نیمار ، بدشانس‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال؟

نیمار، ستاره برزیلی تیم الهلال که به تازگی از مصدومیت رهایی یافته بود، بار دیگر ‌مصدوم شد با این تفاوت که این بار رباط صلیبی پاره کرد تا فصل برای او خیلی زود به پایان برسد. نیمار اینگونه به مصدومیت شدید و طولانی مدتش واکنش نشان داد: این لحظه بسیار غم انگیز و بدترین در زندگی من است. روزهای سختی را تجربه می‌کنم اما من قوی هستم. این بار به حمایت خانواده و دوستانم نیاز دارم. اصلا آسان نیست که تنها بعد از چهار ماه دوباره مصدوم شوم و پای خود را به تیغ جراحان بسپارم. نیمار که به تازگی به الهلال پیوسته بود تنها در چند بازی برای این تیم به میدان رفت. او نخستین گلش را در دیدار برابر نساجی به ثمر رساند. گزارش رسانه‌های عربستانی حاکی از این است که باشگاه الهلال برای جایگزینی نیمار به دنبال جذب لیونل مسی است. این ستاره برزیلی در حالی درگیر چنین مصدومیتی شده که پیش از این هم بارها و بارها در تیم‌های بارسلونا و پاری‌سن ژرمن دچار مصدمیت‌های مهیب و غیبت‌های طولانی شده بود اما حالا سوال این است که آیا او بدشانس‌ترین فوتبالیست تاریخ است؟ نیمار یکی از با استعدادترین بازیکنان این نسل یا هر نسل دیگری است. سبک بازی، شخصیت و تصمیماتی که به حرفه او شکل داده است نیز او را به یکی از قطبی ترین ورزشکاران دوران اخیر تبدیل کرده است اما آیا او همچنین یکی از بدشانس ترین بازیکنانی است که تاکنون می شناسیم؟

میشائیل بالاک

یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال آلمان بود و در تیم‌های بزرگی مانند چلسی و بایرن مونیخ بازی کرد اما او قهرمانی در جام جهانی و لیگ قهرمانان را به علت مصدومیت‌های متوالی خود از دست داد و این دلیلی به جز بدشانسی های او ندارد.

آدرین دو هورتی

او بدون این که تمام توانایی خود را نشان دهد، به طور غم انگیزی درگذشت. دو هورتی بخشی از تیم سال 92 منچستر یونایتد بود اما نتوانست در این تیم خودی نشان دهد.

آندریاس اسکوبار

گل به خودی که او در جام جهانی 1994 مقابل آمریکا زد، باعث شد توسط بعضی از کارتل‌های مواد مخدر در کلمبیا که برای این بازی شرط بندی کرده بودند با ضرب 6 گلوله کشته شود.

ابو دیابی

دیابی در سال 2006 به تیم فوتبال آرسنال پیوست اما تنها 2 ماه بعد از ورود به این تیم با مصدومیت بزرگی مواجه شد. دیابی هرگز از این مصدومیت بهبود پیدا نکرد و تا پایان دوران حرفه‌ای خود به دلیل مصدومیت بازی‌های فراوانی را از دست داد.

اوون هارگریوز

این بازیکن خوش تکنیک به دلیل مصدومیت‌های فراوان روزهای بدی را در فوتبال خود گذراند. او در سال 2009 جراحی‌های زیادی را به علت شکستگی بر روی هر دو پای خود انجام داد و در سال 2010 به میادین بازگشت اما بعد از تنها 6 دقیقه باز هم مصدوم و بازگشت او کوتاه شد.

جبرئیل سیسه

این مهاجم فرانسوی درسال 2004 به لیورپول پیوست اما به علت مصدومیت‌های فراوان نتوانست در این تیم روزهای خوبی را پشت سر بگذارد. او به علت شکستگی استخوان درشت نی و استخوان فیبولا روزهای سختی را در این باشگاه گذراند.

