گواردیولا فردی نوآور است که برای فوتبال زندگی می‌کند
یکی از ارکان اصلی موفقیت منچسترسیتی در سال‌های اخیر ثبات در خط دروازه این تیم و حضور ادرسون، دروازه‌بان برزیلی بوده که با مهارهای خوبش باعث ایجاد اطمینان خاطر پپ از دروازه خود شده است. این روزها هیچ دروازه‌بانی در دنیا به سختی ادرسون تمرین نمی‌کند چون باید هر روز راهی برای مهار شوت‌های ارلینگ هالند پیدا کند و بازی‌های رسمی در مقایسه با آن احتمالا بسیار آسان‌تر است. این دروازه‌بان امسال نیز در قهرمانی تیمش یکی از بازیکنان ثابت گواردیولا بود و نقش زیادی در این قهرمانی داشت. صحبت‌های او با " فورفورتو " را در ادامه می‌خوانید:
* 6 سال می‌شود که در منچسترسیتی حضور دارید. این دوران برایتان چگونه بوده است؟
سال‌های بسیار مثبتی بودند. در این فصل برای پنجمین قهرمانی در لیگ برتر جنگیدم و به غیر از آن نیز جام‌های قهرمانی فراوانی به دست آورده‌ایم. این تعداد قهرمانی برای 6 سال خیلی زیاد است. بازی در لیگ برتر بزرگترین هدف من بود و به همین خاطر امیدوارم بتوانم به کارم ادامه دهم. می‌دانم بازی در این سطح چقدر سخت است و به همین خاطر به ثبات بالایمان افتخار می‌کنم چون کارمان اصلا آسان نبوده است. برای رسیدن به اوج باید خیلی تلاش کنید اما وقتی به اوج رسیدید، ماندن در آن کار بسیار سخت‌تری است. بالا و پایین داشتن عادی است ولی نکته کلیدی برای ما برگشتن به روزهای خوب بلافاصله بعد از هر لغزش است.
*تا به امروز کدام لحظه حضورتان در منچسترسیتی برایتان از بقیه ویژه‌تر بوده است؟
اولین قهرمانی‌ام در لیگ برتر. قهرمانی در اولین فصل حضورم در انگلیس فراموش‌نشدنی بود ، بیشتر به این خاطر که به خاطر دارم شک و تردیدهای زیادی در مورد من وجود داشت. خیلی‌ها در مورد توانایی‌های من تردید داشتند. به همین خاطر هم آن قهرمانی ویژه‌ترین دستاورد من تا به امروز است.
*فتح لیگ قهرمانان چه حسی داشت؟
این تنها عنوانی بود که باشگاه هنوز به آن نرسیده بود و فتح آن هدف اصلی ما محسوب می‌شد. نیازی به گفتن نیست که تیم در چند سال اخیر پیشرفت زیادی کرده است اما جای این جام هنوز در کلکسیون افتخارات ما خالی بود. وقتی می‌دانید کیفیت لازم را برای قهرمان شدن دارید اما در فینال شکست می‌خورید، خیلی ناراحت می‌شوید. طعم تلخ آن وحشتناک است اما همیشه هم تیم بهتر برنده نمی‌شود. تیمی برنده می‌شود که بتواند تمام مشکلات موجود در مسیر قهرمانی را از سر راهش بردارد. مثل جام جهانی است. خوب بازی کردن الزاما به این معنی نیست که قهرمان خواهید شد. تیم ما با تجربه‌تر و پخته‌تر شده است و همه بازیکنان در رویای فتح لیگ قهرمانان به سر می‌بردند. کیفیت و عطش لازم برای فتح آن جام را داشتیم و روزهای خوب ما بالاخره رسید.
* نبرد با آرسنال برای فتح لیگ برتر امسال به جای لیورپول که در سال‌های اخیر رقیب همیشگی‌تان بوده است، چه حسی داشت؟
ما فصل پیش شاهد کیفیت بالای آرسنال بودیم چون میکل آرتتا مربی فوق‌العاده‌ای است و آرسنال هم بازیکنان جوان بااستعداد خوبی دارد. اگر بخواهم صادق باشم، همه ما در باشگاه سیتی انتظار داشتیم که آرسنال این فصل عملکرد خوبی داشته باشد. می‌دانستیم این اتفاق می‌افتد. آرتتا قدرت بازی‌خوانی محشری دارد. لیورپول فصلی غیرمعمولی را سپری کرد و نتوانست ثبات داشته باشد اما این به آن معنی نیست که آنها تیمی بزرگ با بازیکنانی در کلاس جهانی نیستند. آنها تیمی بسیار خوب با بازیکنانی بزرگ هستند.
