اختاپوس های ورژن جدید در فوتبال ایران

کیهان ورزشی-

حمید ترابپور-وینفرد شفر را به عنوان یک مربی حرفه ای می شناسیم؛ کسی که به سبب فعالیت در کشورها و باشگاههای مختلف، با کوهی از تجربه قدم به فوتبال ایران گذاشت.

او دانش آموخته مکتب آلمان است؛ جایی که اتفاقات بر مبنای نظم شکل می گیرند، فضایی که اگر امروز به مثابه الگو برای دیگر کشورهای جهان می ماند، آن الگوپذیری محصول همان نظم و اصولگرایی است.

رسانه های آلمان نیز به موازات ورزش آن کشور حرکت می کنند و وینفرد شفر با شناختی که از آن فضا و آن نظم دارد ناخودآگاه در مواجهه با برخی رفتارها و اتفاقات در فضای مجازی کشورمان دست به مقایسه می زند. البته شاید آن مقایسه را بر زبان نیاورد اما آنجایی که خشم خود را از برخی رفتارها علنی می کند، آن ناراحتی و دلخوری نمایانگر همان مقایسه است.

البته در این بحث جای شک و تردیدی نیست که رفتارهای نامتعارف در فضای مجازی تنها مختص به ایران نیست و در دیگر کشورها حتی در همان آلمانی که زادگاه جناب شفر است گاها جریاناتی به راه می افتد که دودمان یک چهره مطرح را بر باد می دهد اما حکایت فضای مجازی در کشور ما و بویژه در ورزش ما، آنقدر مضحک و تاسف بار شده که حتی صدای شفر را نیز درآورده است.

او چند روز قبل در لابلای صحبت های خود در کنفرانسی خبری جملاتی را بر زبان آورد که نمی توان به سادگی از کنار آن صحبت ها گذشت؛ جائیکه مدعی شد: «قبلا گفته‌ام در ایران فرش و خاویار و همین طور شایعات بسیار زیاد هستند، شنیدم اینجا بهترین برنج را دارد باید به فرش و خاویار و شایعات برنج را هم اضافه کنیم. متأسفانه شایعاتی به دروغ ساخته می‌شود و این کار کسانی است که از موفقیت ما خوشحال نیستند. شاید به فردی100 دلار بدهی بهترین مطالب را در فضای مجازی برای شما بنویسد اما اگر آن100 دلار را ندهی بدترین مطالب را علیه شما بنویسد. من سعی می‌کنم این100 دلار را به فردی بدهم که نیاز دارد تا فردی که بخواهد در فضای مجازی چیزی علیه ما بنویسد. من مربی هستم و من باید بگویم چه کسی خوب بوده و چه کسی بد عمل کرده است. X یا Z یا کسی از باشگاه، رسانه نمی‌تواند بازیکنان را عوض کند من پشت بازیکنان هستم و از آنها حمایت می‌کنم.گاهی اوقات ما شخصیت خوب و نظم بازی را به بهترین شکل در درون زمین به نمایش می‌گذاریم مثل بازی با السد که همه تلاش خود را انجام دادند.»

این جملات گویای اتفاقات پشت پرده ای است که شفر آن را باز نکرده اما قطعا در شکل گیری چنین ذهنیتی برای او تاثیر گذار بوده است.

اینکه عده ای با در دست داشتن اهرم های رسانه ای درصدد تحت فشار قرار دادن یک مدیر یا یک مربی باشند برای ما که سالهاست در بخش رسانه فعالیت می کنیم و جریانات مختلف را می شناسیم موضوع تازه ای نیست؛ این همان حکایت قدیمی ورزش است که از خبرنگاران هزارتومانی -این عنوان را در دهه 60 از علی پروین بر آنها نهاد- آغاز شد و سپس به اختاپوس ها و جوجه اختاپوس ها و بعدها با دلال های خبرنگار نما رسید و حالا با فرم و پوزیشن تازه خودنمایی می کند.

این جریانی که سرمربی آلمانی استقلال به آن اشاره می کند در امتداد همان جریانات اختاپوسی سابق است اما با یک تفاوت مهم و خطرناک که آن ناشناس بودن افراد دخیل در آن است.

