همیشه پای 4 تیم در میان است !

سوپرلیگ ترکیه در فصلی که گذشت، فصلی پرهیاهو، مهیج اما از لحاظ تعدد بازی های برگزار شده بسی خسته کننده بود. سوپرلیگ برای اولین بار در تاریخ خود با 21 تیم برگزار شد. شاید همین افزایش تعداد تیم ها از 18 تیم به 21 تیم باعث شده بود تا لیگ ترکیه برای تیم ها و بازیکنان فوتبال آن فصلی طاقت فرسا لقب بگیرد. تیم ها طی 40 هفته در 40 مسابقه به مصاف هم رفتند. دقیقاً 420 مسابقه بدون هواداران فوتبال در ورزشگاه ها. رقابت های این فصل با حضور 21 تیم آلانیا اسپور، آنکاراگوچو، آنتالیا اسپور، میدپول باشاک شهیر، بشیکتاش، چایکور ریزه اسپور، دنیزلی اسپور، فنرباغچه، گالاتاسرای، گازی آنتپ، گنچلربیرلیعی، گُزتپه، کاسمپاشا، کایسری اسپور، کونیه اسپور، سیواس اسپور، ترابزون اسپور، ینی مالاطیا اسپور، هاتای اسپور، ارزوروم اسپور و فاتیح کاراگومروک برگزار شد. اولین گل این فصل توسط میلان شکودا برای تیم چایکور ریزه اسپور در دقیقه 60 بازی چایکور ریزه اسپور - فنرباغچه به ثمر رسید. در پایان فصل تیم بشیکتاش با کسب 84 امتیاز و با تفاضل گل بهتر نسبت به رقیب اصلی خود گالاتاسرای برای شانزدهمین بار قهرمان سوپرلیگ ترکیه لقب گرفت. بشیکتاش با این قهرمانی مستقیما به رقابت های یوسی ال راه پیدا کرد؛ اما گالاتاسرای با کسب عنوان دوم (و 84 امتیاز) در جدول رده بندی به مرحله دوم مقدماتی لیگ قهرمانان اروپاصعود کرد. فنرباغچه هم با کسب 82 امتیاز و قرار گرفتن دررده سوم به مرحله پلیآف،رقابت های لیگ اروپا راه یافت. تیم های ترابزون اسپور و سیواس اسپور نیز هر کدام با کسب رده های چهارمی (71 امتیاز) و پنجمی (65 امتیاز) به ترتیب به مرحله سوم و دوم مقدماتی لیگ کنفرانس اروپا (که از این فصل برای اولین بار برگزار خواهد شد) راه یافتند. در پایان مسابقات لیگ امسال، تیم های ارزروم اسپور، آنکارا گوجو، گنچلربیرلیعی و دنیزلی اسپور به رقابت های لیگ دسته اول ترکیه سقوط کرده و قرار است از فصل آینده در این لیگ به رقابت با حریفان خود بپردازند. (منبع: فاناتیک)

با وجود برگزاری 420 مسابقه فشرده، خطر ابتلای مربیان و بازیکنان به کووید-19 و سکوهای خالی ورزشگاه ها و مسائل دیگر، سوپرلیگ امسال شاهد عملکرد خوب و برجسته تیم ها و بازیکنان بود. در این بین اما زیباترین بازی ها در طول فصل را تیم بشیکتاش به نمایش گذاشت. آنها با ارائه فوتبالی زیبا ، پویا و سریع، لحظاتی به یادماندنی را برای علاقمندان به فوتبال خلق کرده و در مقایسه با رقبای ازلی خود نظیر فنرباغچه، گالاتاسرای و ترابزون اسپور، با مجموعه ای محدودتر اما منسجم تر به بهترین نتیجه ممکن دست یافتند. سرگن یالچئن سرمربی بشیکتاش موفق شد تا با حفظ ساختار تیم خود از تمام بازیکنان به جز مهاجم غنایی خود یعنی برنارد منشا که بطور قرضی به این تیم پیوسته بود به خوبی استفاده کند. بهترین بازی های بشیکتاش 4-3 با فنرباغچه، 7-0 با هاتای اسپور، 6-0 و 3-2 مقابل چایکور ریزه اسپور و 3-2 با مدیپول باشاک شهیر بود که در طول فصل در اذهان فوتبال دوستان ماندگار شد. (منبع: فاناتیک)

