عجیب و گرانقیمت!
کیهان ورزشی-
در حالی که بایرنی‌ها در این تابستان بار‌ها در جذب بازیکنان مورد نظرشان ناکام ماندند، در نهایت برای تقویت خط حمله خود لوئیز دیاز از لیورپول را جذب کردند، انتقالی که با توجه به ۲۸ ساله بودن این بازیکن و قیمت بالایش بسیار عجیب است. بایرنی‌ها تجربه خوبی از خرید وینگر از لیورپول ندارند، چرا که همین چند سال پیش بود که سادیو مانه نتوانست در آلمان بدرخشد و حالا سران تیم باواریایی امیدوارند لوئیز دیاز راهی متفاوت از مانه در پیش بگیرد و بتواند به ادامه سلطه این تیم در لیگ آلمان کمک کند.
زوج ایده‌آل هری کین
شان والش (گل)
از شروع پنجره نقل و انتقالاتی تابستانی، بایرن‌مونیخ برای تقویت وینگر چپ خود به شدت به دنبال بازیکنی مناسب می‌گشت، زیرا ۵ سال از زمانی می‌گذرد که زوج فوق‌العاده سرژ گنبری و کینگزلی کومان با درخشش خود تیم باواریایی را به قهرمانی در لیگ قهرمانان رساندند و اگر چه هر دو بازیکن هنوز در تیم آلمانی حضور دارند، اما دیگر مثل سابق کشنده و اثربخش نیستند.
وقتی فصل گذشته بایرنی‌ها تصمیم گرفتند ۶۰ میلیون یورو برای خرید مایکل اولیسه از کریستال پالاس پرداخت کنند، انتقادات زیادی از این تصمیم شکل گرفت، اما او در نهایت با سپری کردن فصلی درخشان در آلیانتس آرنا تمام منتقدین را ساکت کرد. با این وجود چیزی که در تمام طول فصل گذشته مشخص بود، این نکته بود که بایرنی‌ها به یک مهاجم دیگر نیاز دارند.
در دنیای ایده‌آل مونیخی‌ها، آنها موفق به جذب نیکو ویلیامز می‌شدند ولی آنها هم درست مثل بارسلونا بعد از این که شنیدند این بازیکن قرارداد خود با اتلتیک بیلبائو را به مدت ۱۰ سال تمدید کرده، در شوک و ناراحتی فرو رفتند. تیم آلمانی به دنبال جذب فلورین ویرتس هم بود، اما بعد از این که قیمت بالای درخواستی بایرلورکوزن را شنید پا پس کشید و از سوی دیگر پاری‌سن‌ژرمن هم تمایلی به فروش بردلی بارکولا نداشت.
همین باعث شد تا آنها سراغ لوئیز دیاز بروند و در نهایت این بازیکن را در ازای ۶۵ میلیون پوند به خدمت بگیرند. این بار هم انتقاداتی در مورد این انتقال وجود دارد، اما منتقدان یکی از مهم‌ترین جنبه این انتقال را فراموش کرده‌اند و آن این است که با پیوستن دیاز به تیم مونیخی، هواداران این تیم می‌توانند بهترین نسخه هری کین را ببینند.
احتمال هم‌تیمی شدن در گذشته
این اولین بار نیست که باشگاهی تصمیم می‌گیرد لوئیز دیاز و هری کین را در کنار هم بگذارد. در پنجره نقل و انتقالات زمستانی ۲۰۲۲، آنتونیو کونته، مربی وقت تاتنهام به همراه فابیو پاراتیچی، مدیر فوتبالی وقت این باشگاه، بر این باور بودند که این مهاجم کلمبیایی گزینه‌ای مناسب برای ضلع سوم مثلث خط حمله این تیم در کنار سون هیونگ مین و هری کین خواهد بود. چیزی نمانده بود که این انتقال در ازای ۵۰ میلیون پوند انجام شود، اما لیورپول که از تابستان به دنبال این بازیکن بود، در حرکتی سریع، دیاز را به تیم خود برد. کلوپ بعد از جذب دیاز در این باره گفت: «تقریبا همه خصوصیات او را دوست داریم. مدتی است بازی او را دنبال می‌کنم. او از هر لحاظ فوق‌العاده است. واقعا خوشحالم که توانستیم او را جذب کنیم. خوشحالم که او حالا یکی از ماست.»
