PDF نسخه کامل مجله
يکشنبه ۰۲ دی ۱۴۰۳ - December 22 2024
کد خبر: ۸۶۴۱۸
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۲۲:۳۰
پوست کنده با داود فنایی آشیانه بان دیروزهای ارتش سرخ

مفسدان فوتبال را مادام العمر محروم کنند!

سر را بر می گردانیم و به روزگار استیلایش سرک می کشیم. عهدی که شکارچیان برنا و جوان در حسرت شعله ور کردن آشیانه اش تنها در نود دقیقه پیر و فرتوت می شدند.در هنگامه ای که پسر رعنای گردان سرخ ها زیر بارش آفتاب، آرامش را برای دیرک ها به ارمغان می آورد و میان آواز آتشپاره ها زمان زنگ زده را بر ساعت مچی مهاجمان کوک می کرد. او داود فنایی است.آشیانه بانی در ساحت 49 سالگی که ایمان دارد عمر هر ستاره ای به کوتاهی سوختن چوب کبریتی نحیف است. ستاره ای که اگر قدر خود را نداند و مواظب تندرها و طوفان ها نباشد، رویاهای مدفون خویش را در پهندشت سبز به نظاره خواهد نشست. با سنگربان مورد علاقه علی زاغی که روزگاری آرامش را برای صد هزار تیفوسی ترسیم می کرد همکلام شدیم و دلو دلو واژه کشیدیم از چاه ویل این فوتبال واویلا! در نابامدادی که می آید بعد از هر بامداد، واگویه های مرد شماره یک دروازه قرمزها در سال های ماضی را با کیهان ورزشی بخوانید و یک کلاه کمی تا قسمتی خالی کنار ناگفته هایش بگذارید.
مفسدان فوتبال را مادام العمر محروم کنند!

*اگر موافقی از آخر شروع کنیم برویم اول. یکجورهایی معکوس.این روزهای آشیانه بان خاطره ساز قرمزها چگونه می گذرد؟

-کنار خانواده به امورات شخصی ام می پردازم، مطالعه می کنم، فیلم می بینم و در جریان آخرین دستاوردهای حوزه دروازه بانی قرار می گیرم. فوتبال یک علم است و باید به روز پیگیری شود.ضمن آنکه مجال خوبی فراهم شد تا به کتف آسیب دیده ام بیشتر برسم.

*برای مردی که سال ها در دیگ جوشان آزادی سکوها را به هورا و هلهله واداشته، سکوت این روزها سرشار از ناگفته هاست لابد!

- سکوت را دوست دارم و ترجیح می دهم در کنار امیرسام و هلنا دو میوه زندگی ام طعم پدر بودن را بیش از پیش بچشم. هیاهو همیشه خوب نیست و آدمیزاد برای بازگشت به اصل خویش نیاز به آرامش دارد. البته به گزینه های پیشنهادی هم فکر می کنم و بعید نیست در فصل آینده دوباره به فوتبال برگردم.امیدوارم فوتبال ایران به سمتی برود که شاهد ناپاکی ها نباشیم.

*کشف جدید فساد در فوتبال ایران سیگنال های جدیدی را به گوش ها رساند.مثل اینکه دوباره آش شور شده و دوباره مفسده جوها به سیم آخر زده اند.

-من بارها راجع به این رسوایی ها و این دلالی ها حرف زدم. بسیار تاثرانگیز است وقتی مشاهده می کنیم یک عده زالو صفت اینگونه خون فوتبال را می مکند و به اعتبار این ورزش خدشه وارد می کنند. وقتی آدم های بد ذات نبض اوضاع را در دست بگیرند و شرف برایشان ارزشی نداشته باشد، همین می شود که داریم به وضوح می بینیم.من معتقدم یکبار باید نسخه حسابی بپیچند تا تراژدی تکرار نشود.

