فرصــت المپـــیک!
اینطور که از شواهد و قرائن برمی آید و آنچه از فحوای کلام مسئولان کمیته بین المللی المپیک( خاصه آقای باخ، رئیس آن) و همچنین مسئولان ورزش کشور میزبان یعنی ژاپن فهمیده می شود همه عزم خود را جزم کرده اند که علی رغم شرایط کرونایی، بازی های المپیک را بعد از یک سال تاخیر، تابستان پیش رو برگزار نمایند. بر همین پایه ورزش و ورزشکاران ما نیز برنامه های خود را با فرض برگزاری المپیک سامان می دهند، بعضی از رشته ها همچنان برای کسب سهمیه تلاش می کنند، در بعضی دیگر که از این مرحله عبور کرده و نمایندگان خود را در المپیک شناخته اند اردو های تدارکاتی و اقداماتی در جهت آماده سازی در جریان است و...المپیک ، بزرگترین رویداد جهانی ورزش است. به همین دلیل صرف حضور در آن خود به خود یک امتیاز و حتی افتخار برای هر ورزشکاری به حساب می آید،با اینکه کسب سکو و مدال در هر مسابقه و میدانی با ارزش و قابل تحسین است اما نظر به اهمیت میدانی چون المپیک کسب مدال در آن تقریبا قابل مقایسه با میادین و مسابقات دیگر نیست، علاوه بر اینها المپیک عرصه مهمی است برای محک خوردن و نمایان شدن عیار واقعی کشورها در ورزش و فرصت مناسبی است تا هر کشوری در این میدان مهم جایگاه ورزشی خود را در مقایسه با سایر کشورها عملا ببیند و لمس کند، و وضعیت امروز ورزش خود را با چهار سال پیش مقایسه نماید و ببیند در فاصله المپیک قبلی تا المپیک فعلی چه کرده و چند قدم نسبت به آن دوره برداشته است، و بالاخره مدیران و برنامه ریزان ورزش هر کشور برای رفع نقایص و تقویت نقاط قوت و ترسیم آینده بهتر برنامه ریزی و اقدام نمایند.البته کشورهایی که ورزش را جدی گرفته و فراتر از روزمرگی ها و غوغاهای زودگذر به دنبال پیشرفت ریشه ای آن هستند از این فرصت مناسب بهترین بهره ها را می برند، ودیگرانی که به ورزش اهمیت نمی دهند وبرآن سیاست« باری به جهت» و « همین که هست» و «روزمرگی»و... حاکم کرده انداین فرصت را هم مثل همه فرصت ها وامکانات دیگر به راحتی هدر می دهند و به جای تحلیل و تامل در باره واقعیاتی که در این میدان مهم رخ می دهد فقط مترصد این هستند که با کسب یک مدال ، هو و جنجال به پاکنند و از این مدال روکشی بدوزند برای پوشاندن هزار عیب و نقص ورزش خود ودیده نشدن یا فراموش شدن کارهای نکرده بسیار و سوء مدیریت ها و...به طور طبیعی اهالی ورزش ایران انتظار دارند که مدیران و دست اندرکاران ورزش ، چه قبل از اعزام به المپیک و چه بعد ازبازگشت از آن ، چنان عمل کنند که بایسته است و پیش از المپیک و هرچقدر به آن نزدیک تر می شویم همه تلاش وکوشش خود را برای حضور هر چه قویتر و آبرومندانه تر به کارگیرند چنان که موجب رضایت علاقه مندان ورزش وشادی دل ملت شود وبعد از المپیک هم بااستفاده از کارشناسان و خبرگان دست به یک تحلیل همه جانبه و دقیق از کارنامه ورزش کشور در این میدان بزرگ بزنند و خود را برای حضور بهتر در دوره آینده آماده نمایند.در این باره البته به وقت خود نکات بیشتری را به طور مفصل خواهیم نوشت. در حصر و مقطع فعلی عجالتا بر همه عناصر و اجزاء ورزش، از مدیران ومربیان و ورزشکاران گرفته تا رسانه ها ، است که هریک به وظیفه خود در قبال ساختن وپرداختن هرچه بهتر کاروان اعزامی ورزش ایران عمل نمایندو از هر قدم و قلمی که می تواند در این راه موثر باشد، دریغ نورزند.
* سیدمحمدسعید مدنی