در این بین اما سیواس اسپور با مربی گری رضا چالئمبای بدشانس ترین تیم لیگ بود. سیواس اسپور با وجود دریایی از مشکلات و وجود شرایط نامطلوب متعدد مانند خطر ابتلا به پاندمی، آسیب دیدگی و محدودیت تعداد بازیکنان، در لیگ اروپا و سوپرلیگ کارهای مهمی را انجام داد. آنها حداقل در 15 مسابقه با تیمی 14-15 نفره به میدان رفته و موفق به ارائه بازی های قابل قبولی شدند. با وجود اینکه سیواس اسپور فاقد بازیکنان موثر و سرشناس در ترکیب خود بود، لیکن با حفظ روند روبه رشد خود از اوایل ماه فوریه میلادی 2021، موفق به صعود به رده های بالایی جدول شدند. در حقیقت آنها با ارائه بازی های با برنامه و منسجم و البته چالش برانگیز موفق شدند تا در میان رقیبان قَدَر و با امکانات خود رده پنجم سوپر لیگ ترکیه را تصاحب کنند. (منبع: فاناتیک)

اما بزرگترین شگفتی این فصلِ لیگ، هاتای اسپور بود. هاتای اسپور همچنین تیمی بود که از بازیکنان آزاد خارجی خود به بهترین شکل ممکن بهره برد. علاوه بر اسکوتینگ مناسب و جذب بازیکنان باکیفیت، انتصاب عُمَر اردوعان به عنوان سرمربی تیم نیز نقش مهمی در موفقیتهای هاتای اسپور داشت. اردوعان که پس از آگاهی از مهارت های بازیکنانش در بازی موثر با توپ، ترجیح داد در ابتدای فصل به رغم دارا بودن بازیکنانی سرعتی، فوتبالی دفاعی را انجام دهد، در ادامه فصل از هاتای اسپور تیمی را ساخت که از مالکیت توپ بیشترین بهره را برده، بازی مستقیم را در دستور کار خود قرار داده و با اعمال گیگن پرس بر حریفان خود (کانتر پرسینگ: تلاش برای بازپس‌گیری توپ در همان لحظه بدون توجه به سازماندهی کلی تیمی)، فوتبالی هجومی را به نمایش می گذارد. (منبع: فوتوماچ)

تیم آلانیا اسپور نیز به مدت 2 سال تحت مربیگری سرگن یالچئن و ارول بولوت توانسته بود تا ساختار ایده آل خود را بیابد، در ابتدای فصل، مدیران باشگاه آلانیا اسپور در تصمیمی غافلگیرکننده چآعداش آتان را به عنوان سرمربی تیم معرفی کردند. چآعداش آتان ؛ در دوران بازیگری خود در تیم هایی چون انرژی کوتبوس، اف سی بازل و نیز در بشیکتاش و ترابزون اسپور توپ زده و علاوه بر این دستیار سرگن یالچئن (سرمربی کنونی بشیکتاش) در گازی انتپ اسپور، کایسری اسپور، اسکی شهیر اسپور، کونیا اسپور، آلانیا اسپور و بشیکتاش بوده است. به عقیده اهل فن و کارشناسان، آتان به عنوان یکی از معماران سبک بازی سرگن یالچئن شناخته می شود؛ فوتبالی چشم نواز و نتیجه گرا. آتان، که اولین تجربه سرمربی گری خود را در آلانیا اسپور آغاز کرده است، در طول فصل از جمع بازیکنانی که آنها را به خوبی می شناخت کمک زیادی دریافت کرد. فوتبالی که آلانیا اسپور در طول فصل ارائه داد عبارت از مجموعه بازی های لذت بخش بود. تیمی که بر توپ مسلط است، کانالهای عبور پاس توپ را به درستی طراحی کرده و به خوبی تقسیم بازیکنان را در مناطق مختلف زمین را پیاده می کند. فرانچسکو فاریولی، دستیار ایتالیاییِ آتان، که پس از جدایی شنول جان از فاتح کاراگؤمرؤک به آلانیا اسپور پیوست، سهم زیادی در پیاده سازی این سبک بازی به صحیح ترین شکل ممکن خود داشت. در حالی که فاریولی در 9 مسابقه خود در فاتیح کاراگؤمرؤک به طور متوسط ​​1.44 امتیاز را کسب کرد، او توانست سبک دلنشین فوتبال خود را در در تیم جدیدش آلانیا اسپور پیاده سازی کرده و فوتبال جذابی را به تماشاگران فوتبال ارائه کند.

