سه گانه نوظهور فوتبال اروپا در مونیخ

کیهان ورزشی-
هری کین، مایکل اولیسه و لوئیس دیاز فصل را با قدرت برای بایرن مونیخ آغاز کردهاند. از همین رو سایت بوندس لیگا نگاهی به این موضوع میاندازد که چگونه این سه مهاجم به چنین درک درخشانی دست یافتهاند. کین، اولیسه و دیاز یک مثلث تهاجمی در سطح جهانی هستند. به صورت جداگانه، متوقف کردن این سه فوق ستاره دشوار و به عنوان یک خط حمله سه نفره، ساکت نگه داشتن آنها تقریباً غیرممکن است. این با آمار چشمگیری که از آغاز فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به دست آوردهاند، نشان داده شده است.
هری کین
بهترین گلزن بوندسلیگا در هر یک از دو فصل گذشته هیچ نشانهای از کند شدن نشان نداده است، ۶ بار گلزنی کرده و دو پاس گل در دو روز ابتدایی داده که برای قرار گرفتن او در صدر جدول هر یک از لیگهای مربوطه کافی است. پیش از هتتریک مقابل لایپزیش در بازی افتتاحیه بوندسلیگا، این بازیکن ۳۲ ساله در سوپرجام فرانتس بکنباوئر مقابل اشتوتگارت دو گل زد و همچنین در بازی بایرن در دور اول جام حذفی آلمان مقابل وهن ویسبادن، گل پیروزیبخش را به ثمر رساند. کاپیتان تیم ملی انگلیس نه تنها اولین بازیکن تاریخ بوندسلیگا است که در هر دو فصل اول خود، جام حذفی را به دست آورده بلکه آمار ۹۱ گل او در ۱۰۰ بازی اول، یک رکورد بزرگ باشگاهی است. ۷۲ گل روی ماکای در اولین قرن حضورش در بوندسلیگا، بهترین رکورد قبلی بود.
لوئیس دیاز
پس از دو بازی، تنها کین سهم بیشتری در گلزنی نسبت به چهار گل این بازیکن تازه وارد تابستانی در بوندسلیگا دارد. هر دو پاس گل او برای هم تیمی انگلیسیاش بود. آیا این آغاز یک همکاری مقاومتناپذیر در بایرن است؟ کین که او نیز دو سال پیش از لیگ برتر انگلیس به مونیخ نقل مکان کرد، "لوچو" را زیر بال خود گرفته و به این وینگر کمک کرده تا با موفقیت زیادی با فوتبال آلمان سازگار شود. دیاز، با احتساب سوپرجام، در چهار بازی اول خود برای بایرن سه گل به ثمر رسانده است.
مایکل اولیسه
اولیسه نیز آمار فوقالعاده مشابهی دارد، او در سوپرجام برای کین پاس گل داده و سپس خودش در جام حذفی و دو بازی اول بوندسلیگا گل زده است. این بازیکن فرانسوی در هر شش بازی اخیر بوندسلیگا گلزنی کرده است، روندی که از پایان فصل ۲۰۲۴-۲۰۲۵ آغاز شده است. در این فصل، او نه تنها با ۱۲ شوت در صدر جدول بوندسلیگا قرار دارد بلکه بیشترین مقدار دویدن (۶۹) و بیشترین سرعت دویدن (۱۸۸) را نیز به ثبت رسانده است. این سه نفر در بوندسلیگا روی هم رفته ۱۱ گل زده و چهار پاس گل دادهاند، شروعی واقعاً شگفتانگیز در این فصل. با توجه به اینکه آنها تازه با یکدیگر آشنا شدهاند، ارتباط شان برای بقیه تیمهای بوندسلیگا دردسرساز است. از همین رو در ادامه به سراغ بهترین سه گانههای هجومی تاریخ رفتهایم:
بنزما، بیل و رونالدو
بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸، رئال مادرید تقریباً مالکیت لیگ قهرمانان اروپا را در دست گرفت. "لوس بلانکوس" در چهار فصل از این پنج فصل، معتبرترین جام اروپا را بالای سر برد و رونالدو، کریم بنزما و گرت بیل به طور مداوم در بزرگترین مسابقات به میدان میرفتند. بیل سرعت را فراهم میکرد، بنزما قدرت را و رونالدو شکارچی نهایی بود. رئال به یک "ماشین برنده" تبدیل شد که احتمالاً هیچ تیمی هرگز با آن برابری نخواهد کرد. آنها تنها یک بار با هم قهرمان لالیگا شدند، اما عمدتاً به این دلیل که رئال در این دوره اروپا را در اولویت قرار داد و سیستم پویای زین الدین زیدان بیشتر برای مسابقات حذفی مناسب بود. سه نفر مشهور "BBC" روی هم رفته ۴۴۲ گل به ثمر رساندند که تقریباً به طور متوسط دو گل در هر بازی بود. رکوردها در اطراف رونالدو، بنزما و بیل در نوسان بود. این سه نفر اشتهای سیری ناپذیری برای گلزنی و ذهنیت پیروزی به هر قیمتی داشتند که آنها را از سایر همتایان متمایز میکرد.