*وقتی آرتتا به عنوان دستیار گواردیولا کار می‌کرد رابطه‌تان با او چطور بود؟
با هم به زبان اسپانیایی حرف می‌زدیم. او همیشه در تمرینات بسیار فعال بود و مشارکت می‌کرد. هنوز مثل دوران بازی‌اش خوب بود و سانترهایی عالی برای مهاجمان انجام می‌داد. به تمام بازیکنان تهاجمی تیم کمک زیادی کرد ، چه در زمینه جایگیری، چه در زمینه فرار از دست مدافعین و حرکت بین خطوط. آرتتا لیاقت تمام دستاوردهایش در آرسنال را دارد.
* در 6 سال حضورتان در منچسترسیتی چه چیزهایی از گواردیولا یاد گرفتید؟
پپ فوتبال را نفس می‌کشد و برای آن زندگی می‌کند. او توانسته است انقلابی در سبک فوتبال انگلیس به وجود بیاورد. تا پیش از او، بیشتر فوتبال مستقیم انجام می‌شد ولی حالا شرایط متفاوت است و پاس‌های بیشتری داده می‌شود. گواردیولا در زمینه فوتبال فردی نوآور است. اندکی طول کشید تا خودمان را با برنامه‌های او برای این فصل تطبیق دهیم اما وقتی هماهنگ شدیم، دوباره اوج گرفتیم. در حالی که سایر تیم‌ها تلاش می‌کنند از سبک بازی ما الگو برداری کنند، او برنامه‌ای متفاوت با حریفان‌مان را اجرا کرد. به همین خاطر هم او را خیلی ستایش می‌کنم. او می‌خواهد منحصر به فرد باشد و همه را در زمین مسابقه متعجب کند.
* به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی در بازی‌سازی تیم، چطور خودتان را با برنامه‌های مختلف گواردیولا تطبیق می‌دهید؟
من هم باید منعطف باشم. به طور مثال در این فصل من مانند مدافع میانی سوم بودم و این نسبت به اولین فصل حضورم در سیتی کاملا متفاوت است. یکی از نقاط قوت من، اعتماد به نفس و نترسیدن از اشتباه کردن است و اگر اشتباهی کنم، سرم را بالا می‌گیرم و از آن عبور می‌کنم. اشتباه بخشی از زندگی است. از ریسک کردن نمی‌ترسم ولی می‌دانم لحظات خاصی برای ریسک کردن وجود دارند.
* آیا تمرین خاصی انجام می‌دهید تا دقت پاس‌هایتان در بالاترین سطح باقی بماند؟
نه. تنها کاری که وقتی به سیتی پیوستم زیاد انجام دادم، حضور در تمرینات حفظ مالکیت توپ، تصمیم‌گیری و کار در فضاها و زمان‌های کم بود. این کار باعث شد کنترل توپم خیلی خوب شود. در تیم‌های هشت نفره و بدون دروازه‌بان روی فضاهای کم تمرین کردیم و باید به محض این که توپ را از دست می‌دادیم، پرس می‌کردیم. من هم باید سرعتم را افزایش می‌دادم. در آغاز سخت بود اما خودم را وفق دادم و از این فرصت استفاده کردم تا بازی ام را بهتر کنم. این تمرینات به راحتی مسابقات واقعی را شبیه‌سازی می‌کند چون در بسیاری از بازی‌ها تحت پرس شدید قرار می‌گیریم. هنوز هم گاهی اوقات در این جلسات شرکت می‌کنم اما نه مثل قبل.
* در خارج از مستطیل سبز چه چیزهایی از گواردیولا یاد گرفته‌اید؟
چیزهای خیلی زیادی هست. در یک بازی که درست به خاطر ندارم مقابل لیورپول بود یا منچستریونایتد، به مدت یک هفته تمام به شکل خاصی تمرین کردیم اما درست قبل از بازی او نظرش را کاملا تغییر داد و تصمیم گرفت به شکل دیگری بازی کنیم و در آن مسابقه پیروز شدیم. این نشان می‌دهد که بازیکنان به او و کاری که می‌کند اطمینان دارند. او انتظارات زیادی دارد اما در عین حال به ما فضا و اعتماد به نفس می‌دهد تا در زمین مسابقه خودمان باشیم. تعداد بازیکنانی که زیر نظر او کار کرده و بسیار پیشرفت کرده‌اند، خیلی زیاد است. اگر به بازیکنان تیم ما نگاه کنید، ارلینگ هالند احتمالا تنها بازیکنی است که با آمدنش به تیم، تیترهای زیادی را به خود اختصاص داد. بقیه مثل من، لاپورت، جان استونز، روبن دیاز و برناردو سیلوا، وقتی برای اولین بار به منچسترسیتی آمدند، هیچیک بازیکنان بزرگی نبودند. همه ما به طرز قابل توجهی رشد کردیم و این به خاطر کار کردن در کنار پپ بود چون او می‌تواند بیشترین بازی را از هر بازیکنی بگیرد. این قطعا یکی از نکات قوت او است.
