انقلاب سرخ‌پوشانِ میلان: هفت خرید، پانزده خروج
کیهان ورزشی-
"روسونری‌ها" این تابستان در تمامی بخش‌های بازار نقل‌وانتقالات به‌شدت فعال بوده‌اند؛ بیش از ۱۰۰ میلیون یورو برای جذب بازیکنان جدید هزینه کرده‌اند و در مجموع، بین ورودی‌ها و خروجی‌ها، گردش مالی به ۲۶۰ میلیون یورو رسیده است؛ رقمی که هنوز هم می‌تواند افزایش یابد.
هفت بازیکن جدید به خدمت گرفته و پانزده نفر فروخته شده‌اند. این آمار شامل پنج بازیکنی که از حضور قرضی بازگشته‌اند و همچنان مالکیت‌شان در اختیار میلان است (ساله‌میکرز، بن ناصر، عدلی، اوکافور و لازتیچ) و نیز هفت نفری که به‌صورت بازیکن آزاد جدا شده‌اند (فلورنزی، یوویچ و وازکز) یا انتقال‌شان نهایی نشد (واکر، ژوائو فلیکس، سوتیل و آبراهام) نمی‌شود. به این ترتیب، صحبت از سی‌وسه بازیکن «در حال تغییر وضعیت» است. با باقی‌ماندن کمتر از ۱۰ روز تا پایان پنجره تابستانی – و حداقل یک خرید قطعی دیگر در خط حمله – می‌توان تابستان میلان را تنها در یک واژه خلاصه کرد: انقلاب.
پس از رتبه هشتم در سری آ و فصلی که با وجود کسب نخستین جام در دوران مالکیت «رد‌برد» – سوپرجام ایتالیا در ریاض – در مجموع ناامیدکننده بود، تغییر اساسی ضرورتی انکارناپذیر به نظر می‌رسید. حتی پیش از شروع بازی‌ها نیز شمایل باشگاه دگرگون شد: ایگلی تار به‌عنوان مدیر ورزشی و ماسیمیلیانو آلگری به‌عنوان سرمربی. دو مهره کلیدی در بازطراحی این تیم.
تغییرات میانه میدان: تاکنون، میلان ۵/۱۰۲ میلیون یورو صرف خرید بازیکنان کرده که با احتساب پاداش‌ها می‌تواند به ۵/۱۱۱ میلیون یورو برسد. بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری‌ها در قلب هر آرایش تاکتیکی، یعنی خط هافبک انجام شده است: آردون جاشاری گران‌ترین خرید بود (۳۴ میلیون یورو به‌علاوه ۳ میلیون پاداش از کلوب بروژ) و پس از او، ساموئله ریچی (۲۳ میلیون و ۲ میلیون یورو پاداش از تورینو). به اینها انتقال لوکا مودریچ به‌صورت آزاد را اضافه کنید، ستاره‌ای که توپ طلا را دوباره به ایتالیا آورد؛ آخرین بار این افتخار به کریستیانو رونالدو تعلق داشت. البته در همین پست، "روسونری" یکی از ارزشمندترین دارایی‌های خود، تیجانی رایندرز را به منچسترسیتی پپ گواردیولا واگذار کرد (۵۷ میلیون یورو به همراه ۱۵ میلیون پاداش). هر انقلاب بزرگی، قربانی‌های تلخ خود را دارد.
کناره‌ها و خط دفاع: در جناحین خط دفاع نیز تغییرات اساسی صورت گرفته است. تئو هرناندز (۲۵ میلیون یورو از الهلال) از سمت چپ جدا شد و جای خود را به پرویس استوپینیان، نخستین اکوادوری تاریخ میلان، داد. از مدافعان راست فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ (امرسون رویال، کالابریا، فلورنزی، واکر و خیمنز)، تنها جوان اسپانیایی سابق رئال مادرید، خیمنز، باقی مانده است. در همین حال، تار روی جذب زکری آتکامه تمرکز کرده بود و به تازگی آن را عملی ساخت و حالا به بازگشت الکسیس ساله‌میکرز از رم و عقد قراردادی تازه می‌اندیشد؛ به‌علاوه خرید مدافع چندپسته، کانی دی وینتر (۲۰ میلیون یورو مجموع مبلغ ثابت و پاداش)، که آلگری پیش‌تر در یوونتوس با او کار کرده بود، از اولویت‌های او محسوب می‌شد که تحقق یافت. البته این بازیکن بلژیکی بیشتر به‌عنوان مدافع میانی شناخته می‌شود و جذب سریع او (کمتر از ۴۸ ساعت پس از جدایی تیاو به مقصد نیوکاسل با مبلغ ۴۰ میلیون یورو) تصادفی نبود.