اگر چه تاتنهام در نهایت موفق شد دژان کولوسفسکی را به عنوان جانشین جذب کند و این بازیکن هم به خوبی برای تیم لندنی درخشیده، اما دیدن دیاز و کین در کنار هم و در روز‌های اوج هر دو بازیکن قطعا اتفاقی جذاب‌تر می‌توانست باشد.
تعجب آور
دیاز به قدری کادر فنی لیورپول را به وجد آورده بود که بعد از آمدن به آنفیلد بلافاصله به ترکیب اصلی راه پیدا کرد و از ۱۶ بازی باقیمانده در آن فصل، در ۱۲ بازی به میدان رفت و در فینال لیگ قهرمانان مقابل رئال‌مادرید هم در ترکیب اصلی بود.
البته تصمیم دیاز برای پیوستن به لیورپول چالش بزرگی نیز به همراه داشت. او مجبور بود برای حضور در ترکیب اصلی با بازیکنان بزرگی رقابت کند که همگی خود را در لیگ برتر به اثبات رسانده بودند. جای صلاح در وینگر راست دست نیافتنی بود و مانه و ژوتا هم دو جایگاه دیگر در وینگر چپ و مهاجم نوک را در اختیار داشتند. در حقیقت از دیاز به این خاطر تقدیر می‌شد که به خاطر دوندگی بالا و تعهد این بازیکن به تیم، مانه اجازه پیدا می‌کرد آزادی بیشتری داشته باشد.
اخطار مانه
با این حال رفتار مانه از زمانی که دیاز پا به آنفیلد گذاشت، می‌تواند داستانی اخطارآمیز باشد. ۶ ماه بعد از آمدن دیاز، مهاجم سنگالی به این نتیجه رسید که دورانش در لیورپول به پایان رسیده و باید به دنبال چالشی جدید باشد و بایرن هم با ۳۵ میلیون پوند این بازیکن را به خدمت گرفت.
در آن زمان هیچ نشانه‌ای مبنی بر شروع افت مانه وجود نداشت، به خصوص که او در همان سال در رای‌گیری توپ طلا دوم شده بود، اما دوران کوتاه مدت حضور وی در آلمان بسیار کابوس‌وار بود. او نتوانست در گل یا پاس گل آمار خود را دو رقمی کند و در ۲۵ بازی ۷ گل زد و ۵ پاس گل داد و در نهایت بیشترین تاثیرگذاری او در آن فصل این بود که بعد از شکست مقابل منچسترسیتی در لیگ قهرمانان با لروی سانه همصدا شود و بگوید: «چنین مسائلی رخ می‌دهند. می‌توانستیم این مشکل کوچک را حل کنیم. گاهی اوقات حل مشکل اتفاق خوبی است، اما نه به این شکل. دیگر این دیدار را پشت سر گذاشته‌ایم.»
بعد از این صحبت، مانه هیچوقت نتوانست جایگاهش در میان هواداران را پس بگیرد. اولیور کان، اندکی قبل از جدایی این بازیکن درباره او گفت: «او بازیکنی است که باید دائم تشویق شود. به این که برای حضور در ترکیب اصلی رقابت کند، عادت ندارد. در لیورپول چنین شرایطی نداشت.»
در نهایت، مانه در تابستان ۲۰۲۳ به النصر فروخته شد و هیچکس در باواریا از این اتفاق ناراحت نشد.
پیشرفت بازی کین
اگر مانه نمونه‌ای برای بایرنی‌ها برای نگرانی در مورد افت احتمالی دیاز بود، کین هم اثباتی است بر این که هواداران تیم آلمانی نباید چندان نگران باشند. هر چه باشد، کاپیتان تیم ملی انگلیس تنها دو هفته بعد از جدایی مانه به این تیم آمد. در آن زمان محبوبیت مهاجمان پا به سن گذاشته لیگ برتری در آلمان در کمترین حد خود بود و با این حال او توانسته بعد از انتقال رکوردشکن ۸۵ میلیون پوندی خود، در بوندس‌لیگا موفق باشد.