* وقتی یک پنالتی را مهار می‌کنید خوشحال‌تر هستید یا وقتی که پاس گل می‌دهید؟
مهار پنالتی. شکی در آن نیست. گرفتن پنالتی آدرنالین بیشتری به شما می‌دهد اما شاید در سیتی بیشتر از این که پنالتی گرفته باشم، پاس گل داده‌ام.
*در بازی مقابل برایتون به ارلینگ هالند پاس گل دادید. داشتن چنین مهاجم سرعتی با توجه به توانایی شما در ارسال پاس‌های بلند، چقدر مفید است؟
وقتی مقابل تیم‌هایی بازی می‌کنیم که از جلو پرس می‌کنند یا یارگیری نفر به نفر دارند، این موضوع کمک بزرگی است. سرعت بالای هالند به او اجازه می‌دهد تا به راحتی از دست مدافعین فرار کند. این یکی دیگر از گزینه‌های ما در زمانی است که حریف به شدت با ما یارگیری کرده است و نقش مستقیم داشتن در به ثمر رسیدن یک گل واقعا حس خوبی دارد.
* تقابل با هالند در تمرینات چقدر سخت است؟
مسابقات را مانند یک مثال در نظر بگیرید. وقتی او در چنین بازی‌های مهم و ورزشگاه‌های پر از جمعیت اینقدر خونسرد است، تصور کنید در تمرین که هیچ فشاری رویش نیست، چگونه است. او خودش را وقف فوتبال می‌کند و در تمرینات بسیار سختکوش است. هالند قطعه گم‌شده پازل ما بود و به خوبی در تیم جا افتاد. اصلا بلند حرف نمی‌زند اما کافی است نگاهی به آمار گل‌های زده‌اش بیندازید.
*اگر اهل هر جای دیگری به جز برزیل بودید، قطعا دروازه‌بان اصلی تیم ملی کشورتان می‌شدید. با این حال در برزیل آلیسون دروازه‌بان اصلی است. چه حسی دارد که دروازه‌بان دوم تیم ملی کشورتان هستید؟
من منتظر فرصت بازی می‌مانم. چنین شرایطی را در پرتغال و ریوآوه هم تجربه کردم و سپس در بنفیکا هم این وضعیت را داشتم. این موضوع حالا در تیم ملی هم وجود دارد اما بر روحیه من یا تلاش‌هایم تاثیر نمی‌گذارد. صرف‌نظر از این که بازیکن فیکس هستم یا نه، همیشه جوری تمرین می‌کنم که انگار قرار است در ترکیب اصلی باشم و این طرز فکر کمک کرده است که وقتی فرصت به من رسید، کاملا آماده بازی باشم. باید صبور باشم. همه چیز به مربی و کادر فنی او بستگی دارد که چه بازیکنانی را برای تیم انتخاب کنند.
* در منچسترسیتی با اسکات کارسون که دروازه‌بان ذخیره شماست به خوبی کنار آمده‌اید. چطور شد اینقدر با هم صمیمی شدید؟
اسکات را همه بازیکنان دوست دارند و احتمالا یکی از افرادی است که بیشترین شادی را به رختکن می‌آورد. در مجموع در رختکن محیط خوبی حاکم است چون می‌دانیم چه زمانی شوخی کنیم و چه زمانی روی کارمان تمرکز داشته باشیم. اسکات تنها بامزه نیست بلکه به شدت تمرین و هر روز با تمام وجود تلاش می‌کند. هر روز در کنار هم هستیم و خوشحالم این فرصت را به دست آوردم که بفهمم او چقدر مرد خوبی است. حتی وقتی تیم شکست می‌خورد یا خوب بازی نمی‌کند او اولین کسی است که با شوخی‌هایش روحیه تیم را بالا می‌برد. اگر به من بود، قراردادش را به مدت 4 سال دیگر تمدید می‌کردم!
* آرمین زمانی
