سامان یافتن دو باشگاه ...؟!
وزیر ورزش در تازه ترین اظهارات خود در باره وضعیت دو باشگاه ودر بیان درست تر دوتیم استقلال و پرسپولیس از وضعیت حالیه و فعلی آنها اظهار رضایت کرده ومعتقد است این دو باشگاه سروسامان گرفته اند." هم اکنون وضعیت این دوباشگاه سروسامان پیدا کرده و موضوع تامین منابع مالی واسپانسرینگ به گونه ای حل شده که بدون اتکا به بودجه دولتی که ممنوعیت و محدودیت دارد، با کمک های مردمی و تبلیغات ، هزینه های آنها تامین شود." اینطور که از حرف های آقای وزیر بر می آید ظاهراً با اقدامات صورت گرفته وضعیت دو تیم" در حال حاضر" و" موقتاً" سروسامان گرفته است. چرا که خود ایشان در بخشی از همین اظهارات بحث" واگذاری دو باشگاه را برای چندمین بار پیش می کشد و میگوید" هر روز که امکان پذیر باشد، ما این دو باشگاه را واگذار کنیم، استقبال می کنیم." و بعد هم اندر فایده واگذار شدن دوباشگاه گریزی به جنبه های داخلی و بین المللی می زند و توضیح می دهد"هم از جهت رعایت الزامات بین المللی و هم از این جهت که باشگاه های ورزشی خصوصی، فرایند رشد وتوسعه را بهتر طی می کنند..." از بحث واگذاری استقبال می کنیم.
درباره بخش اول صحبت های ایشان واینکه واقعا وضعیت فعلی این دوباشگاه چقدر به سامان و مرتب است باید پرسید آیا به فرض که مساله مالیات و اسپانسر و تامین منابع مالی این تیم ها حل شده باشد دیگر نباید حداقل به طور موقت از بابت این تیم ها نگرانی وجود داشته باشد؟! امروز همه اهالی فوتبال می بینند و شاهد هستند که این دو تیم درگیر مسائل و مشکلاتی هستند که نظیر آن را تقریبا هیچ کجای دنیا نمی توان پیدا کرد. مشکلاتی مثل کلاف سردرگم عقد قرارداد با مربیان خا رجی و... مشکلاتی که خود معلول عوامل دیگر ودر راس همه" مدیریت" است.آیا همینکه مشکل تامین منابع مالی حل شد آقای وزیر و به تبع ایشان اهالی ورزش باید بپذیرندوباور کنند که همه چیز در این دوتیم سروسامان گرفته است؟ این تیمهای مردمی و ریشه دار که بی سروسامانی چندین و چند ساله آنها بیش از هر چیز نشان دهنده فقدان وجود" رشد مدیریتی" در ورزش ماست با ده ها درد ظاهرا بی درمان دست به گریبان هستند که همه اش هم با" پول" و" تامین منابع مالی" حل نمی شود. این دو تیم اگر مشکلاتشان - نه فقط مشکلات مالی- حل شود وبه معنای واقعی" باشگاه" شوند بر خلاف نظر اقای وزیر نه فقط" بنیه فوتبال" را که" بنیه ورزش" را تقویت کرده وحتی می توانند به طور مستقیم و غیر مستقیم بر حوزه های دیگر (فرهنگی، تربیتی، اقتصادی و...) تاثیر مثبت بگذارند.اصلی ترین مشکل این دوتیم هم وضعیت برزخی و نامشخص آنهاست که از نظر مالکیتی و مدیریتی با آن درگیر هستند.تا این مشکل اساسی حل نشود و مدیران آنها بر اساس کاردانی و شایستگی انتخاب نشوند و ... نمی توان به بهبود شرایط این تیم ها و به تعبیر وزیر ورزش " سروسامان گرفتن" آنها امیدوار بود مگر اینکه بخواهیم سرخودمان کلاه بگذاریم و مخاطب را دست بیندازیم. و امااینکه تکلیف واگذاری و مالکیت این دو تیم کی مشخص خواهدشد ظاهراً کسی اطلاع ندارد وجزو اسرارخفیه است! چرا که در این باره هم شخص اول اجرایی ورزش کشور یعنی آقای وزیر هم فقط"اظهار امیدواری"! می کند.این نشریه البته با اطلاع نسبی از مشکلات و موانع واقعی و ساختگی بر سر راه خصوصی سازی این دو تیم بارها موضع خود را اعلام کرده است و آن اینکه برای ما در وهله اول مهم نیست که بحث واگذاری این دو تیم به کجا می انجامد آیا بالاخره به بخش خصوصی واگذار می شوند یا خیر...؟ بلکه آنچه مهم است این است که این دوتیم مردمی و پرمخاطب از حیث اداره و مدیریت سرو سامان داشته باشند. نمی توان و نباید به بهانه بحث واگذاری این دوتیم را به حال خود رها کرد و مدیریت آنها را به دست هر کسی ولو نااهل و ناکارآمد سپرد و به توقعات و احساسات هواداران پرشمار آنها بی توجه بود. این دو تیم از سرمایه های کم نظیر ورزش هستند و مادامکه مالکیت آنها دولتی و زیر نظر وزارت ورزش است باید کاروبار و به ویژه بحث مدیریت آنها از سوی وزارت ورزش جدی گرفته شود و ... ضمن جذب عناصر لایق و کاربلد در دفع افراد نابلد وبه اشتباه آمده نهایت تلاش را مبذول نمایند...
* سید محمدسعید مدنی