جایی برای "صهیونیست" ها نیست

کیهان ورزشی- 

رقابت‌های فوتبال یوفا در چند هفته اخیر شاهد حمایت هواداران از فلسطینیان بود و نمایشی از اتحاد و همبستگی در میان آنها به چشم می‌خورد. اینگونه به نظر می‌رسد که این جنبش هواداری، صدایی بلند را به همراه داشته و این در حالی است که برخی از باشگاه ها، لیگ‌ها و کنفدراسیون‌ها تلاش می‌کنند آن را ساکت کنند.

در مصاف پاری سن ژرمن با اتلتیکو مادرید در پارک د پرنس، بنر بزرگی به ابعاد ۵۰ متر طول و ۲۰ متر عرض، پشت دروازه پاریسی ها، همراه با پرچم‌های فلسطین و لبنان و تصویری از مسجد الاقصی، با عنوان "فلسطین را آزاد کنید" به چشم می‌خورد. در زیر این بنر درخواست برای صلح جهانی اینگونه مطرح شده بود: "جنگ در زمین ولی صلح در جهان. "

حتی نقشه‌ای تاریخی از کشور فلسطین هم دیده می‌شد و هواداران مدام پیامی را به نمایش می‌گذاشتند که "آیا زندگی یک کودک در غزه ارزش کمتری از زندگی کودکی دیگر دارد؟ "
برونو ریتایو، وزیر کشور فرانسه پس از این اتفاق، آن را "غیر قابل پذیرش" عنوان کرد و گفت: "قوانین یوفا، پیام‌های سیاسی را ممنوع کرده و این یک پیام سیاسی است. "
باور کردنی نیست که پیام‌هایی در حمایت از صلح، اکنون " غیر قابل قبول " در نظر گرفته می‌شوند.

دیدار دو تیم فرانسه و رژیم اشغالگر قدس هم در جریان رقابت‌های لیگ ملت‌های اروپا، از ترس حمله اوباش صهیونیست با کمترین تعداد تماشاگران در تاریخ در پاریس برگزار شد. در واقع کمتر از ۲۰ هزار نفر در ورزشگاه ۸۰ هزار نفری اجازه حضور داشتند که همان هم در نهایت به خشونت کشیده شد. حدود ۴ هزار نیروی پلیس در کنار ۱۶۰۰ پرسنل امنیتی، مسئولیت حفظ امنیت این مسابقه را بر عهده داشتند و حتی به هواداران فرانسوی توصیه شده بود در اطراف ورزشگاه حضور نداشته باشند. 

یک تظاهرات در حمایت از فلسطینی‌ها در ۲ کیلومتری محل برگزاری مسابقه در مقابل ایستگاه متروی سن دنی، تعدادی از مخالفان را به سمت خود جلب کرده بود که توسط نیرو‌های پلیس متفرق شدند. 

زندگی در جنون
اریک کوکورل، یکی از اعضای حزب چپ فرانسه می‌گوید: "ما در لحظه جنون آمیزی زندگی می‌کنیم. از یک سو، موسسات بین المللی وجود نسل کشی در غزه را تایید کرده اند و از سوی دیگر، دولت فرانسه با بی میلی با آتش بس موافقت می‌کند. این بازی که همه می‌دانند یک مسابقه درجه دوم بود، شاهد حضور رئیس جمهور، نخست وزیر، سارکوزی و هولند بود. چطور انتظار دارید که نتانیاهو پیامی غیر از این را بشنود که به حمله تان به غزه ادامه دهید، ما رویمان را بر می‌گردانیم؟ "

او ادامه می‌دهد: "این یک رسوایی کامل است. اجازه دهید بازی احتمالی فرانسه و روسیه را تصور کنیم. آیا مکرون باز هم افتخار می‌دهد در آن بازی حضور پیدا کند؟! مطمئنا خیر. "

در دیدار گالاتاسرای با تاتنهام در استانبول هم در اکثر زمان بازی، بنر "فلسطین را آزاد کنید" در میان هواداران به چشم می‌خورد. دوربین‌های تلویزیونی هر چه تلاش می‌کردند، نمی‌توانستند از نمایش دادن آن فرار کنند و به ناچار در همه صحنه ها، این بنر دیده می‌شد.

صهیونیست‌ها حمله کردند
مهمترین این اتفاقات در آمستردام هلند رقم خورد، جایی که حامیان آژاکس و ساکنان پایتخت هلند قبل از بازی با مکابی رژیم اشغالگر قدس، از فلسطینیان حمایت کردند. این موضوع زمانی به خشونت و درگیری انجامید که هواداران مکابی – صهیونیست‌ها – شروع به دادن شعار‌های ضد فلسطینی و ضد اسلام کردند و می‌گفتند: "نیرو‌های دفاعی اسرائیل پیروز هستند" و سپس پرچم‌های کشور فلسطین را در سطح شهر پاره می‌کردند.
همین اتفاق در بازی مکابی در آتن مقابل پاناتینایکوس هم رخ داده بود. تصاویری از "نسل کشی را متوقف سازید" و "فلسطین را آزاد کنید" در ورزشگاه به چشم می‌خورد. یاتسی فلدهوسن، یکی از ساکنان آمستردام و عضو شورای شهر می‌گوید: "آن‌ها شروع به حمله به خانه‌های مردمی را کردندکه پرچم فلسطین داشتند و خشونت از همین جا شروع شد. به عنوان یک واکنش، مردم شهر هم به دنبال آنها رفتند تا به حملات شان پاسخ دهند. شهردار می‌گوید که پلیس وارد عمل شد ولی من می‌گویم آنها در زمان نامناسبی وارد عمل شدند. آنها فقط برای حفاظت از اوباش مکابی به میدان آمدند، در حالی که مردم از خانه هایشان دفاع می‌کردند. " 