فضای سایبری همچون کهکشانی می ماند که افراد با اهداف و برنامه های مختلف در آن گشت و گذرا می کنند و به دلیل نامشخص بودن منابع بسیاری از اخبار و گزارش ها و افراد نشسته در پس پرده نمی توان آنهایی که با نیت سواستفاده گری فعالیت می کنند را به سادگی شناسایی کرد لذا محصول این فعالیت های آنها هجمه بر افراد و باشگاهها می شود و مدیران و مربیانی هم که با اولین هجمه دست به جیب شوند و درصدد تطمیع طرف مقابل و مهاجم برآیند،کم تعداد نیستند.

این بخش اول قضیه است و بخش دوم به آن دسته از مدیران و مربیان، حتی بازیکنانی مرتبط می شود که خودشان گرداننده برخی از این رسانه های فعال در دنیای مجازی و کانال ها وصفحات هستند اما با نقاب بر چهره و کاملا نامحسوس.

این ها همان افرادی هستند که قبل از تولد صفحات مجازی در ایران به روش سنتی با چاپ بنر و خط دهی به لیدرها برای خود تبلیغ می کردند و حالا که تلگرام و اینستاگرام و .... کارشان را آسان تر و البته کم خطر تر و کم هزینه تر نموده سوار بر اسب تندرو می تازند.

همین هفته قبل بود که یکی از همین رسانه ها که گفته می شود یک مربی ناکام و مطرح فوتبالی رفیق گرمابه و گلستان گردانندگان آن است، سرمربی آلمانی تیم فوتبال استقلال را با بدترین و ناجوانمردانه ترین روش مورد هجوم قرار داده و مدعی شده بود این مربی دچار آلزایمر است؛ به گونه ای که حتی اسم بازیکنان را از یاد می برد!

شبیه همین داستان را اخیرا علیه جان توشاک سرمربی ولزی سابق تراکتورسازی ساختند، مربی ای که بدون اشاره به پشت پرده اتفاقات باشگاه تبریزی و به شکل سوال برانگیزی ناگهان تبریز را ترک کرد.

صحبت های اخیر شفر و بیان آشکار این موضوع که اگر صد دلار بدهد علیه او جریان سازی نخواهد شد گویای فعالیت های مسموم و سازمان یافته عده ای در فضای مجازی است.

اینکه این جریانات از مرد آلمانی چه می خواهند و آیا این موضوع که؛ برخی در بدنه باشگاه استقلال به دنبال تخریب شفر هستند و ...صحت دارد یا خیر مواردی است که فعلا از آنها فاکتور می گیریم اما سوال کلیدی اینجاست که؛ چرا مدیران باشگاه استقلال پس از طرح این موارد از سوی شفر حساسیتی نشان ندادند و پیگیر این داستان عجیب نشدند؛ دریغ از یک اظهار نظر!

بخش کلان تر موضوع به آنهایی مرتبط می شود که باید بر عملکرد این جماعت فرصت طلب و کاسب در فضای مجازی نظارت کنند و نمی کنند تا این ولنگاری را شاهد باشیم و در نهایت نیز همین افراد که با کانال ها و صفحات خود تحت عنوان هواداری و ...جولان می دهند، به تعیین تکلیف برای ورزش ایران و علی الخصوص فوتبال این کشور می پردازند.

جملات اخیر شفر را باید جدی گرفت؛ فارغ از عملکرد فنی او در استقلال و برد و باخت هایش.فعلا که نه تنها این اتفاق رخ نداده بلکه عده ای برای او خط و نشان هم کشیده اند؛نمونه اش واکنش یک صفحه هواداری که نوشت: «صد دلاری تو را نمی‌خواهیم، تیم را درست کن که اگر به پرسپولیس ببازی، با صدهزار دلار هم نمی‌توانی در استقلال بمانی!»

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

گفت و گو با ستاره این روزهای سپاهان اصفهان

ساسان انصاری: برخی مدیران از فضای مجازی می ترسند

هافبک-مهاجم تیم فوتبال سپاهان در زمره بازیکنان با اخلاق فوتبال ایران است که درباره فضای مجازی و تاثیرات منفی آن بر ساز و کار فوتبال ایران صحبت هایی را با «کیهان ورزشی» مطرح کرد.

ساسان انصاری گفت: فضای مجازی می تواند در همه بخش های جامعه تاثیرات مثبتی داشته باشد اما کارکرد آن در کشور ما بیشتر منفی است. با قاطعیت می گویم که همین فضا فوتبال ما را به جایی برده که نباید می رفت. خود من فعالیت کمی در این فضا دارم اما می بینم که تا چه اندازه روی برخی تصمیمات تاثرگذار است. برخی از مدیران که ثبات ندارند تصمیمات کلان خود با تاثیر گرفتن از این فضا اتخاذ می کنند و در نهایت فوتبال ایران ضربه می خورد. در فضای مجازی برخی افراد با کانال ها و صفحات خود برای باشگاهها تعین و تکلیف می کنند.