کین در ۹۶ بازی برای بایرن تا امروز ۸۵ گل زده و ۲۶ پاس گل داده که به طور میانگین بیش از یک تاثیرگذاری در گل در هر مسابقه است. ضمن این که او اولین بازیکن تاریخ بوندس‌لیگا است که در هر دو فصل اول حضورش در این لیگ آقای گل می‌شود.
کین در نیمه دوم دوران حرفه‌ای خود توانسته مهارت‌هایش را بهتر از قبل کند. بعد از سه مصدومیت سنگین در تاتنهام، خیلی‌ها در مورد احتمال بازگشت او به روز‌های اوج به تردید افتاده بودند ولی او زیر نظر خوزه مورینیو و کونته توانست جنبه جدیدی از بازی خود را به نمایش بگذارد و به جای پرس بی‌وقفه، عقب می‌آمد و برای سایر بازیکنان فضاسازی می‌کرد و طولی نکشید که تبدیل به بهترین بازیکن شماره ۹ و مهاجم کاذب در انجام این کار شد.
کین در آلمان هم رابطه خوبی با اولیسه و موسیالا ایجاد کرده و وینسنت کمپانی توانسته با این بازیکنان خط حمله‌ای ترسناک بسازد و به نظر می‌رسد حالا آخرین قطعه پازل این مربی با جذب دیاز تکمیل شده باشد.
می‌خواهد ادامه دهد
کین چند ماه بعد از شروع حضورش در آلمان و در حالی که تازه ۳۰ سالش شده بود، اعلام کرد که دوست دارد با تاثیر گرفتن از لیونل مسی، کریستیانو رونالدو و روبرت لواندوفسکی، تا نزدیکی ۴۰ سالگی به فوتبال ادامه دهد. او در این باره گفت: «تصوری که در ورزش وجود دارد، این است که بعد از گذر از ۳۰ سالگی، به روز‌های پایان خود نزدیک می‌شوید، اما نگاه من این طور است که تازه وارد نیمه دوم دوران حرفه‌ای خودم شده‌ام. از ۲۰ سالگی در تیم اصلی تاتنهام بازی کردم و به نظرم هنوز ۹ یا ۱۰ سال دیگر می‌توانم در بالاترین سطح بازی کنم. با ریکاوری، علم ورزش و مسائل دیگر، بازیکنان می‌توانند برای زمان بیشتری بازی کنند و شرایط بهتری نسبت به بازیکنان قدیمی داریم.»
به نظر می‌رسد کین این روز‌ها به خوبی در آلمان جا افتاده باشد و قطعا می‌داند که باید به سختکوشی ادامه دهد تا استانداردهایش را در سال‌های پیش رو حفظ کند. اگر او بخواهد یک بازیکن شماره ۹ برجسته باقی بماند، قطعا این کار با کمک مثلث دیاز، اولیسه و موسیالا راحت‌تر خواهد بود.
نحوه هماهنگی کین و دیاز
سون بازیکنی بود که تمام دوندگی‌های لازم به جای کین را انجام می‌داد. دوران اوج این بازیکن کره‌ای چندان تفاوتی با دیاز ندارد. بازیکن کلمبیایی در حالی لیگ برتر را ترک کرد که یکی از دریبل‌زن‌ترین بازیکنان این لیگ بود و مقابل دروازه هم بسیار خطرساز ظاهر می‌شد. آمار ۱۳ گل و ۵ پاس گل در فصل گذشته بهترین آمار این بازیکن با پیراهن لیورپول بود.
در نهایت باید گفت که لیورپول تمایلی به از دست دادن دیاز نداشت و این تنها به خاطر نقشش در تیم نبود بلکه به این خاطر بود که به طرز دیوانه‌واری پرس می‌کرد و سختکوش بود. دیاز بود که ریتم بازی را تعیین می‌کرد. هم ریتم بازی تیم بایرن و هم هری کین به خاطر حضور او بهتر خواهند شد.