آینه تمام نما
در بیانیه مسئولان شهری آمستردام آمده بود که برخی از حملات در این شهر به صهیونیست‌های طرفدار مکابی، هدفمند و ضد یهودی بوده است! در واقع " خود کرده را تدبیر نیست ". این آینه‌ای تمام نما از آن وحشیگری است که رژیم کودک کش و جعلی صهیونیستی در فلسطین و خاورمیانه انجام می‌دهد. در حالی که سربازان این رژیم غاصب هر روز به کشتار کودکان، زنان و مردان نوار غزه، لبنان و یمن می‌پردازند، گوش شنوایی برای حمایت از شعار آزادی فلسطین از بند این اشغالگری‌ها وجود ندارد، گرچه بیداری کنونی مردم اروپا و حتی آمریکا چیزی نیست که بتوان به سادگی و تنها با زور مانع از آن شد. 

فلسطینی‌ها در شیلی
بازیکنان دیپورتیوو پالستینو با لباس‌های سفید، قرمز و سبز به میدان می‌روند؛ رنگ‌های پرچم فلسطین. هواداران این تیم پرچم‌های فلسطین را به اهتزاز در می‌آورند و نقشه قبل از سال ۱۹۴۸ این کشور را به همراه دارند، اما این تیم در فلسطین یا حتی خاورمیانه بازی نمی‌کند. آنها که بیشتر به عنوان " پالستینو " شناخته می‌شوند، در لیگ برتر فوتبال شیلی بازی می‌کنند. 

شیلی محل زندگی بیشترین تعداد فلسطینی ها، خارج از خاورمیانه است. حدود ۵۰۰ هزار فلسطینی مطابق با سیاست‌های کشور شیلی در آن اسکان یافته اند. در واقع این تنها یک تیم فوتبال نیست، بلکه محلی برای تبادل فرهنگی و دیپلماسی محسوب می‌شود. همین موارد باعث شده که کشور شیلی یکی از حامیان فلسطین به حساب آید. در واقع آنها با تقسیم شدن این کشور مخالف بودند و در سال ۲۰۱۱ فلسطین را رسما به عنوان یک کشور شناختند. 

دفاع ادامه دارد
سال قبل باشگاه سلتیک اسکاتلند به دلیل وجود پرچم فلسطین در بین هوادارانش در دیدار لیگ قهرمانان اروپا، ۱۹ هزار دلار جریمه شد. همان هواداران ضمن دفاع از عملکرد خود گفته بودند که از انجام این کار شرمسار نیستند و همچنان از مردم فلسطین دفاع خواهند کرد.

جنگ در غزه تاکنون قریب به ۴۴ هزار نفر را به کام مرگ کشانده و بیش از ۱۰۲ هزار زخمی به همراه داشته است. بیش از ۳ هزار شهید هم حاصل حملات وحشیانه صهیونیست‌ها به جنوب لبنان بوده است. 

تناقضی آشکار
سن پائولی هم یکی از آن باشگاه‌هایی است که حمایت از مردم مظلوم فلسطین و پایان جنگ را به هدفی برای خود تبدیل کرده است. در حالی که باشگاه‌هایی نظیر پاری سن ژرمن، سلتیک و گالاتاسرای از رهایی فلسطین حمایت می‌کنند، برخی دیگر از باشگاه‌ها سکوتی کر کننده را در پیش گرفته اند. برخی از آنها ورود نوشته‌هایی غیر مرتبط با بازی و بازیکنان را ممنوع کرده اند و این در حالی است که در هنگام جنگ روسیه و اوکراین، بنر‌های حمایتی از اوکراین به ورزشگاه‌های مذکور راه پیدا می‌کرد و حتی مردم به انجام این کار ترغیب می‌شدند. 

این نوع حمایت بی دریغ، کاملا در تضاد با رفتار آنها در قبال فلسطین است و خوب می‌دانند که حمایت از اوکراین – و نه مردم این کشور – بیشتر به نفع شان است، حتی اگر در طرف اشتباه تاریخ بایستند. 

یوفا و فیفا هم هیچ ابایی از محروم کردن روسیه و باشگاه‌های روسی ندارند، حال آنکه چنین کاری را در قبال رژیم اشغالگر قدس انجام نمی‌دهند. حتی با نادرست انگاشتن جنگ روسیه و اوکراین، نمی‌توان یک نسل از ورزشکاران را از حضور در رویداد‌های بین المللی محروم کرد ولی این محرومیت نصیب ورزشکاران روسی شده و عدم تحریم ورزشکاران رژیم صهیونیست، نشان دهنده استاندارد دوگانه‌ای است که در دنیا اعمال می‌شود. این یعنی آنها که شعار سیاسی نبودن را در ورزش سر می‌دهند، اتفاقا از اینکه مرتکب رفتار‌های سیاسی شوند، خرسند هستند. آنها از سیاست برای اعمال نظرات خود و خریدن دل رسانه‌های تبلیغاتی، استفاده می‌کنند، اما این سیاست دیگر برای مردمی که به سطح مشخصی از آگاهی رسیده اند، جواب نمی‌دهد. 

سران اروپایی در تلاش برای سرکوب پیام‌های صلح طلبانه هستند و به هیچ وجه مقصود آنها تقابل با نژادپرستی و خشونت نیست. در این بین تماشاگران فوتبال می‌توانند نقش مهمی در حمایت از صلح در سراسر جهان بازی کنند، حتی اگر باشگاه‌ها و لیگ هایشان نخواهند!

سید محمد طاهر شاهین