پای صحبتهای داور برتر فوتبال تهران/ امکانات فوتبال پایه مناسب نیست
کیهان ورزشی-
با پایان یافتن مسابقات دو رده فوتبال پایه تهران، این پیکارها را در هفته های گذشته مرور کردیم و لقب بهترین داور رده امید را به یاسر همرنگ و لقب بهترین داور رده نوجوانان را به مجید مقدم دادیم. به همین بهانه به سراغ مقدم رفتیم و پای صحبت های وی نشستیم:
مجید مقدم هستم متولد سال 1371 در شهر زنجان. یک ساله بودم که خانواده ام به تهران مهاجرت کردند. دانشجوی رشته تربیت بدنی در مقطع کاردانی هستم. در حال حاضر عضو کمیته رفاهی فدراسیون ورزشهای رزمی هم هستم. 2 برادر دارم و فرزند وسطی هستم. مجردم. منزل ما در خیابان خلیج در منطقه 18 واقع است. از وقتی که تهران آمدیم در این منطقه ساکن هستیم. سال 88 متاسفانه پدرم را از دست دادم ولی خوشبختانه، سایه مادر بالای سرم است.
* از دوران بازیگری تان بگویید.
اول فوتبال بازی می کردم. از تیم نونهالان فجرسپاه شروع کردم. سپس به تیم نوجوانان ندسا (نیروی دریایی سپاه) رفتم. سابقه بازی در تیم جوانان میلاد را هم دارم. میلاد بعد به پاراگ تغییر نام داد و من یک سال در رده امید، برای این تیم بازی کردم. یک سال هم برای امیدهای داماش بازی کردم. در رده بزرگسالان هم یک سال در تیم شهرداری زنجان در لیگ دسته دوم کشور بازی کردم. در شهرداری زنجان، رضا وطنخواه پیشکسوت باشگاه پرسپولیس، سرمربی ما بود.
* چگونه وارد دنیای داوری شدید؟
تا سال 90 بازی کردم اما وقتی عضو باشگاه شهرداری زنجان بودم، 2 بار رباط صلیبی پاره کردم و به ناچار بازی را کنار گذاشتم و به سمت داوری رفتم. مجید کرمی بچه محله مان، مشوق اصلی من برای ورود به داوری بود. آقای کرمی اولین فردی است که از محله ما وارد دنیای داوری شده و بعدها مشوق جوانان زیادی برای ورود به داوری شده است. من اولین بار پیش آقای ایرج شهری زادگان رئیس کمیته داوران شمالغرب رفتم و با کمک داوری شروع کردم. 4 سال کمک داور بودم و الان نزدیک 5 سال است که داور وسط هستم.
* آیا خارج از استان تهران هم قضاوت داشته اید؟
بله. در شهرستان ها، مسابقات پایه های کشور را سوت زده ام اما بیشتر فعالیتم در استان تهران است و مسابقات لیگ های بزرگسالان و پایه تهران را قضاوت می کنم. در توابع تهران هم قضاوت داشته ام.
* آیا مسابقه ای را قضاوت کرده اید که شرایط خاصی داشته باشد یا جنجالی شده باشد؟
بله. 2 سال پیش بازی رفت تیمهای ورامین و دماوند از سری مسابقات حذفی توابع تهران را در ورامین قضاوت کردم. بازی با نتیجه 2 - 2 تمام شد اما آخر بازی من دیدم که از روی سکوها، تعدادی تماشاگر با چاقو و قمه قصد ورود به زمین و جنجال دارند. من خیلی ترسیدم و سریع زمین را ترک کردم.
* تماشاگران خشمگین از نحوه قضاوت شما ناراضی بودند؟
من در آن بازی، به بازیکنان زیادی اخطار دادم و یکی دو نفر را هم اخراج کردم اما همه تصمیماتم درست بود و دلیلی بر این همه رفتار خشن از سوی تعدادی به اصطلاح تماشاگر نبود.
* وقتی در قضاوت اشتباهی می کنید و بعد متوجه آن می شوید، چه حسی پیدا می کنید؟
وقتی متوجه می شوم که تصمیمم غلط بوده و به فرد یا تیمی آسیب رسانده، خیلی ناراحت می شوم. یک بازی بعد از دقیقه 90، پنالتی گرفتم. بعد از بازی، فیلم بازی را آوردند و من با دیدن فیلم متوجه شدم که اشتباه کرده ام. هر وقت بعد از هر بازی به فکر می روم و در مورد اشتباهاتم می اندیشم، به نتیجه ای نمی رسم و فقط به خودم قول می دهم که در زمین تمرکزم را بیشتر کنم.
* کیهان ورزشی شما را به عنوان بهترین داور سال در رده نوجوانان انتخاب کرده، نظرتان در این مورد چیست؟
امسال به خاطر کرونا و به منظور حفظ سلامتی اعضای تیمها و مسئولان برگزاری، بازیها به صورت تک بازی برگزار شد و قطعا ما داوران بازیهای کمتری را قضاوت کردیم. با این حال در چند قصاوتی که داشتم، تمام تلاشم را کردم که حق به حقدار برسد. از انتخاب کیهان ورزشی تشکر می کنم و این انتخاب انگیره های مرا بیشتر می کند، هر چند که معتقدم داورانی بهتر از من هم بودند. شما می توانید روی داورانی مثل علیرضا امراللهی، طاهر رحیم پور، علیرضا خوش رفتار و حسین اسماعیلی مانور کنید و از این داوران جوان، با انگیزه و آینده دار، حمایت کنید.
