دهه فجر انقلاب اسلامی گرامی باد

      
PDF نسخه کامل مجله
يکشنبه ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ - February 02 2025
کد خبر: ۸۹۲۷۱
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۴:۲۷

ملحق شدن به دوستان

کیهان ورزشی- 

 

اولین کنفرانس خبری خاویر ماسکرانو تنها ۱۰ دقیقه طول کشید. مربی جدید اینتر میامی وارد اتاق کنفرانس شد، میکروفن را تنظیم کرد و روی صندلی‌اش نشست. او در مورد احتمال جذب نیمار صحبت کرد، در مورد دیدار دوستانه پیش‌رو حرف زد و تمام پیش‌فرض‌ها در مورد این که در پست سرمربیگری به مشکل خواهد خورد را از بین برد. کنفرانس به پایان رسید و ماسکرانو با موفقیت ماموریتش را انجام داد. مصاحبه‌های مختلف او به عنوان سرمربی اینتر میامی به همین شکل ادامه پیدا کرد. وی طوری در کنفرانس خبری خود شرکت کرد که انگار برای پانصدمین بار است که این کار را انجام می‌دهد، هیچ حرف اشتباهی نزد، کار اشتباهی نکرد و تقریبا شبیه همان ماسکرانوی فوتبالیستی بود که ۱۴۷ بار برای تیم ملی آرژانتین و ۲۲۴ بار برای بارسلونا به میدان رفته بود. 


البته این تنها نیمی از شغل جدید ماسکرانو را شامل می‌شود. هدایت اینتر میامی دومین کار رده بالا در فوتبال مردان آمریکاست و تنها مائوریسیو پوچتینو، هموطن ماسکرانو، به عنوان سرمربی تیم ملی آمریکا، در ماه‌های آینده توجهات رسانه‌ای بیشتری را دریافت خواهد کرد، اما ماسکرانو به عنوان مردی که اولین سرمربیگری خود در رده باشگاهی را تجربه می‌کند، شروع بدی نداشت و با توجه به سایر عوامل دخیل، به نظر می‌رسد تیم اینتر میامی با این مربی روز‌های امیدبخشی را در پیش داشته باشد.


هدایت هم‌تیمی‌های سابق
مسلما تیتر خبر‌ها در مورد مربیگری ماسکرانو در اینتر میامی حول این مسئله است که او به هم‌تیمی‌های سابقش در بارسلونا ملحق می‌شود، دوستانی نظیر لیونل مسی، لوئیز سوارز، یوردی آلبا و سرخیو بوسکتس. این برای اولین بار در دوره ۲۱ ساله فوتبال مسی است که یکی از هم‌تیمی‌های سابقش، به عنوان سرمربی، او را هدایت خواهد کرد. با این وجود ماسکرانو تاکید کرده است که این دوستی‌ها تاثیری روی کارش نخواهد داشت: «نمی‌خواهم چیز‌هایی را ثابت کنم که نیاز به اثبات ندارند. دوستی من فقط با لئو نیست و با بقیه بازیکنان سابق بارسلونا هم دوست هستم. بیرون از باشگاه، دوستی‌مان پایدار است ولی نمی‌خواهم مسائل را با هم قاطی کنم.»


با این حال نمی‌شود دوستی آنها را نادیده گرفت. ماسکرانو از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ کاپیتان دوم بارسلونا بود و از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ بازوبند کاپیتانی تیم ملی آرژانتین را بر بازو می‌بست و سپس آن را به مسی داد. البته سوارز هم احترام زیادی برای ماسکرانو قائل است و جزو اولین کسانی بود که از سرمربی جدید تیمش حمایت کرد: «این که او سرمربی ما شود، اندکی عجیب است، اما به خاطر جایگاهش به وی احترام می‌گذاریم. باید درک کنیم که حالا اوست که تصمیم می‌گیرد. او دیگر فقط هم‌تیمی سابقم نیست بلکه سرمربی است و باید به این موضوع احترام بگذاریم.»