ماریوس سومودیکا تنها مربی لیگ بود که مانند سال گذشته سیستم 2-5-3 را در این فصل اعمال کرد. گازی آنتپ همراه با سومودیکا پس از شکست 3-1 مقابل گالاتاسرای در دیدار هفته اول در 12 سپتامبر 2020، در 15 بازی لیگ شکست نخورد تا اینکه در نهم ژانویه به سیواس اسپور باخت. سومودیکا پس از شکست سیواس اسپور از سمت خود استعفا داد. در واقع گازی آنتپ، سومودیکا را پس از اشتباهات باورنکردنی و اظهارات زشت او اخراج کرد. پس از سومودیکا، ریکاردو سا پینتوی پرتغالی بر کرسی مربیگری گازی آنتپ نشست. با این وجود او نتوانست به موفقیت مطلوب و مورد نظر مقامات آنتپ برسد. او 16 بازی فصل را با میانگین فقط 1.06 امتیاز به پایان رساند. بعد از گازی آنتپ، سومودیکا، در چایکور ریزه اسپور نیز نتوانست موفق باشد. سامودیکا با آوردن سیستم 2-5-3 به ریزه اسپور، در 4 مارس 2021 پس از کسب میانگین امتیاز 0.43 در 7 مسابقه، از سمت سرمربیگری ریزه اسپور اخراج شد. (منبع: فوتوماچ)

در طول این فصل، با بررسی عملکرد بازیکنان مهم شاغل در سوپرلیگ، در حالی که برخی از بازیکنان ستاره نتوانستند عملکرد مطابق انتظار را داشته باشند، برخی از بازیکنان فراتر از حد انتظار بوده و توانستند ردپای مهمی از خود در طول این فصل برجای بگذارند که در اینجا می خواهیم به این بازیکنان پرداخته و دو تیم اصلی و ذخیره برای آنها ایجاد کنیم:

11 نفر اصلی:

آلتای بایئندئر - والنتین روزیه - ریان دونک - آتیلا سالای - یوری بالکووِتس - ژوزف دو سوزا- تایلان آنتالیالئ- - اوزان طوفان - رشید غزال - کایل لارین - آرون بوپندزا.

11نفر ذخیره:

اووعورجان چاکئر - استیلیوس کیتسیو - گئورگیوس تزاولاس- ویتور هوگو - فرانسوا موبانژ - رایان آبید - آتیبا هاتچینسون- دیمیتروس پلکاس- حالیل آکبونار - مامه دیوف - وینسنت ابوباکار.

این انتخاب بر اساس در نظر گرفتن معیارهایی از جمله عملکرد فردی، کمک به بازی تیمی ، تاثیر بر نتیجه بازی و نقش بازیکنان در رده بندی لیگ، صورت گرفته و سعی شده تا بهترین بازیکنان از نظر موارد مذکور مورد بررسی قرار بگیرد:

آلتای بایئندئر (دروازبان تیم فنرباغچه): اگرچه اووعورجان چاکئر از نظر کیفیت و پیچیدگی استعداد از آلتای بسیار جلوتر است، اما ترجیح ترابزون اسپور برای یک بازی دفاعی کنترل شده و دفاعی، شانس کمتری برای دیده شدن اووعورجان نسبت به آلتای داد. آلتای با اشتباهات فردی مدافعان مقابل خود و توانایی جلوگیری از عملکرد برتر مهاجمان حریف و با امتیازات زیادی که به تنهایی برای تیمش کسب کرده ، یکی از بهترین عملکردهای دروازه بانان در این فصل را به نمایش گذاشت. عملکرد بی عیب و نقص او در موقعیت های تک به تک، ستودنی و رفلکس های او به نحوی بود که مهاجمان حریف را بارها آزار داد. وی در بسیاری از مسابقات فنرباغچه برنده جایزه "بهترین باریکن مسابقه" شد.

والنتین روزیه (مدافع فرانسوی تیم بشیکتاش): این بازیکن با سرعت، پویایی، ریتم و توانایی مدیریت بازی مخصوص به خود تأثیر قابل توجهی در عملکرد درخشان بشیکتاش داشت. روزیه همانند امانوئل ابوئه (مدافع سابق گالاتاسرای) در فصل 12-12 2011 تأثیر مشابهی بر ساختار تیم خود داشت. در ابتدای فصل عدم اعتماد تیم اسپورتینگ لیسبون به والنتین روزیه، باعث شد تا این تیم پدرو پورو را از منچسترسیتی به خدمت گرفته و روزیه را به صورت قرضی به بشیکتاش بفرستد. با این حال، بدیهی است که روزیه در مقایسه با پورو عملکرد بهتری برای تیم خود داشته است. علاوه بر این، تأثیر روزیر در عملکرد فوق العاده راشد غزال غیرقابل انکار است.

