پدیده‌ای که زود دل بارسا را زد

در شرایطی که با توجه به شیوع ویروس کرونا تصور بر آن بود که شاهد انتقال هنگفتی در تابستان نباشیم، اما یوونتوس هفته قبل قرارداد آرتور ملو را قطعی کرد تا فعلا گرانقیمیت ترین انتقال تابستانی متعلق به این باشگاه ایتالیایی باشد. با انتقال 72میلیون یورو به علاوه 10میلیون یورو پاداش، آرتور ملو به یکی بازیکنان گرانقیمت تاریخ یوونتوس تبدیل می شود. کریستیانو رونالدو، ستاره پرتغالی و خرید 117میلیون یورویی یوونتوس از رئال مادرید در تابستان سال 2018با فاصله قابل توجهی رتبه اول را در اختیار دارد و در رتبه دوم شاهد انتقال 90میلیون یورویی گونزالو هیگواین از ناپولی در تابستان سال 2016هستیم. یوونتوس برای خرید ماتیس دی‌لیخت از آژاکس در تابستان گذشته 5/85 میلیون یورو هزینه کرد تا او در سکوی سوم قرار گیرد و حالا آرتور رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است. 10بازیکن گرانقیمت تاریخ یوونتوس به این شرح هستند: جیجی بوفون از پارما (8/52 میلیون یورو)، پاول نوود (45 میلیون یورو)، ژائو کانسلو (4/40 میلیون یورو)، داگلاس کاستا، فدریکو برناردسکی و پائولو دیبالا (40 میلیون یورو). آرتور ملو اخیراً به تورین رسیده و در حال گذراندن تست‌های پزشکی است تا بتواند به جمع بیانکونری اضافه شود و در آن سوی اروپا نیز میرالم پیانیچ قرار است تا خود را در روزهای آینده به بارسلون برساند. به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا، میرالم پیانیچ در تورین تست‌های پزشکی را پشت سر خواهد گذاشت و در صورت نبود مشکل، بعد از آن به بارسلونا سفر خواهد کرد. دستمزد آرتور در یوونتوس مبلغی نزدیک هفت میلیون یورو در سال تخمین زده شده که شامل بندهایی برای دریافت پاداش می‌شود. هر دو باشگاه یوونتوس و بارسلونا تلاش می‌کنند تا این قرارداد را پیش از به پایان رسیدن سال مالی جاری به اتمام برسانند. پس از ثبت کامل قرارداد، این دو بازیکن در ادامه بازی‌های فصل نیز در تیم‌های فعلی خود بازی می‌کنند و از ابتدای فصل آینده به تیم‌های جدید خود ملحق خواهند شد.

ورود به قلب مسی

زمانی که آرتور ملو وارد نوکمپ شد، لیونل مسی او را خیلی نمی‌شناخت. هافبک برزیلی تابستان سال 2018 به شوخی گفت پیوستن به بارسلونا فرصتی برای او می‌سازد تا خودش از نزدیک ببیند که آیا مسی واقعاً از سیاره‌ای دیگر آمده یا نه. مانند بسیاری از ما، آرتور هم اغلب اوقات در حیرت بود که آیا برنده 6 توپ طلا واقعاً یک انسان است. مسی اما خیلی با توانایی‌ها و استعدادهای آرتور آشنا نبود. به همین دلیل دیدن بازی او برایش یک غافلگیری خوشایند بود چون سبک بازی پسر تازه‌وارد برزیلی شباهت زیادی به سبک بازی یکی از هم‌تیمی‌های قدیمی‌اش داشت. ستاره آرژانتینی درباره آرتور به رادیو کاتالونیا گفت:"من آرتور را زیاد نمی‌شناختم اما بازی او خیلی شبیه ژاوی به نظر می‌رسد. او بازیکنی مطمئن و قابل اعتماد است. او مثل بازیکنان لاماسیا بازی می‌کند، پاس‌های کوتاه می‌دهد، توپ را به راحتی لو نمی‌دهد، خیلی سریع توپ را به گردش در می‌آورد و قلب تپنده تیم است".