جک ویلشر

ویلشر با 18 سال و 222 روز جوان‌ترین بازیکنی است که برای تیم ملی انگلیس به میدان رفته است اما به علت مصدومیت نتوانست یک فصل را به طور کامل و بدون مصدومیت پشت سر بگذارد. او برای آخرین بار با پیراهن آرهوس در لیگ دانمارک به میدان رفت. او اولین بازی خود را در تیم بزرگسالان مقابل مجارستان در 18 سالگی انجام داد و دوازدهمین بازیکن جوان در تاریخ انگلستان شد. او پس از یک نمایش استثنایی مقابل بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا به شدت بر سر زبان ها افتاد. با این حال، او نتوانست پتانسیل های بالای خود را در طولانی مدت به نمایش بگذارد زیرا آسیب های مداوم زانو و مچ پا بر رشد وی تأثیر گذاشت و ویژگی های فیزیکی و همچنین خروج از آرسنال وی را تضعیف کرد. او به خاطر مصدومیت های پی در پی و افسردگی های ناشی از این مشکل مجبور به خداحافظی از دوران بازیگری و هدایت رده های پایین تیم آرسنال شد.

رونالدو

شاید رونالدوی برزیلی را بتوان کامل‌ترین مهاجم تمام ادوار فوتبال جهان دانست. او تا قبل از 23 سالگی موفق شده بود که به 200 گل برای تیم ملی و باشگاه خود برسد اما با تمام نبوغ خود به علت مصدومیت‌های فراوان نتوانست به آن چیزی که حق او در فوتبال بود دست پیدا کند. او به طور کلی به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران و در عین حال یکی از مستعدترین فوتبالیست های تاریخ شناخته می شود. از دستاوردهای فردی او می توان به سه بار انتخاب شدن به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا و دریافت جایزه توپ طلا اشاره کرد. مصدومیت زانو، رونالدو را در طول دوران حرفه‌ای‌اش با مشکل مواجه کرد. این مصدومیت به دوران نوجوانی او در آیندهوون در سال 1994 برمی‌گردد. رونالدو در هلند بر برخی از مشکلات غلبه کرد و در 58 بازی برای این باشگاه هلندی 54 گل به ثمر رساند. او در سال 2008 یک مصدومیت جدی دیگر را در میلان متحمل شد اما به دلیل اینکه " یکی از مصدوم ترین بازیکنان تاریخ فوتبال " بود، یک بار برای همیشه به حرفه خود پایان داد. او به برزیل بازگشت و کار خود را در باشگاه کورینتیانس آغاز کرد و سرانجام در سال 2011 بازنشسته شد.

تیاگو آلکانترا

تیاگو آلکانترا دو ناسیمنتو (متولد 11 آوریل 1991) که به سادگی با نام " تیاگو " نیز شناخته می‌شود، یک فوتبالیست حرفه‌ای اسپانیایی است که به عنوان هافبک مرکزی بازی می کند. تیاگو در سن 14 سالگی به بارسلونا پیوست و اولین بازی خود را در تیم اول در سال 2009 انجام داد. او در آلمان، 16 عنوان قهرمانی، از جمله هفت بار متوالی بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. تیاگو پس از کمک به اسپانیا برای شرکت در مسابقات قهرمانی اروپا در سطح زیر 19 و زیر 21 سال، اولین بازی ملی خود را در سال 2011 انجام داد. او در جام جهانی 2014 عضو تیم موقت اسپانیا بود اما به دلیل مصدومیت از ناحیه زانو کنار رفت. تیاگو برای یورو 2016 و جام جهانی فوتبال 2018 انتخاب شد. این بازیکن اسپانیایی می‌توانست پیشرفت‌هایی در دوران حرفه‌ای خود داشته باشد . اگر او دچار مصدومیت‌های زیاد نمی‌شد می توانست یکی از بهترین هافبک های حال حاضر اروپا در فصل های متوالی باشد. فوتبالیست همیشه مصدوم !