رایان دونک (مدافع هلندی تیم گالاتاسرای): ماركائو و لویینداما به عنوان دو مدافع میانی در ابتدای فصل برای خط دفاعی تیم گالاتاسرای در نظر گرفته شدند. رایان دونک حتی به دلیل کمبود بازیکن در خط هافبک، به عنوان یک بازیکن تعویضی به میدان رفت. دونک که از نظر وضعیت تکنیکی و تاکتیکی خود را آماده نگه داشته بود، کمی بعد به دلیل گل های خورده و امتیازات از دست رفته که در نتیجه اشتباهات فردی مارکائو و لویینداما حادث شده بود، توانست تا به عنوان بازیکن اصلی در ترکیب گالاتاسرای قرار گیرد. او با مهارت های ویژه خود در بازی سازی، به بازیکنی بدل شد که فشار خط دفاع را بر ماركائو را کاهش داده و میان مناطق 1و2 و حتی مناطق 1و3 ارتباط پویایی بوجود آورد. او در طول فصل به عنوان بازیکنی برجسته که مستقیماً در خط دفاع و خط حمله تیم خود شرکت فعالی دارد، مسئولیت خود را به عهده گرفت.

آتیلا سالای (مدافع مجاری تیم فنرباغچه): در این فصل از سوپرلیگ ترکیه، به ندرت شاهد کمک مدافعانی بودیم که مستقیماً بر عملکرد تیم تأثیر بگذارند. سالای در پنجره نقل و انتقالات نیم فصل به فنرباغچه پیوست. از اوائل ژانویه، وقتی که فنرباغچه در حال خروج از کورس قهرمانی بود، عملکرد و سخت کوشی او باعث شد تا فنر، شتاب بیشتری بگیرد و تا آخرین لحظه در کورس قهرمانی باقی بماند. فنرباغچه در طول فصل نتوانست عملکرد پایداری از بازیکنان خود در خط میانی بدست آورد. اگرچه بازیکنانی همچون سردار عزیز، مارسل تیسران، مائوریسیو لموس و صادئک چیفت پئنار ، در پست های مختلفی در زمین برای فنر نقش آفرینی کردند، اما هیچیک از آنها نتوانستند مانند سالای به شکل مثبتی روند یکپارچگی تیم را تسریع کنند. سالای با دانش و مهارت ویژه خود در شکل دادن و کمک به تنظیم بازی و تقویت قلب خط دفاعی، باعث شد تا تیمش بتواند در ادامه فصل با اعتماد به نفس بالاتری به مصاف رقیبان خود برود. اگرچه سرعت سالای هنوز در حد استانداردهای اروپا نیست، اما برای سوپرلیگ کاملاً کافی به نظر می رسد. (منبع: فوتوماچ)

یوری بالکووِتس (مدافع اسلونیایی تیم فاتیح کاراگؤمرؤک): این بازیکن که پیش از آغاز فصل جدید از تیم هلاس ورونای ایتالیا به فاتیح کاراگئومرؤک پیوست، فصل پیش از آن در امپولی به صورت قرضی بازی می کرد و عملکرد مهمی با زدن 1 گل و دادن 6 پاس گل داشت. بالکووتس، از اولین دقیقه حضور در سوپرلیگ و در ترکیب تیم کاراگؤمرؤک عملکرد خیره کننده ای همچون عملکرد گائل کلیشی در فصل گذشته با مدیپول باشاک شهیر و عملکرد فصل قبل ماریانو با گالاتاسرای در تیم های خود داشت. وی در قالب نقش مدافع بازی ساز عملکردی مشابه ژائو کانسلو برای منچسترسیتی، کلیشی برای باشاک شهیر و ماریانو برای گالاتاسرای داشت. او با ویژگی های مانند پشتیبانی از خط هافبک، پر کردن دفاع سمت چپ و حضور به موقع در موقعیت های حمله یکی از بهترین عملکردهای دفاع چپ فصل را به ما نشان داد.