*چه نسخه ای یعنی؟

- مفسدان را مادام العمر محروم کنند و کوچکترین تخفیفی ندهند تا یک بار برای همیشه گوشی دست دیگر خطاکاران بیاید. وقتی کانال فساد لایروبی گردد بالطبع شواف مسأله دارها جمع خواهد شد و فوتبال نفس تازه می کند. برخورد قاطع همیشه سبب ساز پیشگیری از حوادث تلخ بعدی شده است.این خیلی تلخ است که یک عده نان را در خون بزنند و بخورند و یک عده از فرط تاراندن جیب دیگران فربه شوند و از نمد فوتبال، کلاهی نصیب خود کنند.

*فکر می کنی ریشه این درخت سترون قابل خشک کردن و خشک شدن هست.با عینک منطق به ماجرا نگاه کن لطفا.

-چرا که نه،مرگ یکبار و شیون هم یکبار. تا کِی حق ضعیفان تضییع گردد؟ تا کی بچه های مستعد به خاطر نداشتن پول و پارتی پشت خط بمانند؟ تا کی یکسری حرام بخورند و به ریش این فوتبال ترحم برانگیز بخندند. یک جایی باید محکم ایستاد و پای مفسدها را قطع کرد تا روح فتوت به کالبد فوتبال ایران دمیده شود.من از شما سوال می پرسم؛ چرا ایجنت ها در فوتبال ما بیشتر از مربیان وبازیکنان پول در می آورند؟اصلا حکومت دلال ها تا کی باید ادامه یابد؟

*تا وقتی که عزم راسخی برای زدودن پلشتی ها وجود نداشته باشد آش و کاسه همین است آقای فنایی.تعارف که نداریم.

-ببینید چند قلم بدست شناسنامه دار در کیهان ورزشی جمع شدند و از فوتبال می نویسند و دغدغه اعتلای ورزش را دارند. این بسیار خوب است،اما اینکه یک عده لمپن در فضای مجازی گروکشی کنند، تهدید و تطمیع کنند و گازانبری به یک بازیکن یا مربی یورش ببرند تا حساب هایشان را پر کنند وحشتناک و غم انگیز است.پوست کنده عرض کنم حضور آدم های مساله دار در فضای مجازی فوتبال را به مسلخ برده.بی وجدان ها برای بالا بردن یک بازیکن و له کردن یک مربی خبرهای دروغ و ساختگی را وایرال می کنند و روی سبیل شاه نقاره می زنند. من فکر می کنم دست هایی در پشت پرده و روی پرده است تا فساد را در فضای مجازی پیش ببرد.

*اما برخی معتقدند تا وقتی پول در فوتبال ایران حرف اول را بزند و مادیات، معنویات را غرق کنند این پیکر ملوّث عقیم نخواهد شد. قبول داری ؟

- فوتبال امروز در دنیا به یک صنعت بدل شده و نمی توان پول را از آن حذف کرد. شما ببینید عرب ها سر تا پای رونالدو را طلا می گیرند، در قطر ستاره های نامدار را با رقم های نجومی استخدام می کنند و در اروپا که کانون فوتبال محسوب می گردد بیشترین پول ها رد و بدل می شود.امروز عرصه فوتبال آنقدر فراخ شده که می توان بصورت سالم درآمدزایی کرد و هر شخص به سهم خودش از این محمل چیزی عایدش شود.

*پس چرک کف دست را نمی توان از مخمل سبز حذف کرد؟!

-نه این صنعت با سرمایه ای عظیم درسراسر دنیا فعالیت می کند و میلیون ها نفر را به دنبال خود می کشد. جذابیت فوتبال را در کمتر جایی می توان پیدا کرد و بسیاری معتقدند فوتبال نوعی زندگی است. فقط باید به گونه ای عمل کرد که فساد و تباهی به چرخه راه پیدا نکند.قول می دهم اگر ناپاک ها پالایش و پاکسازی شوند فوتبال به اصل خویش بر می گردد و بساط سکه و دلار در زیر میزها جمع خواهد شد.قبول کنیم در اوج گرانی و تورم اینگونه چپاول ها مردم را بیشتر عصبانی و دلزده خواهد کرد.همه جای دنیا دارند از فوتبال لذت می برند اما اینجا...

*اینجا فوتبال قاتل جان شده، نه قاتق نان.

