PDF نسخه کامل مجله
دوشنبه ۰۳ دی ۱۴۰۳ - December 23 2024
کد خبر: ۳۳۷۱۶
تاریخ انتشار: ۲۱ فروردين ۱۳۹۷ - ۰۹:۱۳

کار فرهنگی برای جام جهانی و گلایه یک پیشکسوت: کاش تنبک زدن بلد بودم!

بی شک این حرکت فرهنگی وقتی می تواند بدون اعتراض و انتقاد باشد که ما در سایر زمینه ها در جام جهانی با آن هماهنگ باشیم.


کیهان ورزشی-

پس از مدت ها کش و قوس و مطرح شدن چندین نام از میان خوانندگان مطرح کشورمان سرانجام همای اقبال برشانه سالار عقیلی نشست تا خواننده سرود جام جهانی برای ایران باشد. خواننده خوش صدایی که طرفداران پرشماری هم دارد.
علاوه بر او سرود دیگری با صدای علیرضا قربانی هم در نظر گرفته شده تا دو اثر فاخر برای تیم ملی در جام جهانی روسیه ساخته شود.
در کنار آن زمزمه هایی مبنی بر فعالیت تعدادزیادی از خوانندگان سبک "پاپ" در ایران به گوش می رسد تا شاید به این ترتیب مثل دوره های قبل شاهد سرودخوانی خوانندگان"لس آنجلسی" نباشیم.
تا به اینجای کار اتفاق بدی رخ نداده است. حتی وقتی زمزمه اعزام یک گروه صد نفره برای برگزاری دو کنسرت در "سن پترزبورگ" و "کازان" به گوش رسید و قرار شد هزینه آن توسط حامی مالی(حدود سه میلیارد تومان) پرداخت شود در نگاه اول اعتراضی وجود نداشت.
اما با نگاهی به کلیت کار این سوال پیش می آید این رفت و آمد و این هزینه قراراست در نهایت چه دستاوردی داشته باشد؟
برگزاری کنسرت بزرگ در این دو شهر روسیه قرار است مورد توجه و وثوق چه کسی باشد؟ چه کسانی قرار است در این گروه صد نفره باشند و تماشاگران این دو کنسرت چه کسانی خواهند بود؟
اساسا برای یک کار یک بار مصرف انجام چنین هزینه ای حتی از طریق بخش خصوصی کار درستی است؟
بی شک این حرکت فرهنگی وقتی می تواند بدون اعتراض و انتقاد باشد که ما در سایر زمینه ها در جام جهانی  با آن هماهنگ باشیم.
اکنون و در فاصله کوتاه تا آغاز جام جهانی و در حالی که بسیاری از افراد غیر مرتبط با فوتبال شال و کلاه کردند تا به اسم فوتبال راهی روسیه شوند بسیاری از اهالی این رشته و نیز جامعه رسانه ای هیچ امیدی برای حضور در جام جهانی ندارند. آنهایی که به اسم حرکت فرهنگی بساط کنسرت صد نفره را برپا کردند و حامی مالی یافته اند خیلی راحت به نمایندگان رسانه ها گفته اند کوچکترین کمکی در راه اعزام نخواهند کرد.
آیا در چنین شرایطی هم این اعزام صد نفره امری لازم است؟ با ادای احترام به اعضای این کنسرت یکی از بزرگان فوتبال ایران که سالهاست در این رشته تلاش کرده و تاکنون از نزدیک شاهد هیچ جام جهانی نبوده به طنز به ما گفت: "اگر می دانستم کمی تنبک زدن یاد می گرفتم تا شاید قسمتم می شد و از نزدیک جام جهانی را تماشا می کردم"
پربازدید ها