کیهان ورزشی-
حمید ترابپور- همان روزی که انتخابات کمیسیون ورزشکاران برگزار شد، مشخص بود که دست هایی در کار است تا آن را از مسیر اصلی خود خارج و به سمتی ببرد که منافع برخی افراد آنجاست. اشاره به اینکه آن افراد دقیقا چه کسانی هستند را به آینده موکول می کنیم اما آنچه از سر و شکل این کمیسیون، بخصوص پس از برگزاری اولین نشست آن بر می آمد، جنگ قدرت عده ای در جهت تحقق اهدافی خاص بود در غیر اینصورت چه دلیلی دارد که چهره های افتخار آفرین ورزش ایران به آن شکل علیه هم موضع گیری کنند و ...؟! ظاهرا این رسم شوم ورزش ما شده که هرگاه قرار است اتفاقی در مسیر پیشرفت ورزش شکل بگیرد، آن اتفاق به مثابه «بومرگ» عمل کرده و آسیب رسان شده است. از اتفاقات اخیر نشست اعضای کمیسیون ورزشکاران و جزئیات درگیری ها - چه آنهایی که رسانه ای شده و چه آنهایی که نشده - و همچنین پرداختن به اینکه؛ کدام قهرمان درست می گوید و کدامیک نادرست، می گذریم زیرا از حوصله این بحث خارج است اما مسئله کلیدی به چرایی وجود چنین کمیسیونی مرتبط می شود. پرسش این است که؛ کمیسیون ورزشکاران که تحت لوای کمیته ملی المپیک شکل گرفته، می خواهد در جهت احقاق حق قهرمانان و نقش آفرینی درست و خیرخواهانه آنها در انتخابات مهم و پیش روی کمیته ملی المپیک گام بردارد یا قرار است نردبانی شود تا برخی شیفتگان میز ریاست از آن بالا بروند؟ مشخصا، جست و خیزهای برخی پیاده نظام های این جنگ قدرت در ماههای اخیر برای سوق دادن برخی قهرمانان سابق و فعلی – بخوانید رفقایشان- به سمت کمیسیون ورزشکاران، با آن منویات خودخواهانه بی ارتباط نبوده است! درباره این کمیسیون و اقدامات زیرپوستی برخی آویزان های ورزش برای تحت اختیار گرفتن آن، در آینده بیشتر و روشن تر خواهیم نوشت؛ آنهایی که سالهاست در سایه رفت و آمد مدیران، نان خود را روغنی می کنند و عجبا از سیری ناپذیری شان!