-همینطور است.گواردیولا تیمش را قهرمان می کند، شور و شادی ورزشگاه را تسخیر می کند، هواداران کنار بازیکنان جشن می گیرند و فوتبال در ایجاد شعف اجتماعی نقش اول را ایفا می نماید. ما از این موضوع غافل شدیم و چسبیدیم به حاشیه های ویرانگر و میدان را تبدیل به جنگ کردیم. یک عده هم در فضای مجازی به خاطر منافع شخصی و گروهی فلانی و بهمانی را می زنند و کسی هم نیست فکری کند.

*و بدتر از همه اینکه برخی ستاره ها در جلد اینفالوئسترها سوهان بر اعصاب جامعه خسته می کشند!

-رک می گویم طرف آداب حضور در فضای مجازی را بلد نیست، اما بلاگر می شود و میلیون ها نفر را به دنبال خود می کشد و به این هم فکر نمی کند رسالت بازیکن نمایش ششدانگ در میدان است، نه ویزیتوری برای این برند و آن برند کذایی.

*همه چیزمان به همه چیزمان می آید!

-طفلک هواداری که با جیب خالی خودش را می رساند آزادی تا به تماشای بازیکنانی بنشیند که تا نیمه شب در اینستاگرام جور اینفالوئسترها می کشند و از رسالت و وظیفه خود در قبال تیم و مردم و سکوها غافلند.

*از پرسپولیس حرف بزنیم. ماراتن در بالای جدول به اوج رسیده. آنالیز داود فنایی از اتمسفر حاکم بر بالای جدول را می شنویم.

-این رقابت سالیان سال است که شکل گرفته و مختص این هفته ها نیست. من به شخصه فکر می کنم تیمی که تمرکز بیشتری در ایستگاه های آخر داشته باشد و در مرز قهرمانی خودش را گم نکند در روز آخر جام را خواهد برد.یادتان هست در لیگ نخست حرفه ای چطور استقلال در روز آخر قافیه را در انزلی باخت و ما با پیروزی در آزادی جشن قهرمانی گرفتیم.

*بی پانوشت و پی نوشت این ارتش رستگار چه رنگی خواهد بود؟

-من دوست دارم رنگ سرخ داشته باشد و یک فصل دیگر پرسپولیس حکمرانی کند. به هر حال جوانی ما با این رنگ و این پیراهن سپری شد.

*امروز یکی از پایگاه های خبری نزدیک به آبی ها با ارائه چند کُد مدعی شده بود دست هایی در کار است تا اینبار هم عروسی به کوچه آبی نیاید!

- بهتر است جرزنی را بگذارند کنار و به جای پرداختن به حواشی حواس خود را معطوف متن کنند. این حرف های بی اساس را سال هاست می زنند تا شکوه یک جشن و یک قهرمانی در اردوگاه مقابل را کم رنگ کنند. حرفی که سندیت نداشته و از سر احساس مطرح شود، در هیچ محکمه ای پذیرفته نخواهد بود.فوتبال حکم می کند حرف آخر در وسط میدان زده شود. این را برخی نمی خواهند قبول کنند.یادتان باشد این وسط یک اتفاق ناخوشایند هم در سال های اخیر افتاده که از کنار آن نباید به سادگی گذشت.

*چه اتفاقی؟!

-اینکه بعضا پیشکسوتان یک باشگاه شأن و شخصیت خود را فراموش و به جای سکوها رجز خوانی می کنند و خط و نشان می کشند. این خیلی بد است و سبب ساز دردسرهای عجیب می شود. پیشنهاد می کنم دوستان در جایگاه فوتبالشان را ببینند و کری را به سکوها واگذار کنند.

*از نگاه قفس بانی که سال ها در سطح اول فوتبال ایران به دروازها قفل زده،سنگرهای بومی این روزها از امنیت لازم برخوردارند؟!

-ببینید دروازه بان تاپ یکشبه ساخته نخواهد شد و نمی شود انتظار داشت یک گلر جوان از همان روز اول روی دست مانوئل نویر بلند شود.

