استراتژی حفظ نیرو در جام ملت ها/ آهستگی و پیوستگی
پیشتر گفته بودیم که امروز، «رکوردهای ورزشی» به میلیمترها و گرم ها و ثانیه ها وابسته است! گفته بودیم که پارچه های لباس شنا را «پولکی» ساخته اند تا مانند فلس ماهی به کم شدن اصطکاک کمک کند. گفتیم که لباس ورزشکاران میدانی را جوری طراحی می کنند که حتی درصدی اندک، تبخیر را تسریع کند تا لباس سبک تر شود و...
جام ملتهای آسیا برای اولین بار 24 تیمی شد. این یعنی یک دور بیشتر، مشتمل بر یک بازی فزون تر و چند روز بیتوته طولانی تر برای بازی فینال! شاید 30 سال پیش کسی این یک بازی بیشتر را آنقدر مهم نمی دانست. اما امروز حتی چند ساعت استراحت طولانی تر بین دو مسابقه را برای پیروزی مهم می پندارند. به همین دلیل، گمان می کنم تیم هایی که جدی تر سودای قهرمانی دارند، سعی در حفظ و تقسیم نیروهای خود دارند و اقتصادی تر عمل می کنند. تیم های خوبی مانند عربستان، ازبکستان، و حتی استرالیا و عراق، در تمام بازی ها با حداکثر نیرو حاضر شدند و تیمی مثل عراق که از بد روزگار آخرین بازی ما قبل یک هشتم خود را در مقابل ایران تا سر حد جان جنگیده و دویده بود تا شاید سر گروه شود، در این مرحله و در مقابل تیم خوب قطر، جنگ آمادگی و طراوت جسمانی را باخت و با سه مصدوم، بازی را به پایان برد و حذف شد! در این میان، تیم ما با استفاده از ترکیب های متعدد، هم حریفان را گیج نموده و دستش را برای آنها رو نکرد، هم به بازیکنانش استراحت داد تا تمام توان خود را پیش از مراحل بالاتر تحلیل رفته نبیند. شما نگاه کنید که شجاعی هنوز بازی نکرده و دقایق بازی حاج صفی و انصاریفرد و... چقدر بوده.
از میان تیم های مرحله یک چهارم نهایی، ژاپن هم مانند ما بسیار موذیانه و با حوصله عمل کرد و قطر هم در بازی با عراق خود را به آب و آتش نزد. همان چیزی که ما در فارسی برایش ضرب المثلی داریم با این مضمون: «رهرو آن نیست که گه تند و گهی خسته رود...... رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود»! به نظر می رسد این استراتژی یک گزینه ریسکی برای تیم های ژرف اندیش این جام بوده است. باید دید آیا تأثیرات آن تا حدی هست که سال ها جایگاه خود را بعنوان پدیده ترینینگ و کوچینگ حفظ کند، یا شکست خواهد خورد...
*دکتر محمد شفائی