PDF نسخه کامل مجله
يکشنبه ۰۴ آذر ۱۴۰۳ - November 24 2024
کد خبر: ۴۱۵۴۵
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۰
بلژیکی کم افتخار اما محبوب بر روی نیمکت تراکتورسازی تبریز

29 سال بدون جام!

تراکتورسازی تبریز از متمول ترین باشگاههای لیگ برتر است. در روزهایی که بیشتر باشگاه ها در لیگ برتر به دنبال مدیریت هزینه هایشان هستند تا به فعالیت شان ادامه دهند باشگاه تراکتورسازی تبریز دومین سرمربی خارجی در فصل جاری جذب کرد. تراکتور که شروع فصل را با جان توشاک ولزی و سرمربی اسبق تیم رئال مادرید شروع کرده بود و با عقد قرارداد با توشاک به دنبال خرید چند بازیکن مطرح و ملی پوش رفت پس از مدت کوتاهی قید توشاک را زد و با جدایی وی موافقت کرد.محمد تقوی بازیکن پیشین تیم استقلال تهران که دستیار توشاک بود جانشین او بر روی نیمکت شد. تقوی در نتیجه گیری روند امیدوارکننده ای داشت اما باخت مقابل تیم فولاد خوزستان در تبریز و جدایی علیرضا اسدی به عنوان مدیرعامل از تراکتورسازی شرایط را طوری رقم زد تا تقوی با اعلام بیانیه ای از تیم پرشورهای تبریزی جدا شد. مالک باشگاه تراکتور بلافاصله پرونده به خدمت گرفتن یک مربی اروپایی را باز کرد و طولی نکشید که جورج لیکنز بلژیکی به عنوان سرمربی جدید تراکتور معرفی شد.اینطور که پیداست در رفت و آمد مربیان در تراکتورسازی هدف مشخصی وجود ندارد وگرنه تقوی پس از رفتن توشاک عملکرد امیدوارکننده ای روی نیمکت داشت و به اوضاع فنی تیم سروسامان داده بود.تغییرات بر روی نیمکت تراکتور جای بررسی دارد و این که آمدن مربیان خارجی با هزینه های قابل توجه چه خروجی برای فوتبال باشگاهی ما دارد و چه کمکی به فوتبال ما در عرصه باشگاهی می کند؟اگر هدفمند باشد و به افزایش کیفیت فنی فوتبال باشگاهی کمک کند جای بحثی نیست اما رفت و آمد مربیان خارجی در سالهای گذشته به عادتی بحث برانگیز در فوتبال بدل شده است. با این مقدمه نگاهی به کارنامه سرمربی بلژیکی تراکتورسازی و شرایط پیرامون تیم پرشورها می کنیم.

همه چیز درباره کارنامه سرمربی بلژیکی تراکتورسازی

جرج لینکز مربی 70 ساله این روزهای تراکتورسازی بیش از اینکه بازیکنی معروفی باشد، مربی شناخته شده‌ای است. با این حال او از سال 1967 به عنوان یک بازیکن فوتبال کارش را با بازی در تیم اسپورتینگ هوثالن شروع کرد. در سال 1969 قرارداد یک ساله‌ای را با دسل اسپورت امضا کرد. مدتی بعد او پیراهن کلوب بروژ را بر تن کرد. او با همین تیم به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید تا در فینال سال 1978 در ورزشگاه ویمبلی لندن مقابل لیورپول قرار بگیرد؛ دیداری که با یک گل برتری به سود لیورپول تمام شد. او در کارنامه خود 5 قهرمانی لیگ بلژیک، یک قهرمانی جام حذفی بلژیگ و همچنین قهرمانی سوپرجام کشورش را در سال 1980 دارد. لینکز در سال 1984 برای همیشه به عنوان بازیکن با دنیای فوتبال وداع کرد.

درست در همان سال که بازنشسته شد، تیم سرکل بروژ او را برای سه فصل به عنوان سرمربی خود انتخاب کرد. او یک سال پس از این انتخاب موفق شد قهرمانی جام حذفی بلژیک را کسب کند. دقیقا 3 سال بعد او با تیم اندرلخت هم توانست این جام را از آن خود کند. لینکز پس از حضوری کوتاه مدت در تیم کورتریک به تیم بروژ آمد تا علاوه بر قهرمانی لیگ بلژیک، سوپرجام سال 1990 را هم به خود و تیمش اختصاص دهد. در سال بعد قهرمانی در جام حدفی و یک قهرمانی دیگر در سوپرجام برای وی تکرار شد. پس از بروژ او در تیم‌های میشلن و ترابوزان اسپور هم حضور پیدا کرد و باردیگر به تیم سرکل بروژ بازگشت و به دنبال هدایت شارلوآ را هم عهده‌دار شد.