کین به عنوان یکی از بهترین مهاجمان فعلی دنیا که از خود گذشتگی زیادی هم دارد، بازی را برای بازیکنان اطرافش آسان‌تر می‌کند و دیاز می‌تواند منتظر دریافت هر نوع پاسی از هر زاویه‌ای از سوی کین باشد و اگر چه او مثل گذشته سریع نیست، اما هنوز می‌تواند در دل هر خط دفاعی در لیگ آلمان وحشت بیندازد. دیاز در لیورپول هم بار‌ها از سانتر‌های صلاح سود برده بود. اولیسه هم در این مورد خصوصیتی مشابه دارد.
قهرمان آلمان فعلا مجبور است چند ماهی را بدون موسیالا سر کند و این قطعا در خط حمله بایرن تاثیر فراوانی دارد. با این حال، جذب دیاز قطعا بعد جدیدی به خط حمله این تیم برای باز کردن قفل دفاع حریفان اضافه می‌کند. درست است که قیمت جذب دیاز بالا بوده و به نظر می‌رسد بایرن بابت این بازیکن پول زیادی پرداخت کرده، اما اگر دیاز، کین و بایرن برای یکدیگر مناسب باشند، آن وقت آیا قیمت بالای دیاز باز هم مشکل‌ساز و سوال‌برانگیز است؟
ریسک بزرگ بایرن‌مونیخ
کنستانتین اکنر (ESPN)
لوئیز دیاز از زمان پیوستنش به لیورپول توانسته بود هم در تیم یورگن کلوپ و هم آرنه اشلوت، از بازیکنان اصلی و تاثیرگذار باشد. همین موضوع باعث شد در سه سال و نیم حضور این بازیکن کلمبیایی در لیورپول، او بازیکن محبوب هواداران باشد و این رابطه در فصل گذشته قوی‌تر از هر زمان دیگری بود.
با توجه به این موضوع، دیدن جدایی دیاز و پیوستن او به بازین مونیخ برای خیلی‌ها تعجب‌آور بود. موضوع عجیب‌تر این است که خود دیاز برای این جدایی به باشگاه فشار آورد و گفته می‌شود که تصمیم خود برای جدایی از لیورپول در این تابستان را گرفته بود.
این که بایرن یک وینگر دیگر به خط حمله خود اضافه کرده برای باشگاهی که به خاطر داشتن بازیکنان کناری انفجاری مشهور است، شاید آنقدر عجیب نباشد، اما این که آنها برای این پست دیاز را جذب کرده‌اند و به دنبال یک بازیکن بااستعداد جوان‌تر نرفته‌اند، واقعا عجیب است. چرا دیاز به دنبال یک چالش جدید بود و آیا قهرمان بوندس‌لیگا با جذب این بازیکن که "شاه‌ماهی نقل و انتقالات" این باشگاه محسوب می‌شود، توانسته بازیکنی را اضافه کند که نتیجه مسابقات را به سود این تیم باواریایی تغییر دهد؟
سال بازسازی در لیورپول
دیاز شروعی عالی در لیورپول داشت. اضافه شدن این بازیکن به تیم کلوپ سورپرایز بزرگی بود، چرا که لیورپولی‌ها بعد از تلاش تاتنهام برای جذب این بازیکن، پیشدستی کردند و او را به آنفیلد آوردند.
تلاش قرمز‌ها برای هایجک خرید تاتنهام به سرعت نتیجه داد و دیاز به باشگاه کمک کرد دو جام داخلی بگیرد و به فینال لیگ قهرمانان برسد. دیاز خیلی سریع به خاطر سرعت بالا و قدرت دریبل‌زنی‌اش در سمت چپ زمین برای خود نامی دست و پا کرد و تبدیل به بازیکن محبوب هواداران شد.
اما بعد از یک مصدومیت جدی در اکتبر ۲۰۲۲، این بازیکن ۷ ماه از میادین دور شد و بعد از بازگشت هم نتوانست روز‌های اوجش را تکرار کند. مشکلات دیاز بعد از این که پدرش در کلمبیا گروگان گرفته شد، در خارج از زمین ادامه پیدا کرد.
