در آرزوی قهرمانی با پیراهن رم بودم
*جامجهانی بدون حضور تیم ملی ایتالیا برگزار شد. شما در مسابقات انتخابی عضو تیم ملی بودید. آیا اعتماد به نفس بیش از حد ایتالیاییها بعد از یورو 2020 باعث شد نتوانید به جامجهانی صعود کنید؟
فکر نمیکنم دلیلش این بوده باشد. تیم ملی ایتالیا تیمی نیست که با فتح یورو از خودش راضی شود. قبل از یورو حس مثبتی در تیم وجود داشت. همهمان میدانستیم که عملکرد خوبی خواهیم داشت. نمیگویم بعد از یورو دیگر این حس وجود نداشت اما دیگر مثل سابق نبود و این را میشد حس کرد. با این وجود با رویکرد و ذهنیتی درست در مسابقات انتخابی حضور پیدا کردیم. در برخی از مسابقات به مشکل خوردیم که نمونه بارز آن دو مسابقهای بود که مقابل سوئیس برگزار کردیم. صرف نظر از پنالتیهایی که در آن دو بازی از دست دادیم و در هر مسابقهای ممکن است چنین اتفاقی بیفتد، موقعیتهای فراوانی برای گلزنی داشتیم و تنها یک برد برای رساندن ما به قطر کافی بود. چنین اتفاقی زیاد میافتد. موقعیتهای زیادی ایجاد میکنیم ولی موفق به گلزنی نمیشویم اما از نظر من ایتالیا همیشه با ذهنیتی درست در مسابقات ظاهر میشود.
* در باشگاه رم ، کاپیتان تیم ژوزه مورینیو هستید. چه حسی داشتید وقتی که او سال گذشته شما را به عنوان کاپیتان انتخاب کرد؟
هیجانانگیز بود زیرا هیچکس انتظارش را نداشت. کسی از این اتفاق خبر نداشت. همه ما همان موقع که روابط عمومی باشگاه به طور رسمی این موضوع را اعلام کرد، خبردار شدیم. باورنکردنی بود زیرا مورینیو مربی ای است که در تاریخ فوتبال برای خودش جایگاه بزرگی دارد . او این ورزش را متحول کرده و هنوز هم برای پیروز شدن، حاضر به انجام هر کاری است. او هر روز این طرز تفکر را به ما هم منتقل میکند. مورینیو باورنکردنی است. در یک سال و نیم اخیر، حس جدیدی با کار کردن زیر نظر مورینیو پیدا کردهام. او کاری میکند که در زمین احساساتتان را رها کنید. به کار کردن در کنار او افتخار میکنم.
* بستن بازوبند باشگاه محبوب دوران کودکیتان و فتح لیگ کنفرانس اروپا که اولین قهرمانی اروپایی رم بعد از 61 سال بود، چه حسی داشت؟
همه چیز خیلی ویژه بود. از همان شروع کار، باور داشتیم که میتوانیم فاتح این جام شویم. خودمان را وقف این هدف کردیم و در طول فصل متوجه شدیم از این حس که این جام مال ماست چقدر لذت میبریم. فتح این جام برای من مانند به واقعیت تبدیل کردن یک رویا بود. همیشه در آرزوی این بودم که با پیراهن رم یک جام قهرمانی ببرم و فصل گذشته اولین فصل جدی من به عنوان کاپیتان تیم بود. کسب اولین جام دوران حرفهایام با پیراهن رم و در حالی که بازوبند کاپیتانی تیم بر بازویم بود، حسی دارد که نمیتوانم توصیف کنم.
* مورینیو بعد از بازی چه گفت؟
او نمیخواست در کنفرانس خبری بعد از بازی شرکت کند و دوست داشت در کنار ما بماند و به جشن گرفتن ادامه دهد اما باید میرفت چون حضور در کنفرانس اجباری است.
* جشن قهرمانی که در بازگشت به رم برایتان گرفته شد خیلی ویژه بود و با اتوبوس روباز از کنار کولوسئوم عبور کردید...