ژوزف دو سوزا (هافبک برزیلی تیم بشیکتاش): بشیکتاش هرگاه خواسته از تاکتیک استفاده از بال های هر دو سمت میدان در بازی عریض داشته، یکی از مهمترین بازیکنانی که به معنای تمام مرکز میدان را پر می کند دو سوزا است. فصل قبل آتیبا هاچینسون با کمک محمد الننی فصل درخشانی را پشت سر گذاشت؛ اما دو سوزا عملکردی فراتر از آتیبا را به نمایش گذاشت و عامل مستقیم و تأثیرگذار بر روی بازی کلی تیم بود. حضور مداوم در جریان بازی، دید 360 درجه ای از بازی و توانایی پیش بینی روند بازی قبل از رد وبدل شدن 3 تا 4 پاس از مشخصه های بارز دوسوزا در ترکیب بشیکتاش بود.

تایلان آنتالیالئ (هافبک تیم گالاتاسرای): گالاتاسرای پیش از این فصل نتوانسته بود مشکل خط هافبک خودش را بدرستی حل و فصل کند و این موضوع در ذهن همه کارشناسان فوتبال علامت سوال را بوجود آورده بود. اما تایلان آنتالیالئ با عملکرد خوب خود در طول فصل و کمک به بازی تیمی، موجب شد تا منتقدان فوتبال او را تحسین کنند. او با هوش بالای خود بویژه به هنگام پرس مضاعف در منطقه هجومی و در زمان حمله، و نیز رهبری خط دفاعی و مهارت های قابل توجه کار با توپ به علاوه فیریک بدنی خوب، عملکرد غیر منتظره ای از خود در بالاترین سطح ممکن به نمایش گذاشت. تایلان با عملکردی پیچیده در هر زمینه ای، به بازیکنی تبدیل شد که در همه جای زمین حضور به موقعی داشت. در مسابقات بدون او، گالاتاسرای در حمله و دفاع سختی های زیادی را متحمل شد. او همیشه در مسابقاتی که گالاتاسرای بهترین بازی خود را انجام می داد نقش اصلی را بر عهده داشت. (منبع: فوتوماچ)

اوزان توفان (هافبک دفاعی تیم فنرباغچه): فنرباغچه در طول فصل هم از نظر تیمی و هم از نظر عملکرد فردی بازیکنان، عملکردی نوسانی داشت. با وجود این، طوفان عملکرد پایدار و منسجمی را در طول فصل از خود نشان داد. او موفق شد تا به بهترین شکل ممکن بازی خودش را در زمین منعکس کند، بدون اینکه تحت تأثیر نوسانات هم تیمی هایش و کل تیم قرار گیرد. گاهی اوقات هم او بار کل تیمش را به دوش می کشید. او گزینه های هجومی تیمش را در محوطه جریمه حریفان افزایش داد و علاوه بر بر عهده داشتن وظیفه توزیع توپ در میدان، توانست پرس را هم در زمان دفاع و هم در زمان حمله به خوبی انجام دهد.

رشید غزال (هافبک الجزایری بشیکتاش): بدون شک یکی از با استعدادترین بازیکنانی که اخیراً در پایش به سوپرلیگ ترکیه باز شده رشید غزال است. او با مهارت های بالای خود در بازی و توانایی خیره کننده بازی با توپ، تنها بازیکنی بود که به هنگام قفل شدن بازی به کمک بشیکتاش می آمد. غزال در به ثمر رسیدن گل ها و کسب امتیازات از ضربات ایستگاهی و دادن پاس های کوتاه بین مدافعین حریف، نقش اساسی را در تیمش بر عهده داشت. در پایان فصل، امتیازاتی که او با زدن ضربه های از راه دور بدست آورد، از اهمیت حیاتی برخوردار بود، تا بتواند بر مشکلات بشیکتاش در گلزنی به هنگام دفاع بسته حریف غلبه کند.

سایل لارین (مهاجم کانادایی بشیکتاش): برخلاف افکار عمومی، بسیاری از کارشناسان اهل فن معتقد بودند که لارین، پس از اتمام قرارداد قرضی اش با زولت وارگم و بازگشت به بشیکتاش عملکرد موفقی را در این تیم به نمایش خواهد گذاشت. او با ویژگی های ورزشی متفاوت و توانایی خلق موقعیت های گلزنی مهم، و نیز ثبات در عملکرد فردی که او در فصل پیش از این به نمایش گذاشت، نظر مثبت تحلیلگران فوتبال را برانگیخت. در واقع می توان گفت که لارین با انسجام و کارایی خود فراتر از حد انتظار بازی کرد. او به مهمترین سلاح تهاجمی در رقابت قهرمانی برای بشیکتاش تبدیل شد و به عنوان یک مهاجم بال به بهترین شکل ممکن ماموریت خود را به انجام رسانید.