با نمایش‌های درخشانی که آرتور در سال اول حضورش در بارسلونا ارائه می‌کرد، هر روز بر تعداد آنهایی که او را با ژاوی مقایسه می‌کردند، افزوده شد. در واقع شاید بهترین تمجیدی که یکی می‌توانست از این بازیکن برزیلی انجام دهد، این بود که بارسلونا همیشه با حضور او در ترکیب اصلی تیم بهتری به نظر می‌رسید. تسلط آرتور در حفظ توپ به طرز عجیبی بالا بود و حرکات او سریع و تأثیرگذار. طوری که حتی خود ژاوی هم از تماشای حرکات او تحت تأثیر قرار گرفته بود. کاپیتان سابق بارسایی‌ها گفت: «آرتور را که می‌بینم یاد خودم می‌افتم. او خیلی سریع تصمیم‌گیری می‌کند و هنوز کلی راه پیش رو دارد چون من بازی‌ام را در بارسلونا ارتقا دادم و در مکتبی دیگر نمی‌توانستم اینقدر خوب بازی کنم. آرتور اما خیلی پخته و باتجربه به نظر می‌رسد. برای بازیکنی که در میانه میدان بازی می‌کند، اولویت لو ندادن توپ است و آرتور این کار را خیلی راحت انجام می‌دهد. او خیلی خوب و با ثبات بازی می‌کند. من در او پتانسیل فراوانی می‌بینم.» با همه اینها اما آرتور دیگر در بارسلونا شانسی برای رسیدن به چیزهایی که ژاوی تصور می‌کرد، نخواهد داشت.

ترک بارسا علی‌رغم میل باطنی

دوشنبه هفته قبل اعلام شد که بارسلونا با یوونتوس برای معاوضه آرتور و میرالم پیانیچ به توافق رسیده‌ است. از همان اول مشخص بود که او نمی‌خواست از بارسلونا برود. هواداران هم نمی‌خواستند که او برود. آرتور این فصل روزهای خوبی را تجربه نکرد. حتی قبل از اینکه کیکه ستین سرمربی بارسلونا ادعا کند حواس هافبکش تیمش پرت و تمرکزش روی ماجرای انتقالش قرار گرفته هم این بازیکن 23 ساله عملکرد ضعیفی در این فصل داشت. انتصاب ستین به عنوان جانشین ارنستو والورده در ماه ژانویه می‌توانست یک تغییر مثبت در جهت پیشرفت آرتور باشد چون سبک و فلسفه بازی سرمربی سابق بتیس، مالکانه و شبیه به همان چیزی است که آرتور می‌پسندد. با این وجود آرتور به طرز محسوسی پسرفت کرد. او به شدت بی‌ثبات شد، سرعتش افت کرد و وقتی که صاحب توپ می‌شد بیش از اندازه برای تصمیم‌گیری درباره حرکت بعدی‌اش وقت هدر می‌داد. خب با این تغییر محسوس در وضعیت بازی آرتور تعجبی هم نداشت که ستین برای بازی دو هفته پیش تیمش مقابل بیلبائو تصمیم بگیرد که به جای او، ریکی پوج را به میدان بفرستد. هافبک جوانتر همان انرژی و دقتی که پیش از این در بازی آرتور موج می‌زد را به بارسلونا داد. پس اینجا مسأله‌ای که وجود دارد، تصمیم بارسلونا برای فروش آرتور نیست بلکه جایگزین کردن او با پیانیچ است. اگر آرتور در این فصل بد بوده، پیانیچ از او هم بدتر بوده است.

