عبور نیمار از پله

نیمار با پشت سر گذاشتن مجموع تعداد گل‌های ملی پله، عنوان بهترین گلزن تاریخ تیم ملی برزیل را به دست آورد. گلی که نیمار 31 ساله را با 79 گل در صدر رکورد گلزنی برزیل قرار داد، در دقیقه 61 بازی مقدماتی جام جهانی مقابل بولیوی در شهر آمازون به ثمر رسید. این چهارمین گل برزیل در این بازی بود که با برد 5-1 " سله‌سائو " همراه شد و آخرین گل بازی را نیز نیمار در وقت‌های اضافه به ثمر رساند. پیش از این مهاجم الهلال در دقیقه 17 یک پنالتی را از دست داده و آن را بیلی ویسکارا ، دروازه‌بان بولیوی مهار کرده بود. نیمار هر دو گل خود را روی دو ارسال از جناحین به ثمر رساند. با این حال فدراسیون فوتبال برزیل ، پله را با 95 گل در 114 بازی، بهترین گلزن تاریخ خود می داند اما فیفا گل هایی را که برنده سه دوره جام جهانی در بازی های دوستانه تیم ملی مقابل باشگاه ها به ثمر رسانده، حساب نمی کند. آخرین بازی نیمار برای برزیل قبل از پیروزی مقابل بولیوی، شکست در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی مقابل کرواسی بود. او قطر را با تردید در مورد آینده خود در تیم ملی ، ترک کرد و امسال در سه بازی اول، تیم ملی کشورش را همراهی نکرد. او اگرچه همواره با مصدومیت‌های زیادی مواجه بوده اما اغلب عملکرد خوبی در تیم ملی برزیل داشته و حالا به یک رکورد جدید دست یافته که او را به عنوان یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال این کشور معرفی می‌کند. اما به همین مناسبت بد نیست به بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال برزیل نگاهی بیندازیم .
زیزینیو
از منظر بسیاری ، زیزینیو بهترین بازیکن دهه چهل میلادی فوتبال برزیل به حساب می آید. در رده ملی و در 15 سالی که زیزینیو پیراهن برزیل را در میادین مختلف بر تن می کرد، در 53 بازی ملی موفق به زدن 30 گل شده است. زیزینیو یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال برزیل در مسابقات کوپا آمریکا نیز به حساب می آید. او با 34 بازی به همراه سرجیو لیوینگستون شیلیایی رکورددار حضور در رقابت های کوپا آمریکا و با 17 گل زده هم مشترکا با نوربرتو مندز آرژانتینی ، آقای گل این بازی ها قلمداد می شود. هر چند او یکی از نوابغ و بهترین های تاریخ فوتبال برزیل به شمار می آید، اما متاسفانه هیچ وقت نتوانست به قهرمانی در رقابت های جام جهانی دست یابد. زیزینیو در سال 2002 و در سن 80 سالگی درگذشت. مهارت و استعداد زیزینیو در زمین فوتبال به حدی بالا بود که روزنامه گاتزتا دلو اسپورت ایتالیا، به این بازیکن برجسته برزیلی لقب "لئوناردو داوینچی" فوتبال را داده بود. زیزینیو هافبک هجومی تیم ملی برزیل در جام جهانی 1950 بود و طی چهار حضور در این رقابت ها سه برد و یک شکست کسب نمود و دو بار نیز موفق به گلزنی شد. از او به عنوان یکی از کامل ترین بازیکنان تاریخ فوتبال نام برده می شود
روماریو
