مهمتر از جام جهانی
با
ورود سرمربی جدید تیم ملی ایران، مرحله آماده سازی و تدارک این تیم برای حضور هر
چه قویتر و بهتر در آوردگاه جهانی فوتبال شروع شد. این تیم قرار است در اتریش اردو
برپا کند و در آن کشور دو بازی دوستانه با تیم های سنگال و اروگوئه انجام دهد. چند
روز قبل از ورود کی روش ، لیست نفرات دعوت شده به اردوی تیم ملی اعلام شد که شامل
بازیکنان شاغل در لیگ داخلی بود و نکته مهم و قابل تامل اینکه تا آنجا که ما دیدیم
و فهمیدیم ، رد پای دلالی اخلالگر در آن دیده نمی شد ، جریانی که در چند سال اخیر
، در همه جای فوتبال ایران، از تیم ملی گرفته تا باشگاه ها و داوری و... رخنه کرده
و تا آنجا که توانسته کاروبار فوتبال را به نفع منافع خود درآورده و همه چیز را به
بازی گرفته است. ما هم مثل هر ایرانی دیگری آرزو می کنیم و دست به دعا بر می داریم
که در سایه تدبیر و تلاش مربیان و بازیکنان ، تیم ملی کشورمان در قطر ، خوش بدرخشد
و بار دیگر با هنر وغیرت خود و کسب نتایج قابل قبول، دل مردم عزیز ایران را شاد کند.
بدون تردید آنچه که مردم فهیم و اهالی صاحب تشخیص و هشیار ورزش کشورمان در وهله
اول از ملی پوشان خود - نه فقط در فوتبال ، که در هر جا و هر رشته ای - انتظار
دارند، این است که با توکل به خدا، تمام همت و توان و بضاعت خود را به کار بگیرند
و در برابر حریفان ، بی دغدغه و با تمام وجود ظاهر شوند و... بحث نتیجه ، موضوعی
است که در مراحل بعد مطرح می شود. برخلاف رسانه ها و عناصری که در تحلیل های خود ،
مردم را به " هیچ" می گیرند و با عوامفریبی به دنبال منافع پست و مطامع حقیر خود هستند،
اتفاقا مردم و اهالی ورزش همیشه نشان داده اند که مسائل را خوب می شناسند و خط و ربط
ها را به خوبی تشخیص می دهند و بهترین و صادقانه ترین تحلیل ها را هم برای خود
دارند و مطرح می کنند. لذا اهالی ورزش ، خوب می دانند که طی سال های اخیر ، جریانات
مخرب و آلوده چه بر سر این فوتبال بخت برگشته آورده اند و چگونه تا توانسته اند از قبل آن، برای خود نان و نام کسب کرده اند .
بنابراین بدون توجه به القائات موذیانه و
تبلیغات هدفدار ، از تیم ملی و ملی پوشان خود همانقدر توقع دارند ، که باید و شاید.
آنها هیچ وقت از ورزشکاران خود - نه حالا که هیچوقت و نه از فوتبال که از همه رشته
ها - توقعات بلندپروازانه و انتظارات غیر منطقی ندارند. امیدواریم با وجود اتلاف
وقت و هزینه قابل توجهی که صورت گرفته و
ضرباتی که به دلیل بی صاحبی و بی سروسامانی فوتبال و مدیریت آن بر پیکر تیم ملی
وارد آمده، با آرامشی که با جمع شدن بساط دلالی - حداقل در تیم ملی - حاکم شده ، کادر
فنی این تیم که قبلا هم کارنامه مثبتی در فوتبال ایران به ثبت رسانده و نشان داده کارش را به خوبی بلد است و اجازه دخالت به هیچ ناشسته روی
فرصت طلبی را در کار خود نمی دهد ، از فرصت در اختیار ، بهترین استفاده را ببرد
و ملی پوشان غیور کشورمان با حضور باانگیزه
وهمت خود، این انتظار علاقه مندان فهیم ورزش را - که اصلا هم توقعی غیر منطقی نیست
- برآورده سازند.اما از
مسابقات حساس و مهم تیم ملی فوتبال ایران در قطر که بگذریم، موضوع مهمتر و حساس تر،
برآورده ساختن نیازی است که فوتبال بیمار ما به آن سخت محتاج است. این فوتبال به
گواه مدیر و مسئول و تماشاگر و کارشناس و مربی و ورزشکار و همه اهالی و اجزای اصیل
آن ، سخت مریض است و به درمان و شفا احتیاج دارد. این کاری است که بیش و پیش از
همه بر عهده مسئولان فوتبال است. پیش از برگزاری انتخابات اخیر فدراسیون فوتبال،
مکررا نوشتیم و تاکید کردیم که رئیس آینده این فدراسیون - هرکه باشد - دو راه و دو
انتخاب ، بیشتر پیش رو ندارد ، یکی اینکه ، مدافع و حافظ وضع ناخوشایند کنونی
فوتبال باشد و با رفتار خود ، منافع نامشروع جریانات مخرب و دلالی آویزان را تامین
کند و به فکر درمان دردهای مهلک فوتبال نباشد و خودش هم تا می تواند از مواهب مادی
آن بهره ببرد و... راه و انتخاب دیگر اینکه ، مصلحانه و شجاعانه به خدا توکل کند و
با تدبیر و برنامه ریزی حساب شده به درمان زخم های کاری فوتبال - که از ناحیه
طماعان سیری ناپذیر و جاهلان پر ادعا، بر جسم و جان آن نشسته - اقدام کند. همه ، خاصه
در این ماه های اخیر با چشم سر دیدیم که در آستانه جامجهانی، چه وضعیت آشفته و نابسامانی
بر کاروبار فوتبال ما حاکم است و دیدیم و می بینیم که این بی در و پیکری فقط به
نفع فرصت طلبان است و مطلوب آنها . همین اوضاع نابسامان بر مدیریت فوتبال نیز حاکم
است. تا روزی که این وضع در فوتبال به پایان نرسد، شش بار که هیچ ، شصت
دوره هم به جام جهانی صعود کنیم و سریعترین صعود!! را هم داشته باشیم، کوچکترین
تاثیر مثبتی برای حرکت این رشته ورزشی در مسیر پیشرفت و بهتر و قویتر شدن نخواهد
داشت و فقط دنیا به کام منفعت جویان خواهد بود ، کما اینکه همه داریم می بینیم که
با وجود پنج دوره حضور در جام جهانی، فوتبال ما و دست اندرکاران آن هیچ درسی نیاموخته
اند و سازوکار فوتبال و نحوه مدیریت آن به کلی ، دور از
استانداردهای شناخته شده است. خلاصه سخن اینکه ، حضور در جام جهانی اهمیت دارد ،
اما مهمتر از آن ، اصلاح وضع کلی و ترمیم خرابی ها و درمان دردهای جانکاه فوتبال
مستعد ایران است و در این زمینه همه باید
به سهم خود وظیفه شان را انجام دهند، اما وظیفه مسئولان و مدیران ، سخت تر و مهمتر
است.