هزار و یک اشتباه !
ظاهرا اقرار به اشتباه برای بسیاری از مدیران (خاصه ورزشی) تا حدی دشوار شده که حتی اگر در خلوت شان هم به واقعیت ماجرا پی برده باشند ، در کمال ناباوری سیاستی تهاجمی را اتخاذ می کنند و دقیقا به همین دلیل است که بسیاری از آن ها استراتژی «من هرگز نباید عذرخواهی کنم!» را سرلوحه کاری شان قرار می دهند. یعنی به جای اعتراف به اشتباه و جلوی ضرر را گرفتن، بر موضع اشتباه خود با قدرت بیشتری پافشاری می کنند؛ در واقع آن ها بر این گمان واهی هستند که قبول نکردن اشتباهات و لجبازی ، چهره ای قوی تر از آن ها بروز می دهد !
خودتان قضاوت کنید ؛ این ها آخرین اظهارات رئیس جوان فدراسیون بسکتبال است که در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها مطرح کرده : «از نظر من عملکرد هاکان دمیر عالی نه، اما قابل قبول بود. به هر حال شرایطی پیش آمد که با ایشان قطع همکاری کردیم اما همچنان معتقدم که چه انتخاب سعید ارمغانی و چه انتخاب هاکان دمیر به عنوان سرمربی، در برهه زمانی ای که صورت گرفت ، درستترین تصمیم بود و از آن پشیمان نیستم! من پای انتخابهای خودم بودهام و روندی که مد نظر داشتیم، طی شد و مثبت بود! مربیان تیم ملی طبق برنامهای که داشتیم پیش رفتند و در انجام ماموریت خودشان هم موفق بودند! روند دو سال گذشته خوب بود ؛ شک نداریم روندی که طی میشود، مثبت است!»
پی نوشت : نیاز به توضیحات اضافه نیست و بیشتر جامعه بسکتبال آگاه هستند که اظهارات رئیس جوان تا چه اندازه با واقعیت ماجرا در تضاد بوده و در دو سال و اندی گذشته چه بر سر این رشته ورزشی آمده است. به گواه آمار و نظرات کارشناسان غیروابسته، نه تنها رو به جلو حرکت نکردیم بلکه گزافه نیست اگر بنویسیم که چندین سال هم به گذشته بازگشته ایم . نمی دانیم تا کی قرار است این روند ادامه پیدا کند اما به قول ابن سینا «اگر برای یک اشتباه هزار دلیل بیاورید، در واقع هزار و یک اشتباه از شما سر زده است» .
*کامران خطیبی