تفکر نا صواب " همینه که هست" در ورزش ما نهادینه شده است!

**عامل پیشرفت امور
آنچه موجب پیشرفت امور و تحقق اهداف در هرعرصه و حوزه ای - از جمله ورزش - می شود، صداقت ، اخلاص و شفافیت است. این را در جای جای تاریخ بشری و زندگی فردی می شود دید و تجربه کرد. یکی از عبرت ها و درس های بزرگ قیام حسینی(ع) هم همین است.
**درس وعبرت عاشورا
 با دغلبازی و نیرنگ و فریب و ظلم و جنایت و ...  شاید چند روزی با کمک دستگاه های اجیر شده تبلیغاتی و قلم های مزدور و بوق های کر کننده ،  خود را پیروز و موفق نشان دهید . یزید و دستگاه بنی امیه بعد از واقعه عاشورا چنین کردند و چنان نمایاندند، اما به زودی و برای همیشه تاریخ و تا ابد معلوم شد پیروز واقعی آن نبرد بی مانند و پیکار نابرابر، چه کسی و کدام اردوگاه و مکتبی بود. ما اگر از درس های عاشورا برای روشن کردن مسیر زندگی و اصلاح رفتارهای فردی و اجتماعی خود بهره نگیریم، ول معطلیم. امام حسین که نیازی به سیاهپوش شدن شهرها و عزاداری های ما ندارد. او با قیام عاقلانه و شجاعانه خود آمده است که به بشریت درس بدهد وگرنه چه سود که بشریت - خاصه شیعیان حضرتش - پیام عاشورا را درک نکند و بی توجه به این درس ها و عبرت ها، فقط توی سرو کله خودش بکوبد!
**دروغ در روز روشن!
برگردیم به بحث خودمان. مردم وعلاقه مندان به ورزش هم برخلاف نظر برخی از مدیران تحمیلی و نا آشنا به ورزش که  فقط " برد و باخت " را می فهمند و بلدند، فراتر از برد و باخت و به دنبال نتیجه و سکو و مدال بودن - آن هم با هر قیمتی حتی دروغ در روز روشن! - از مدیران و مسئولان ، کار مخلصانه و مدبرانه و صادقانه می خواهند. مردم  بی اغراق صاحب فهم و تحلیل هستند و خوب می دانند پیشرفت پایدار ورزش و تداوم موفقیت و پیروزی با دروغ و فریب و تبلیغات و هوچی بازی به دست نمی آید ، بلکه وقتی صداقت و تدبیر و عقلانیت میدانداری کند، به مصداق " چون که صد آمد، نود هم پیش ماست"، آن وقت موفقیت و پیشرفت و پیروزی هم یکی یکی از راه خواهند رسید.
**تبریک برای" تاریخ سازی"!
این را مدیران و مسئولان ورزش، خاصه آنها که ابلهانه، شعور و فهم مردم را نادیده می انگارند و حتی از طریق " عناصر نفوذی" خود می خواهند سر مسئولان بلند پایه کشور را کلاه بگذارند و با راه انداختن تبلیغات  و نشر اخبار دروغین، برای ناکارآمدی ها و غلط کاری های خود، پوشش کاذب درست کنند، باید آویزه گوش کنند ، کسانی مثل مسئولان فدراسیون بسکتبال که چند روز پیش دقیقا  چنین عمل و رفتاری را مرتکب شدند و مقام دومی دختران زیر 16 سال بسکتبال ایران را در دسته دوم مسابقات آسیا به کمک دستگاه های اجیر شده تبلیغی و رسانه ای خود نابب قهرمانی در آسیا جا زدند و حتی فردی که رئیس فدراسیون است طی پیامی این " تاریخ سازی" !! را تبریک گفت، حال آنکه نایب قهرمان این مسابقات ژاپن بود که بعد از استرالیا و بالاتر از نیوزیلند در سکوی دوم قرار گرفت.
**باز هم کیهان ورزشی!
 تیم ایران علی رغم تلاش قابل تحسین خود در دسته دوم،  بعد از فیلیپین دوم شد و از صعود به دسته اول بازماند.   بعد از لو رفتن  این دروغ بزرگ و فریب افکار عمومی توسط سرویس ورزشی روزنامه کیهان و کیهان ورزشی، مسئولان (!) فدراسیون که درست معلوم نیست مردم و مخاطبان و حتی مسئولان عالیرتبه مملکتی را چه فرض کرده اند، به جای توضیح درباره این اطلاعات غلط و فریبکارانه و عذرخواهی، در مصاحبه های نمایشی و فرمایشی ، وعده مبارزه با " فساد" را در مجموعه خود دادند!  