شنیده‌ها حاکی از این است که دیاز در تابستان ۲۰۲۴ به شدت به دنبال جدایی از لیورپول بود و دوست داشت به لالیگا برود و پدرش نیز گفته بود که رویای پسرش، بازی در بارسلونا است. الان مدتی است که به نظر می‌رسد لیورپول خودش را برای جدایی دیاز آماده کرده و حتی فصل پیش هم آنها در آستانه جذب آنتونی گوردون از نیوکاسل در ازای ۷۵ میلیون پوند بودند، اما این انتقال در نهایت انجام نشد.
در نبود جایگزین مناسب، لیورپول تصمیم گرفت دیاز را در آنفیلد نگه دارد و مشخص شد این تصمیم کاملا درست بوده است. مهاجم کلمبیایی در فصل گذشته بهترین فصل خود با پیراهن لیورپول را سپری کرد و در تمام مسابقات ۱۷ گل برای قرمز‌ها زد و بیشترین دقایق حضور در لیگ برتر در خط حمله را بعد از محمد صلاح داشت و در نهایت هم به قهرمانی انگلیس رسید.
با وجود این که دیاز نقش مهمی در قهرمانی لیورپول داشت، اما به نظر می‌رسید که این تابستان برای آینده او بسیار حیاتی باشد. در حالی که او تنها دو سال قرارداد داشت، مقامات باشگاه باید تصمیم مهمی می‌گرفتند. چند سالی بود که در مورد دستمزد این بازیکن گفت‌و‌گو‌هایی وجود داشت و گفته می‌شد که هفته‌ای ۵۵ هزار پوند در لیورپول می‌گیرد که برای بازیکنی در چنین سطح بسیار پایین است. اگر چه گفته می‌شد عدد دقیق‌تر به ۱۴۰ هزار پوند در هفته نزدیک است، اما باز هم مشخص بود که اختلاف فراوانی بین دستمزد مد نظر بازیکن و دستمزدی که باشگاه لیورپول حاضر بود برای این بازیکن ۲۸ ساله بپردازد، وجود دارد.
شنیده‌ها حاکی از این است که دو تلاش قرمز‌ها برای تمدید قرارداد این بازیکن ناکام بوده و اگر چه لیورپول در ابتدای تابستان تمایلی به فروش بازیکن شماره ۷ خود نداشت، اما به نظر می‌رسید که جدایی دیاز اجتناب ناپذیر است. با این حال قرمز‌ها پیشنهاد بارسلونا و پیشنهاد اولیه بایرن را برای فروش این بازیکن رد کردند.
وقتی تیم آلمانی مجددا و با مبلغی بهتر بر سر میز مذاکره بازگشت، لیورپولی‌ها با اکراه این پیشنهاد را پذیرفتند و به این نتیجه رسیدند که فرصت خوبی دارند تا روی بازیکنی که احتمالا به روز‌های پایانی اوج فوتبال خود نزدیک می‌شود، سود کنند. جدایی دیاز بخشی از خرج‌های لیورپول در این تابستان را جبران می‌کند.
همچنین این حس وجود دارد که لیورپول با فروش داروین نونیز و فدریکو کیزا و سرمایه‌گذاری بیشتر، این شانس را خواهد داشت تا برای جذب الکساندر ایساک تلاش کند. بازیکنی که لیورپولی‌ها مدت‌هاست به دنبال جذبش هستند و نیوکاسل هم تمایلی به فروش او نشان نمی‌دهد.
ریسک بزرگ بایرنی‌ها
هر چقدر که مدیران بایرن تلاش کنند، باز هم نمی‌توانند این حقیقت را پنهان کنند که دیاز انتخاب اول این تیم نبود. آنها بعد از ناکامی در جذب ویرتس که هدف اول آنها در این تابستان بود، اجبارا مسیری متفاوت را در پیش گرفتند و دنبال بازیکنانی نظیر ویلیامز، لیائو و بارکولا رفتند.
