پرونده ویژه «کیهان ورزشی» از فساد در فوتبال ایران: دست های آلوده!

در بخشی از این نامه آمده است: « مدتی است عوامل نا مشخص وغیر رسمی تحت عنوان واسطه درانتقال ورزشکاران خارجی به کشور روابط ناسالمی را ایجاد کرده و موجب بروز مشکلات زیاد وفعالیت غیرقانونی و عوارض حقوقی و مالی برای باشگاه های مختلف ورزشی و به ویژه فوتبال شده اند...»

این اتفاق و ایجاد چنین نامه ای در نگاه نخست امیدوارکننده است و آنهایی که دل شان برای این ورزش و بخصوص فوتبال می سوزد و خواستار اراده ای محکم و قدرتمند به جهت کوتاه کردن دست سودجویان و فرصت طلبان هستند، مسلما از آن خوشحال شده و استقبال نموده و با حمایت از این اقدام پیگیر خواهند شد که این نامه و این خواسته چه سرانجامی پیدا می کند.

آنهایی هم که دستی در آتش ورزش دارند و در زمره همان دلسوزان هستند و می خواهند هر چه سریعتر مسیری دست یازیدن عده ای به سرمایه های مادی ورزش-بخوانید بیت المال- پایان یابد باید آستین بالا زده و وارد میدان عمل شوند.

البته درباره نامه اخیر وزیر ورزش این بحث نیز وجود دارد که چرا این اتفاق و طرح چنین خواسته ای را سالها قبل شاهد نبودیم و اجازه دادیم فرصت طلبان خون ورزش و باشگاههای مردمی آن را در شیشه کنند و پرونده های داخلی و خارجی انباشت شده و خسارات سنگینی را به بار بیاورد؟

از سوی دیگر باید یادآور شد که بحث سواستفاده گری دلال ها در ورزش ایران تنها به آمد و رفت خارجی ها خلاصه نمی شود و جماعت سواستفاده گر در داخل نیز با اتکا به روابط ناسالم و مسموم خود کم ضربه نزده اند.

مربیان و بازیکنان پر تعدادی هستند که طی سالیان اخیر، به سبب اعتماد به همان افراد سودجو، زندگی ورزشی و غیر ورزشی شان سرنوشت تلخی پیدا کرد.

البته بحث واسطه گری غیر رسمی و دلالی ناسالم که وزیر ورزش در نامه اخیر خود به آن اشاره کرده است، تنها در زمینه جابجایی مربیان و بازیکنان خلاصه نمی شود و شنیده های موثق ما حاکی از آن است که برخی از سودجویان با دستاویز قرار دادن قرابت خود با فلان مدیر و یا فلان فرد پر قدرت، مدیرانی را در فوتبال و باشگاههای مهم آن جابجا می کنند و ...

ورود وزارت اطلاعات به ماجرای فساد در ورزش و بخصوص در فوتبال، می تواند به سالم سازی این فضا کمک کند اما باید یادمان باشد که فساد در این حوزه چنان گسترده است و در تار و پود آن ریشه دوانده که اگر قرار به استحاله و پاکسازی است باید همه اهالی فوتبال با توجه به شناخت و اطلاعات خود از مراکز فساد و دلالی ناسالم و افراد سودجو، قدم جلو بگذارند و بلکه این ورزش پر استعداد مسیر درست خود را پیدا کند و نفسی به راحتی بکشد.

*حمید ترابپور

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

متن نامه سلطانی فر به وزیر اطلاعات

سایت وزارت ورزش و جوانان نوشت: مسعود سلطانی‌فر با ارسال نامه‌ای به وزیر اطلاعات، خواستار برخورد جدی این نهاد با واسطه‌ها و دلالان غیررسمی ورزش شد.

مسعود سلطانی‌فر اخیرا در نامه‌ای به سیدمحمود علوی وزیر اطلاعات، خواستار ورود و برخورد جدی این نهاد با واسطه‌ها و دلالان غیررسمی ورزش، به‌خصوص در رشته فوتبال شد.

