کمبود بزرگ ورزش مستعد ما
طی روزهای گذشته چند اتفاق ورزشی کام دوستداران ورزش را شیرین کرد . اتفاقاتی که فراتر از نتایج ثبت شده وافتخارات کسب شده بار دیگر این نظر و دیدگاه را که طرفداران زیادی در نزد اهل فن دارد تقویت کرد که ورزش ایران ظرفیت بسیار بالایی برای رشد وپیشرفت و حرکت به سمت جایگاه های بالاتر وبهتر در عرصه های بین المللی دارد. والیبال ایران که ماه هاست رییس ندارد و با سرپرست اداره می شود وسرنوشت ریاست آن در گروی این و آن فرد است که بالاخره تصمیم بگیرند آیا مایل هستند از پست فعلی وبالایی که در وزارتخانه دارند دست بردارند و به سمت صندلی ریاست والیبال قدم رنجه نمایند یاخیر...؟!تیم ملی والیبال ایران بعد از درخشش در مسابقات لیگ جهانی و صعود به مرحله نهایی وکسب عنوان پنجمی جهان هفته گذشته موفق شد مقام قهرمانی آسیا را در حضور پانزده رقیب برای سومین بار به نام کشور عزیزمان ثبت نماید. پیروزی والیبال در سطح قاره کهن که در ادامه موفقیت های این رشته در سال های اخیر اتفاق افتاد هرچند باعث خوشحالی اهالی ورزش شد اما به همه ما خاصه کسانی که در حوزه ورزش ردای مسئولیت برتن کرده اند این نهیب را هم می زند که قدر موقعیت وجایگاه والیبال را که محصول نزدیک دو دهه(از ۶۸ تا ۸۵) مدیریت باثبات و هدفمند و برنامه ریزی شده است و همینطوری وشانسی به دست نیامده است بدانند آن را حفظ کنند و با شوخی گرفتن یا فراموش کردن مسئولیت به هدرش ندهند. برای خیلی از اهالی ورزش به ویژه استخوان خرد کرده های والیبال این سئوال مطرح است که به کدام دلیل منطقی وبنابرکدام مصلحت ورزشی و ملی و اخلاقی انتخابات این فدراسیون برگزار نمی شود. آیا این رشته در حال پیشرفت بدهی ای به شخص و باند و حزبی دارد؟! آیا ریاست فدراسیون ارث پدری کسی است که میراث خواران باید اجازه برگزاری انتخابات را بدهند نه قانون و مصلحت والیبال و...؟!
هفته گذشته کشتی ایران در دورشته فرنگی و آزاد قدم به آوردگاه جهانی گذاشت وبا توجه به جمیع جهات و شرایطی که کشتی با آن درگیر بوده و هست طبق نظر بسیاری از کارشناسان واهالی کشتی، نتایج به دست آمده در هر دو رشته به ویژه در کشتی آزاد قابل قبول و رضایتبخش است.همه می دانیم که فدراسیون کشتی بعد از استعفای رسول خادم ، ماه ها بدون رییس بود و نزدیک سه ماه است که رییس جدید خود را شناخته است! فکر می کنیم همین یک مورد دلیل خوب و راضی کننده ای باشد برای این نظر که نتایج کشتی در پیکارهای جهانی قابل قبول و در فاصله یک سال مانده به المپیک حتی امیدوار کننده هم هست. تاکید می کنیم والیبال و کشتی با وضعیت مدیریتی نامطلوب وبی ثبات در سطح جهانی و قاره ای افتخار آفرینی کرده از حیثیت ورزش ایران به خوبی دفاع می کنند بدونتردید اگر بر کاروبار این رشته ها حداقل اصول مدیریتی حاکم باشد وضعیت آنها به مراتب بهتر از این خواهد شد. درباره کشتی این نکته گفتنی است که با توجه به آنچه در کشتی جهان و اردوگاه رقیبانی چون روسیه می گذرد زنگ خطر برای کشتی ایران حتی در کشتی آزاد به صدا در آمده است فاصله ۱۰۰ امتیازی کشتی ایران با روسیه آن هم در رشته آزاد باید همه علاقمندان به کشتی به ویژه مسئولان آن را وادارد تا با جدیت و تلاش مضاعف و مدبرانه ومهمتر از همه همکاری و اتحاد سازنده مسیر کشتی مستعد ودارای سرمایه های غنی انسانی رابه سوی اعتلا و پیشرفت و بزرگی هموار نمایند. علیرضا دبیر که شانه زیر بار مسئولیت اداره کشتی داده است باید با عمل به آنچه که در روزهای آغاز مسئولیتش وعده داده بود خاصه جذب کردن همه نیروهای کارآمد وبا تجربه نقش خود را در موقعیت حساس فعلی به بهترین وجه ایفا نماید.