وی در ادامه گفت:شک نکنید که طی یکی دو سال اخیر بسیاری از اتفاقات تلخ روی سکوها از همین فضای مجازی ریشه گرفته اند. به راحتی برای افراد و باشگاهها جریان می سازند. اینها منافعی دارند و با افراد مختلف در تماس هستند و خط می گیرند.

انصاری افزود: ما نمی توانیم جلوی فعالیت افراد را در فضای مجازی بگیریم اما به نظرم اگر مدیران ما از این جریانات نترسند و کار درست خودشان را انجام دهند دیگر فوتبال آسیب نمی بیند. مربی و بازیکن هم می دانند که مدیر باشگاه پشت شان است. مدیری که بر اساس اصول و نه فشار برخی رسانه ها در فضای مجازی تصمیم می گیرد قطعا زمین نمی خورد اما اگر بخواهد از آنها حساب ببرد کارش تمام است.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

پاسخگویی از نوع رییس کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال!

برای اینکه بدانیم فدراسیون فوتبال درباره صحبت های اخیر وینفرد شفر سرمربی آلمانی استقلال تهران چه موضعی دارد با تورک رییس کمیته اخلاق تماس گرفتیم که متن گفت و گو با ایشان را در زیر می خوانید:

*آقا تورک از «کیهان ورزشی» تماس می گیرم.

-بفرمائید

درباره موضوع پرونده ویژه مجله سوالی داشتیم

-چه موضوعی؟

*اینکه فضای مجازی در فوتبال ایران تاثیرات مخربی دارد

-بنده حرفی ندارم. مصاحبه هم نمی کنم.به ما ارتباطی ندارد!

* به هر حال سرمربی استقلال ادعایی را مطرح کرده است که...

-(سوال را قطع می کند) از ما چرا می پرسید؟

* پس از چه کسی بپرسیم؟

-روابط عمومی فدراسیون

*اما این موضوع با کمیته اخلاق مرتبط می شود

-بنده در این ساعت در فدراسیون نیستم و نمی توانم درباره فوتبال حرفی بزنم. مصاحبه هم نمی کنم!(سپس تلفن را قطع می کند!)

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

اشباح بی جیره و مواجب مجازی

*بهمن اسدی

فوتبال به عنوان یک پدیده پرطرفدار سالهاست با حاشیه های فراوان به راهش ادامه می دهد. این رشته از دیرباز جایگاه ثابت در بین رسانه ها داشته است. این جایگاه در اغلب اوقات برای سایر رشته های ورزشی رشک برانگیز هم بوده است.

ارتباط فوتبال با رسانه به شکل سنتی اگرچه دارای چالش های فراوان بوده اما به دلیل ماهیت رسانه های ارتباط جمعی تابع قوانین خاص است که سربزنگاه هم قابل کنترل بوده و هم امکان برخورد با خاطیان در آن وجود داشت. گاه حتی رسانه ها به دلیل لکه دار شده سابقه این قشر رودر روی هم قرار گرفته اند تا شاهد ترکتازی ها نباشیم.

با پدید آمدن فضای مجازی این رسانه های قابل کنترل کاملا از دست رفتند. ناگهان فوتبال هم مثل بسیاری از بخش ها با هجمه ای سنگین و بدون کنترل فضای تازه ای پیش روی خود دید. اگر روزگاری در یک رسانه و یک تحریریه گروهی با خط مشی مشخص و دم و دستگاه کاملا قابل دسترس مجبور بودند چارچوب ها را رعایت کنند امروز پشت کیبورد کامپیوترها و گوشی ها هوشمند اشباحی حضور دارند که هر آنچه می خواهند می نویسند و در اغلب آنها امکان برخورد قانونی با خاطیان وجود ندارد.

امروزه هر کس برای خود یک رسانه است و هر آنچه می خواهد منتشر می کند و اراده ای برای کنترل این خطر بزرگ وجود ندارد. آن روزی که وینفرد شفر، در مصاحبه اش اشاره داشت که می تواند با دادن صد دلار در فضای مجازی برای خودش جریانی راه بیندازد تنها و تنها به گوشه ای از این اتفاق بد اشاره داشت.