* سطح مسابقات و امکانات لیگ های پایه تهران در فصل 1399 را چه طور دیدید؟
اکثر ورزشگاه های تهران زیر نظر سازمان ورزش شهرداری اداره می شوند و .. متاسفانه اما مدتی است که این ورزشگاه ها به حال خودشان رها شده اند و پیمانکاران برای آنها خوب هزینه نمی کنند. این موضوع کار تیمها و ما داوران را سخت می کند. امکانات برخی از این ورزشگاه ها خیلی پایین است. ضمن اینکه مسئولان برخی از باشگاه ها هم کم لطفی می کنتد. پارسال برای قضاوت بازی امیدهای استقلال و بادران به ورزشگاه امام رضا (ع) رفتیم.چند داور، نماینده فدراسیون و ناظر بازی و تیم پزشکی و انتظامی، روی هم 10 نفری بودیم اما با کمال تعجب و تاسف مسئولان تیم میزبان برای ما 5 بطری آب یک نفره و 6، 7 عدد کلوچه آوردند! البته در تهران چند نفری را داریم که در خلال برگزاری بازیها از نظر رسیدگی به داوران، واقعا کم نمی گذارند و در این خصوص باید از عباس علیزاده مدیرعامل باشگاه داماش، علی چناقچی مدیرعامل باشگاه راه آهن، رضا شیررادیان سرپرست تیم نوجوانان استقلال، جاجا از تیم پاس دلاوران و محمد عظیم خواه سرمربی تیم نوجوانان مقاومت کوثر یاد و تشکر کنم.
*کیفیت کدام یک از ورزشگاه های تهران را می پسندید؟
کیفیت چمن ورزشگاه امام رضا (ع) (ورزشگاه اختصاصی باشگاه استقلال)، خیلی خوب است. ورزشگاه زمزم هم امکانات خوبی برای ما داوران دارد که حتی در رختکن داورها، سرویس بهداشتی و حمام در نظر گرفته شده است.
* چه برنامه ای برای آینده دارید؟
2 سال پیش یک موتوری به من زد و 2 بار جراحی داشتم. مدتی دور از میادین بودن باعث شد تا اضافه وزن پیدا کنم. با فیزیوتراپی و کم کردن وزن و قبولی در تست های بدنی، خودم را به مسابقات رساندم و اکنون به عنوان یکی از داوران فعال استان تهران در خدمتتان هستم اما به تازگی از داوری بازیها که بر می گردم، شب ها از زانو درد نمی توانم بخوابم و واقعیت این است که 90 دقیقه دویدن در زمین بزرگ فوتبال برایم سخت شده است. صحبت هایی با رسول فروغی رئیس کمیته داوران مسابقات استان تهران داشته ام و قرار است که در کلاس های داوری فوتسال شرکت کنم تا از فصل بعد به جای فوتبال، مسابقات فوتسال را قضاوت کنم.
* از کیهان ورزشی چه خاطره ای دارید؟
سال 85 که در تیم جوانان میلاد عضو بودم، با تیم جوانان پیکان در زمین کلارک بازی کردیم و بازی را با نتیجه 4 بر 3 بردیم و من یک گل زدم. کیهان ورزشی اسم منو نوشته بود. من رفتم و روزنامه هدف که می گفتند فوتبال پایه را پوشش می دهد را خریدم اما اسمی از من نبود. رفتم سر تمرین تیمم در ورزشگاه استقلال جنوب، بچه ها مجله کیهان ورزشی را به من نشان دادند و من اسمم و تعریف از خودم را در این نشریه دیدم. دو سه سالی هم است که سایت کیهان ورزشی، فوتبال پایه را خوب پوشش می دهد. از شما ممنونم.
*کیفیت کدام یک از ورزشگاه های تهران را می پسندید؟
کیفیت چمن ورزشگاه امام رضا (ع) (ورزشگاه اختصاصی باشگاه استقلال)، خیلی خوب است. ورزشگاه زمزم هم امکانات خوبی برای ما داوران دارد که حتی در رختکن داورها، سرویس بهداشتی و حمام در نظر گرفته شده است.
* چه برنامه ای برای آینده دارید؟
2 سال پیش یک موتوری به من زد و 2 بار جراحی داشتم. مدتی دور از میادین بودن باعث شد تا اضافه وزن پیدا کنم. با فیزیوتراپی و کم کردن وزن و قبولی در تست های بدنی، خودم را به مسابقات رساندم و اکنون به عنوان یکی از داوران فعال استان تهران در خدمتتان هستم اما به تازگی از داوری بازیها که بر می گردم، شب ها از زانو درد نمی توانم بخوابم و واقعیت این است که 90 دقیقه دویدن در زمین بزرگ فوتبال برایم سخت شده است. صحبت هایی با رسول فروغی رئیس کمیته داوران مسابقات استان تهران داشته ام و قرار است که در کلاس های داوری فوتسال شرکت کنم تا از فصل بعد به جای فوتبال، مسابقات فوتسال را قضاوت کنم.
* از کیهان ورزشی چه خاطره ای دارید؟
سال 85 که در تیم جوانان میلاد عضو بودم، با تیم جوانان پیکان در زمین کلارک بازی کردیم و بازی را با نتیجه 4 بر 3 بردیم و من یک گل زدم. کیهان ورزشی اسم منو نوشته بود. من رفتم و روزنامه هدف که می گفتند فوتبال پایه را پوشش می دهد را خریدم اما اسمی از من نبود. رفتم سر تمرین تیمم در ورزشگاه استقلال جنوب، بچه ها مجله کیهان ورزشی را به من نشان دادند و من اسمم و تعریف از خودم را در این نشریه دیدم. دو سه سالی هم است که سایت کیهان ورزشی، فوتبال پایه را خوب پوشش می دهد. از شما ممنونم.
*سعید حاجی بابایی
پربازدید ها
آخرین اخبار