PDF نسخه کامل مجله
پنجشنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۳ - November 14 2024
کد خبر: ۷۶۷۸۵
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۱ - ۱۲:۵۳
«هری مگوایر» در گفت‌و‌گو با «فورفورتو» :

به قطر می‌آییم تا قهرمان شویم

در حالی که زمان چندانی تا شروع جام‌جهانی نمانده است، تردیدهای زیادی در مورد خط دفاعی تیم ملی انگلیس وجود دارد و خیلی‌ها معتقدند با وجود نمایش‌های متزلزل اخیر هری مگوایر که نقطه اوج آن در دیدار مقابل آلمان و پنالتی دادن او بود، گرت ساوت‌گیت نباید این بازیکن را به همراه " سه ‌شیرها " به قطر ببرد. این در حالی است که مگوایر در جام‌جهانی قبلی نمایش‌های خوبی داشت و نه تنها بازیکن محبوب هواداران شد بلکه در تورنمنت بعدی نیز به قدری خوب بود که در تیم منتخب یورو 2020 جای بگیرد. با این وجود ، اریک تن‌هاخ این مدافع را روی نیمکت منچستریونایتد گذاشته و حالا بحث کنار گذاشتن او از تیم ملی هم بسیار داغ شده است. با این حال این بازیکن می‌گوید به این صحبت‌ها توجهی ندارد و برای حضور در جام‌جهانی ، انگیزه و علاقه زیادی دارد. علاوه بر این ، سرمربی تیم ملی انگلیس هم با وجود نیمکت‌نشین شدن مگوایر در تیم باشگاهی ، هنوز به این بازیکن در تیم ملی میدان می‌دهد و پای او ایستاده است. مگوایر 29 ساله نیز در گفت و گو با " فورفورتو " می‌گوید ترجیح می‌دهد در مورد سال سختی که گذرانده صحبت نکند و به جای آن روحیه مثبتش که برای حضور در جام جهانی و قرار گرفتن در ترکیب اصلی است را حفظ کند. گفت و گوی " فورفورتو " با او را در ادامه می‌خوانید:

به قطر می‌آییم تا قهرمان شویم

*اولین باری که در سال 2017 به تیم ملی دعوت شدید، وسایل تان را در یک کیسه زباله گذاشته بودید. چرا؟

آن موقع در لستر بازی می‌کردم و توجهات به من زیاد نبود. نمی‌دانستم که وقتی در منچستریونایتد و تیم ملی بازی می‌کنید، هر حرکتی انجام دهید مورد توجه قرار می‌گیرد. وقتی به تیم ملی دعوت شدم، از جیمی واردی پرسیدم چه باید ببریم و او هم گفت کفش‌های ورزشی‌ات را در یک کیسه زباله بگذار و بیاور و من هم همین‌کار را کردم. هنوز هم نمی‌دانم آیا واردی با من شوخی کرده بود یا حرفش جدی بود.

* در حالی به تیم ملی دعوت شدید که یک سال قبل از آن به عنوان هوادار در یورو 2016، " سه شیرها " را تشویق کرده بودید...

از وقتی بچه بودم به تماشای دیدارهای تیم ملی انگلیس می‌رفتم ولی آن سال با 8 نفر از دوستانم برای تماشای یورو به فرانسه رفتیم . اتفاق فوق‌العاده‌ای بود و همین دوستانم قرار است به قطر هم بیایند. در یورو به مدت 8 روز فرانسه بودیم و انگلیس را تشویق کردیم. در آن زمان برای هال‌سیتی بازی می‌کردم و کسی چندان مرا نمی‌شناخت. هواداران انگلیس بهترین هواداران دنیا هستند. حالا هم که در تیم ملی هستم. هر وقت بازی می‌کنم دوست دارم برنده شویم. وقتی بازی نمی‌کنم هم دوست دارم پیروز میدان باشیم. تا آخر عمرم یک هوادار باقی می‌مانم.