هافبک بوسنیایی یوونتوس هنوز هم نتوانسته خودش را با سبک بازی که مائوریتزیو ساری با خودش به یوونتوس برده، تطبیق دهد و به شیوه‌ای کاملاً درست در فهرست بازیکنان مازاد تیم قرار گرفت. اینکه بارسلونا قصد دارد با پیانیچ چه کار کند، آن هم در حضور بازیکنانی مانند سرخیو بوسکتس، فرنکی دیونگ و پوج که همگی گزینه‌های بهتری برای میانه میدان هستند، سؤال بزرگی است که این روزها ذهن هواداران تیم را مشغول کرده. پیانیچ بازیکن خوبی است اما او اکنون 30 ساله است و خب طبیعتاً در سراشیبی دوران بازی‌اش. پس اضافه کردن یک بازیکن پا به سن گذاشته دیگر که کاملاً مشخص است از روزهای اوجش فاصله گرفته، چیزی نبود که بارسلونا برای حل مشکلات فعلی‌اش نیاز داشته باشد. از نظر فنی، خرید پیانیچ برای بارسلونا هیچ منطقی ندارد اما این تصمیم را یک تصمیم تجاری قابل قبول هم نمی‌توان قلمداد کرد. بارسلونا در حال حاضر بیشتر نگران تراز کردن دخل و خرجش است تا ساختن تیمی با پتانسیل فتح لیگ قهرمانان. البته این هم خیلی تعجب‌آور نیست. ممکن است که بارسلونا در رده‌بندی لیگ مالی نشریه دلویت در سال جاری صدرنشین بوده باشد اما این باشگاه در 6 سال گذشته نزدیک به یک میلیارد یورو خرج داشته و به جرأت می‌توان گفت که این تیم تنها 5 خرید موفق داشته: لوئیز سوارس، مارک آندره تراشتگن، ساموئل اومتیتی، فرنکی دیونگ و آرتور.

هدر رفتن دوران مسی

مدیران بارسلونا اما با تصمیمات‌شان نه فقط پول باشگاه بلکه آخرین سال‌های عمر حضور مسی در این تیم را هم هدر می‌دهند آن هم در حالی که او هنوز در اوج است. مسی چهارشنبه هفته پیش 33 ساله شد اما هنوز هم فوق‌العاده بازی می‌کند. مشکل اما اینجاست که بارسلونا هرگز به این اندازه به نابغه آرژانتینی‌اش وابسته نبوده است. بارسلونا در این فصل لالیگا 72 گل زده که مسی در بیش از نیمی از آنها تأثیر مستقیم داشته؛ 21 گل زده و 17 پاس گل داده! البته سهم او از موفقیت‌های بارسلونا هرگز کم نبوده است اما چیزی که الان اهمیت دارد این است که جز مسی دیگر کسی نیست که بتواند مانند او گره از کار بارسا باز کند. او در این فصل 2292صاحب توپ شده است که بیشتر از تمام بازی‌هایش در فصل 2008 است (2158) است – فصلی که بارسلونا همه جام‌ها را درو کرد – و تقریباً به اندازه پاس‌های سرخیو بوسکتس هافبک میانی تیم. مسی 151 بار بازیکنان حریف را در این فصل دریبل زده و این در حالی است که بعد از او با اختلافی زیاد دیونگ دومین نفر است (43 بار). کاپیتان بارسلونا عملاً دارد همه کارها را خودش انجام می‌دهد. او باید عقب‌تر بیاید و خودش جور هافبک‌ها را هم بکشد و بعد توپ را بردارد و حمله کند. این وضعیت برای باشگاهی در حد و اندازه بارسلونا واقعاً خنده‌دار است اما واقعاً دیگر عجیب نیست. در اوضاع و احوالی که ضررهای مالی ناشی از شیوع کرونا به اندازه کافی به باشگاه ضربه زده است، تنها چیزی که هواداران بارسلونا نمی‌خواستند تجربه کنند، از دست دادن یک پشتوانه برای آینده تیم‌شان بود که این هم به لطف درایت مدیران باشگاه از دست رفت. شاید شعار بارسلونا «چیزی فراتر از یک باشگاه» باشد اما در حال حاضر که این تیم چیزی فراتر از مسی نیست.

برنده و بازنده معاوضه پیانیچ و آرتور

در این میان اما برخی از طرفداران هر یک از دو تیم با این معامله موافق و برخی دیگر مخالف هستند. بارسلونا برای داشتن یک هافبک با تجربه برای فرماندهی خط میانی‌اش هافبک جوان‌تر و البته بااستعدادش را به یوونتوس داد. اما این تنها یک بعد قضیه است و با در نظر گرفتن تمامی ابعاد شاید بهتر مشخص شود که کدام تیم از این داد و ستد بیشتر از دیگری سود می‌برد.