گرت بیل

گرت بیل متولد 16 ژوئیه 1989 یک فوتبالیست حرفه ای ولزی است که به تازگی از فوتبال بازنشسته شده است. بیل بیشتر به خاطر شوت‌های از راه دور، سرعتی زدن ضربات آزاد و مهارتش در عبور از مدافعان شناخته می‌شود. فوتبالیست همیشه مصدوم ، گرت بیل اولین بازی ملی خود را در می 2006 در ولز انجام داد و جوانترین بازیکنی بود که در آن زمان نماینده این کشور بود. از آن زمان، او بیش از 80 بازی ملی انجام داده و 33 گل ملی به ثمر رسانده است که او را به بهترین گلزن ولز در تمام دوران تبدیل کرده است. او با به ثمر رساندن هفت گل، بهترین گلزن ولز در رقابت های مقدماتی یورو 2016 بود. پارگی ساق پا، آسیب دیدگی مچ پا، مشکلات ران و سفت شدن عضلات . اینها تنها بخشی از مناطق آسیب دیده بیل هستند.

مارکو فان باستن

مارکو فان باستن متولد 31 اکتبر 1964 و درحال حاضر یک مدیر فوتبال هلندی و فوتبالیست سابق است که برای آژاکس و میلان و همچنین تیم ملی هلند به عنوان مهاجم بازی کرده است. او به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ ورزش و یکی از آسیب پذیرترین فوتبالیست های تاریخ شناخته می شود. او 300 گل در یک دوران حرفه ای به ثمر رساند اما آخرین بازی خود را در سال 1993 در سن 28 سالگی انجام داد و مصدومیت دو سال بعد او را مجبور به بازنشستگی کرد. فان باستن که به دلیل کنترل شدید توپ، هوش هجومی و ضربه های سر بی عیب و نقصش محبوب بود، در سال 1992 بهترین بازیکن سال فیفا شد و سه بار در سال های 1988 ، 1989 و 1992 برنده توپ طلا شد. در سطح باشگاهی، او سه قهرمانی Eredivisie و جام برندگان جام را با آژاکس و چهار عنوان قهرمانی سری A و سه جام اروپا را با میلان به دست آورد. در سال 2007، فان باستن در فهرست " اسکای اسپورت " در مورد برترین بازیکنانی که دوران حرفه ای شان کوتاه بوده است، رتبه اول را به خود اختصاص داد. فان باستن یکی از بهترین بازیکنان فوتبال جهان است. ناامیدکننده بود که ما نتوانستیم از تماشای بازی او برای مدت طولانی لذت ببریم، زیرا او یکی از مستعدترین فوتبالیست های تاریخ است. او 28 ساله بود که آخرین بازی خود را در سال 1993 انجام داد.

مارکو رویس

مارکو رویس (زاده 31 مه 1989) یک فوتبالیست حرفه ای آلمانی و کاپیتان باشگاه بروسیا دورتموند و تیم ملی آلمان است و همچنین یکی از مصدوم ترین فوتبالیست های تاریخ. رویس در سال های اخیر به دلیل مصدومیت های مداوم خود تنها 48 بازی ملی انجام داده است. او جام جهانی فوتبال 2014 و 2022 را از دست داد اما در یورو 2012 و جام جهانی 2018 بازی کرد. به غیر از آسیب دیدگی مچ پای چپش، مصدومیت مکرر دیگری که او متحمل شد، رباط صلیبی بود که در سال 2017 وی را دچار مشکل کرد و همچنین مشکلات اغلب پیچیده کشاله ران که دوران حرفه ای او را در دورتموند دشوار کرد. زمانی که به رویس فرصت داده شود، می‌تواند برای هر حریفی کابوس باشد اما آسیب دیدگی همیشه برای او مشکل‌ساز بوده و مصدومیت‌ها به طرز وحشیانه‌ای او را از نمایندگی آلمان در بزرگ‌ترین صحنه بازداشته است.

* عرفان خماند