به بهانه درگذشت فریبرز اسماعیلی؛ ستاره‌های دیروز به هم رسیدند
کیهان ورزشی-
خبر درگذشت فریبرز اسماعیلی فوتبالیست مطرح دهه های سی و چهل ایران را امروز (سه شنبه) دریافت کردیم. اسماعیلی غریبانه از دنیا رفت و با توجه به شرایط فعلی کشور، قطعا غریبانه هم به خاک سپرده خواهد شد. اینکه به علت شیوع بیماری کرونا نمی شود برای فریبرز اسماعیلی مراسمی برگزار کرد یک طرف قضییه است و اینکه او سالها بود که فراموش شده و کسی از وی سراغی نمی گرفت، طرف دیگر. کیهان ورزشی اما در سالهای اخیر چند بار به عناوین مختلف در صفحات چهره به چهره و رخ به رخ و...با اسماعیلی مصاحبه کرده بود، از جمله اینکه سه سال پیش همکارمان ، فریبرز اسماعیلی و همسرش را به خانه اکبر افتخاری برد تا گوش چپ و راست تیم ملی در بازی با رژیم غاصب اسرائیل، یک بار دیگر همدیگر را ملاقات کنند. در آن گفت و گوی رودرو، اسماعیلی و افتخاری از خاطراتشان و ناملایمت های روزگار گفته بودند و...
فریبرز اسماعیلی، 10 تیر سال 1319 در شهر نهاوند واقع در استان همدان چشم به جهان گشود اما کودکی اش را در تهران سپری کرد. فریبرز در 16 سالگی با تیم چهارصد دستگاه، به طور جدی وارد فوتبال شد. مدتی را در تیم دوم باشگاه شاهین توپ زد و سال 1336 به تیم دیهیم رفت و بعد از آن، دو فصل پر خاطره را در تیم استقلال سپری کرد. اسماعیلی در تاج با بزرگانی همچون محمد بیاتی، عارف قلی زاده، حسن حبیبی، پرویز کوزه کنانی، بیوک جدیکار و کرم نیرلو همبازی بود. اسماعیلی سال 1340 به تبم شعاع پیوست و بعد پیراهن تیم عقاب را بر تن کرد و تا پایان دوران بازیگری اش در عقاب ماند. وی در سال 52 از فوتبال جدا شد. اسماعیلی برای اولین مرتبه در سال 1341 به تیم ملی دعوت شد اما اولین بازی ملی اش، بازی با تیم ملی مکزیک در رقابت های المپیک 1964 بود (21 مهر 1343). مسابقه ای که با تساوی 1-1 به پایان رسید. اسماعیلی در بازیهای آسیایی 1966 بانکوک، عضو تیم ملی بود و به همراه این تیم، نایب قهرمان آسیا شد. او 14 بار در بازیهای رسمی، پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و 4 گل ملی هم به ثمر رساند اما در مهمترین بازی آقا فریبرز برابر رژیم غاصب اسرائیل در فینال جام ملت های آسیا انجام گرفت.
اسماعیلی و اکبر افتخاری در آن مسابقه تاریخی، به عنوان گوش چپ و راست، پشت سر دو مهاجم (حسین کلانی و همایون بهزادی) بازی درخشانی را انجام داده و نقش زیادی را در قهرمانی تیم ملی ایران داشتند. مهمترین گل او اما تک گلی بود که روز 27 آذر 1345 وارد دروازه تیم ملی ژاپن کرد تا تیم ملی کشورمان، فینالیست بازیهای آسیایی 1966 شود و به مصاف تیم ملی برمه برود. بازیهای درخشان اسماعیلی به همراه تیم عقاب در لیگ ایران و جام باشگاه های تهران و گلهای زیبایی که به ثمر رساند، هنوز در یاد قدیمی هاست. فریبرز اسماعیلی پس از سالها سکوت و گوشه نشینی، به آسمان پرواز کرد تا به همبازیانش در آن بازی تاریخی بپیوندد، به عزیز اصلی، به محراب شاهرخی، جعفر کاشانی، همایون بهزادی و اکبر افتخاری.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
*سعید حاجی بابایی
پربازدید ها 
آخرین اخبار 