وقتی مشخص شد هیچ یک از این سه بازیکن در دسترس نیستند یا تمایلی برای رفتن به مونیخ ندارند، بایرنی‌ها به دنبال جایگزین‌های دیگری گشتند و در نهایت به دیاز رسیدند که از توجه قهرمان آلمان به خودش بسیار خوشحال شد و البته آماده جدایی از لیورپول بود.
بایرنی‌ها که می‌دانستند گزینه‌های چندانی در اختیار ندارند، میز مذاکره را ترک نکردند و بعد از رد شدن اولین پیشنهادشان، پیشنهادی بهتر ارائه دادند و امیدوار بودند دیاز برای جدایی از لیورپول فشار بیاورد و او هم همین کار را کرد.
بعد از جدایی توماس مولر، لروی سانه و ماتیاس تل در هفته‌های اخیر، بایرنی‌ها می‌دانستند که باید خط حمله خود را تقویت کنند و پس از مصدومیت سنگین جمال موسیالا در جام‌جهانی باشگاه‌ها، فشار‌ها روی مدیر ورزشی تیم آلمانی بیشتر از قبل شد.
بایرن با جذب دیاز ریسک بزرگی کرده، چرا که پول زیادی برای این بازیکن خرج شده است. گفته می‌شود دیاز ۱۴ میلیون دستمزد خواهد گرفت که افزایش دستمزدی ۶۶ درصدی برای این بازیکن نسبت به حقوق او در زمان حضورش در لیورپول است. تیم آلمانی در حقیقت می‌خواست در این تابستان هزینه‌هایش را کاهش دهد ولی قرارداد دیاز کاملا در تضاد با این تصمیم است.
مدیریت بایرن مدت‌هاست به خاطر نحوه انجام مذاکرات و جذب بازیکن آماج انتقاد قرار گرفته و یک بار دیگر این طور به نظر می‌رسد که انتقال دیاز در بهترین حالت یک انتقال معمولی است. وقتی قرارداد ۴ ساله دیاز به پایان برسد، این بازیکن ۳۲ ساله خواهد بود و بعید است که در آن زمان ارزش چندانی در بازار داشته باشد.
بایرن از زمان جذب روبن و ریبری به بعد همواره به دنبال وینگر‌های سرعتی بوده و وقتی این دو بازیکن پا به سن گذاشتند، کومان و گنبری و سانه جای آنها را گرفتند. به نظر می‌رسد کمپانی می‌خواهد هنوز روی بازیکنان سرعتی تاکید داشته باشد و اولیسه هم به همین خاطر در تابستان گذشته جذب شد و بهترین بازیکن بایرن در فصل گذشته بود.
شنیده‌ها حاکی از این است که کمپانی موافق آمدن دیاز به بایرن بوده است. این بازیکن نه تنها در سمت چپ زمین بلکه به عنوان مهاجم نوک می‌تواند بازی کند و در ۱۵ بازی در تیم اشلوت در فصل گذشته بازیکن شماره ۹ فیکس بوده است. حتی گفته می‌شود شاید دیاز در وسط زمین خطرسازتر از سمت چپ باشد. صرف‌نظر از پست این بازیکن، او به شدت پرس می‌کند که با سیستم بایرن همخوانی دارد.
کمپانی در جام‌جهانی باشگاه‌ها از سیستم ۲-۴-۴ استفاده کرد و گنبری و هری کین مهاجمان تیم بودند. دیاز می‌تواند گزینه‌ای دیگر برای حضور در کنار کین باشد، به خصوص اگر تیم باواریایی نتواند نیک ولتماده را از اشتوتگارت جذب کند.
بدترین اتفاق برای مدیران بایرن این خواهد بود که گرانقیمت‌ترین خرید این تابستان‌شان فصلی معمولی را سپری کند و نتواند ارزش خود را نشان دهد. از سوی دیگر از کمپانی هم انتقاد خواهد شد، اگر حاضر نشود به بازیکنان جوان آکادمی میدان بدهد. بایرن چندین بازیکن بااستعداد تهاجمی دارد که پائول وانر یکی از آنهاست، اما به نظر می‌رسد فرصت او برای بازی در تیم اصلی بسیار محدود شود. با آمدن دیاز شانس آنها از قبل هم کمتر شده است.
*آرمین زمانی