چگونه قهرمانی در بوندس‌لیگا دوباره به مونیخ برگشت؟
کیهان ورزشی-
مربیان بزرگ زیادی تلاش کرده و ناکام شده بودند تا این که ونسان کمپانی وارد شد. او توانست به دستاوردی برسد که امثال پوچتینو، مورینیو، کونته و ساوت‌گیت هم به آن نرسیده بودند. او توانست در حالی که هری کین را در تیمش داشت، به قهرمانی برسد تا بایرن‌مونیخ جایگاه خود به عنوان قهرمان بوندس‌لیگا را پس بگیرد.
البته هری کین هیچوقت طلسم نشده بود. او فقط بدشانس بود که در رده باشگاهی و ملی در تیم‌هایی بازی می‌کرد که شکست می‌خوردند و در زمانی به بایرن پیوست که این باشگاه با بحران‌های عجیبی دست و پنجه نرم می‌کرد. در حقیقت تردید‌هایی جدی در مورد توانایی باواریایی‌ها برای پس گرفتن عنوان قهرمانی از بایرلورکوزن در این فصل وجود داشت، چرا که تلاش برای پیدا کردن جانشین توماس توخل به هیچ عنوان طبق برنامه‌های مدیران بایرن پیش نرفت و تیم ژابی آلونسو هم روز‌های خوبی را سپری می‌کرد.
بر هیچکس پوشیده نیست که کمپانی به هیچ عنوان گزینه اول باشگاه برای برگشتن به روز‌های اوج نبود و انتخاب او هواداران زیادی را متعجب کرد. این مربی بلژیکی در نهایت منتقدانش را خاموش کرد و توانست باواریایی‌ها را به قهرمانی در لیگ آلمان برساند، اما او چطور موفق به انجام این کار شد؟ چطور این مربی که با برنلی به دسته پایین‌تر سقوط کرده بود، توانست در کمتر از یک سال با بایرن به قهرمانی برسد؟ نشریه گل در مقاله‌ای این موضوع را زیر ذره‌بین برده است.
از برنلی به بایرن
شون دایچ، مربی سابق برنلی و اورتون، یکی از کسانی بود که انتقال کمپانی از انگلیس به آلمان را چرخش جالبی در زندگی نامید و گفت: «نمی‌دانم چطور چنین اتفاقی می‌افتد. دوست داشتم ۱۲۷ میلیون پوند برای باشگاهم بدهی بالا می‌آوردم و سپس شغل هدایت بایرن را می‌گرفتم.»
قطعا اتفاقی عجیب بود. کمپانی موفق شده بود برنلی را با قهرمانی در مسابقات چمپیون‌شیپ فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ به لیگ برتر انگلیس بیاورد و به خاطر سبک جذاب بازی تیمش هم مورد تحسین قرار گرفته بود. با این حال، برنلی بلافاصله سقوط کرد و اگر چه مدیران باشگاه در ابتدا از کمپانی خواستند به فلسفه فوتبال خود وفادار بماند، اما در نهایت او را متهم کردند که حاضر نشده از اصولش کوتاه بیاید و رویکردی منطقی‌تر در پیش بگیرد تا برنلی در بالاترین سطح فوتبال انگلیس ماندگار شود.
در نتیجه وقتی تنها ۱۰ روز بعد از این که برنلی فصل را با ۲۴ امتیاز از ۳۸ بازی به پایان رساند و انتخاب کمپانی به عنوان مربی جدید بایرن تایید شد، دنیای فوتبال واقعا در شوک فرو رفت.
تفاهم
با این حال، این طور نبود که بایرنی‌ها گزینه‌های جذاب دیگری در دسترس داشته باشند. آلونسو، جولیان ناگلزمان، رالف رنگنیک و اولیور گلسنر همگی پیشنهاد این باشگاه را رد کرده بودند و تلاش لحظه آخر از سر ناچاری مدیران نیز برای ماندن توخل در تیم ناکام ماند. علاوه بر این، با وجود مکس ابرل، کمپانی یک حامی بزرگ داشت. مدیر ورزشی بایرن احساس می‌کرد که کمپانی مربی جوان و جاه‌طلبی است که می‌تواند فصل جدیدی از موفقیت‌ها را به باشگاه بیاورد و از همه مهم‌تر تیم را به ثبات برساند. ابرل در این باره گفت: «مایلیم در پست مربیگری خود تداوم بیشتری ببینیم و با کمپانی بلافاصله به تفاهم رسیدیم. او به وضوح به ما نشان داد که تمایل زیادی برای قبول این چالش دارد. او پیش از این هم در رده فوتبال ملی به عنوان بازیکن تجربه هدایت سایرین را دارد و به عنوان مربی این کار را تکرار می‌کند.»
مربی مناسب
با این حال، کارل هاینتس رومنیگه چندان از انتخاب کمپانی مطمئن نبود ولی وقتی به درخواست ابرل با پپ گواردیولایی صحبت کرد که نه تنها سه قهرمانی پیاپی برای بایرن به دست آورده بلکه در کنار کمپانی در منچسترسیتی موفقیت زیادی داشته، نظرش در مورد مربی بلژیکی عوض شد. رومنیگه گفت: «به گواردیولا گفتم یک تحلیل صادقانه و دقیق می‌خواهم. بعد به مدت دو ساعت تلفنی حرف زدیم. او گفت ۱۰۰ درصد مطمئن است که کمپانی یک مربی عالی برای هدایت بایرن خواهد بود.» فعلا که همه چیز خوب پیش رفته است.