با پایان حضور در رده باشگاهی، لینکز به عنوان سرمربی تیم ملی بلژیک انتخاب شد و توانست تیم ملی کشورش را پس از دو بازی پلی‌آف مقابل جمهوری چک، به جام جهانی 1998 برساند. به دنبال قرار گرفتن در رده سوم گروهی جام جهانی او از سمت خود اخراج شد. در پایان سال 2002 مدتی پس از مربیگری‌های کوتاه مدت در لوکرن و رودا، به عنوان سرمربی الجزایر برگزیده شد. او توانست این تیم را به جام ملت‌های 2004 تونس برساند اما به دلیل مشکلات خانوادگی نتوانست با این تیم ادامه همکاری دهد. پس از تجربه کار در آفریقا او به تیم اکسلسیور در لیگ بلژیک پیوست و پس از آن برای سه سال با تیم خنت قرارداد بست. با پایان همکاری با تیم خنت، هدایت لوکرن را بر عهده گرفت. در سال 2009 لینکز به یکباره سر از الهلال عربستان در آورد اما پس از 3 ماه به دنبال شکست 3 بر صفر مقابل الشباب از این تیم اخراج شد تا برای یک فصل دیگر هدایت تیم کورتریک را بر عهده بگیرد.

در ماه می 2010 لیکنز برای دومین بار به مدت دو سال سرمربی تیم ملی بلژیک شد. در همین زمان او هدایت تیم کورتریک را هم پذیرفت تا همزمان در دو تیم مشغول باشد. در آوریل 2011 به دنبال نتایج خوبی که لیکنز با تیم ملی در رقابت‌های انتخابی یورو 2012 بدست آورد، قراردادش تا سال 2014 تمدید شد. در ماه می 2012 او سرمربی بروژ هم شد اما پس از کسب چند نتیجه ضعیف متوالی، تنها بعد از چند ماه اخراج شد.

در ماه مارس 2014 وی قرارداد دو ساله‌ای را با فدراسیون فوتبال تونس امضا کرد تا سرمربی عقاب‌ها شود. در اولین رقابت رسمی با تونس، لیکنز موفق شد تیمش را به مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌های آفریقای 2015 برساند اما در این مرحله آنها مقابل میزبان مسابقات گینه‌ استوایی شکست خوردند. در ژوئن 2015 فدراسیون فوتبال تونس قرارداد این مربی را فسخ کرد. در سال 2016 او باردیگر هدایت تیم ملی الجزایر را پذیرفت و این تیم را به جام ملت‌های آفریقا در سال 2017 در گابن رساند. پس از ناکامی این تیم در مرحله گروهی، لیکنز از الجزایر هم کنار گذاشته شد. در فوریه 2017 نیمکت تیم ملی مجارستان به این مربی بلژیکی رسید اما به دنبال 3 شکست و یک تساوی در 4 بازی، وی در ژوئن 2018 اخراج شد. در 10 اکتبر 2018 وی هدایت تیم باشگاهی اتوئل تونس را بر عهده گرفت اما در اولین تجربه باشگاهی خود با تیم‌های آفریقایی نتوانست این تیم را به جام باشگاه‌های آفریقا در سال 2018 برساند.

آسمان پرستاره تبریزی ها

دست مربیان بر روی نیمکت تراکتور باز است. هر بازیکنی مدنظرشان باشد برخلاف سایر باشگاه ها بدون موانعی جذب می شود.ژرژ لیکنز نیز این بابت نگرانی ندارد.با توجه به تغییر مالکیت، تراکتورسازی به عنوان یک باشگاه خصوصی هیچ مشکل مالی را از آغاز فصل احساس نکرده است. این باشگاه با توجه به بنیه مالی بالای خود برای خرید ستاره های گرانقیمت نیز مشکل خاصی ندارد. این را زمانی خوب متوجه شدیم که سه کاپیتان تیم ملی بدون هیچ حرف و حدیثی پذیرفتند که فوتبال اروپا را ترک و به تراکتورسازی ملحق شوند. در نیم فصل دوم نیز تراکتورسازی قرار است همین منوال را در پیش بگیرد البته با شدتی به مراتب بیشتر! جذب کوین کنستانت شروع پروژه تراکتوری ها در نقل و انتقالات زمستانی بود. پروژه ای که با جذب ستاره سابق میلان آغاز شود، باید انتظار رخ دادن اتفاقات جذاب دیگری راه هم در آن داشت. در طول چند روز اخیر نیز محمدرضا اخباری و سید احمد موسوی نیز به تراکتورسازی پیوستند تا دو بخش مهم از تیم که نیاز به ترمیم داشت نیز به بهترین شکل ممکن مرمت یابد. البته بازگشت استوکس به تبریز را نباید فراموش کنیم و آن را هم جزئی از پروژه زمستانی تراکتوری ها بدانیم. تراکتوری ها به هر نحوی که بود ستاره ایرلندی خود را مجاب به بازگشت کردند و استوکس نیز در شرایطی بسیار خوب پس از دو ماه حاشیه و شایعات بسیار به جمع تراکتوری ها پیوست. اینک تراکتورسازی با ستاره هایی که دارد تبدیل به تیمی کاملا بی نقص شده است. البته جذب یک مدافع ششدانگ نیز جزو برنامه های نقل و انتقالاتی تراکتوری هاست و باید منتظر حضور یک مدافع سرشناس در جمع سرخ پوشان فوتبال آذربایجان در آینده ای نزدیک باشیم.