اعتبار سرمربیگری
سنجش اعتبار مربیگری ماسکرانو هم کاری منطقی به نظر می‌رسد و اگر بخواهیم تنها به نتایج تکیه کنیم، چندان عالی نبوده است. ماسکرانوی فوتبالیست نه تنها یک برنده ذاتی بود بلکه به شدت قدرت تطبیق‌پذیری داشت. او دوران فوتبالش را به عنوان یک هافبک میانی شروع کرد و سپس عقب‌تر آمد تا یک هافبک دفاعی شود. در چهار فصل پایانی این بازیکن در بارسلونا، او یک مدافع میانی بود و چند پسته بودنش عاملی کلیدی محسوب می‌شد.


با این حال، ماسکرانوی سرمربی کمتر تمایلی به تغییر نشان داده است. او به عنوان سرمربی تیم جوانان آرژانتین، قوانین خیلی سفت و سختی داشت. گفته می‌شود که او به بازیکنانش گفته بود که رختکن را تمیز کنند، ظرف‌ها‌یشان را بشویند، از تلفن همراه استفاده نکنند، تکالیف‌شان را سر موقع انجام دهند، انگلیسی یاد بگیرند و از همه مهم‌تر، به کلاس نحوه برقراری ارتباط بروند تا بتوانند نحوه ارتباط درست با رسانه‌ها را یاد بگیرند.
چنین مسائلی شاید بتواند نظم و انضباط را به نوجوانان یاد بدهد، اما نمی‌توان آن را تبدیل به نتایجی خوب در زمین مسابقه کرد. ماسکرانو در طول دو سالی که هدایت تیم‌های پایه مختلف آرژانتین را بر عهده داشت، در بزرگترین دستاورد خود توانست تا یک چهارم نهایی المپیک ۲۰۲۴ پیش برود.


ماسکرانو از نظر تاکتیکی بین دو ایده پرداز بزرگ سرگردان است. او اعتراف کرده که از ستایشگران بازی مالکانه پپ گواردیولا است، اما تیم‌های ماسکرانو بیشتر شبیه دوران لوئیز انریکه در بارسلونا با پرس شدید و تغییر فاز سرعتی روند مسابقه بازی می‌کنند. به نظر می‌رسد ماسکرانو کار سختی برای پیاده کردن هر یک از این دو ایده در تیم جدیدش خواهد داشت، به خصوص که چهار ستاره پا به سن گذاشته نیز در تیم او حضور دارند. البته سوارز گفته است برای هر چالشی آمادگی دارد: «از نظر فیزیکی حس خوبی دارم و منتظر شروع فصل جدید هستم تا ریتمم را با کادر جدید پیدا کنم. با گذشت سالیان، بیشتر می‌فهمید که حتی در تعطیلات هم باید مراقب خودتان باشید. با وجود این که تعطیل هستیم باید تمام سال خودمان را از نظر فیزیکی در بهترین فرم نگه داریم.»


انتظارات بالا و کنار آمدن با این انتظارات
مشکل این است که ماسکرانو باید سریعا خودش را با لیگ آمریکا وفق بدهد. این که یک مربی از رده ملی به باشگاهی بیاید یک مسئله است (که نمونه‌های موفق بسیار کمی هم داشته است) و انجام این کار در لیگی که به ندرت با مربیان خارجی ناآشنا به لیگ آمریکا مهربان بوده است، یک مسئله دیگر. ضمن این که خود ماسکرانو هم اعتراف کرده که هرگز در هیچ یک از مسابقات تیم میامی شرکت نکرده است. او در این باره گفت: «هنوز فرصت نکرده‌ام به عنوان تماشاگر در یکی از مسابقات اینتر میامی حاضر شوم، اما شنیده‌ام که هواداران این تیم سر و صدای زیادی ایجاد می‌کنند.»