میتوانید این طور بگویید که تمام این شور و هیجان به این خاطر بود که رم سالهای متمادی جامی نبرده بود اما از نظر من، این موضوع درست نیست زیرا شور و هیجانی را که بعد از فتح جام لیگ کنفرانس اروپا دیدم هر یکشنبه وقتی گلزنی میکنیم یا در یک مسابقه به پیروزی میرسیم، میبینم. هواداران ما همین قدر شور و هیجان دارند و این هیجان فقط در رم وجود دارد و هیچجای دیگری نظیر آن را ندیدهام. اینکه بتوانیم یک گل، یک پیروزی و یا یک جام را با شور و شوقی یکسان جشن بگیریم، بسیار منحصر به فرد است. رم باشگاه واقعا ویژهای است.
* تامی آبراهام از زمان پیوستن به رم در تابستان سال گذشته، تبدیل به یکی از بازیکنان کلیدی این باشگاه شده است...
تامی پسر فوقالعادهای است و رفتار دوستانهای دارد. اگر چه زیاد برای چلسی بازی نمیکرد اما هر وقت به میدان میرفت بازیکن موثری بود. خیلی شجاعت داشت که در این سن و بعد از فتح لیگ قهرمانان از چلسی جدا شد و برای خودش چالش جدیدی ایجاد کرد اما در حال حاضر متوجه شده است که میتواند کارهای بسیار بیشتری انجام دهد. همیشه گفتهام که با روحیه، تلاش و تعهد، تامی میتواند یکی از بهترین مهاجمان جهان شود. برای این که بالغانهتر رفتار کند ، نیاز به اندکی زمان دارد اما تواناییهای تامی باور نکردنی است. او فصل گذشته آمار تحسینبرانگیزی داشت. علاوه بر اینکه بازیکن بزرگی است، وقت گذراندن در کنار او نیز حس خوبی دارد. او یکی از ستونهای اصلی تیم ما است.
* به نظر میرسد رابطه بسیار خوبی هم با کریس اسمالینگ داشته باشید. او دائما از روی ضربات ایستگاهی ارسالی شما گلزنی میکند...
به او گفتهام که باید مرا برای شام بیرون ببرد چون تا به حال سه پاس گل به او دادهام! با هم توافق کردیم که بعد از هر سه پاس گل یک شام به من بدهد اما در یک رستوران خیلی خوب! کریس استثنایی است. او بسیار مثبت اندیش است و در داخل و خارج از زمین مسابقه رفتاری فوقالعاده دارد.
* مگر او بیرون از زمین مسابقه برای کمک به تیم چه میکند؟
او فردی آرام و خونسرد محسوب میشود اما میتوانید ببینید که چقدر با شخصیت است. این چیزی است که در مورد او خیلی دوست دارم. از افرادی که همیشه بیش از حد صحبت میکنند، خوشم نمیآید. از نظر من افراد با شخصیت مقدار مناسبی صحبت میکنند و کریس یکی از این افراد است.
* بعد از شکست ایتالیا در مسابقه پلیآف، صحبتهای زیادی در این مورد به وجود آمد که در سری آ به بازیکنان جوان فرصت کافی برای بازی داده نمیشود. آیا به آینده بازیکنان جوان ایتالیایی امید دارید؟
توجه به بازیکنان جوان اهمیت زیادی دارد و رم این کار را انجام میدهد. خیلیها میگویند به اندازه کافی بازیکن جوان ایتالیایی خوب وجود ندارد یا بازیکنان جوانی که به تیم ملی میآیند هنوز به قدر کافی خوب یا آماده نیستند اما با این موضوع موافق نیستم. به نظرم بازیکنان باید بتوانند به راحتی و در آرامش مرتکب اشتباه شوند. اندکی مثل رفتار با کودکان میماند. کسی که میخواهد همیشه از بچهاش مراقبت کند، میگوید:«این کار را نکن چون ضربه میخوری» اما تا زمانی که بچهها آن کار را انجام ندهند، یاد نمیگیرند. اگر کاری را خراب کردید، اهمیت زیادی دارد که باز هم تلاش کنید. شجاعت این را داشته باشید که دریبل بزنید و نترسید. در ایتالیا این عادت بد وجود دارد که بازیکنان را دستهبندی میکنیم. اگر یک بازیکن یک گل زیبا بزند، او را تبدیل به یک فوقستاره میکنند. باید از این طرز فکر رها شویم. بازیکنان باید آزادتر باشند تا لذت ببرند. با این روش دوباره به اوج برمیگردیم.
* آرمین زمانی