مسئله اقتصادی

بر کسی پوشیده نیست که بارسلونا برای مدتی باید دخل و خرجش را تراز کند. از این رو معاوضه آرتور ملو با پیانیچ که علاوه بر آن مبلغی (گفته می‌شود 10 میلیون یورو) هم از سوی بانوی پیر پرداخت خواهد شد، به مقدار قابل توجهی از نظر مالی به باشگاه کاتالان کمک می‌کند، اگرچه بارسلونا باید بخشی از آن مبلغ را صرف پرداخت حقوق خود پیانیچ کند. از آن مهمتر اینکه این معاوضه یک قرارداد مالی خلاقانه است که مدیران بارسلونا در سال‌های گذشته می‌بایست با آن آشنا می‌‌شدند و نظیر آن را بیشتر انجام می‌دادند. پس از نظر اقتصادی و مدیریت مالی می‌توان این معامله را یک نکته مثبت به سود بارسایی‌ها دانست.

سن

در این بخش بارسلونا بدون شک بازنده است. این باشگاه دارد بازیکنی جوان و 23 ساله را با بازیکنی 30 ساله معاوضه می‌کند. روزهای خوب و اوج آرتور هنوز در پیش است در حالی که در مورد پیانیچ می‌توان گفت که او روزهای اوجش را پشت سر گذاشته یا در خوشبینانه‌ترین حالت یکی دو سال دیگر در اوج خواهد بود.

دورنما

این بخش هم تا حد زیادی وابسته به سن و سال دو بازیکن است. آرتور با توجه به سنی که دارد هنوز پتانسیل اوج‌گیری دارد اگرچه او هنوز باید در شیوه مراقبت کردن از خودش و فاصله گرفتن از حواشی پیشرفت کند. در مورد هافبک بوسنیایی یوونتوس اما سبک زندگی آرام و بدون حاشیه‌اش به او اجازه می‌دهد که چند سال دیگر بدون دردسر به دوران بازیگری‌اش ادامه دهد.

سابقه مصدومیت

آرتور در دو فصل دوران حضورش در بارسلونا 9 بار مصدوم شده و به همین دلیل 22 بازی را از دست داده است. در مدت مشابه، یوونتوس تنها در 3 بازی پیانیچ را به دلیل مصدومیت در اختیار نداشته است.

کارایی

پیانیچ با اینکه کارش را به عنوان یک بازیساز آغاز کرد، اکنون چند سال است که به اقتضای شرایط تیم و نیاز مربیانش در یوونتوس به بازی در پستی جدید و تدافعی‌تر عادت کرده و در آن هم خوش درخشیده است. در مورد آرتور اما بازی کردن او در پستی غیرتخصصی و ارجحش برایش گران تمام شده است. پیانیچ در قیاس با آرتور ملو بازیکنی است که ثابت شده بیشتر آماده فداکاری برای تیم و شرکت در کارهای تدافعی است.

سبک بارسلونا

تطبیق پیدا کردن یک بازیکن جدید با سبک بازی کاتالان‌ها چیزی نیست که اغلب اوقات رخ دهد اما رزومه کاری پیانیچ به طوری است که به شما اجازه می‌دهد پیش‌بینی کنید او به خوبی می‌تواند خودش را با سبک بازی بارسلونا وفق دهد.

گل

آمار گلزنی دو بازیکن در این فصل تقریباً مشابه است اما توانایی پیانیچ در شلیک از راه دور به او در قیاس با آرتور یک امتیاز بیشتر می‌دهد. البته این تفاوت هم می‌تواند نشأت گرفته از محدود بودن دامنه حرکت آرتور در نوکمپ باشد.

توپ‌های مرده

تا زمانی که لیونل مسی در نوکمپ هست، احتمالاً پیانیچ فرصت‌های زیادی برای ایستادن پشت ضربات ایستگاهی نخواهد داشت اما در قیاس با آرتور ملو او قطعاً در زمینه استفاده از این ضربات ماهرتر است و یکی از بهترین‌های اروپا شناخته می‌شود.

عرفان خماند*