میامی سال گذشته در اولین دور پلی آف شکست خورد و از این بابت بسیار ناراحت است. آنها بعد از پیروزی مقابل آتلانتا یونایتد در بازی اول، در دو بازی بعدی شکست خوردند. اینتر مقابل تیمی باخت که ۳۴ امتیاز کمتر از آنها در طول فصل کسب کرده بود. حالا بعد از گذشت سه ماه، سوارز در این باره می‌گوید: «اگر چه در طول فصل بهترین تیم بودیم، اما نتوانستیم این را مقابل آتلانتا نشان دهیم. برای این چالش آماده نبودیم. باید از آن تجربه درس بگیریم. در فوتبال هیچ چیزی را راحت به شما نمی‌دهند.»


انتظار این است که اینتر میامی با ماسکرانو امسال سه مرحله جلوتر برود و قهرمان "‌ام ال اس کاپ "، لیگ کاپ و جام قهرمانی کونکاکاف شود. حضور در جام‌جهانی باشگاه و عملکرد خوب در آن هم اتفاق بدی نخواهد بود ولی چنین چیزی واقع‌گرایانه به نظر نمی‌رسد. تنها یک باشگاه موفق به کسب سه گانه شده و اگر ماسکرانو در اولین فصل مربیگری خود در سطح باشگاهی موفق به انجام چنین کاری شود، دستاوردی فوق‌العاده خواهد بود. سوارز می‌گوید: «باید خیلی بهتر از قبل باشیم. با سرمربی و کادر فنی جدید و خرید‌های تازه، باید به سرعت خودمان را با شرایط وفق دهیم و هدف‌مان این باشد که در سطح تیم‌هایی باشیم که می‌خواهند فاتح لیگ شوند.»


نتایج اولیه امیدبخش
تا امروز، نتایج به نظر خوب است. میامی در بازی‌هایی که با ماسکرانو انجام داده، از نظر تاکتیکی چندان فوق‌العاده نبوده، اما روان بازی کرده است. مسی پشت سر سوارز بازی می‌کند. فافا پیکوالت و رابرت تیلور نیز در کناره‌ها به میدان می‌روند. بوسکتس در کنار فدریکو ردوندوی سختکوش در میانه میدان است و البته میامی در دیدار دوستانه‌اش چندان مالکیت توپ را در دست نداشت. آنها نصف حریف خود پاس دادند و در نهایت ۳۵ درصد مالکیت توپ را در اختیار داشتند، اما در نهایت پیروز شدند.


نشانه‌های امیدبخشی هم وجود دارد. فقط سه شوت از سوی حریف به سوی دروازه اینتر میامی شلیک شد. تیم ماسکرانو بدون توپ خیلی خوب دفاع کرد و نشان داد که می‌تواند تیم‌های حریف را از دروازه خود دور نگه دارد.


تغییرات در راه است
هنوز تغییراتی در پیش است. صحبت‌هایی درباره پیوستن نیمار به هم‌تیمی‌های سابقش شنیده می‌شد، اما گفته می‌شود که او قرار است به باشگاه سابقش سانتوس برود. با این حال ماسکرانو گفته که مشتاق انجام خرید‌های جدید است: «چندین بازیکن جدا شدند و قرارداد قرضی برخی دیگر نیز به پایان رسید. به دنبال چند خرید جدید هستیم. قطعا در روز‌های آینده چند بازیکنی که خواسته‌ایم برای تقویت تیم اضافه خواهند شد.»
اگر این اتفاق نیفتد و میامی از نظر مالی نتواند همان بازیکنانی که ماسکرانو خواسته را جذب کند، این مربی می‌تواند روی هم‌تیمی‌های سابقش حساب کند. به نظر می‌رسد ماسکرانو توانایی رقم زدن اتفاقات خوب را با دوستان سابقش داشته باشد. او در این باره گفته است: «برای مدت زمانی طولانی اتفاقات خارق‌العاده‌ای را در کنار هم رقم زدیم و هیچ چیز نمی‌تواند این حقیقت را عوض کند. حالا همه ما هدفی مشترک داریم و تلاش خواهیم کرد به هم کمک کنیم تا به هدف‌مان برسیم.»


باید منتظر ماند و دید که آیا ماسکرانو می‌تواند با همراهی دوستان سابقش اینتر میامی را به موفقیت برساند یا اتفاقی دیگر رقم خواهد خورد.

 

آرمین زمانی