پرونده ویژه/ درس بزرگ شهرآورد
کیهان ورزشی-حمید ترابپور- هیاهوی شهرآورد به پایان رسید. نتیجه مساوی فارغ از چرایی آن و دلایل فنی اش که بحث مفصلی را می طلبد، از این حیث مثبت ارزیابی می شود که در این روزگار سخت کرونایی که این بیماری مهلک و تبعات آن روح و روان مردم ما را آزار می دهد، هیچ طرفداری در غم شکست تیم محبوبش غرق نشد و شاید هم فوتبال که نمادی از زندگی است، قصد داشت در تاریخ 22 دی ماه سال 99 ماموریت زیبای خود را اینگونه به پایان برساند، اما جدا از این موضوع، آنهایی که نگاه متفاوتی به این بازی بزرگ داشتند متوجه یک درس بزرگ شدند؛ درسی که بازیکنان دو تیم در اوج هیجان و حساسیت شهرآورد با رفتار خود دادند. با تجربه ای که از این بازی داشتیم، برایمان دور از انتظار نبود که ببینیم بازیکن یا بازیکنانی از سر همان هیجان، دست به رفتارهای عجیب بزنند؛ بخصوص وقتی میانگین سنی نفرات دو تیم را در نظر می گرفتیم.... اما هفته گذشته یک نمایش رفتاری زیبا از همان بازیکنان-از مسن ترین تا جوانترین شان- دیدیم. بازیکنانی که نشان دادند ذات خوبی دارند و چندین پله حتی از مدیران باشگاههای خود بالاتر ایستاده اند؛ همان مدیرانی که باید بزرگتری کنند اما متاسفانه گاهی خودشان الگوهای غلطی را مقابل جوانترها قرار می دهند. نمونه اش مصاحبه های عجیب و کری خوانی های سخیف چند نفر آنها قبل از شهرآورد بود که خوشبختانه امتداد آن به داخل مستطیل سبز کشیده نشد و این را می توان برگ برنده بازی اخیر دانست.
بازیکنان استقلال و پرسپولیس با رفتار خود درس بزرگی را به آنهایی دادند که فوتبال را نه برای لذت بردن که به خاطر حواشی آن دنبال می کنند؛ همانهایی که از بد روزگار در راس امور این ورزش قرار گرفته اند و تصمیم ساز شده اند و با ایجاد جنگ اعصاب و بردن فضا به سمت نفرت پراکنی قصد نمایان ساختن خود را دارند و با همین دیدگاه مسموم، سالهاست هم اخلاق را لگدمال کرده اند و هم مانع از پیشرفت کیفی ورزش شده اند.
امیدواریم آنهایی که در بخش های مختلف بویژه رسانه ها دغدغه اصلاح ورزش را دارند، از سر وظیفه این مسایل را رصد کنند و تنها سراغ زشتی ها نروند و به ورزش اجازه نفس کشیدن بدهند. این باور ماست که اگر ورزش از اخلاق دور شده و کار و بارش به دست اشتباهی آمده ها افتاده، یکی از مهمترین دلایل آن، رسوخ برخی جریانات و باندهای مخرب و سواستفاده گر در بدنه برخی رسانه ها و البته استفاده نادرست آنها و آدم هایشان از فضای مجازی است و خرسندیم که بازیکنان ما در یک پیکار مهم و حساس، به گونه ای رفتار کردند که نشان می داد اراده ای جدی برای فاصله گرفتن از آن جریان سازی ها و هوچی گری ها دارند.