آرون بوپندزا (مهاجم گابنی هاتای اسپور): او با گلهای دیدنی خود در قلب همه هواداران فوتبال رخنه کرد. هنگامی که او مهارتهایش را با سرعت خود ترکیب کرد، نشان داد که چه بازیکن خطرناکی است و به سختی می توان او را متوقف کرد. برغم اینکه او استعداد و پتانسیل بالایی دارد لیکن به نظر می رسد که در کمک به حفظ یکپارچگی تیمی تا حد زیادی ضعف دارد. او تا حدودی یک بازیکن خودخواه است و شاید به این دلیل باشد که پیش از این در سطح بالایی در فرانسه و پرتغال بازی کرده و از این جهت با فضای بازی در فوتبال ترکیه مشکلاتی دارد. کادر فنی هاتای اسپور با آزادی پست و منطقه بازی که به او داد و نیز تلاش کل تیم برای تکمیل این نقش باعث شد تا او تفاوت زیادی در سوپرلیگ ایجاد کند.

لازم به ذکر است که در طول ادوار برگزاری این رقابت ها، در مجموع 69 باشگاه در سوپر لیگ مسابقه داده‌اند. اما تنها 6 تیم توانسته‌اند به عنوان قهرمانی دست یابند: گالاتاسرای (۲۲)، فنرباغچه (19)، بشیکتاش (16) و ترابزون‌اسپور (6)، بورسااسپور (1) و میدپول باشاک‌شهر(1).

با نگاهی گذرا به ادوار برگزاری رقابت های سوپرلیگ در ترکیه به جرات می توان گفت از آنجا که لیگ ترکیه لیگ کشوری در حال توسعه است بزرگترین نقص در فوتبال باشگاهی این کشور کمبود فضای رشد برای بازیکنان جوان می باشد. فوتبال ترکیه فوتبال صبوری نیست و بی ثباتی در تک تک ارکان آن دیده می شود. در حقیقت در فوتبال ترکیه اغلب مدیران به دنبال کسب نتیجه در کوتاه ترین زمان ممکن هستند. مدیران فوتبال ترکیه در تصمیمات خود لحظه ای، سطحی و نتیجه گرا عمل می کنند. اشتباهی که بسیاری از بازیکنان جوان برای ادامه مسیر فوتبال خود در ترکیه مرتکب می شوند این است که بدلیل مسائل غیرورزشی جذب فوتبال این کشور شده ولی پس از مدتی که در ترکیه مشغول بازی می شوند متوجه می شوند که سوپرلیگ گزینه مناسبی برای آنها نبوده است. به عقیده بسیاری از کارشناسان فوتبال در ترکیه، نداشتن برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت در باشگاههای این کشور باعث شده تا بازیکنان جوانی که وارد فوتبال این کشور می شوند از ادامه مسیر در این لیگ منصرف شده و راه کشور دیگری را در پیش بگیرند. از آنجا که در فوتبال ترکیه به بازیکن سازی اهمیتی زیادی داده نمی شود لذا مربیان مخصوص به این امر هم وجود ندارد که بازیکنان را از رده های پایه در آکادمی های فوتبال شناسایی کرده و در آنجا پرورش دهند (آکادمی های پیشرفته فوتبال که نظیر آن را در کشورهایی چون ایتالیا، آلمان، انگلیس و یا اسپانیا می توان دید). شاید بتوان به تنها موردی از باشگاه های کشور ترکیه اشاره کرد که در زمینه برنامه ریزی های بلند مدت هدفمندتر عمل کرده تیم مدیپول باشاک شهیر است که در این زمینه بسیار سیستماتیک عمل می کند. از طرفی ترکیه چند سالی است که از طریق معرفی فوتبالیست های باکیفیت خود به لیگ کشورهای اروپای غربی توجهات بسیاری را به فوتبال این کشور جلب کرده است؛ و نیز مسئولان فوتبال ترکیه سعی دارند تا با بازکردن پای بازیکنان نام آشنای فوتبال در سطح جهان، فوتبال خود را بیشتر به جهان بشناسد. شاید این را بتوان به مثابه مرهمی مقطعی در جبران کمبودهای اساسی در فوتبال ترکیه دانست که به قطع نمی توان در بلندمدت روی کارکرد اساسی آن حساب کرد.

*منصور ماجد