در نامه وزیر ورزش و جوانان آمده است: از آنجایی که مدتی است عوامل نامشخص و غیررسمی تحت عنوان واسطه در انتقال ورزشکاران خارجی به کشور روابط ناسالمی را ایجاد کرده و موجب بروز مشکلات زیاد و فعالیت غیر قانونی و عوارض حقوقی و مالی برای باشگاه‌های مختلف ورزشی و به ویژه فوتبال شده‌اند، از جنابعالی و مجموعه خدوم و پرتلاش وزارت اطلاعات درخواست می‌نمایم مانند همیشه یاور مردم و ورزش کشور بوده و دستورات لازم را به عوامل ذی‌ربط صادر نمایید تا سریعاً با اقدامات غیرقانونی و بحران‌آفرین دلالان در ورزش (به‌ویژه رشته فوتبال) که موجب خدشه به اعتبار و پیکره ورزش کشور شده است، برخورد لازم و قانونی صورت گیرد و ریشه این کار خشکانده شود.

در بخش دیگری از نامه وزیر ورزش و جوانان خطاب به وزیر اطلاعات خاطر نشان شده است: بدیهی است تمامی بخش‌ها و مدیریت‌های این وزارتخانه و باشگاه‌های ورزشی، موظف به همکاری با مجموعه ذی‌ربط وزارت اطلاعات به منظور سالم‌سازی و مقابله مؤثر با پدیده دلال‌ها در ورزش، به‌خصوص فوتبال کشور می‌باشند.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

دست باشگاهها و دلال‌ها در یک کاسه است!

*رضا وطنخواه

نه تنها وزارت اطلاعات بلکه هر نهاد دیگری که ورود کند و فوتبال را از این اوضاع و احوال نجات دهد بنده به عنوان یک پیشکسوت دست آن را می بوسم. تا کی باید این فوتبال به حال خود رها شود؟ این چه اوضاع و احوالی است که برای این رشته مردمی درست کرده اند؟ فقط شده پول و پول. این پول ها از جیب مردم می رود، پس اگر وجدان داشته باشند چنین ظلمی را نمی کنند. فدراسیون فوتبال که نمی تواند کاری کند چون نه قدرتش را دارد و نه اراده ای نزد آنها مشاده می ششود. خب در این شرایط باید سراغ دیگر نهادها رفت. بنده ایجنت هایی را می شناسم که درست کار می کنند اما بسیارند دلال هایی که سر بازیکن و مربی کلاه می گذارند و یا بازیکنان درجه چندمی خارجی را به باشگاهها قالب می کنند. اینجا دست دلال و باشگاه در یک کاسه است. مشکل از مدیری است که اجازه می دهد پول حیف و میل شود. ایراد از همان وزارت خانه ای است که این مدیران را به باشگاههای بزرگ می آورد و چند وقت یکبار تغییر می دهد. این چه داستانی است برای استقلال و پرسپولیس درست کرده اند؟ اول از همه باید خود وزارت ورزش پاسخ دهد، چون ریشه فساد و دلالی در عدم انتخاب مدیران سالم است. مگر در همین باشگاه خود ما یعنی پرسپولیس، آدم حسابی کم داریم؟ چرا به یک نفر مثل دکتر محمد دادکان و یا مهندس عابدینی اجازه کار در این باشگاه را نمی دهند؟ این همه مدیر به این دو باشگاه آمدند و کلی بدهی باقی گذاشتند. این مدیران را چه وزارتی انتخاب کرده است؟ فوتبال را می توان پاکسازی کرد به شرطی که در ابتدا سراغ عوامل اصلی فساد و انتخابات نادرست مدیریتی رفت.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برای مبارزه با فساد سراغ دانه درشت‌ها بروند

*ابراهیم قاسمپور

ورود وزارت اطلاعات و دیگر نهادها به بحث فساد در فوتبال، می تواند به بهبود اوضاع کمک کند اما امیدوارم نامه اخیر وزارت ورزش به وزارت اطلاعات از روی صداقت بوده باشد و فقط برای این نباشد که حرفی زده باشند. بنده جزو اولین کسانی بودم که چند سال قبل درباره فساد در فوتبال ایران و لزوم مبارزه با آن فریاد زدم، اما چه اتفاقی افتاد؟ مدتی سر و صدا کردند و چند نفری را هم منشوری اعلام کردند و گفتند نمی توانند در لیگ برتر مربیگری کنند اما همانها به لیگ یک تبعید شدند و آنجا هم چون نظارت درستی نبود هر کاری دل شان خواست انجام دادند.

