«همشهری» علیه «همشهری»!
طفلکی «مشاور غرب آسیا» وقتی برای تماشای نیمه نهایی تمام ایرانی سوپرلیگ باشگاههای غرب آسیا (WASL) روانه تالار بسکتبال آزادی شده بود ، تا این مسابقه جذاب را از نزدیک تماشا کند ، حسابی از دماغش درآمد ! ماجرا از این قرار است که مشارالیه در کوارتر پایانی رقابت بین تیم های شهرداری گرگان و ذوب آهن اصفهان خودش را به جایگاه ویژه رسانده بود اما به خاطر شعارهای تند و اعتراضی تماشاگران اصفهانی ، مجبور به ترک سالن مسابقه شد . شعارهایی نظیر «حیا کن ، رها کن » در شرایطی طنین انداز شده بود که شاید هیچ کس انتظار چنین رفتاری را از جانب هواداران همشهری وی نداشت و...
رئیس جوان که این روزها با مشکلات فراوانی نظیر تامین بودجه برای گذراندن امورات فدراسیون ، انتخاب مربی تیم ملی ، جذب حامی مالی و... دست به گریبان است ، فکرش را هم نمی کرد که این گونه آماج حملات قرار بگیرد و نیامده ، ورزشگاه را ترک کند ! بدون شک فحاشی و توهین از سوی تماشاگران ، امری مذموم ، نکوهیده و توجیه ناپذیر است اما مسئولین عالی رتبه فدراسیون برای عدم گسترش چنین رفتارهایی باید بیش از هرچیز و هرجا علت را در عملکرد خودشان جست و جو کنند .
وقتی اکثر بازی های سوپر لیگ بسکتبال ایران و البته رده های پایین تر با معضلات داوری و غیرذلک روبرو است و شائبه هایی مبنی بر حمایت از برخی تیم ها مطرح می شود و آقایان هم به جای شفاف سازی ، بی اعتنایی می کنند ، معلوم است که صدای هواداران در جای جای مسابقات و سالن ها به عرش می رسد .این در شرایطی است که کمتر از 117 روز تا رقابت های جام جهانی مانده اما رئیس فدراسیون کماکان به دنبال جذب مربی بزرگ خارجی است . یک روز صحبت از به خدمت گرفتن سرمربی تیم ملی استرالیا می شود و روز دیگر شایعاتی مبنی بر مذاکره با سرمربی تیم سابق بهنام یخچالی(بیسی میتلدوچر) دهان به دهان می چرخد ؛ ضمن این که می گویند مربی ایرانی هم مدنظر است! تیم ملی نوجوانان درسکوت خبری به اردو رفته است ، در حالی که سرمربی ، اعضای کادر فنی و نفرات دعوت شده از طریق فدراسیون ، معرفی نشده اند و...
همه مواردی که ذکر کردیم برای گسترش اعتراضات علیه عملکرد فدراسیون کافی است و برای بار هزارم عرض می کنیم که تا تغییر رویه ای حاصل نشود ، احتمالا همین آش و همین کاسه خواهد بود ! به کار گرفتن مربی خارجی در مقطع کنونی ، چیزی جز«خودزنی» ،«هدر دادن بیت المال »،«تضعیف جایگاه مربیان وطنی » ودرنهایت ،شکست نیست . دوباره هشدار می دهیم که خدای ناکرده در صورت ناکامی احتمالی در مسابقات جام جهانی ، کسب سهمیه المپیک پاریس و بازی های آسیایی،در صدد توجیه بر نیایید چرا که هنوز هم برای اتخاذ یک تصمیم منطقی و عقلانی دیر نشده است . ختم کلام !
پی نوشت : دانشمندی وصیت کرده بود که بر روی سنگ قبرش این جملات را بنویسند: "کودک که بودم می خواستم دنیا را تغییر بدهم؛ وقتی بزرگ تر شدم، دیدم دنیا خیلی بزرگ است، بهتر است کشورم را تغییر بدهم؛ در میانسالی تصمیم گرفتم شهرم را تغییر بدهم، آن را هم بزرگ یافتم و در سالخوردگی تصمیم گرفتم خانواده ام را تغییر بدهم. اینک که در آستانه مرگ هستم، فهمیده ام که باید از روز اول به فکر تغییر خود می افتادم . آنگاه شاید می توانستم دیگران و بلکه دنیا را تغییر دهم."
* کامران خطیبی