شعور بازیکنان بالاتر از مدیران
*اصغر شرفی
این روزها تنها نشریه‌ای که می توان خواند «کیهان ورزشی» است. دوست داشتم در ابتدای بحث این را مطرح کنم. صحبت از دربی است و رفتار بازیکنان دو تیم. بازی مساوی شد و دلایل فنی آن را می توان بررسی کرد و به اینجا رسید که هر چهار گل روی خلاقیت فردی به ثمر رسید و کار تاکتیکی ندیدیم. بازیکنانی مثل عبدی و قایدی با خلاقیت خود گلزنی کردند اما پیرامون عملکرد غیر فنی بازیکنان می توان خوشحال بود زیرا آنها نشان دادند که باهوش و با اخلاق هستند. بازیکنان دو تیم در این بازی بار دیگر نشان دادند که در فوتبال ایران سطح شعور و فرهنگ این بچه ها از مدیران ما بالاتر است. این ذات بازیکنان است و اگر گاهی رفتارهای غلطی از آنها سر می زند، دلیلش تاثیرپذیری آنها از مدیران است. ضمن اینکه در همین دربی بازیکنان نشان دادند که از داور مسابقه -که نمی دانم بر چه اساسی برای این بازی بزرگ انتخاب شده بود- بزرگتر هستند. نکته بعدی به مربیان ما بر می گردد که بهتر از قبل صحبت می کنند و دیگر مردم به حرف زدن آنها نمی خندند و بازیکن هم وقتی مربی خود را می بیند که درست حرف می زد مجبور است درست حرف بزند و درست رفتار کند. امروز باید این موضوع را هم در نظر گرفت که با وجود این همه دوربین و 5 داور، بازیکنان ملزم به رعایت مسایل اخلاقی هستند. مردم ما بسیار با شعور هستند و رفتار بازیکنان را زیر ذره بین می برند و بازیکن نسل جدید این را می داند. ضمن اینکه از کنار این فوتبال نان درمی آورد و قطعا با خود می گوید چرا رفتاری کنم که جریمه و یا محروم شوم.
مدیرانی که از جوی آب هم نپریده‌اند!*رضا وطنخواه
دربی بدی نبود و از نظر فنی نکاتی را داشت اما از مسایل فنی مهمتر، نوع رفتار بازیکنان دو تیم در مواجهه با اتفاقات و داوری بازی بود. از نظر من داور بازی نتوانست آنطور که باید عمل کند اما با این حال نفرات داخل میدان سعی کردند آرامش خود را حفظ کنند و واقعا دست شان درد نکند که الگوی خوبی را برای همه فوتبال ما ساختند. دلیل اصلی این نوع رفتار، مربیان دو تیم بودند که البته آقای فکری می توانست بهتر باشد و ایکاش آن اعتراضات را نمی کرد و اخطار نمی گرفت. بازیکن به مربی خود نگاه می کند و اگر مربی خوب رفتار کند و خوب حرف بزند، بازیکن هم آرام خواهد بود. نبود تماشاگر هم دلیل مهم دیگری بود چون تماشاگر دربی احساسی می شود و رفتارهایی از او سر می زند و بازیکن هم به سکوها نگاه می کند. این تنها یک روی سکه است و روی دیگر سکه نوع رفتار برخی مدیران این باشگاههاست که با رفتار بازیکنان، زمین تا آسمان تفاوت دارد. این مدیران را چه کسی می شناسد؟ خب طبیعی است که برای مطرح کردن خود، قبل از بازی های مهم دست به مصاحبه های عجیب بزنند. همین باشگاه استقلال چند سال قبل یک مدیرعامل داشت که دایم در رسانه ها کری می خواند. اینها از کجا آمده اند؟ این مدیران از جوی آب هم نپریده اند آنوقت درباره فوتبال حرف می زنند. البته رسانه ها هم مقصرند که در خدمت تبلیغات این افراد هستند و مطرح شان می کنند.
