«درجا» زده ایم !
*محسن خلخالی (کاپیتان اسبق تیم ملی و کارشناس بسکتبال)
من در دوره «محمود مشحون» در فدراسیون بسکتبال حضور داشتم اما بعد از آمدن «رامین طباطبایی» قطع همکاری کردم ، البته یک بار از من دعوت کردند تا در گردهمایی خیّرین بسکتبال شرکت کنم و این برای اولین و آخرین بار بود که با ایشان ملاقات کردم .
*****
برایم عجیب است که می بینم امثال «صمد نیکخواه بهرامی»، «مهدی کامرانی» ، «آرن داودی» ، «حامد حدادی» و ... بدون رقیب باقی مانده اند و در سنین بالا مهره های موثر تیم های باشگاهی و البته تیم ملی هستند .هرچند اعتقاد دارم «حامد حدادی» برای بسکتبال ایران یک وزنه است و با 218 سانتی مترقد ، هرکسی که با او برخورد می کند انگار به دیوار خورده است و کمتر کسی است که بتواند مهارش کند . در دوره ما «امیر ایلیاوی» با 2 مترقد، از همه بلندتر بود و ما فکر می کردیم خیلی بلندقامت است . حدادی برای بسکتبال ایران یک نعمت محسوب می شود و وقتی آمد تیم ملی را زیر و رو کرد ، اما زمانی که ما بسکتبال بازی میکردیم اکثر بازیکنان در 30 سالگی ، کفش هایشان را آویزان می کردند و جایشان را به جوانان میدادند، حتما الان جایگزینی وجود ندارد که بسکتبالیستهای ما مجبور می شوند تا 40 سالگی هم بازی کنند . پس زیرساخت ها و پشتوانه سازی ها فقط در حد حرف باقی مانده است . دوران طلایی بسکتبال کشورمان را دهه 50 می دانم و برای این ادعا سند دارم، آن زمان کشورهای حوزه خلیج فارس مقابل ما حرفی برای گفتن نداشتند.
*****
دوست ندارم آدم ها و دوره ها را با هم قیاس کنم اما اگر ریزبینانه مسائل بسکتبال را رصد کنیم ، متوجه خواهیم شد که در سال های اخیر بسکتبال ما روند متعالی شدن را نداشته ، هرچند که به اصطلاح حرفه ای شده ایم اما بویی از حرفه ای گری به مشام نمی رسد و عشق جای خودش را به پول داده است .
*****
مشحون اینکاره بود و بسکتبال را می شناخت ، قطعا ایراداتی هم وجود داشت اما در آن دوره ما بهترین تیم آسیا بودیم و تیم های شرق و مخصوصا غرب آسیا توانایی مقابله با قدرت ایران را نداشتند و جایگاهمان تثبیت شده بود اما این که حالا در پنجره دوم انتخابی کاپ آسیا مقابل سوریه می بازیم و عربستان را میلیمتری شکست می دهیم جای بحث و آسیب شناسی دارد.تیم ملی ما بیش از حد به «صمد نیکخواه بهرامی» و «حامد حدادی» وابسته شده و همین باعث می شود در نبود آن ها به یک تیم معمولی تبدیل شویم که مقابل تیم بی نام و نشانی مثل سوریه شکست بخوریم . به نظر من تیم ملی در گذشته پیشرفت بیشتری داشت و بازیکنان بزرگی در آن بازی می کردند اما درچند سال اخیر «درجا» زده ایم .
*****
رامین طباطبایی در شرایط غیر طبیعی به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد ، باید حق را گفت . زمانی ایشان زمام امور را در دست گرفت که یکی از بدترین شرایط اقتصادی در تاریخ کشورمان را شاهد بودیم و قطعا مدیریت با این شرایط سختی های خاص خودش را دارد.
*****
فکر می کنم «مهران شاهین طبع» بهترین مربی ایران است و سواد این کار را دارد، لایسنس های معتبری کسب کرده و تلاش زیادی می کند اما من معتقدم برای پیشرفت بسکتبال ایران باید مربی خارجی درجه یک استخدام کنیم ، من با مربیان خوب خارجی کار کرده ام و می دانم که چند سر و گردن از ما بالاتر هستند و سیستم و طراوت خاصی به تیم ملی می بخشند . وقتی با مربی خارجی کار می کنید تازه متوجه می شوید که ما چقدر از آن ها عقب هستیم !