روماریو با 772 گل رسمی در 994 بازی، یک ماشین گلزنی بالفطره در فوتبال برزیل و جهان به حساب می آید. او فوتبالیستی بود که هر گاه در داخل و بیرون از محوطه جریمه حریفان صاحب توپ می شد، بوی گل می داد. آمار فوق العاده روماریو گواهی بر  بزرگی این بازیکن است . او که قطعا یکی از بهترین تمام کننده های تاریخ فوتبال است، دومین رکورددار گلزنی رسمی در دنیای فوتبال (بالاتر از بازیکنانی چون پله، مسی و کریستیانو و پایین تر از یوزف بیتسان) و در محوطه جریمه یک نابغه بود. روماریو ده سوزا فاریا متولد 29 ژانویه 1966 در ریودوژانیروی برزیل است و هم اکنون 54 سالگی خود را پشت سر می گذارد. روماریو نقش بسیار تاثیرگذاری در چهارمین قهرمانی جهان " سله سائو " در ایالات متحده آمریکا داشت تا جایی که در پایان جام جهانی 1994  به عنوان بهترین بازیکن این تورنمنت شناخته شد. روماریو فعالیت حرفه ای خود را در سال 1985 و با باشگاه واسکو دوگاما شروع کرد و پس از سه فصل بازی در این تیم راهی فوتبال اروپا و باشگاه " پی اس وی آیندهوون " هلند شد. این مهاجم افسانه ای فوتبال برزیل در پنج فصل حضورش در آیندهوون خوش درخشید و توانست در 148 دیدار برای این تیم 128 گل به ثمر برساند. درخشش در آیندهوون سبب شد تا روماریو در سال 1993 به بارسلونا ملحق شود ، تیمی که هدایت آن را یوهان کرایوف فقید برعهده داشت و روماریو در دو فصل حضورش در جمع آبی اناری ها موفق به قهرمانی در رقابت های لالیگایِ 1994-1993 گردید. کرایوف بارها از سبک و سیاق بازی روماریو تعریف کرده بود و او را " نابغه محوطه جریمه حریفان " می دانست. فلامینگو، والنسیا، فلومیننزه، میامی اف ‌سی و آمِریکا دیگر تیم های باشگاهی بودند که روماریو سابقه بازی در آن ها را داشته است. روماریو در دو جام جهانی 1990 و 1994 حاضر بود و طی 8 بازی در این رقابت ها 6 برد و 2 تساوی را تجربه کرد و 5 بار نیز دروازه حریفان را گشود. او در جام جهانی 1990 فقط یک بار به میدان رفت و در نهایت به همراه برزیل در مرحله یک هشتم نهایی توسط آرژانتین حذف شد. اما در جام جهانی 1994 خوش درخشید و " سله سائو " را پس از 24 سال به اولین قهرمانی اش در جام جهانی رساند.
زیکو
 زیکو یکی از محبوب ترین بازیکنان برزیل در دو دهه 70 و 80 میلادی به شمار می آید که استعداد خاصی نیز در نواختن ضربات ایستگاهی داشت. شماره 10 طلایی پوشان با به ثمر رساندن 62 گل رسمی از روی ضربات ایستگاهی، ششمین بازیکن تاریخ از این حیث در کنار مارادونا و چهارمین فوتبالیست برزیل پس از جونینیو (77 گل)، پله (70 گل) و رونالدینیو (66 گل) قلمداد می شود.  زیکو سابقه ای ده ساله در تیم ملی برزیل داشته که ماحصل کار او 71 بازی و 48 گل زده بوده است. او در اواخر دوران بازیگری اش رهسپار آسیا و کشور ژاپن شد تا با بازی در تیم کاشیما آنتلرز به فوتبالش پایان دهد. بسیاری بر این باورند که موفقیت های کنونی تیم ملی فوتبال ژاپن در عرصه ملی و باشگاهی در قاره کهن مدیون فعالیت های زیکو در این کشور بوده است. پنج سال پس از خداحافظی زیکو از دنیای فوتبال ، او در سال 1999 رو به مربیگری آورد و از قضا هدایت کاشیما را برعهده گرفت. در مدت دو دهه که از عمر مربیگری زیکو می گذرد او هدایت تیم هایی چون کاشیما آنتلرز، سنترود فوتبال، تیم ملی فوتبال ژاپن، فنرباغچه، بنیادکار، زسکا مسکو، المپیاکوس، تیم ملی فوتبال عراق، الغرافه قطر و اف‌سی گوا را برعهده داشته است .
