین خود را همه دارایی های این دو تیم کردند. آن قدر سماجت کردند تا سرخابی ها بمانند. قطعا در این میان حمایت های مردمی و دولتی هم مددکار بودند اما فراموش نکنیم این ماندگاری مرهون فداکاری و عشق کسانی است که عاشقانه پای کار ایستادند.

پاس نیز امروز به چنین افرادی نیاز دارد. این توقع که نهاد یا ارگانی بیاید و همه ابزار لازم را فراهم آورد پاس را زنده نمی کند. نگاهی به اسامی پاسی ها یی که از کنار نام این تیم جایگاهی بلند دارند ما را با این واقعیت روبرو می سازد که آنها می توانند با همت عالی پاس بزرگ را زنده کنند.

این اتفاق حتی می تواند با ثبت رسمی همراه باشد. پاس اگرچه اکنون در دسته سوم است اما نام بزرگ این تیم سرمایه ای ارزشمند است که از کنار آن نمی توان به راحتی گذر کرد.

*بهمن اسدی
برچسب ها: پاس ، بهمن اسدی
پربازدید ها