*می شود بیشتر توضیح دهی؟

- معتقدم باید به استعدادها زمان داد و با یک نمایش بد نسخه یک پدیده آینده دار را نپیچید. در غیاب بیرانوند، یک گلر جوان در دروازه پرسپولیس می گذارند که اتفاقا در چند بازی کلین شیت می کند و خوب ظاهر می شود.مادامی که این جوان بواسطه عدم آمادگی ذهنی و جسمی خوب ظاهر نمی شود، پوست خریزه را زیر پایش می گذارند و به نیمکت پیچ و مهره اش می کنند. این اصلا جالب نیست و زمان و مکان را برای تبلور استعداد سلب می کند.سنگربان سازی تجربه و تخصص و صبوری می خواهد که خیلی ها ندارند.

*مشخصا از پروازهای کدام آشیانه بان در جعبه رنگی حظ می بری؟

- مانوئل نویر همچنان حرف اول را می زند و از همه مولفه های یک گلر ششدانگ برخوردار است.کار ادرسون را هم می پسندم و او را صخره سترگی در مسیر تردد مهاجمان می دانم.

*با وجود این بازارگرمی ها،داود فنایی اگر به دقیقه اکنون آشیانه بانی می کرد چند میلیارد گیرش می آمد؟ الان صحبت از صد میلیارد و بیش از این مبلغ به میان می آورند!

-از ته دل می گویم اصلا دوست نداشتم در این زمانه دروازه بانی کنم و خدا را شاکرم که در همان دوران حضور خودم در عرصه،از دروازه ها محافظت کردم.

*چرا آخه؟

-نسل ما برای پیراهن جان می داد و با یک چای قند پهلو شیفته رفاقت می شد.آن زمان عشق حکمفرما بود و به خاطر شادی مردم سرمان را جلوی توپ می گذاشتیم. خوشحالم در دوره ای بازی کردم که حمیت معنای واقعی خودش را از دست نداده بود.

*فوتبال در عصر شما با فوتبال در این بلاروزگار چه فرقی هایی داشت؟

- خب ما ۹ بازیکن ملی پوش بودیم که به عشق پرسپولیس سفید امضا کردیم. آن سال ها همه چیز دست آقای پروین بود و او هر مبلغی را معین می کرد، با جان و دل می پذیرفتیم.حالا اما فلان بازیکن هنوز از راه نرسیده با بادیگارد می رود سر تمرین. من وقتی از پرسپولیس جدا شدم، به خاطر این عشق قدیمی از خیر شش میلیارد تومان گذشتم. خوب یادم هست هجده سال پیش هم در دوران بازی رقم قابل توجهی از قراردادم را نگرفتم...امروز بازیکن تا پولش را کامل دریافت نکند، از رختکن بیرون نخواهد رفت.

*توپچی های دیروز و پریروز نیز شباهت چندانی با سلبریتی های متفرعن امروز ندارند متاسفانه!

- ما در یک زمان فورواردهایی مثل باغمیشه، سراج، ادو و کورش برمک را در پرسپولیس داشتیم که چشم بسته راه دروازه ها را پیدا می کردند، اما حالا به دنبال یک مهاجم ششدانگ باید همه فوتبال را زیر و رو کرد. مضاف بر اینکه علی آقا با کاریزمایی که داشت با تصمیمات درست ورق را بر می گرداند. بعید است روی دست پروین مربی بازیخوان پیدا شود.

*مدتی پیش درباره لیگ هم دیدگاه های شفاف و پوست کنده ای ارائه داده بودی!

- بله گفتماین لیگ از حرفه ای بودن فقط اسمش را یدک می کشد. وقتی بازیکن تمام وقت در اختیار باشگاه نیست، وقتی ساختار نداریم، وقتی به فوتبال پایه اهمیت نمی دهیم و با نگاه علمی به فوتبال غریبه ایم، وقتی استادیوم خوب و محل تمرین نداریم، نتیجه همین آش و کاسه است که می بینید.

*و بالاخره توصیه فنایی به علی بیرو و دیگر قفس بانان این حوالی؟

-علی یکی از برگ های برنده پرسپولیس و تیم ملی است. او با اعتماد به نفس بالا و تجربه ای که دارد می تواند در حساس ترین روزها عصای دست شود، اگر اعتماد به نفس روزهای خوبش را داشته باشد و دچار استرس نشود.

*امید مافی

برچسب ها: داود فنایی