رونالدو
شماره 9 تکرار نشدنی برزیلی ها را تنها باید با خودش مقایسه کرد. چرا که به قول روبرتو کارلوس، " هیچکس رونالدو نازاریو نمی شود ". رونالدو که علاقه مندان به فوتبال به دلیل سبک بازی های فوق العاده وی لقب " مریخی " یا " فرازمینی " را به او داده اند، از برجسته ترین ستاره های تاریخ فوتبال جهان به شمار می آید. " مریخی " به گواه بسیاری، کامل ترین مهاجم نوک تاریخ است که به دلیل مصدومیت های پیاپی، شاید به حق واقعی خود در دنیای فوتبال نرسید. این بازیکن چیزی بیشتر از یک استعداد ساده بود. او یک ستاره با فن دریبل زنی‌ بالا، یک دونده سریع و به شکل شگفت انگیزی یک تمام کننده کامل بود. در فوتبال ایتالیا و زمانی که در اینتر بازی می کرد، به او لقب fantasista  داده بودند ، لقبی که بیشتر به بازیسازها و پلی میکرها می خورد تا یک مهاجم نوک؛ ولی رونالدو با دیگر مهاجمین نوک تاریخ تفاوت داشت . او به معنای واقعی کلمه ، " فانتزی کار " بود و این فانتزی همراه با سرعت زیاد و تمام کنندگی بالا، چیزی بود که در فوتبال ایتالیا کمتر به چشم می خورد. رونالدو با 62 گل در 98 بازی در طی 17 سال (1994 تا 2011) حضور در تیم ملی برزیل، پس از پله نامدار به عنوان دومین گلزن برتر برزیل در طول تاریخ شناخته می شود. رونالدو یکی از پرافتخارترین ستاره های تاریخ فوتبال است که سه بار به عنوان مرد سال جهان انتخاب شده و دو بار نیز به توپ طلای جهان دست پیدا کرده است. نازاریو تا قبل از اینکه میروسلاو کلوزه آلمانی در جام جهانی 2014 برزیل رکورد او را به عنوان بهترین گلزن تاریخ ادوار جام جهانی بشکند، با 15 گل در در 19 بازی در سه دوره جام جهانی، آقای گل این رقابت ها نیز لقب گرفته بود. رونالدو نازاریو دلیما در مجموع در عرصه باشگاهی و در طول 18 سال فعالیتش در تیم های مختلف، در 518 بازی موفق به زدن 352 گل شده است و اگر مصدومیت های بلند مدت، او را تا این حد از میادین دور نمی کرد، شاید رکوردش از این هم دست نیافتنی تر می شد.
پله
ادسون آرانتس دو ناسیمیونتو که ما او را با نام "پله" می شناسیم، متولد 23 اکتبر 1940 در ترس کوراسائویس (شهری کوچک بین ریودوژانیرو و سائو پائولو) برزیل است. او دارای القاب مختلفی در دنیای فوتبال بوده که مهم ترین آن ها " پرولا نگرا " (مروارید سیاه) و " او ری " (شاه) می باشد. پله را به عنوان مطرح ترین گلزن تاریخ فوتبال جهان به حساب می آورند. او در طول بیش از دو دهه از دوران بازیگری اش در مستطیل سبز و بنا به مستندات فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال جهان، در 1363 دیدار موفق به زدن 1281 گل شده و از این نظر یکی از برترین گلزنان تاریخ فوتبال به شمار می آید ، هر چند بسیاری از این گل ها  در بازی های دوستانه به ثمر رسیده است. شمار گل های رسمی پله  680 گل در 723 بازی باشگاهی و 77 گل در 92 بازی ملی بوده است.