بازگشت به دوران گواردیولا
بایرن شروعی رکوردشکن در فصل جدید بوندس‌لیگا داشت و ۴ برد پیاپی به دست آورد و همچنین لیگ قهرمانان را با پیروزی تاریخی ۹ بر دو مقابل دیناموزاگرب شروع کردند. به خاطر سبک بازی پر از پرس و الگو‌های خاص بازی تیم کمپانی، خیلی زود او را با کسی مقایسه کردند که این مربی را برای هدایت بایرن توصیه کرده بود. کلمن فریتز، مدیر ورزشی وردربرمن بعد از شکست ۵ بر صفر تیمش مقابل بایرن گفت: «حس کردم به روز‌هایی که بایرن زیر نظر گواردیولا اداره می‌شد برگشته‌ام. بایرن بسیار فشرده بازی کرد و کنترلی باور نکردنی روی توپ داشت. در گذشته، بایرن فرصت‌هایی در اختیارتان قرار می‌داد تا توپ را در اختیار داشته باشید و ساختار بازی خودتان را شکل دهید، اما امروز آنها به قدری فشرده بازی می‌کردند که حتی در دقیقه ۸۸ هم کمپانی از کنار زمین بازیکنانش را به جلو فرا می‌خواند. این کار آنها فرصتی برای نفس کشیدن به ما نداد.»
تلاش جمعی
بایرن هنوز مسیر سختی در پیش داشت و در طول نیم فصل اول گاهی اوقات در زمینه دفاعی دچار مشکلات شدیدی می‌شد که به طور مشخص می‌شود به شکست ۴ بر یک مقابل بارسلونا و شکست عجیب‌تر ۳ بر صفر در برابر فاینورد اشاره کرد. با این حال، کمپانی بدون شک وضعیت دفاعی بایرن را بهبود بخشیده بود. زیر نظر یکی از بهترین مدافعین میانی تاریخ لیگ برتر، بازیکنانی نظیر دایوت اوپامکانو و کیم مین‌جائه توانستند زوج دفاع میانی خوبی را تشکیل دهند و همین پایه و اساس قهرمانی برای تیم کمپانی شد.
با این حال، بزرگترین موفقیت کمپانی این بود که کاری کرد تمام بازیکنان مثل یک واحد عمل کنند. به طور مثال، جاشوا کیمیش در دوران توخل فاصله چندانی با جدایی از بایرن نداشت، اما بعد از آمدن کمپانی به این نتیجه رسید که بایرن مجددا می‌تواند زیر نظر مربی بلژیکی مدعی جدی فتح جام‌های مختلف باشد و به همین خاطر قراردادش را تمدید کرد. این هافبک تاثیرگذار در این باره می‌گوید: «این طور نیست که فقط خط دفاع تلاش کند. تمام تیم برای بازپس‌گیری توپ تلاش می‌کنند. در پایان، همین منجر به بسته نگه داشتن دروازه و تسلط ما بر توپ و میدان می‌شود. می‌توانید ببینید که همه با هم تلاش می‌کنند و می‌خواهند که از دروازه دفاع کنند.»
استاندارد‌های بالا
بازیکنان به رویکرد کمپانی در مواجهه با ناکامی‌ها هم واکنشی مثبت داشتند. اشتباهات فردی هیچوقت در رسانه‌ها توسط مربی پررنگ نمی‌شد و به تمام مشکلات در پشت در‌های بسته و در رختکن رسیدگی می‌کردند. علاوه بر این، وقتی که در ابتدای بهار و به واسطه عملکرد ضعیف تیم، انتقاد‌های فراوانی به کمپانی وارد شد، این مربی باز هم با جدیت تمرکزش را روی ماموریتش گذاشت. او در پایان فوریه گفت: «تلاشم را برای تیم، باشگاه و هواداران می‌کنم. کار من این است که فقط روی مسابقات تمرکز کنم. چیزی که بیرون از باشگاه گفته یا نوشته می‌شود، اهمیتی ندارد.» این رویکرد در نهایت جواب داد.
بحران مصدومیت‌های بدموقع، به امید‌های بایرن برای فتح لیگ قهرمانان پایان داد. بعد از شکست دادن لورکوزن در مرحله یک هشتم، کمپانی باید با نبود اوپامکانو، کیم، نویر، دیویس و جمال موسیالا برای تقابل با اینتر کنار می‌آمد و در نهایت هم با فاصله‌ای اندک نتیجه را به تیم ایتالیایی واگذار کرد، اما توانست تیمش را در مسیر درست برای فتح بوندس‌لیگا نگه دارد.
البته این مربی بلژیکی تمام این کار‌ها را به تنهایی انجام نداده است. او کمک‌های زیادی از بازیکنانی نظیر موسیالا، اولیسه، کیمیش و به خصوص هری کین دریافت کرد. حضور مهاجم انگلیسی بیش از این که یک طلسم باشد، یک نعمت برای کمپانی بود. کین از زمان حضور در آلمان همیشه گلزن ظاهر شده است و ۲۴ گلی که در بوندس‌لیگای این فصل زده، نقشی حیاتی در کسب سی و چهارمین قهرمانی تیم آلمانی داشت.
با این حال، کین معتقد است که کمپانی کلید اصلی موفقیت بایرن در سال جاری بوده است. او می‌گوید: «کمپانی استاندارد‌های بالایی تعیین کرد. او ترسی از بیان این موضوع ندارد. برایش فرقی ندارد شما که هستید، تا به حال ۵۰۰ بار به میدان رفته‌اید یا دفعه اول‌تان است. با همه به یک شکل برخورد می‌کند. به نظرم همین باعث شده است که بازیکنان برایش احترام زیادی قائل باشند.» و اگر شون دایچ را استثنا در نظر بگیریم، می‌توان گفت که بقیه دنیای فوتبال هم این روز‌ها احترام زیادی برای این مربی قائل هستند.
آرمین زمانی