**دروغ، ام الفساد است
 البته ما می دانیم که در تمام مکاتب - خاصه مکتب الهی اسلام - بزرگترین فساد که خود مادر همه فسادهاست، " دروغ" است، بنابراین بهتر است اینان اگر واقعا در وعده خود صادقند ، مبارزه با فساد در بسکتبال را از خودشان شروع کنند و دروغ و دروغگویی و نشر اخبار کذب  و شیره مالیدن سر مردم و بعضی از مسئولان را کنار بگذارند و  به معنای واقعی راستی و درستی پیشه کنند و صداقت و اخلاص و تدبیر را سرلوحه عمل قرار دهند و گذشته مردود خود را جبران کنند که" النجاه فی الصدق" ( نجات در صدق و راستی است ) .
**بررسی و پیگیری ماجرای تبریک!
این ماجرا البته یک بعد و بحث دیگری هم دارد و آن تبریک بعضی از مسئولان و شخصیت های مملکتی است. طبیعی است که این اشخاص به خاطر مسئولیت های سیاسی و مشغله های کاری و اجتماعی ، در ریز مسائل ورزش و نتایج و... نباشند و کسانی به عنوان مشاور یا همکار رسانه ای اخبار و نتایج و مدال آوری ها و افتخار آفرینی ها را به اطلاع آنان می رسانند و آنها نیز با توجه به اعتمادی که به این اشخاص دارند بر مبنای اطلاعاتی که از آنها گرفته اند، واکنش مناسب و عمل بجا ، انجام می دهند. حرف و سوال ما این است که چه کسانی اطلاعات غلط را درباره نتایج تیم بسکتبال به این مقامات انتقال داده اند؟ این مساله حتی اگر ناخواسته و سهوی بوده باشد، جای آن دارد که حداقل برای جلوگیری از موارد بعدی، بررسی و پیگیری جدی شود .
 **"شلختگی" در ورزش به سود کیست؟
پیش از این بارها درباره نفوذ و رخنه باندهای منفعت جو و جریانات اختاپوسی فرصت طلب در مراکز حساس و مهم ورزش مثل دفتر مدیران ارشد، فدراسیون ها ، باشگاه ها  و حتی مسئولان غیر ورزشی و فرا ورزشی به سهم خود نوشته و هشدار داده بودیم. کارکرد و ماموریت این افراد نفوذی،  ارائه اطلاعات غلط ( مثل همین مورد اخیر) و تاثیر گذاری بر تصمیمات و انحراف آن به سمتی است که منافع و جایگاه باندهای شان را تضمین می کند و تداوم می بخشد و نه در جهت مصالح ورزش و پاسخگویی مطالبات منطقی  اهالی ورزش و رعایت منافع ملی. هدف بزرگ و اصلی آنها هم این است که با تلقین و جا انداختن تحلیل های غلط، اجازه ندهند ورزش سروسامان بایسته بگیرد و مسائل کهنه و مشکلات مزمن حل شود بلکه وضع موجود حفظ شده و بلا تکلیفی و آشفتگی ها تداوم داشته باشد و... چرا که فقط در چنین وضع و اوضاع شلم شوربا و شلخته ای است که این باندهای انگل و آویزان و ضد پیشرفت ورزش، می توانند " کسی" باشند و به تاخت و تاز خود در ورزش و علیه ورزش و به نفع منافع نامشروع خود ادامه بدهند.  
**جریان " نفوذ" را در ورزش جدی بگیرید  
حالا نیز با تکیه بر مورد جدید و غیر قابل انکاری که  از صدر تا ذیل ورزش از آن اطلاع دارند، بار دیگر تاکید می کنیم که مسئولان ورزشی و همچنین غیر ورزشی و سیاسی و... جریان نفوذ را جدی بگیرند و با شناسایی و طرد آنها  به دفع و برداشتن یکی از اصلی ترین و جدی ترین موانع پیشرفت ورزش مستعد ایران کمک کنند.
**اعتراض به دلالی بی مهار
در شماره گذشته در همین صفحه از حضور تاثیرگذار و مخرب جریان دلالی بی مهار و قانون شکن نوشتیم و تاکید کردیم که تقریبا هفته و روزی نیست که صدای چند تن از اهالی فوتبال از رفتار و اقدامات مخرب این جریان علیه سلامت فضای فوتبال صرفا برای تامین منافع شخصی خود ، به اعتراض بلند نشود. در روزهای اخیر این موضوع شکل ملموس تری به خود گرفته و به جز کسانی که  از ترس یا طمع خود را به خواب زده اند، کسی نمی تواند این صداها و اعتراض ها را انکار کند . مجید جلالی، حسین فرکی و ابراهیم قاسمپور از جمله این افراد معترض و افشاگر هستند که سابقه روشنی دارند و نزد اهالی فوتبال جزو خوشنامان به حساب می آیند.