* وقتی بچه بودید ، بازی‌های انگلیس در تورنمنت‌های بزرگ را کجا تماشا می‌کردید؟

بی‌وقفه فوتبال می‌دیدم. مادرم همیشه از دست من، دو برادر و پدرم عصبانی بود. فوتبال ، دغدغه هر روز ما بود. بچه که بودم بیش از الان فوتبال تماشا می‌کردم. تورنمنت‌های بزرگ همیشه مرا به وجد می‌آورد. از مدرسه به خانه می‌آمدم و با دوستانم فوتبال می‌دیدیم. جام‌جهانی 2010 اولین تورنمنت بزرگی است که به خوبی به خاطر دارم. 17 سال داشتم و بازی‌های انگلیس را به وضوح در خاطر دارم. می‌توانم بگویم شوت فرانک لمپارد قطعا از خط دروازه آلمان رد شد.

* چه حسی داشتید که کمتر از یک سال پس از اولین بازی ملی‌تان ، به جام‌جهانی 2018 رفتید؟

در حالی به آن تورنمنت رفتیم که انتظارات از ما بالا نبود اما به خودمان باور زیادی داشتیم. روحیه تیمی ما فوق العاده بود و می‌دانستیم همین می‌تواند ما را جلو ببرد ، حتی اگر تجربه زیادی نداشته باشیم. می‌دانستیم در مقاطع پایانی به مشکل خواهیم خورد چون باید با فشار بازی‌های بزرگ کنار می‌آمدیم اما وقتی برای بازی نیمه‌نهایی وارد زمین شدم، واقعا باور داشتم می‌توانیم برنده شویم. اگر چه پیروز نشدیم اما کاری کردیم که مردم انگلیس باور کنند جام‌جهانی ممکن است روزی یک بار دیگر به این کشور برگردد. می‌دانم مردم در آن تابستان از تماشای بازی‌های ما لذت بردند. خود من هم واقعا لذت بردم. تورنمنت فوق‌العاده‌ای بود.

* در اولین بازی‌تان در جام‌جهانی ، پاس گل پیروزی‌بخش دیرهنگام مقابل تونس را به هری کین دادید...

بازی در جام‌جهانی ، لحظه بزرگی برایم بود. آن روز خوب بازی کردیم و به خاطر دارم که فکر می‌کردم پیروز نمی‌شویم. بازی اول در تورنمنت‌های بزرگ خیلی مهم است به همین خاطر وقتی دیدم هری کین دروازه را باز کرد خیلی خوشحال شدم. در جمعیت به دنبال دوستان و خانواده‌ام می‌گشتم. آن برد کاری کرد که شروع مثبتی داشته باشیم و انرژی زیادی به ما داد.

* پیروزی مقابل کلمبیا در ضیافت پنالتی‌ها در یک هشتم نیز لحظه ویژه‌ای بود. اگر چه پنالتی نزدید اما جزو پنالتی‌زنان بودید؟

اسم من در لیست بود و فکر می‌کنم نفر بعد از اریک دایر بودم که پنالتی پنجم را می‌زد. واقعا خوشحال شدم که ضربه او گل شد و بازی را بردیم اما همیشه اعتماد به نفس بالایی در پنالتی‌ها داشته ام و همیشه داوطلب می‌شوم. در آن مقطع بازیکنان باتجربه‌تری بودند و من تنها 7 یا 8 بازی ملی داشتم. با این حال وقتی در شفیلد و به عنوان یک بازیکن جوان بازی می‌کردم، پنالتی‌های زیادی زده بودم ، اگر چه رکوردم چندان قابل توجه نبود . مشکلی با پنالتی‌زدن ندارم و همیشه آماده‌ام تا پنالتی بزنم.

* گل‌تان مقابل سوئد در چه جایگاهی در میان بهترین لحظات زندگی‌تان قرار دارد؟

تا به امروز نقطه اوج فوتبال حرفه‌ای من است. یک چهارم نهایی یک تورنمنت بزرگ بود و می‌دانستیم گل اول چقدر اهمیت دارد و در مورد اهمیت ضربات شروع مجدد حرف زده بودیم. از این لحاظ در تمام تورنمنت ، یک خطر بزرگ بودیم. ضربه بی‌نقصی به توپ زدم و خوشحال شدم که با چیزی که در تمام هفته روی آن کار کرده بودیم، به گل رسیدیم. سوئد فرصت چندانی برای گلزنی به ما نداد . به قدری خوشحال شدم که باید خودم را آرام می‌کردم. دائم به خودم می‌گفتم که اگر بازی را نبریم این گل ارزشی ندارد. اگر دو بر یک می‌باختیم هیچکس در مورد آن گل صحبت نمی‌کرد. وقتی " دله آلی " گل دوم را زد ، اندکی آرام‌تر شدم.

