سهراب مرادی مانند همیشه روی تمرینات تمرکز کرده و به دور از هر حاشیه ای به دنبال این است، دومین مدال جهانی خود را شکار کند. البته سهراب به خوبی می داند امسال کار سخت تری را در قهرمانی جهان پیش رو دارد. با این وجود همچنان با انگیزه از تلاش خود برای دفاع از عنوان قهرمانی اش صحبت می کند و به نظر می رسد عطش این ورزشکار ۳۰ ساله برای رسیدن به مدال سیری ناپذیر است.

سهراب مرادی در مورد خیلی مسائل از وضعیت خود و جوان شدن تیم ملی گرفته تا خداحافظی بهداد سلیمی صحبت کرد که در ادامه گفتگوی ایسنا با مرادی را می‌خوانید.

* بازی‌های آسیایی وزنه‌های خوبی زدید. در واقع سنگین کار کردید. الان یک مسابقه سنگین دیگر هم پیش رو دارید برای جهانی. وضعیت چطور است؟

بعد از بازی‌های آسیایی بلافاصله اردوی جهانی شروع شد و در وزنه‌برداری خیلی سخت است در فاصله ۴۰ روز در دو مسابقه سنگین شرکت کنی. با این حال چون قول داده بودم در قهرمانی جهان شرکت کنم خودم را برای این رویداد دارم آماده می‌کنم. تمام تلاشم را می‌کنم با شرایط بدنی خوب در مسابقات شرکت کنم و حالا رنگ مدال باید ببینم چه می‌شود و هر چه خدا بخواهد. چون امسال مسابقات جهانی سنگین است و این طور نیست که به راحتی برویم و مدال طلا را بگیریم و بیاییم.

* الان شرایط بدنی شما مانند رویدادهای قبل نیست که با خیال راحت به مسابقات جهانی بروید؟

 هنوز آن طور که می‌خواهم نشده  و به رکوردهای مد نظرم نرسیدم. اما تا قهرمانی جهان یک ماه زمان باقی‌ مانده است وان‌شاء‌الله آسیب‌دیدگی پیش نیاید، می توان رسید.  البته مسابقات جهانی ۲۰۱۸ سنگین است چون گزینشی  المپیک محسوب می شود و کشورهایی هم که محروم بوده‌اند نیز کاملا آماده می آیند. البته این که می‌گویند مثلا وزنه‌برداران روسیه و بلاروس می آیند برایم فرقی ندارد چون شرایط بدنی‌ام باید خوب باشد و رکوردهای خوبی بزنم. اگر ۹۰ درصد هم آماده باشم ممکن است بروم آنجا و ببازم. از این رو بیشتر به وضعیت بدنی خودم توجه می‌کنم تا رقبایم.

* همیشه قبل از مسابقات قول خوش رنگ‌ ترین مدال را می دادید. در حال‌ حاضر با توجه به وضعیت خودتان باز هم می توانید این قول را بدهید؟

من که دلم می‌خواهد باز هم مدال طلا بگیرم ، تمام تلاشم را دارم می‌کنم و شبانه روز در اردو هستیم اما وزن جدید است و نمی دانم چه کسی می‌آید و چه کسی نمی آید و وضعیت رکوردها به چه صورت است. باید بدنم را آماده کنم، هر چند که در لیگ خوب بودم، امیدوارم تا جهانی به آمادگی ۱۰۰ درصد برسم.

* وزن ۹۴ کیلوگرم برای شما خیلی خوب بود و بهترین اتفاقات در این وزن برایتان رقم خورد. فکر می‌کنید در وزن ۹۶ کیلوگرم هم روزهای خوبی داشته باشید؟

وزن ۹۶ کیلوگرم برایم راحت‌تر است چون کمتر وزن کم می‌کنم. فقط باید بدنم را تا  المپیک خوب نگه دارم.

* در این وزن هم رکورد جهان و طلای المپیک را می‌خواهید؟

چرا که نه. البته باید دید چه رکوردهایی می‌گذارند و شرایط به چه شکلی است. اول طلای جهان را می‌خواهم بعد ان‌شاء‌الله رکورد شکنی در وزن جدید.