**... از " هزار تومانی" ها تا باندهای اختاپوسی
خوانندگان کیهان ورزشی حتما تایید می کنند که این مجله بنا بر وظیفه حرفه ای خود و رسالتی که درباره جامعه  و خاصه نسل جوان دارد ، از سال ها پیش ( حداقل از اوایل دهه80 ) درباره جریانات فرصت طلب و منفعت جو که ابتدا به خبرنگاران " هزار تومانی" معروف شدند( اصطلاحی که علی پروین ، مرد سرد و گرم چشیده فوتبال درباره افراد و عناصر ولگرد و آویزان در فوتبال به کار برد که با رخنه و نفوذ در رسانه های آن زمان بساط تطمیع و تهدید و باج گیری را در سطح پایینی به راه انداخته بودند و...) و بعد رفته رفته خاصه بعد از حرفه ای شدن فوتبال(؟!!) و تسلط مدیران غیر فوتبالی و سفارشی و افزایش کمی رسانه های ورزشی ، به شکل منسجم تر و سازمان یافته تر - البته با ظاهر و ادبیات متفاوت و مثلا روشنفکرانه! - با فریب و تحمیق مدیران ناوارد و مرعوب، به باندهای اختاپوسی تبدیل شده اند و...  تا آنجا که بلد بوده و زورش می رسیده هشدار داده و فریاد کشیده و...
**... از صغیر تا کبیر، از قرمز تا آبی!
 اما متاسفانه مدیران اغلب غافل فوتبال ، این هشدارها و امثال  آن را جدی نگرفتند و به امروزی رسیدیم که بدون تعارف سلامت محیط فوتبال به شدت آسیب دیده و حرمت شکنی و بی اعتمادی در آن حرف اول را می زند و چون چنین است، خیلی چیزها نزد اهالی فوتبال رنگ باخته و اعتبار خود را از دست داده و حتی مسابقات و نتایجی که  چهره می بندد، به حق و یا ناحق تحت تاثیر فضای حاکم ، به شدت زیر سوال رفته و لوث شده و مسئولان ارشد به جانبداری از تیم ها متهم می شوند و... و بر همین اساس می بینیم که صدای اعتراض صغیر و کبیر، جتوب و شمال، آبی و قرمز ، پیر و جوان، مدیر و مربی و همه و همه از وضعیت فعلی فوتبال - که البته همانطور که گفته شد نتیجه حداقل بیست سال رخنه و نفوذ جریانات دلالی و اختاپوسی و عملکرد مدیران نامدیر و واداده  و کوتاهی های مختلف و... است -  بلند شده است . حالا دیگر فقط کیهان ورزشی نیست که هشدار می دهد و بر سر مسئولان نهیب می زند و بعد به وسیله همان نابکاران فریبکار به سیاه نمایی و بدبینی و  " سنتی" بودن! متهم  و از طریق رسانه های رسمی - که باید یار و همکارش در مبارزه با فساد نابود کننده در ورزش و فوتبال باشند - بایکوت و تحریم می شود و..‌! حالا صدای همه درآمده است و...
**چه باید کرد؟!
حال سوال این است که چه باید کرد؟ آیا باید تسلیم این وضع نامناسب و نامساعدی شد که کوچکترین قرابت و نسبتی با جامعه بزرگ و محترم ورزش ایران ندارد و اجازه داد جریانات مخل و مزاحم که بویی از معرفت و شناختی از ارزش های فرهنگ ورزش نبرده اند و حتی از نظر ظاهری هم قیافه و ریختشان به ورزش و ورزشکاری نمی خورد، برای کسب منافع نامشروع و سیری ناپذیر خود هر بلایی که می خواهند و به نفع خود می بینند،  سر ورزش و فوتبال ‌ما بیاورند و مدیران و مسئولان ورزش - چنانکه حالا می کنند - به ساز آنها حرکات موزون کرده  و بدون توجه به هشدارهای دلسوزانه و هشدارهای کارشناسانه ، هر طور که این اراذل و اوباش رخنه کرده در ورزش خط وربط می دهند، عمل کنند؟! یا اینکه، نه، این وضعیت که هرگز به نفع ورزش و سلامت  و پیشرفت و آینده آن و مطلوب علاقه مندان  و زیبنده ورزش ایران بزرگ و تاریخی نیست، حتما باید تغییر کند؟