* حالا که به نیمه‌نهایی مقابل کرواسی فکر می‌کنید، اولین احساس‌تان چیست؟

ناامیدی. باید در آن بازی برنده می‌شدیم. نمی‌گویم قابلیت قهرمانی در تورنمنت را داشتیم. کرواسی تیم خوبی است و تجربه بیشتری نسبت به ما داشت اما به خاطر دارم که در نیمه اول خیلی راحت بودم و باید یک گل دیگر می‌زدیم. مردم می‌گویند کرواسی در وقت‌های اضافه بر بازی مسلط بود ولی من چنین چیزی یادم نمی‌آید. نیمه اول بر بازی حاکم بودیم. آنها نیمه دوم فشار زیادی آوردند و در وقت‌های تلف شده نیز همه چیز کاملا برابر بود. به نظر می‌رسید بازی به پنالتی کشیده می‌شود . به همین خاطر هم بابت شکست در آن مسابقه ناراحت هستم.

* از آن بازی چه چیزی یاد گرفتید؟

نحوه مدیریت بهتر لحظات بزرگ و مهم. باید در نیمه دوم ، شجاعانه‌تر بازی می‌کردیم. چنین چیزی نیاز به تجربه دارد. بیش از حد عقب نشستیم و در نهایت ضربه خوردیم. ناراحت بودم اما برای فتح جام آماده نبودیم.

* از نظر شخصی ، ماه مهمی برای شما بود و هنگام برگشت مثل یک قهرمان ملی با شما برخورد شد...

تغییر بزرگی بود. خیلی بیشتر شناخته شدم. مردم در خیابان سراغم می‌آمدند تا عکس بگیریم یا می‌گفتند از تو ممنونیم که تابستان خوبی برایمان ساختی. نشان دادم که می‌توانم در بازی‌های بزرگ بازی کنم و قطعا همین موضوع هم کمک کرد که منچستریونایتد سراغم بیاید. به همین خاطر آن تورنمنت خیلی اهمیت داشت. پیوستن به منچستریونایتد در سال 2019 یک تغییر بزرگ دیگر بود. وقتی برای شفیلدیونایتد بازی می‌کردم، مردم آن شهر زیاد در خیابان سراغم می‌آمدند اما از وقتی به منچستریونایتد پیوسته ام، هر جای جهان که می‌روم این اتفاق می‌افتد.

*یورو 2020 شبیه این بود که انگلیس ، میزبان است چرا که " سه‌ شیرها " در 6 مسابقه از 7 بازی خود در ومبلی به میدان رفتند. این تجربه چطور بود؟

زمان مناسبی بود چون هواداران تازه به ورزشگاه‌ها بازگشته بودند. تابستان فوق‌العاده‌ای را سپری کردیم و البته یک بار دیگر ناامید شدیم اما به کاری که کردیم افتخار می‌کنیم. در نهایت در ضربات پنالتی شکست خوردیم. فشار زیادی روی‌مان بود چون در خانه بازی می‌کردیم. شاید برخی بگویند بازی در خانه یک مزیت است اما فشارها را افزایش می‌دهد.

*در حالی به این تورنمنت رفتید که تازه از مصدومیت مچ پا رها شده بودید و در دو دیدار اول نیز از ابتدا بازی نکردید. آیا این موضوع نگران تان کرد؟