* چرا سهراب مرادی بعد از طلای جهان و المپیک و رکورد داری جهان همچنان باز هم مثل روز اول عطش گرفتن مدال دارد؟

چون من مدالی نگرفته‌ام. در حال‌ حاضر نگاه می‌کنم، می بینم کلا مدال‌های من یک طلای جهان، یک طلای المپیک و یک طلای بازی‌های آسیایی است. کلا  سه مدال طلای متفاوت دارم. اما باید بتوانم آن مدال‌ها را تکرار کنم. همیشه می‌گویند قهرمانی یک مساله است و نگه داشتن آن یک مساله دیگر. تکرار قهرمانی سخت تر است اما من می‌خواهم مدال‌هایم را تکرار کنم. هر چند که سخت است چون فضایی که پیرامون ورزشکار ایجاد می‌شود و اردو ماندن‌ها سخت است اما باید تمام این شرایط را پشت سر بگذارم تا بتوانم دوباره مدال‌هایم را تکرار کنم.

* به نظر می‌رسد شما در این راهی که در پیش گرفته اید یک خط مستقیم را دنبال می کنید و سعی می کنید کمتر وارد حواشی شوید و شاید همین مساله باعث شده نوار موفقیت‌هایتان ادامه‌ دار باشد؟

ورزش حرفه‌ای خودش آن قدر سخت و سنگین است و دردسر دارد که حالا اگر من بخواهم و اردو حاشیه هم شوم که وضعیت سخت تر هم می‌شود. چیزی هم که در حاشیه‌ها نیست حالا شاید خودم هم بعدا وارد حاشیه شوم (با خنده). ما زمانی که وارد اردو می شویم، می‌گوییم هدف چه چیزی است. مدال جهانی و  المپیک یا دعوا و حاشیه. اگر مدال جهانی و  المپیک می‌خواهیم راه این است که تمام تمرکز روی تمرینات باشد اما اگر به دنبال حاشیه و این که چه کسی چه چیزی گفت برویم هیچ وقت به هدفمان نمی رسیم. سال‌های بعد هم کسی نمی‌گوید حاشیه چه چیز بوده. همه می پرسند سهراب چه مدال‌هایی دارد.

* یکی از دلایش این نیست که شما زمین خوردن در وزنه‌برداری را هم تجربه کردید و حالا نمی خواهید فرصت‌های پیش رو را از دست بدهید؟

درست است. الان به من می‌گویند چه خبر است همه مسابقات وزنه می زنم اما خب وقتی بدنم آماده است وزنه می زنم و چرا نباید وزنه بزنم؟

* این اواخر رابطه صمیمی‌تری با بهداد سلیمی داشتید و حتی در مسابقات پشت صحنه همدیگر می رفتید. به عنوان یک دوست چه نظری در مورد خداحافظی سلیمی دارید؟

الان بهداد، سعید و کیانوش در اردو نیستند. چند سالی با هم بودیم اما الان آنها نیستند و اطرافم خلوت شده و در این مواقع آدم احساس می‌کند شاید باید من هم بروم. بهداد با بهترین نتیجه‌ وزنه‌برداری را کنار گذاشت و یکی از ورزشکارانی است که در بهترین زمان خداحافظی کرد. خیلی از ورزشکاران کاری که بهداد کرد را انجام نمی‌دهند و تا جان دارند، می‌خواهند کار کنند و باشند. حالا شاید بهداد دوباره بخواهد برگردد. شاید از لحاظ روحی خسته شده به‌ هر حال بیش از ۱۰ سال در اردو بوده و حالا ممکن است استراحت کند و بعد دوباره بخواهد بر گردد.