رجعت بازیکنان استقلال و پرسپولیس به اصل و ریشه*حسین کلانی
این دو باشگاه در نهایت پیرو یک اصل هستند و قدمت و فرهنگی را پشت سر خود دارند و هر اتفاقی هم که بیفتد کسی نمی تواند آن قدمت و فرهنگ را از آنها بگیرد. ممکن است گاهی کمرنگ شود اما از بین نمی رود. وقتی در این بازی بزرگ بازیکنان به آن شکل زیبا رفتار می کنند نشان می دهد که می خواهند به اصول و فرهنگ ریشه دار خود رجعت کنند. اینکه برخی طرفداران حرمت یکدیگر را نگه نمی دارند موضوع دیگری است اما مطمئنا اگر بازیکنان درست رفتار کنند تنش بین طرفداران هم کم می شود. ما باید بیاموزیم که می توان بدون توهین نظر داد و حتی کری خواند. سالهاست که کری خوانی ها از دایره ادب خارج شده است. این برای اولین بار بود که می دیدیم بازیکنان دو تیم به آن شکل زیبا رفتار می کردند. این نشان می دهد که روی کارهای فرهنگی تمرکز شده است. این بازی نشانه های خوبی داشت که می توان آنها را دید و برجسته کرد. البته نقش مربیان دو تیم هم مهم بود. تیمی که بزرگتر روی نیمکت خود داشته باشد بازیکنانش نیز درست رفتار می کنند. این بچه ها همه خوب هستند اما باید با آنها صحبت کرد. استقلال و پرسپولیس بزرگانی دارند که می توانند هفته یک ساعت با بازیکنان حرف بزنند. من از این بازی در بعد اخلاقی لذت بردم. بازیکنان برخوردهای فیزیکی و فوتبالی داشتند اما کسی به کسی بی احترامی نکرد. همین بازی را باید الگو قرار داد و به سمت فرهنگ سازی رفت. این دو باشگاه سرمشق دیگر باشگاهها هستند و مطمئن باشید اگر همین رفتارها ادامه داشته باشد در تیم های دیگر هم افراد برخوردهای زیبایی خواهند داشت و فوتبال ایران درست می شود. بیننده دربی، در این بازی رفتارهای عجیب و دل آزار ندید. این رفتارهای خوب روی تماشاگر هم تاثیر می گذارد. رسانه های ما که الان به سمت فضای مجازی حرکت کرده اند باید فرهنگ سازی کنند. در همان فضای مجازی می توان کار تربیتی کرد و اجازه نداد عده ای برای جذب فالور اخلاق را زیر پا بگذارند.
مدیران کوچک، بازیکنان بزرگ*هادی نراقی
واقعا که باید از این بازیکنان خوب و با اخلاق تقدیر کرد که با رفتارهای خود نشان دادند مشکلات اخلاقی ورزش جای دیگری است و از داخل زمین ریشه نمی گیرد. از نظر من اگر در این سالها حرمت شکنی شده، ریشه اش در نوع مدیریتی بوده که بر ورزش حاکم شده است. مدیران ورزش و مدیران این باشگاهها مهمترین نقش آفرینان بوده و با عملکرد خود سبب شدند تا کسی به اصول اخلاقی اعتنایی نکند اما در دربی اخیر که به نظرم بهترین دربی تاریخ بود عده ای جوان نشان دادند ذات بازیکنان فوتبال خوب است. در گذشته اگر دربی ها با تنش و جنجال همراه می شد یکی از دلایلش رسانه هایی بودند که بی جهت به مدیران ناکارآمد فرصت خودنمایی می دادند. ما در کشورمان سرمایه هایی داریم که دیده نمی شوند. همان سرمایه ها می توانند بازگشت به اصول اخلاقی را موجب شوند. ضمنا باید به سرمربیان دو تیم تبریک گفت که علتی بودند برای ایجاد آن فضای زیبا. آقای گل محمدی قبل از بازی از احترام به استقلال سخن گفت و قطعا آقای فکری هم این صحبت را با بازیکنان خود داشته است. همین نگاه آنها، یکی از بهترین بازی ها را رقم زد. مدیرانی که از بازیکنان و از کل ورزش ما کوچکتر هستند باید از رفتار نفرات دو تیم درس بگیرند. البته امیدی به این درس گرفتن آنها نیست. وقتی فردی که دنبال اتوبوس ما می دوید تا عکس یادگاری بگیرد، می شود مدیرعامل و ...دیگر چه انتظاری دارید؟
رفتار خوب بازیکنان و یک نگرانی بزرگ*بیژن ذوالفقارنسب