اتفاتق اخیر را به فال نیک می گیرم اما خیلی به آن امیدوار نیستم. اینکه باید وزارت اطلاعات و قوه قضائیه به بحث فوتبال ورود کنند غیر قابل انکار نیست اما متاسفانه در این مواقع بیش از آنکه با مراکز فساد و دانه درشت ها برخورد شود افراد کوچک قربانی می شوند. اگر می خواهیم با فساد مبارزه کنیم باید دلیل ایجاد این فضا را پیدا کنیم و ببینیم چه کسانی با سومدیریت خود دست مفسدان را باز گذاشته اند. امثال من همیشه در این زمینه آماده کمک هستیم و سالها قبل هم اطلاعات خودم را ارائه کردم و امروز هم باید آدم هایی که اطلاعات تازه ای از دامنه فساد در فوتبال ایران دارند حرف بزنند. گرچه تاکید می کنم که به نتیجه دادن این مبارزه امیدی ندارم اما اگر واقعا می خواهند فوتبال فضای سالمی داشته باشد باید عزمی ملی و همه جانبه ایجاد کنند.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

برخورد با مفسدان فوتبال؛ سطحی یا ...؟

*مجید جلالی

نظارت اصلی باید در بدنه فوتبال باشد اما در فوتبال ایران ثابت شده که چنین نظارتی وجود ندارد و در سالهای اخیر نظارتی که لازم بوده ندیده ایم لذا چاره ای نیست جز متوسل شدن به نهادهای بالادستی. بنده البته کلا به پاکسازی فضای فوتبال ایران امیدوار نیستم اما راهی جز کمک خواستن از نهادهای بالادستی نمی ماند. یادم است که حدود 8 سال قبل نیز وزرات اطلاعات به موضوع فساد در فوتبال ورود کرد و یکسری اقدامات سطحی انجام شد. تحقیقفات جامعی نیز درباره فساد در فوتبال صورت گرفت. در همان مقطع کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی گزارشی در فساد در فوتبال آماده کرد و افراد زیادی هم احضار شدند و اطلاعات وسیعی جمع آوری شد اما در نهایت چه اتفاقی افتاد؟ آیا کسی می داند سرنوشت آن گزارش به کجا رسید؟ هر وقت متوجه شدیم که آن گزارش چه شد و چرا عقیم ماند، می توانیم به اقدامات بعدی هم امیدوار باشیم. چند سال قبل که وزارت اطلاعات به ماجرا ورود کرد 3، 4 نفر بازداشت شدند اما چند روز بعد آزاد شدند و به فوتبال برگشتند!

در کل، ورود نهادهای بالادستی به این موضوع را اتفاق خوبی می دانم اما به شرطی که برخورد لازم صورت بگیرد و وقتی سرنخ ها به جاهای مهمی رسید، مثل چند سال قبل ماجرا رها نشود.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ریشه فساد اینجاست