**چگونه این بساط جمع می شود؟!
مسلم است و تردیدی نیست که این وضع و شرایط نابسامان  در شان جامعه ورزش و مردم ورزشدوست ما نیست و باید هر چه زودتر تغییر کند و بر کاروبار ورزش شرایطی محترمانه، منطقی و مدبرانه حاکم شود. اما چگونه؟ چگونه باید بساط پاچه ورمالیده ها و غربتی ها و آویزان ها و انگل هایی که از سروکول ورزش بالا می روند و به ناحق صاحب امضاهای مدیریتی یا قلم های کارشناسی و میکروفون های تبلیغاتی و رسانه ای شده اند، جمع شود؟
**دهن کجی به قانون
 آیا این کار با نصیحت و پند و اندرز ممکن است ؟ مثلا  آیا  سخنان رئیس فدراسیون که هفته پیش در جایی گفته است " اینکه داوری با لباس داوری، آخر بازی برود کنار سکو با تیم برنده عکس بگیرد، کار درستی نیست و هیچ جای دنیا چنین چیزی نداریم" برای مقابله با این تخلف آشکار و دهن کجی  به قانون فرد متخلف که خودش جلوی ده ها هزار تماشاگر و دوربین های تلویزیونی ثابت کرد که صلاحیت پوشیدن لباس" داوری" و قضاوت را ندارد، کفایت می کند ؟ این حرف آقای تاج مثل آن حرف کلیشه ای و معروفی است که از زبان مسئولان ریز و درشت مملکت می شنویم که " در این کشور هیج مشکلی که راه حل داشته باشد، نداریم"!
**معطل چه هستید؟!
خب، اگر اینطور است پس چرا معطل هستید ؟! جامعه و مردم گرفتار انواع و اقسام مشکلات هستند . چرا این مشکلات  را حل نمی کنید؟ معطل چه هستید؟ همین یکی دو روز قبل دوستی از اهالی ورزش که تا چندی پیش مسئولیت هایی هم در فدراسیون های مختلف داشت، در تماسی تلفنی به مناسبت ایام محرم، التماس دعا داشت و گفت : " فلانی ، مردم خیلی گرفتار هستند. توی محله ما بعضی از همسایگان بالای 70 و 80 سال هستند که صاحبخانه جوابشان کرده  و مانده اند چه بکنند . همه محله ناراحتند. اینها آبرو دارند، سنی ازشان گذشته، داماد و عروس و نوه دارند و....
آقایان محترم مسئول که می فرمایید ما مشکل غیر قابل حل نداریم ! خب، حل کنید مشکلات عدیده و رنگارنگ و درد آور مردم را. معطل چه هستید؟ چرا فقط حرف می زنید و با کلمات بازی می کنید؟ این مردم شریف و نجیب به جرم انقلابی که کرده اند ، هم باید از طرف دشمنان قسم خورده خارجی این آب و خاک زیر شدیدترین فشارها بوده و هم از داخل به دلیل نامدیری بعضی از مدیران با انواع و اقسام مشکلات گلاویز باشند؟!
**چرا ففط حرف می زنید؟
 آقای رئیس فدراسیون ! اگر کسی مرتکب خلافی شده که به گفته خود شما در دنیا سابقه ندارد، پس چرا فقط صحبت می کنید و پند و اندرز می دهید ؟ برخورد کنید . طبق قانون قرص و محکم برخورد کنید تا حساب کار دست همه بیاید . چرا برخورد نمی کنید ؟ چرا فقط حرف های کلیشه ای بر زبان می آورید که از فرط تکرار " تهوع آور " شده است؟
**پاسخ یک جمله ای!
  پاسخ این سوالات یک جمله بیشتر نیست و آن اینکه : " اراده" ای برای اصلاح  و انگل زدایی از ورزش  نزد مسئولان وجود ندارد ، برای اینکه تفکر ناصواب " همینه که هست" نزد برخی از مسئولان و حوزه های ما از جمله ورزش ، نهادینه شده و به صورت یک  رویه و " اصل" درآمده و…
**سال به سال ، دریغ از پارسال !
 تا چنین است و اینگونه رویه ها و تفکرات در ورزش ما و درباره ورزش ما وجود دارد، این وضعیت ناخوشایند که  مطلوب دلال ها و پاچه ورمالیده ها و... و به ضرر ورزش است ، ادامه خواهد داشت . در این صورت حتی " تغییر وزیر" و رفتن این و آمدن آن، دردی را دوا نخواهد کرد، چنانکه تا حالا خیلی رئیس و وزیر تغییر کرده اما همه می دانیم که سال به سال ، دریغ از پارسال!
** چقدر تکرار" دور باطل " ؟!
ورزش ایران برای نجات از وضع موجود، چنانکه بارها نوشته ایم نیاز به یک اصلاح انقلاب گونه دارد. ایجاد چنین اصلاحی به یک اراده قوی و پولادین نیازمند است، چنین اراده ای هم بیش از آنکه با تغییر" افراد" و روسا به وجود بیاید به تغییر" افکار" و نگرش ها و روش ها محتاج است و... از خود می پرسیم که چند سال است که داریم این حرف ها را می زنیم و تکرار می کنیم؟ عمری سپری شد، اما گوش شنوایی نزد آنهایی که باید و انتظار می رود، پیدا نشده و این" دور باطل" همچنان در ورزش و برای ورزش تکرار و باز هم تکرار می شود...!