هانری، اتوئو و مسی
تیری هانری، ساموئل اتوئو و لیونل مسی در بارسلونا به موفقیت فوری دست نیافتند. در آخرین فصل حضور فرانک رایکارد در نیوکمپ، بارسا نتوانست حتی یک جام هم کسب کند و هانری با آمار نسبتاً متوسط ۱۹ گل، بهترین گلزن آنها در تمام رقابتها بود، اما همه چیز پس از اینکه پپ گواردیولا از "بارسا ب"به جانشینی رایکارد در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ ارتقا یافت، تغییر کرد. تحت هدایت پپ، بارسا در مسیر رسیدن به سهگانه، همه رقبا را کنار زد و مسی، اتوئو و هانری در مجموع ۱۰۰ گل در تمام رقابتها به ثمر رساندند. بارسا در مسیر پیروزی خیرهکننده ۲-۰ در فینال لیگ قهرمانان، منچستریونایتد را شکست داد، در جام حذفی اتلتیک بیلبائو را ۴-۱ در هم کوبید و در لالیگا به ترتیب با نتایج ۶-۲ و ۶-۰ رقبای سرسخت خود، رئال مادرید و اتلتیکو، را مغلوب کرد. گواردیولا بهترین فوتبال تیمی را خلق کرد و ترکیب جادوی مسی، کارایی هانری و بیرحمی اتوئو برای همه حریفان بارسا در داخل و خارج از کشور، غیرقابل تحمل بود.
مسی، سوارز و نیمار
مسی، لوئیس سوارز و نیمار بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ در نیوکمپ چنان بینقص با هم هماهنگ بودند که بارسلونا اغلب حتی نیازی نداشت در تمام مناطق دیگر زمین بیش از ۵۰ درصد عملکرد داشته باشد. اگر میتوانستند هر یک از آنها را صاحب توپ کنند، پیروزی همیشه در دسترس آنها بود. فراتر از ۵۳۷ گل زده و هفت جام که شامل دومین سهگانه بارسا در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۵ نیز میشد، «MSN» نمایشی بینظیر ارائه داد. حضور سه نفر از بااستعدادترین بازیکنان آمریکای جنوبی در تاریخ در کنار هم همیشه میتوانست آتشبازی ایجاد کند، اما مسی، سوارز و نیمار چنان با هم هماهنگ بودند که رابطهشان تقریباً همزیستی بود و این منجر به شاهکارهای هنری شد که به سختی باورکردنی بودند. مسی نقش رهبر ارکستر را داشت، در حالی که نیمار قفل را باز میکرد و سوارز ضربه آخر را به زیبایی میزد ولی آنها میتوانستند به دلخواه نقشهایشان را عوض کنند و همین غیرقابل پیشبینی بودن شان بود که آنان را بسیار مؤثر میکرد. تیمهای بهتری از بارسلونا وجود داشتهاند، اما هرگز سه مهاجم بهتر از آنها نخواهیم دید.