*جلال چراغپور

اول از همه باید این سوال را مطرح کرد که؛ مگر فوتبال فساد دارد؟ خب برای ورود به این بحث کلان، باید پروسه فساد را از ابتدا بررسی کرد. وقتی شما با موضوعی مواجه هستید که گردش مالی دارد، ریزش هم خواهد داشت. ما فقط 16 تیم در لیگ برتر داریم که اگر حداقل بودجه آنها در یک فصل را در نظر بگیریم می شود سالانه نزدیک به 460 میلیارد تومان. این گردش کلان، ریزش دارد و منافع افراد زیادی در آن ریزش است. گردش مالی برای خودش مکانیزمی تعریف می کند. بازیکنی که می خواهد برای عقد قرارداد برود افرادی او را همراهی می کنند که چانه بزنند. از طرفی دسترسی مستقیم مدیران باشگاهها به بازیکنان ممکن نیست و لذا یک مجموعه ای باید باشد تا این بحث را سرو سامان دهد. مثل این می ماند که مدیر باشگاه برود فروشگاه و خرید کند. در هر نیم فصل در حدود 200 بازیکن جابجا می شوند. برای این جابجایی باید افرادی باشند تا دسترسی مدیران به بازیکنان را ممکن سازند. این موضوع در فوتبال جهان حل شده است و حتی فیفا برای افرادی با نام ایجنت دوره آموزشی می گذارد. تا اینجای ماجرای در فوتبال دنیا فسادی دیده نمی شود. فساد آنجایی دیده می شود که به فوتبال خودمان می رسیم و بحث پورسانت و درصد پیش می آید. نهادهایی که می خواهند با فساد در فوتبال مبارزه کنند، ابتدا باشد دهان این کوسه ماهی بزرگ که همواره باز است و 460 میلیارد پول دولتی را می بلعد ببندند. مدیری که می خواهد پای بودجه 60 میلیاردی برای جذب مربی و بازیکن را امضا کند ناخودآگاه به دنبال برداشتن سهم خود از این مبلغ می رود. مربی می گوید من 500 میلیون می گیرم و بازیکنانی که زیر دستم کار می کنند میلیاردی قرار می بندند پس سهم من چه می شود؟! مثل خلبان روزمزدی که سوار هواپیمای بوئنیگ نشسته و با خود می گوید این هواپیما این همه قیمت دارد و من که آن را هدایت می کنم مبلغ زیادی نمی گیرم! در نهایت اینگونه می شود که هر مربی برای خودش 5 بازیکن دارد و از این باشگاه به آن باشگاه می روند و دائم در حال جابجایی هستند. در فوتبال دنیا مثلا در باشگاه بارسلونا در طول سه فصل دو یا سه مربی عوض می شوند و 3، 4 بازیکن جدید می آیند اما اینجا یک مربی یک شبه با بردن 5 بازیکن به یک باشگاه و چند روز تمرین کردن، خلق الساعه تیم درست می کند! در این شرایط برکناری یک مربی راحت نیست چون بازیکنان تحت امر او هستند. همان مربی قوتی به یک تیم می رود می گوید 5 بازیکن را نمی خواهم و آن 5 بازیکن کنار گذاشته شده که تحت امر یک مربی دیگر هستند راهی تیم او می شوند و ...!

از آنجایی که در فوتبال ما پول تولید نمی شود و بودجه دولتی است فساد هم شکل می گیرد.

امروز 1830 مربی با مدرک A داریم اما 50 تیم برای کار کردن آنها وجود دارد. 600 مربی با مدرک B و 21000 مربی با مدرک C داریم. این مربیان یا بیکار هستند و یا باید در کنار دیگرام به عنوان دستیار ساکت بنشینند و یک کلام هم حرف نزنند مبادا فصل بعد بیکار نشوند. شما ببینید، بازیکنان فوتبال ما بعد از بازی ها یک کلام هم درباره مسایل فنی خود و تیم شان صحبت نمی کنند و از مقابل خبرنگاران عبور می کنند و می گویند: ببخشید حرفی ندارم! آنها می دانند که اگر یک کلمه حرف بزنند تارعنکبوت را به لرزه درآورده و عنکبوت سراغ شان می رود و شکار می شوند! یک کلمه حرف بزنند از طرف همان جریان فاسد پیام می رسد: اگر فصل بعد پشت گوش خود را دیدی قرارداد جدید و پول را هم خواهی دید! فساد از اینجا آغاز می شود.

ریاست قوه قضاییه در مصاحبه ای گفت:« باید با ساختاری که فساد را تولید می کند مبارزه کرد و ...»

در فوتبال هم باید بجای آنکه بنشینیم ببینیم چه کسی فاسد است، با عامل ایجاد فساد برخورد کنیم. یک مثال برایتان می زنم: شما هر روز سراغ یخچال خود می روید و می ببینید ماست و میوه و غذاهایتان فاسد شده است. آنها را دور می ریزید. فردا همان مواد را خریداری می کنید و روز بعد می بینید خراب شده است. تا وقتی اشکال یخچال خودتان را پیدا نکنید داستان فاسد شدن ادامه دارد.