سایر خطوط: در خط حمله، همچنان منتظر جذب یک مهاجم نوک جدید هستند. در عین حال، سه بازیکن (بن ناصر، عدلی و لازتیچ) جایی در فهرست تیم اصلی ندارند و رسما در بازار نقل‌وانتقالات عرضه شده‌اند. تار همچنین در حوزه بازیکنان جوان فعال بوده (از اعزام کاماردا و کوموتو به‌صورت قرضی به لچه و اسپزیا گرفته تا واگذاری لیبرالی به کاتانزارو با حفظ ۵۰ درصد از حق فروش آینده) و توانسته پرونده‌های پیچیده‌ای را نیز حل‌وفصل کند (از انتقال امرسون رویال به فلامنگو تا بازگرداندن موراتا از گالاتاسرای و انتقالش به کومو). انقلاب تقریبا کامل شده است؛ تنها یک گام پایانی باقی است.
بیرهوف: مهاجمان نوک سرزن، کم پیدا می‌شوند
با ولاهوویچ، میلان در امان خواهد بود
اولیور بیرهوف در سال ۱۹۹۵، زمانی که از آسکولی به اودینزه پیوست، خیلی زود در این شهر جا افتاد. او هنوز به یاد دارد که جو "آلمانی‌وار" اودینزه چگونه بود؛ جدی، سختکوش و جان پائولو پوتزو، مالک باشگاه، که «یک مته به من داد که پس از سی سال هنوز کار می‌کند»، اشاره‌ای به پایداری، پرهیز از اسراف و فلسفه زندگی و فوتبال بدون اثرات منفی زیست‌محیطی – همانند استادیوم بلوانرژی – داشت.
بیرهوف، مهاجم سابق میلان می‌گوید: "اودینزه باشگاهی بزرگ است، بیش از سی سال است که در سری آ حضور دارد و همیشه هدفش حضور در نیمه بالای جدول است. اگر بیشتر هم بشود، چه بهتر. " بیرهوف تا جام جهانی قطر مدیر ورزشی تیم ملی آلمان بود، پیوندش با اودینزه هرگز قطع نشده و برای تماشای فینال سوپرجام اروپا در این شهر حضور داشت. او همچنان نگاه ویژه‌ای به سری آ دارد؛ جایی که برای آسکولی، میلان و کیه‌وو هم بازی کرده است.
چشم‌انداز او از میلان:
"از فصلی بسیار دشوار عبور کرده‌ایم. هدف ما باید بلندپروازانه باشد – لیگ قهرمانان اروپا –، اما نیاز داریم که باثبات‌تر و عمل‌گراتر شویم. "
نیاز میلان به مهاجمی مثل او:
"این روز‌ها مهاجمان نوک سرزن، کم پیدا می‌شوند؛ حتی در آلمان. در سال‌های اخیر، تمرکز بیشتر بر مالکیت توپ و سازماندهی بوده، اما فکر می‌کنم مجبور می‌شویم دوباره به گذشته برگردیم. مقابل دفاع‌هایی که فشرده و آماده‌اند، به کسی نیاز دارید که بتواند با یک سانتر یا توپ بلند کار را تمام کند. این موضوع برای مدافعان هم صدق می‌کند؛ شاید تیمی منسجم بسازند ولی توانایی فردی‌شان کمتر است. "
بحث ضربه سر و آسیب‌ها:
"به یاد دارم که اووه زیلر، مهاجم سرزن بزرگ ما، با توپ‌های سنگین تمرین می‌کرد تا ضربه سرش را تقویت کند و تا ۸۵ سالگی زندگی کرد. نمی‌دانم... "
بهترین شماره ۹ امروز:
"هالند را انتخاب می‌کنم، او از من بهتر است، پویاتر. می‌بینید که چگونه داخل و خارج محوطه حرکت می‌کند، فضا را می‌بیند، عمق ایجاد می‌کند. من بیشتر یک مهاجم درون‌محوطه بودم. "
درباره هویلوند و ولاهوویچ:
"هویلوند را چندان نمی‌شناسم، پس قضاوت درباره‌اش درست نیست، اما ولاهوویچ سال‌هاست در ایتالیا بازی می‌کند، بنابراین مشکلی برای تطبیق ندارد. با این حال، اغلب فراموش می‌شود که تیم باید برای شماره ۹ بازی کند؛ با سانترها، پاس‌ها و حرکات هماهنگ. به یاد دارم وقتی تیمم مشکل داشت، من هم در بهترین فرم نبودم. مسئله فقط مهاجم نیست. "
درباره مالدینی:
"اغلب با پائولو صحبت می‌کنم. او دوران پرافتخاری داشته و نمی‌توان انتظار داشت در نقش جدید از صفر شروع کند. ما به افرادی مثل او نیاز داریم. به‌نظر من، او می‌تواند در نقش من در تیم ملی هم موفق باشد. هر جا که برود، باید آزاد باشد تا نظراتش را بیان کند. "
درباره گتوزو:
"نه، تعجب نکردم و از این بابت خوشحالم. وقتی به میلان آمد، نام بزرگی نبود، اما رشد کرد و به بازیکنی بزرگ تبدیل شد. دوست دارم دوباره او را ببینم و درباره فوتبال صحبت کنیم. امیدوارم ایتالیا صعود کند؛ مطمئن باشید همه ما دوست داریم "آتزوری" را در جام جهانی ببینیم. خودم آماده بازی برای او هستم، نمی‌دانم او موافق است یا نه! ولی اگر درست یادم باشد، رینو باید کمی مراقب وزنش باشد... "
*سید محمدطاهر شاهین