رونالدو، توز و رونی
کریستیانو رونالدو، کارلوس توز و وین رونی تنها دو فصل را در کنار هم در منچستریونایتد گذراندند ولی در این مدت الهامبخش باشگاه برای کسب پنج جام بودند و استانداردهای جدیدی از برتری را در فوتبال انگلیس تعیین کردند. بین سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹، سه فوق ستاره برجسته یونایتد در مجموع ۱۴۰ گل زدند و ۶۱ پاس گل دادند و تیم سر الکس فرگوسن به دو قهرمانی متوالی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا دست یافت، در حالی که جام باشگاههای جهان و جام اتحادیه را نیز از آن خود کرد. این سه نفر زمانی از هم جدا شدند که رئال مادرید رونالدو را جذب کرد و توز با انتقالی بسیار جنجالی به همسایه پر سر و صدای یونایتد، منچستر سیتی - با بیلبورد بدنام "به منچستر خوش آمدید" -پیوست، اما تأثیری که در چنین مدت کوتاهی در اولدترافورد گذاشتند، جایگاه افسانهای آنها را تضمین کرد.
در واقع، مردی که از نزدیک شاهد دویدن رونی، توز و رونالدو بوده، معتقد است که لیگ برتر هرگز با مثلثی بهتر از این سه نفر مزین نخواهد شد. گری نویل در سال ۲۰۲۰ گفت: «یک سال حضور توز در کنار رونی و رونالدو نفسگیر بود، بینظیر بود. نه فقط به خاطر کیفیت بازیکنان بلکه به خاطر اراده خودخواهانه، وحشتناک و زنندهای که آن سه نفر داشتند. رونالدو در زمین به شکلی متفاوت بود. او به دنبال لگد زدن و اذیت کردن مردم و دست و پا زدن نبود و از نظر سطح عملکرد فوقالعاده بود، اما رونی و توز جنگجویان خیابانی بودند با تواناییهای باورنکردنی. از نظر من، بهترین بودند و هرگز نمیتوانید آنها را شکست دهید.»
صلاح، فیرمینو و مانه
کلوپ در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۸ با جذب آلیسون، دروازهبان شاخص، ویرجیل فندایک، مدافع هلندی مسلط و مردی که بعدها به "پادشاه مصری" باشگاه تبدیل شد، محمد صلاح، ساخت تیم لیورپول فاتح خود را به پایان رساند. مهاجم سابق رم با قرار گرفتن در کنار روبرتو فیرمینو و سادیو مانه، خط حمله سرخها را تکمیل کرد و با دریبلهای مسحورکننده و تمامکنندگی فوقالعادهاش، تأثیر فوری بر تیم گذاشت. در طول چهار سال بعدی، صلاح، فیرمینو و مانه لیورپول را به موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ برتر، جام اتحادیه و جام حذفی رساندند و تیمهای بسیار کمی توانستند این سه بیرحم را کاملا مهار کنند.
صلاح در طول دوران همکاریشان، منبع اصلی گلها و پاس گلها بود و ۶۵ گل به ثمر رساند و ۲۱ پاس گل داد، اما مانه نیز با زدن ۶۱ گل نقش مهمی داشت و فیرمینو آمار قابل احترام ۵۱ گل را به ثبت رساند. سرعت و پرخاشگری مانه، او را غیرقابل تشخیص میکرد و فیرمینو یک بازیکن رابط استاد بود که حرکات هوشمندانهاش اغلب به لیورپول کمک میکرد تا تیمهایی را که از عقب زمین بازی میکردند، در هم بشکند. در همین حال، صلاح کسی بود که جرقه جادویی را در زمانی که لیورپول بیشترین نیاز را داشت، فراهم میکرد. فیرمینو و مانه مدتهاست که رفتهاند - همانطور که کلوپ رفته است - و صلاح هنوز در ۳۲ سالگی برای قرمزها خوب بازی میکند، اما او و در واقع لیورپول، هرگز به اندازه زمانی که «سه ستاره» در اوج قدرت خود در آنفیلد خودنمایی میکردند، هیجانانگیز نبودهاند.
*عرفان خماند