... با «گرگ» دنبه می خورند و با «چوپان» می گریند!
سه شنبه هفته گذشته بود که تهیهکننده و مجری شبکه رادیویی ورزش چند بار تماس گرفتند تا از خبرنگار کیهان ورزشی برای حضور در برنامه چهارشنبه صبح «جهان ورزش»، با محوریت بررسی عملکرد تیم ملی بسکتبال در المپیک دعوت کنند. راستش تمایل آنچنانی برای شرکت در برنامه نبود و به علی آقای توفیق هم عرض شد که ما خودمان تریبون داریم، رسانهای که اگرقدرتش از صدا و سیما بیشتر نباشد قطعا کمتر هم نیست، اما بر حسب احترام پذیرفتیم تا در این برنامه رادیویی شرکت کنیم و...
خلاصه سرتان را درد نیاوریم، موقع پخش برنامه هر چقدر نشستیم و منتظر برقراری تماس تلفنی شدیم، خبری نشد که نشد. هر چند که به قول معروف و بعد از حرفهای مهران شاهین طبع «شستمان خبردار شد» که داستان از چه قراری بوده است.
سرمربی تیم ملی که طبق معمول دستپاچه ونفس زنان سخن میگفت در اوایل برنامه اعلام کرد: «همیشه وقتی میخواهم در برنامهای شرکت کنم،می پرسم که کارشناس چه کسی است و بعد حضور پیدا میکنم چرا که فقط در مقابل کسانی که کارشناسی صحیح میکنند، پاسخگو هستم» و...
البته مهران شاهین طبع توضیح نداد که منظورش از کسانی که کارشناسی صحیح میکنند چه بوده است اما قطعا چیزی که بیش از پیش برای اهالی بسکتبال عیان شد این بود که مشارالیه از روی خط آمدن نماینده جامعه رسانهای بسکتبال واهمه داشت و به مسئولین برنامه هم اعلام کرده بود که اگر فلانی باشد من در برنامه شرکت نخواهم کرد. رفتارهای کودکانهای که برای فرار از واقعیت هر روز وارد فاز جدیدتری میشود و آن قدر تکرار شده که رنگ و بوی «چندش آور» به خود گرفته است.
البته از مهران شاهین طبع که پس از بازگشت توریستی از المپیک توکیو بدون خداحافظی با اعضای تیم، چمدانش را برمی دارد، قهر میکند و از فرودگاه خارج میشود انتظاری بیش از این هم نبود.
خدای ناکرده سوء برداشت نشود که این چند سطر را به خاطر عدم حضور در یک برنامه رادیویی نوشتیم، نه؛ موضوع بسیار بزرگتر از این حرفهاست و این انتقادات به این دلیل است که نباید اجازه داد، فرار از پاسخگویی به روال وعادت تبدیل شود. شاهین طبع در این روزهایی که از المپیک گذشته پاسخگوی کمتر رسانهای بوده آن هم به شرط حذف و عدم حضور فلان خبرنگار یا کارشناس!
بگذریم...
سرمربی تیم ملی در برنامه «جهان ورزش» با ذکر این جمله که «تقصیر را گردن کسی نمیاندازم، باید خطوط قرمز را رعایت کنیم چرا که فکر میکنم خیلی از مسائل به سود بسکتبال نیست ولی اگر فدراسیون بسکتبال به من اجازه میداد میتوانستم خیلی از مسائل را بازگو کنم » فرار رو به جلو کرد و در لفافه کاسه کوزهها را سر فدراسیون شکست.
وی در ادامه با همان روحیه خود کوچک بینی ادامه داد «در کشورمان جایگزینی برای امثال حامد حدادی نداریم اما فیلیپین و استرالیا دارند»و...
برای تک تک حرفهای ایشان جواب داریم و مهران شاهین طبع هم بهتر از هر شخص دیگری این را میداند و آگاهانه دستور(!) به بایکوت کردن میدهد، اما به یک سئوال بسنده میکنیم:کدام عقل سلیمی از مربیای که، شاگردانش را مثل «خروس جنگی» به جان هم میاندازد تا مجنون وار، لذت ببرد، انتظار کشف یک حامد حدادی دیگر را دارد؟
درست است که نسبت به عملکرد فدراسیون نقد جدی داریم اما دور از انصاف است که ننویسیم فدراسیون بیچاره این همه به خاطر تصمیمات نابخردانه مربی اش«سیبل» شد و حالا سرمربی ناکام و احتمالا عزل شده اش برای حواشیای که خود پدید آورده میخواهد که مدیر و سرپرست تیم ملی جوابگو باشند!مگر میشود با «گرگ» دنبه خورد و با «چوپان»گریست؟!
*کامران خطیبی