پورعلی‌گنجی: بخاطر مشاوره بد در اروپا موفق نبودم
بیشتر فوتبالیست ها با تعطیلی فوتبال و اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی در جهان وقت بیشتری دارند.
کیهان ورزشی-مرتضی پورعلی گنجی مدافع مازندرانی تیم العربی قطر هم روزگار دوری از فوتبال و تمرینات دسته جمعی را مثل تمامی فوتبالیست ها تجربه می کند و البته به پایان کرونا در جهان بسیار امیدوار است.گفت و گو با وی را در ادامه می خوانید:
*با روزگار کرونابی و تعطیلی فوتبال در سراسر جهان چکار می کنی؟
-فعلا شرایط فوتبال اینطور است اما اوضاع اینطوری نمی ماند و همه دست به دست هم می دهیم و بزودی کرونا را شکست می دهیم.روزگار کرونایی هم می گذرد و تمام می شود.
*تمرینات انفرادی ادامه دارد؟
-برای حفظ آمادگی جسمانی هر روز تمرینات را برگزار می کنم.طبق برنامه در منزل تمرینات انجام می شود و فعلا می بایست در چنبن شرایطی تمرین کنیم.البته این دوران هم به پایان می رسد و تمرینات تیمی از سر گرفته خواهد شد.
*علت بازگشت تو به لیگ ستارگان قطر چه بود؟
-شرایط من در قطر قبل از رفتن به لیگ بلژیک خوب بود.من در السد وضعیت مساعدی داشتم.روندم خیلی خوب بود .پس از جام جهانی دیدم که می توانم در اروپا بازی کنم.شرایط در جام جهانی از نظر فنی رضایت بخش بود و دیدم با وجود پیشنهادات بهتر است به اروپا بروم و به لیک بلژیک رفتم.متاسفانه مشورت های خوبی نداشتم و در لیگ بلژیک به آنچه مدنظرم بود نرسیدم و دوباره به قطر برگشتم.انتخاب خوبی نکردم و الان در قطر شرایطم خوب است اما رفتن من به لیگ بلژیک تصمیم خوبی نبود.
*شاید یکی از دلایل عدم موفقیت شما این بود که دیر به اروپا رفتی؟
-معمولا بازیکنانی که در سن پایین به فوتبال اروپا ترانسفر می شوند شرایط بهتری دارند.بازیکنان باید در سن ۱۷ یا ۱۸ سالگی به فوتبال اروپا ترانسفر شوند‌تا بتواند به اهداف فوتبالی شان برسند.من در نوجوانی آرزوهای بزرگی داشتم و می خواستم روزی در منچستریونایتد بازی کنم.تصورم این بود که شکل فوتبال من به منچستر یونایتد می خورد.من در ۱۴ سالگی برای فوتبال به تهران آمدم اما شرایط طوری رقم خورد که در ۲۲سالگی به لیگ چین رفتم و بعد به السد قطر و پس از چند فصل به لیگ بلژیک رفتم.علیرضا جهانبخش در سن و سال خوبی به اروپا ترانسفر شد و در لیگ هلند هم موفق بود.
*به نظر شما تیم ملی با نتایجی که در مرحله انتخابی جام جهانی کسب کرده شانس صعود دارد؟
-بازیکنان تیم ملی از نظر فنی شرایط شان مناسب است .اگر قبل بازی روحیه شان بالا برود و از روحی و روانی در شرایط مناسبی قرار بگیرند کسب نتایج دلخواه دور از دسترس نیست.زمانی کارلوس کروش سرمربی تیم ملی بود قبل از بازی شرایطی مهیا می کرد تا بازیکنان بمب روحیه شوند.همیشه گفته ام کروش از هر ایرانی ، ایرانی تر بود طوری رفتار می کرد که انگار یک ایرانی است.روحیه جنگندگی بازیکنان را دوچندان می کرد.ما نیاز به یک محرک روحی قبل از مسابقه داریم وگرنه بچه های ما از نظر فنی هیچ کم و کاستی ندارند چه بسا بهتر از بازیکنان حریف هستند.
*ولی کروش بشدت هم سختگیر و با دیسپلین بود.
-کروش در این زمینه با بازیکنش شوخی نداشت همانطور که از بازیکنانش حمایت می کرد طاقت بی نظمی نداشت.یکبار من ۳ دقیقه دیرتر به جلسه تیمی رسیدم فردای جلسه روی نیمکت نشستم و مرا بخاطر تاخیر ۳ دقیقه ای از ترکیب خارج کرد.من و تمامی بازیکنان تیم ملی گفته ایم که کروش در مربیگری فوق العاده بود.
*فلاش بکی به گذشته بزنیم چرا پیراهنت را در پایان جام جهانی با رونالدو عوض نکردی؟
-رونالدو در پایان بازی خیلی ناراحت بود و هیچ کسی جرات نمی کرد طرفش برود.ضربه پنالتی او توسط علیرضا بیرانوند مهار شده بود و عصبانی بود.من یکبار فرصت بود که پیراهن زلاتان بازیکن مورد علاقه ام را یرم اما در آن برهه زبان انگلیسی هم خوب نبود و زلاتان متوجه درخواستم نشد.
*الان دوست داری پیراهن کدام بازیکن را در پایان یک بازی بگیری؟
-سرجیو راموس کاپیتان رئال مادرید،او بازیکن موردعلاقه ام است و خیلی فوتبالش را دوست دارم.
*به عنوان سئوال پایانی؛دوست داری در کنار کدامیک از مدافعان تاریخ فوتبال ایران بازی کنی؟
-یحیی گل محمدی،زیرا خیلی راحت فوتبال بازی می کرد .
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