در منچستریونایتد در فرم خوبی بودم و از همه چیز رضایت داشتم ولی مصدومیت در زمان بدی سراغم آمد. فینال لیگ اروپا را از دست دادم که اولین فینال بزرگ دوران باشگاهی‌ام بود. هر کاری می‌شد کردم تا در فینال بازی کنم اما تا چند روز قبل از آن ، شرایط لازم را نداشتم و بازی کردنم تقریبا غیرممکن به نظر می‌آمد. با این حال به گدانسک رفتم تا از هم‌تیمی‌هایم حمایت کنم. در اولین فصلم در منچستریونایتد در لیگ ، سوم شدیم و در فصل دومم در رده دوم قرار گرفتیم. به دست آوردن جام اهمیت داشت چون از منچستریونایتد انتظار می‌رود جام کسب کند اما چنین اتفاقی نیفتاد. خیلی ناراحت‌کننده بود. بعد از آن تمرکزم را روی بهبودی و حضور در تورنمنت گذاشتم و همیشه پیش خودم فکر می‌کردم که در تیم نقشی خواهم داشت. به سختی تلاش کردم و اگر چه تایرون مینگز در دو بازی اول عملکردی فوق‌العاده داشت، فکر می‌کردم از بازی سوم به بعد بتوانم بیشتر به میدان بروم.

* انگلیس در 5 بازی اولش گلی نخورد. چرا خط دفاعی چنین مستحکمی داشتید؟

مدافعان خوبی داشتیم. هافبک‌هایمان به خوبی دفاع می‌کردند و مهاجمین نیز پرس انجام می‌دادند و حریف تحت فشار قرار می‌گرفت. بسته نگه‌داشتن دروازه فقط نتیجه زحمات مدافعین میانی و دروازه‌بان نیست و باید ذهنیت درستی در تیم ایجاد کنید. ساوت‌گیت ، قهرمان‌های قبلی تورنمنت و تیم‌هایی که با خوردن گل کم ، قهرمان می‌شوند را مورد بررسی قرار داده بود.

* این حس وجود دارد که حاضرید برای ساوت‌گیت هر کاری انجام دهید...

او مربی برجسته‌ای است. اولین بازی ملی‌ام زیر نظر او انجام شد و هر وقت در دسترس بودم برای او به میدان رفته‌ام. دوران خوبی با هم داشتیم و به فتح جام خیلی نزدیک شدیم. فتح جام و جشن گرفتن در کنار هم فوق‌العاده‌ خواهد بود چون او تیم را خیلی جلو آورده و کمک کرده همه با هم هماهنگ شوند. بازیکنان با هم رفیق هستند. بیرون از زمین با هم حرف می‌زنیم. این در حالی است که وقتی فوتبالیست‌ها شکست می‌خورند دوست دارند بهانه بیاورند و سایرین را ملامت کنند.

* در بازی مرحله یک هشتم مقابل آلمان به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شدید. آن بازی چقدر برای تان ارزشمند است؟

اگر بتوانم یک بازی از دوران فوتبالم را اننخاب کنم، همین بازی است. هواداران به استادیوم برگشته بودند . از مصدومیت رها شده بودم . آلمان با رکورد فوق‌العاده‌اش در تورنمنت‌ها به ومبلی آمده بود و... اما بازی در کنترل ما بود و خونسرد بودیم. بعد از شکست دادن آلمان حس می‌کردم قهرمان خواهیم شد.

* برای دومین بار متوالی در مرحله یک چهارم نهایی از روی ضربه سر گلزنی کردید. اگر در قطر به یک چهارم نهایی رسیدید، رقیبان باید مراقب تان باشند؟

گلزنی مجدد در این مرحله اتفاق خوبی خواهد بود. در بازی با اوکراین شروع خوبی داشتیم و کنترل را در دست گرفتیم اما در پایان نیمه اول آنها بهتر بودند و سپس من گل زدم. کار سختی داشتیم ولی در نهایت پیروز شدیم. برای رفتن به نیمه نهایی استرس نداشتم چون بعد از شکست دادن آلمان تمام فشارها از رویم برداشته شده بود. مطمئنم سایر بازیکنان نیز همین را می‌گویند.

* بعد از شکست دادن دانمارک، چه حسی داشتید که برای اولین بار از سال 1966 به فینال می‌روید؟

می‌دانستم می‌توانیم شرایط را مدیریت کنیم. حس می‌کنم لیاقت‌مان بیشتر بود. شکست در ضربات پنالتی به خصوص در خانه، خیلی سخت بود. در طول مسابقه احساس آرامش داشتیم و فرصت زیادی به حریف ندادیم. کاری که به خوبی انجام ندادیم، ضدحمله زدن بود. کیفیت همیشگی‌مان را نشان ندادیم. به ایتالیا فشار نیاوردیم و اگر چه آنها اندکی فشار آوردند ، موقعیتی ایجاد نکردند و حس نمی‌کردم بتوانند گل بزنند ولی از روی ضربه شروع مجدد یعنی نقطه قوت‌مان، گل خوردیم. آنها نیاز به شانس داشتند. جوردن پیکفورد ، مهاری عالی انجام داد اما یک فرصت دیگر به آنها رسید.