کسی نمی تواند منکر این موضوع شود که بازیکنان استقلال و پرسپولیس در دیدار هفته گذشته رفتاری متفاوت و البته زیبا داشتند اما این نگرانی وجود دارد که با پایان کرونا و با بازگشت تماشاگران به ورزشگاهها، مجددا شاهد برخی اتفاقات عجیب داخل میادین باشیم. این یک واقعیت است که تماشاگر با توجه به استرس و اضطرابی که دارد بازیکنان را تحت تاثیر خود قرار می دهد. در همه جای دنیا این موارد دیده می شود و حتی تماشاگران فوتبال در برخی کشورها با چنان شدتی درگیر می شوند که جان شان به خطر می افتد و ...در اغلب موارد کنترل هیجانات تماشاگران ممکن نیست اما بازیکنانی که با تجربه هستند خویشتن دار می شوند. با تمام این موضوعات یکی از دلایل رفتارهای خوب بازیکنان دیدار اخیر را نبود تماشاگر در ورزشگاه می دانم. نکته دیگری که در دربی اخیر از همان رفتارهای خوب بازیکنان ریشه می گرفت کیفیت فنی آنها بود. این نشان می دهد که وقتی بازیکن روی مسایل حاشیه ای تمرکز نکند کار فنی اش نیز بهتر می شود و به تعبیر دیگر اگر می خواهیم فوتبال مان درست شود باید سراغ اصول اخلاقی برویم. حساسیت این بازی در سالهاای اخیر خیلی زیاد شده است. در گذشته هم ما بازیکن دربی بودیم اما در داخل میدان آدابی را رعایت می کردیم. دلیلش تفاوت تماشاگران آن روزها با امروز بود. تماشاگران امروز با تماشاگران دهه های 50 و 60 تفاوت دارند. اغلب، جوان های 20 و 25 ساله هستند که گاهی هیجانات شان به داخل زمین منتقل می شود. بازی اخیر امیدوارمان کرد، به شرطی که الگویی برای همه ورزش مان باشد.
برندگان دربی
*بهتاش فریبا
در ابتدا باید از «کیهان ورزشی» تشکر کنم که تنها رسانه ای است که سراغ موضوعاتی با این محور(رفتار درست بازیکنان) می رود زیرا کمتر رسانه ای را سراغ دارم که در این روزگار رفتارهای درست اهالی ورزش را مورد بررسی قرار دهد و اتفاقا یکی از دلایلی که سالهاست رفتارهای غلط بیش از کارهای خوب دیده می شود رسانه ها هستند. رسانه ها با توجه به تاثیر گذاری شان بر جامعه و بر طرفداران، می توانند هم موثر و هم مخرب باشند. دربی اخیر جدا از بحث های فنی اش که در دیگر رسانه ها به آن پرداخته شده و می شود، یک اتفاق مهم و مثبت را در دل خود داشت و آن اتفاق همان موضوع مورد بحث شما، یعنی رفتارهای خوب بازیکنان در طول 90 دقیقه است. برندگان این بازی در واقع بازیکنان دو تیم بودند که برخلاف دربی های قبلی حتی یکبار هم رفتارهای ناشایست از خود به نمایش نگذاشتند که این موضوع دلایل مختلفی دارد. یکی از دلایل آن وجود دو سرمربی با اخلاق در راس دو تیم بود که قبل از بازی مثل برخی از مدیران دو باشگاه سعی نکردند با گفتمان غلط بازی را به سمت جنجال و تنش بکشانند. دلیل دیگر این اتفاق، عدم حضور تماشاگران در ورزشگاه بود. البته وجود تماشاگر در هر مسابقه ای بخصوص این بازی حساس نعمت است اما بازی اخیر و نوع رفتار بازیکنان نشان داد که آنها گاهی از تماشاگران خود تاثیر می گیرند. موضوع بعدی اینکه فوتبال ما سالهاست بازیکنانی ندارد که به اصطلاح «ستاره» باشند و به جز یکی دو نفر که مهدی قایدی یک نمونه آن است، بقیه قابلیت انجام حرکات خاص انفرادی مثل لایی انداختن و دریبل زدن چند نفر ندارند و همان حرکات انفرادی می تواند به ایجاد حاشیه در دربی منجر شود، با این حال در مسابقه اخیر حرکات قایدی هم سبب نشد تا بازیکنان پرسپولیس رفتارهای بدی از خود نشان دهند. مسابقه اخیر را باید از این منظر مورد بررسی قرار داد و از بازیکنان تقدیر کرد تا الگوسازی شود و قطعا اگر این مسایل دیده شود و الگو شود، فوتبال ما از نظر فنی هم پیشرفت خواهد کرد.