مشکل بزرگ ما در فوتبال این است که گروهی در فضای مجازی بدون مزد و حقوق راه افتاده اند و برای خوشایند این و آن می نویسند. جالب این که به دلیل نبود چارچوب لازم در چشم بر هم زدنی ناگهان چرخی 180 درجه دارند و ...

بدون تعارف این بلبشو نه تنها به فضای رسانه ای که به کل جامعه خدشه وارد می کند. این فضا درست مثل چاقویی می ماند که ما به دست یک جراح و یا یک آدم مست بدهیم. اگرچه فضا همان فضاست اما این کجا و آن کجا؟

متاسفانه همان طور که شفر گفت عده ای با اشراف به این موضوع با اندک هزینه ای و گاه با یک لبخند و یک سلام و علیک و به اصطلاح تحویل گرفتن اشباح فضای مجازی؛ از آنها به نفع خود سوء استفاده می کنند. چنین است که گاه یک خطا و ضعف به کار درست و قوت تبدیل می شود و فضای مجازی را کاملا در این مسیر قرار می دهد.

گاهی چنان این فضا مه آلود و تاریک می شود که آنهایی که حرف حساب می زنند را یارای مقابله نیست تا فرار را برقرار ترجیح دهند. با کمال تاسف این روزها آن قدر تعداد این اشباح بی جیره و مواجب در فضای مجازی ما زیاد شده اند که جایی برای زدن حرف حساب یا نیست یا خیلی کم است.

ورود ما به این ماجرا نه از سوی نگرانی برای رسانه خودمان که برای اصل کار است. قطعا تا عدم ورود و نظارت لازم بر این فضا فوتبال ما روی آرامش به خود نخواهد دید. جدای از ماجرای منفعت طلبی شخصی و گروهی؛ در زمینه های اجتماعی فوتبال ما با خطر جدی روبروست. نگاهی گذرا به این فضا به ما نشان می دهد که گروهی با استفاده از این فرصت قبل از شروع بازی زمینه ساز بلوا، تفرقه و جدال حتی به شکل قومیتی هستند. کافی است چشمان تیزبینی باشند تا ببیند در همین چند هفته از فصل تازه لیگ روی سکوها چه اتفاقاتی رخ داده است. بی گمان ناهنجاری های موجود بیش از هرجا از همین فضای مجازی و همین اشباح سرچشمه گرفته اند.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ضعف فرهنگی!

*محمود محمدی

«متأسفانه شایعاتی به دروغ ساخته می‌شود و این کار کسانی است که از موفقیت ما خوشحال نیستند. شاید به فردی 100 دلار بدهی بهترین مطالب را در فضای مجازی برای شما بنویسد اما اگر آن 100 دلار را ندهی بدترین مطالب را علیه شما بنویسد. من سعی می‌کنم این 100 دلار را به فردی بدهم که نیاز دارد تا فردی که بخواهد در فضای مجازی چیزی علیه ما بنویسد.» این جملاتی است که توسط شفر سرمربی استقلال در نسست خبری پیش از بازی با تیم نساجی مطرح شد.

درک اینکه چرا شفر انگشت اشاره اش فضای مجازی را نشانه گرفته، کار سخت و دشوار نیست. او از موفقیت های تیمش می گوید ولی پس از حذف استقلال از لیگ قهرمانان آسیا، فضای مجازی علیه استقلال و شفر شده و این موضوع سرمربی استقلال را ناراحت کرده است.

شفر انتقادات از خودش و استقلال را کار عده ای باج بگیر می داند تا جایی که غیر مستقیم می گوید با 100 دلار می تواند فضا را به نفع خودش تغییر دهد. ادعاهای شفر را نه می توان تایید کرد و نه رد، ولی چیزی که غیر قابل انکار است، تاثیر منفی فضای مجازی بر فوتبال ایران است.

در فضای مجازی تماشاگر بدون آنکه شناخته شود علیه مربی و بازیکن پست می گذارد، بازیکن برای هوادار خط و نشان می کشد و حتی برخی اوقات شاهد افشای برخی روابط خاص هستیم که آخرین نمونه اش «استوری» نیمه شب بازیکن تیم امید در جاکارتا بود که منجر به اخراجش از اردوی تیم ملی شد.