چند روز قبل از نتایج کشتی و والیبال، تیم ملی بسکتبال که به کشور چین سفر ودر مسابقات جهانی شرکت کرده بود موفق شد جواز حضور در المپیک۲۰۲۰ را به دست بیاورد که این توفیق بزرگی برای رشته بسکتبال وکل ورزش ایران به حساب می آید. همه می دانیم که موفقیت بسکتبال در شرایطی رقم می خورد که این رشته از حیث مسائل درونی و تنش ها و اختلافات موجود شرایط نگران کننده ای دارد و... درفائق امدن بر این مشکلات ویرانگر همه اهالی بسکتبال و مهمتر از همه مدیریت بسکتبال باید به وظیفه و نقش خود با درایت و قاطعیت عمل نمایند.
برگزاری دربی ۹۰ صرفنظر از اینکه چه کسی برد و کدام تیم باخت وبا عبور از اتفاقات نه چندان خوشایند اخلاقی که در بعضی صحنه های بازی رخ داد ( و در صد عمده ای از آن هم تقریبا در چنین بازی های حساسی طبیعی واجتناب ناپذیر است)از حیث نحوه برگزاری و نظم و انضباط حاکم بر کلیت ورزشگاه تجربه مثبت و موفقی بود و همه را امیدوار کرد که فدراسیون فوتبال اگر کماکان به حرفی که قبل از شر وع مسابقات در باره ایجاد نظم و انضباط در ورزشگاه ها چه روی سکوها وچه در میدان مسابقه زده وفادار بماند قادر است با همکاری دیگر سازمان ها و ارگان های ذیربط ومهمتر از همه مردم فهیم و ورزشدوست کشورمان آن را عملی واجرا کند.
برخورد سریع کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال که بلافاصله بعد از پایان مسابقه بزرگ پایتخت انجام شد وصدور حکم تنبیهی برای متخلفان از یک سو و تشویق بازیکنانی که در رعایت مسائل انضباطی کوشا بودند از نکته های امیدوار کننده دیگری است که به ما می گوید اگر کاروبار ورزش در هرجا ورشته ای به ویژه از سوی مدیران آنجدی گرفته شود رسیدن به هدف های تعیین شده حتمی است. ضمن اینکه همانطور که همواره به سهم خود گفته ایم ورزش و فوتبال ما از نعمت تماشاگر قابل توجه برخوردار است. تماشاگری فهیم وخواهان بهبود امور وارتقای ورزش کشور که حاضر است هر جا لازم است حضور پیدا کند ونقش خود را به بهترین وجه ایفا نماید. در همین دربی۹۰ هم دیدیم تماشاگر چه آن که تیمش برد وچه آنکه تیمش باخت بر خلاف خواسته وانتظار احمقانه مشتی وطن فروش و خود به بیگانه فروخته با کمترین حاشیه به ورزشگاه آمد و بازی را تماشاکرد و... چه خندان وچه گریان به آرامی راهی منزل شد...این چنداتفاق که در همین روزهای اخیر در ورزش ما رخ داده بار دیگر ما را وا می دارد تابه سهم خود تاکید کنیم این ورزش برای حرکت شتابنده در مسیر پیشرفت از استعداد و آمادگی بالایی برخوردار است از داشته های مادی و انسانی قابل توجهی برخوردار است ،اما آنچه ورزش ما کم دارد (وتقریبا همواره و همیشه کم داشته است ) و به آن نیازدارد مدیریتی کارآمد، مدبر و دلسوز است که بیش و پیش از دیدن" خود"باید ورزش و منافع ورزش را ببیند و به دنبال پاسخگویی به انتظارات به حق و مطالبات منطقی علاقمندان به ورزش باشد...
*سیدمحمدسعید مدنی