* گلزنی در ضربات پنالتی چه حسی داشت و چقدر برای مارکوس رشفورد، جیدون سانچو و بوکایو ساکا ناراحت شدید؟

ساوت‌گیت در استراتژی ، فوق‌العاده است. برای او شانس ، معنایی ندارد. باید زیر فشار هم خوب بازی کنید. به همین خاطر از خیلی قبل می‌دانستم پنالتی‌ام را کجا خواهم زد و خوشبختانه کارم را خوب انجام دادم. مشخصا برای بازیکنانی که ضربه‌شان را از دست دادند، ناراحت شدم اما در آن لحظات ، خودم خیلی بیشتر ناراحت بودم. قطعا برای آنها هم خیلی سخت بود. نباید کسی را ملامت کرد. با چنین فشاری در ضربات پنالتی ، در خانه خودمان کار خیلی سخت است. مطمئنم پنالتی‌های بعدی‌شان را گل خواهند کرد. این که بعد از فینال ، هواداران ، این بازیکنان را آزار دادند کاری غیرقابل قبول بود و اکثریت هواداران چنین چیزی را محکوم کردند.

* وقتی تیم ملی ایتالیا جام قهرمانی را بالای سر برد، چه حسی داشتید؟

ناراحتی محض. در رده باشگاهی هر سال فرصت قهرمانی دارید اما در رده ملی ، ماجرا متفاوت است. این طور نبود که هفته بعد دوباره برای بازی برگردیم. از این تجربه درس گرفتیم ولی شکست خوردن هیچوقت فراموش نمی‌شود.

* از نتایج تیم ملی در لیگ ملت‌ها چه برداشتی باید داشته باشیم؟

مسابقات تابستان بعد از یک فصل طولانی و سخت بود. انجام 4 بازی ، غیرواقع‌گرایانه محسوب می‌شد. گرت نمی‌خواست به بازیکنان فشار بیاورد و این در انتخاب ترکیب او مشخص بود. شکست 4 بر صفر مقابل مجارستان ، عجیب بود. آنها از همه فرصت‌های شان استفاده کردند. به نظر می‌رسید در آن بازی انرژی‌مان تمام شده است. برای قطر آماده خواهیم بود.

* به نظرتان جام‌جهانی زمستانه چقدر متفاوت خواهد بود؟

آماده خواهیم بود و مشکلی وجود ندارد. فقط فرصت چندانی برای تمرین وجود ندارد اما به نظرم سخت‌ترین بخش، فوتبال باشگاهی بعد از تورنمنت است. بازیکنان باید بعد از یک ناکامی یا یک فتح بزرگ دوباره به سطح باشگاهی برگردند.

* نظرتان در مورد همگروهی با ولز، ایران و آمریکا چیست؟

گروه خوبی است. هر بازی ما را به شکلی متفاوت به چالش می‌کشد. انتظارات زیادی از ما وجود دارد و باید با آن کنار بیاییم. دن جیمز از تیم ملی ولز را می‌شناسم اما قطعا شب قبل از بازی‌مان مقابل تیم آنها با او صحبت نخواهم کرد.

* چه دستاوردی در قطر ، شما را راضی می‌کند؟

فتح جام‌جهانی. هر چیز دیگری با توجه به بازیکنان ما، یک ناکامی خواهد بود. هر بار که پیراهن تیم ملی را می‌پوشم به خودم افتخار می‌کنم و می‌دانم خوش‌شانس بوده‌ام که برای تیم ملی انگلیس بازی کرده و بازوبند کاپیتانی آن را بر بازو بسته‌ام. برای برد ، هر کاری می‌کنم ولی باید واقع گرا باشیم. مقابل تیم‌های خوبی بازی خواهیم کرد که برخی از بهترین بازیکنان جهان را در اختیار دارند اما باز هم می‌گویم به قطر می‌ رویم تا قهرمان شویم.

*آرمین زمانی