مدت قرارداد لیکنز با تراکتور

جورج لیکنز سرمربی بلژیکی که از سوی باشگاه تراکتورسازی به عنوان سرمربی این تیم انتخاب و معرفی شد اما مسئولان باشگاه تبریزی جزییاتی از قرارداد لیکنز اعلام نکردند.عباس الیاسی، رییس هیات مدیره باشگاه تراکتورسازی توضیحاتی را در این خصوص داده است. الیاسی در این باره گفت: مدت قرارداد لیکنز به همراه دستیارش دو سال و نیم است و با توجه به اینکه مالک باشگاه تراکتورسازی با این مربی به توافق نهایی رسیده است از رقم قراردادش اطلاعی ندارم.

لیکنز:پول هیچگاه اولویت من نیست!

در آپریل 2018 یکی از وبسایت های بلژیکی در مصاحبه ای با جورج لیکنز، به نوعی داستان زندگی او را نوشت. خبرنگار در ابتدا می‌نویسد: پیدا کردن جورج لینکز واقعا کار سختی است. با این که از سال 1991 نتوانسته جامی به دست بیاورد، اما همچنان یکی از پرنفوذترین مربیان تاریخ بلژیک است. لیکنز در آن مصاحبه موضوعات شخصی و فوتبالی زیادی را مطرح کرد اما مهم ترین چیزی که گفت، این بود: پول هیچگاه اولویت من نبود، یک کار خوب بسیار مهم تر از پول است، من اگر پول میخواستم، به قطر می رفتم.

آمار نتایج مربی بلژیکی در سالهای گذشته

دوران مربیگری جورج لیکنز فراز و فرودهای بسیاری داشته است. طول مدت مربیگری او بسیار طولانی اما مقام های کسب شده توسط تیم های تحت رهبری اش بسیار کم است. این بزرگترین تضادی است که در مربیگری لیکنز وجود دارد و دوران طولانی مربیگری اش را تحت الشعاع قرار داده است. 1.07 امتیاز به ازای هر بازی، حاصل کار لیکنز در چهار تیم اخیری است که هدایت شان را از سال 2015 تا به امروز به عهده داشته است. او در این 4 تیم که ساحل تونس، مجارستان، الجزایر و لوکرن بلژیک را شامل می شود، 52 بار روی نیمکت نشسته است. در این 52 بازی که به عبارتی 52 بازی اخیری است که سرمربی جدید تراکتورسازی پیش از قبول هدایت این تیم پشت سر گذاشته، 27 درصد بازی ها (14 بازی) با پیروزی تیم های لیکنز به پایان رسیده است. 35 درصد از این 52 بازی نیز با شکست تیم های تحت هدایت لیکنز همراه بوده و 38 درصد باقی مانده از بازی ها نیز با نتیجه مساوی به پایان رسیده اند. حال باید دید لیکنز با تراکتورسازی می تواند روزهای طلایی دهه نود خود در عرصه مربیگری را تکرار کند یا خیر؟

از طرفی به رغم دوران طولانی مدت مربیگری، لیکنز افتخارات زیادی در این عرصه کسب نکرده است. همان گونه که اشاره شد، لیکنز تنها یک بار موفق شده تا یک تیم را در لیگ کشورش به مقام قهرمانی برساند. این موضوع به سال 1990 میلادی بر می گردد یعنی 29 سال پیش!

یک سال بعد یعنی در فصل 91-92 آخرین جام دوران باشگاهی جورج لیکنز کسب شد. او در آن فصل موفق شد، کلوب بروژ را به مقام قهرمانی جام حذفی بلژیک (بلژیک کاپ) برساند. به این ترتیب باید گفت، زمانی که اشکان دژاگه، ستاره 31 ساله تیم تراکتورسازی تنها 5 سال داشت، لیکنز، آخرین قهرمانی خود در عرصه مربیگری را کسب کرد.لازم به یادآوری است که پیش از قبول هدایت تیم تراکتورسازی، جورج لیکنز در 13 تیم باشگاهی مختلف سرمربیگری کرده بود.

اولین تیم خارجی تحت هدایت لیکنز

اولین تیم خارجی که لیکنز هدایت آن را بر عهده گرفت، ترابزون اسپور ترکیه بود؛ او در سال 1992، سرمربی ترابزون اسپور شد. شکست دادن تیم های بزرگی چون فنرباغچه، گالاتاسارای و بشیکتاش از جمله اتفاقات مثبتی بود که در دوران حضور جورج در ترابزون اسپور رقم خورد. ترابزون همچنین جام حذفی و سوپر کاپ ترکیه را نیز با هدایت لیکنز فتح کرد.

* کیوان طباطبایی