* همیشه در ورزش شاهد بوده‌ایم برخی ورزشکاران آن قدر در ورزش می مانند که دیگر به قهقرا می‌روند شما هم در نظر دارید مانند بهداد با خوش رنگ‌ترین مدال خداحافظی کنید؟

اگر طلای خوبی باشد چرا که نه. من تا روزی که حس کنم می‌توانم ورزش  کنم، انگیزه دارم و بدنم کشش تمرینات رادارد هستم اما روزی که احساس کنم نمی توانم، کنار می روم به‌ هر حال خداحافظی هم یک واقعیت است یک روز به ورزش آمده ایم و یک روز هم باید برویم.

* فکر می‌کنید به راحتی بتوان جایگزین نفراتی مثل بهداد سلیمی یا سهراب مرادی را پیدا کرد؟

یک زمانی همه می‌گفتند حسین رضازاده ابرقدرت است و نگران جایگزین او بودند اما طول نکشید که بهداد رو شد. سهراب هم کنار برود یکی بهتر می‌آید. من هم تا زمانی که هستم تمام تلاشم را می‌کنم.

*این مساله که تیم‌ ‌ملی ایران با عنوان داران کمتری به مسابقات جهانی می‌رود جای نگرانی ندارد؟

نه. به‌ هر حال تیم‌ ‌ملی باید پوست اندازی کند و جوان شود. فکر می‌کنم بعد از مسابقات جهانی نفرات دیگری هم بروند. به‌ هر حال سن ها بالا رفته و وزنه‌برداری هم سنگین است. حالا چون من خودم چند سال نبودم شاید در حال‌ حاضر می‌توانم وزنه بزنم. یک زمانی هم خود ما در رده جوانان بودیم یکی، دو سالی گذشت تا شروع به مدال آوری کنیم و باید به جوانان میدان داد و راه دیگری نیست.

* فکر می کنید جذاب‌ترین رقابت در مسابقات جهانی در کدام وزن باشد؟

فکر می‌کنم ۹۶ کیلوگرم باشد چون همه می آیند و مدال طلا هم می‌خواهند. من هم تا جایی جان دارم وزنه می زنم. این دو سال هم تا المپیک هستم بعد خداحافظی می‌کنم و به دنبال زندگی ام می‌روم. البته المپیک خیلی سخت است چون مشخص نیست در این دو سال چه اتفاقاتی می افتد. با این حال من هستم. بدنم کشش دارد و حس می‌کنم هنوز می‌توانم در این خوابگاه بمانم. تا روزی که حس کنی می توانی در این خوابگاه بمانی و روی آن تخت‌ها بخوابی می توانی ورزش کنی. روزی که حس کنی دیگر حوصله نداری در آن خوابگاه بمانی دیگر باید بروی.

* این توقع را داشتید که به خاطر رکوردشکنی در بازی‌های آسیایی پاداش بگیرید؟

فدراسیون برای رکوردشکنی پاداش داد و آقای صالحی امیری هم بعد از مسابقه زنگ زد و با او صحبت کردم و گفت برایشان ارزش دارم و حواس شان به من هست. خودشان حواسشان هست و از این بابت تشکر می‌کنم.

* بعد از بازی‌های آسیایی با کیانوش صحبت نکردید؟

خیر. کیانوش را ندیدم. من  که به اردو آمدم و درگیر این بودم که بتوانم بدنم را بر گردانم و دیگر فرصت نشد با او صحبت کنم.

* برخی ها معتقد هستند بهتر بود کیانوش به بازی‌های آسیایی نمی رفت و جهانی وزنه می زد.

به‌ هر حال بازی‌های آسیایی هم مهم است و دوست داشت مدال بگیرد. قطعا خودش تمام مسائل را سنجیده و تصمیم گرفته است. ان‌شاء‌الله در مسابقات آینده موفق باشد.

* قرار بود بعد از بازی های آسیایی تجهیزات وزنه برداری نو شود اما هنور اتفاقی نیفتاده است؟

به هر حال  نمی توان به این زودی این کار را انجام داد. ما هم دوست داریم در یک سوله بزرگ با تخته های زیادی تمرین کنیم اما این کار نیاز به زمان زیاد و برنامه ریزی مدون دارد. شاید دیگر به سن پنجاه سالگی رسیده باشم چنین چیزی را ببینیم!

ایسنا