همه اینها نشان دهنده آن است که فضای مجازی با همه کارکردهای فراوانش، به جای آنکه به ورزش و فوتبال ایران کمک کند، از پشت خنجر می زند. دلیل این اتفاق هم چیزی نیست جز ضعف فرهنگی در ورزش!

ضعفی که در طول چند سال اخیر بارها به اشکال گوناگون مشاهده شده ، یکی ، دو دهه قبل رسانه های زرد بلای جان فوتبال بودند و حالا نوبت رسیده به فضای مجازی. بعید هم هست اراده ای برای مقابله با بداخلاقی های فضای مجازی باشد زیرا اساسا ورزش در ایران جدی گرفته نمی شود.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

موفقیت های مجازی برای کاسبان مجازی

*سعید آقایی(دبیر منهای فوتبال خبرگزاری فارس)

وینفرد شفر زیر تیغ ناکامی جمله ای کلیدی را مطرح می کند که جانمایه این روزهای فضای رسانه ای ورزش ایران که نه، بلکه کل جامعه ایران است. آنجا که می گوید: «من حاضر نیستم صد دلار بدهم تا در فضای مجازی از من تعریف کنند» یک کنایه تلخ و البته حقیقی از سوی مردی که از عمر حضورش در ایران قریب به یک سال گذشته اما در همین مدت مناسبات حاکم بر فضای فوتبال و ورزش ایران را به خوبی دریافته. آنجا که چریک های مجازی در توفان های گاه و بیگاه خود له یا علیه یک فرد خاص موضع گیری کرده و مخاطبان پرشمار فضای مجازی را بمباران می کنند و تحت تاثیر قرار می دهند. چریک های که حالا ثابت شده توفان های گاه و بیگاهشان به رضای خدا نیست و پشت این توفان های همیشگی می توان رد اسکناس های رنگارنگ را پیدا کرد.

این اتمسفر اما تنها خاص ورزش نیست. از سیاست گرفته تا اقتصاد و هنر و حتی حوزه ایدئولوژی فضای غالب بر افکار عمومی به شدت تحت تاثیر شبکه های اجتماعی است و به نوعی این شبکه ها افکار عمومی را هدایت می کنند.

در روزگاری که فضای مجازی و شبکه های اجتماعی عضو لاینفک زندگی شده و حتی تا خصوصی ترین اتفاقات را کاور می کند، بدیهی است که منبع اصلی تغذیه فکری جامعه را در دست داشته باشد. فضایی که هیچ حد و مرزی ندارد، بدون کنترل و فیلتر است، راست و دروغ در آن با هم آمیخته شده و از هر طیف و هر نسل با هر دیدگاه و تفکری در آن شلتاق می کنند. در این فضا تشخیص راست از دروغ، حق از باطل و سالم از ناسالم براستی دشوار و تا حدی غیرممکن است و همین سیطره بی حد و حصر شبکه های اجتماعی بر توده مردم سبب می شود که برخی از صاحبان قدرت و البته مکنت از این مسیر رو موج افکار عمومی سوار شده و از آن سو استفاده کنند.

آنچه شفر با صراحت و بی پیرایه آن را فریاد می زند، اشاره به رفتار خامدستانه آنهایی است که از این مسیر به دنبال رسیدن به آرزوهای خود بودند و با اجیر کردن مشتی چریک مجازی آتشی به پا کردند که در نهایت دامن خود آنها را گرفت و سوزاند. فضای مجازی آنچه به کاسبان و مدعیان بخشید همانند نامش بود؛ موفقیتی مجازی که عمرش کوتاه بود و البته خیلی زود به نقطه پایان ختم شد تا ثابت شود موفقیت از این مسیر، میسر نیست.

هوچی گری در شبکه های مجازی با القاب بی مسما و دروغ های شاخدار اگرچه در ظاهر برای آنها حاشیه امنیت پوشالی و کاذب ایجاد کرد و از این نمد کلاهی کاغذی برای آنها ساخت تا کاستی ها، ناکارآمدی ها و بی عرضگی خود را بپوشانند اما در نهایت این مسیر به هیچستان ختم شد؛ هیچستان سقوط و ناکامی و تباهی.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

فضای مجازی و ناامنی نیمکت آبی!

​نقش فضای مجازی را بیش از جای دیگری می توان در تغییرات دو باشگاه آبی و قرمز در سالهای اخیر دید.

این فضا بهترین ابزار محسوب می شود برای آنهایی که به دنبال نیمکت های مربیگری سرخابی ها هستند.

برای مشخص شدن این تاثیرات منفی نگاهی می اندازیم به تغییرات روی نیمکت مربیگری استقلال در این سالها.

تیم فوتبال استقلال برای آخرین بار در سال 92 از سکوی قهرمانی لیگ برتر بالا رفت و بعد از آن ۴ سرمربی متفاوت تا به امروز روی نیمکت این تیم نشسته‌اند.

آبی پوشان تهران که قبل از دربی پنجشنبه حال و روز خوبی نداشتند.

آخرین بار تیم فوتبال استقلال در فصل 91-92 موفق شد جام قهرمانی را در لیگ برتر بالای سر ببرد تا از آخرین قهرمانی این تیم 5 سال گذشته باشد.

استقلالی‌ها آخرین قهرمانی خود را مثل همه قهرمانی‌های دیگرشان با هدایت امیر قلعه نویی به دست آوردند. قلعه‌نویی بعد از آن که در فصل دوازدهم لیگ برتر با این تیم بر سکوی قهرمانی ایستاد، در فصل‌های سیزدهم و چهاردهم هم هدایت استقلال را برعهده داشت اما توفیقی با این تیم نیافت تا در فصل پانزدهم از جمع آبی پوشان جدا شود.

هدایت آبی پوشان در فصل پانزدهم به پرویز مظلومی سپرده شد و مظلومی در پایان فصل، این تیم را در رتبه سوم جدول قرار داد و بعد از یک سال نشستن روی نیمکت آبی پوشان آن را به علیرضا منصوریان سپرد.

منصوریان نیز در لیگ شانزدهم هدایت این تیم را بر عهده داشت و در حالی که تیمش از یک پنجره نقل و انتقالاتی هم محروم شده بود در نهایت عنوان نایب قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد.

استقلال فصل هفدهم را هم با علیرضا منصوریان آغاز کرد اما منصوریان روی نیمکت آبی ها تنها 7 هفته دوام آورد تا سرمربی وقت آبی پوشان بعد از تساوی مقابل ذوب آهن عطای کار را به لقای آن بخشیده و از سمت خود کنار برود.

وینفرد شفر سومین سرمربی استقلال بعد از جدایی منصوریان بود که از هفته نهم روی نیمکت این تیم نشست و لیگ را با ایستادن در رتبه سوم به پایان رساند. شفر فصل هجدهم را هم با آبی پوشان آغاز کرد و روزهای پر التهابی را با این تیم در ابتدای این فصل سپری کرد.

در حالی نیمکت استقلالی‌ها در حد فاصل لیگ‌های چهاردهم تا هجدهم 4 بار دستخوش تغییر شده است که در همه این سالها روی نیمکت پرسپولیس تنها یک نفر بعنوان سرمربی نشسته است.

در همه سالهایی که برانکو هدایت سرخ پوشان را بر عهده داشت، نیمکت استقلال بین مربیان مختلف دست به دست شد تا بی ثباتی از پرسپولیس به استقلال منتقل شود. برانکو در مدت حضورش در پرسپولیس بارها دربی بزرگ تهران را تجربه کرده است و در همه این دربی ها مقابل چهار مربی استقلالی قرار گرفته که عبارتند از امیر قلعه نویی، پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان و وینفرد شفر.

نیمکت استقلال تبدیل به محلی نا امن برای نیمکت نشینان آن شده تا مربیان این تیم امنیت شغلی مناسبی نداشته باشند. شروع بی ثباتی در استقلال درست مصادف است با رشد فضای مجازی و پر رنگ شدن نقش آن در تصمیم مدیران. تصمیم سازان خرد و کلان برای استقلال در همه این سالها تحت تاثیر فضای مجازی، امنیت را از نیمکت نشینان این تیم گرفتند تا با بر هم خوردن تمرکز آنها از ضریب موفقیت در این تیم کاسته شود.

استقلالی‌ها درست از زمان کنار گذاشتن امنیت شغلی برای مربیان و خداحافظی با ثبات روی نیمکت، رنگ قهرمانی در لیگ برتر را ندیدند. دو عنوان پنجمی و ششمی برای قلعه نویی، یک سومی برای مظلومی، یک نایب قهرمانی برای منصوریان و یک سومی هم برای شفر، تمام دستاورد باشگاه استقلال پس ایجاد نا امنی و از بین رفتن ثبات روی نیمکت این تیم است.