16/آذر/1404
|
16:44
|
کد خبر: ۹۲۱۳۹
۱۱:۰۲
۱۴۰۴/۰۹/۱۶
طلوع پدیده‌ای تازه در بوندس‌لیگا

لنارت کارل و مسیر او به سوی "پادشاهی فوتبال"

لنارت کارل و مسیر او به سوی

کیهان ورزشی- 

 


بوندس‌لیگا در حالت آماده‌باش برای تازه‌ترین پدیده نوجوان خود قرار گرفته است؛ استعدادی که در ۱۷ سالگی چنان ظاهر شده که گویی تقدیرش رسیدن به عظمت جهانی است و لنارت کارلِ بایرن‌مونیخ، بی‌آن‌که لحظه‌ای مکث کند، این مسیر را با گام‌هایی هجومی می‌پیماید.

وقتی در رده‌های پایه باشگاه باواریایی هنرنمایی می‌کرد – و صرفا در فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۴ سی‌وچهار گل برای تیم‌های زیر ۱۷ و زیر ۱۹ سال به ثمر رساند – کم‌ترین تردیدی نمانده بود که کارل دیر یا زود راهش را به سطح بالای بوندس‌لیگا باز خواهد کرد.

با این‌حال، با وجود تمام این نشانه‌های عظیم، این هافبک-مهاجم ۱۷۰ سانتی‌متری هنوز باید خود را در برابر غول‌های فوتبال آلمان محک می‌زد؛ در محیطی سخت، فیزیکی و بی‌رحم.

نخستین گام‌ها در دنیای بزرگسالان

افزون بر این، کسانی که بازی او را از نزدیک دیده بودند، فکر می‌کردند این نوجوان اهل "فرانکن سفلی"، در مسیر بدل شدن به روبن یا ریبری جدید است؛ و چنین مقایسه‌هایی خود فشاری سنگین بر دوش هر استعداد جوانی می‌گذارد، آن‌هم وقتی اسطوره‌هایی جهانی در میان باشند.

در جام جهانی باشگاه‌ها در ایالات متحده، در همین تابستان، کارل نخستین حضور رسمی‌اش برای تیم بزرگسالان بایرن را ثبت کرد؛ و حقیقت این است که از همان لحظه، حضوری مطمئن، آرام و با اعتمادبه‌نفس داشت. یک «طبیعتِ فوتبالی» که گویی تنها برای نشان دادن نبوغ خود متولد شده است.

بی‌هراس از نام‌ها و سن‌ها

کارل در گفت‌وگویی با فدراسیون فوتبال آلمان  چنین گفت: "یکی از نقاط قوتم این است که از هیچ رقیبی – با هر سنی – نمی‌ترسم. البته که برای همه حریفان احترام قائلم، اما همیشه تلاش می‌کنم فوتبال خودم را بازی کنم. این بهترین راه برای نشان دادن کیفیت‌هاست. "

با گذشت فصل، صحنه‌های آشنای حرکت رو به داخل کارل و شلیک‌های تماشایی او از راه دور، تصویری بود که بیش از پیش یادآور دوران اوج روبن و ریبری برای بایرن می‌شد ولی حقیقت این است که در شیوه حرکت، در آگاهی فضایی، در یافتن فضا‌ها و گشودن شکاف‌ها، چیزی به‌راستی «اصیل» و منحصر‌به‌فرد در وجود این نوجوان دیده می‌شود.

آغاز اثبات "بزرگی"

حضور کارل در هفته یازدهم لیگ مقابل فرایبورگ تمام این ویژگی‌ها را به نمایش گذاشت و هرچه بازی‌اش بیشتر عادی شده، آسان‌تر فراموش می‌کنیم که این نوجوان در چند ماه گذشته چه مسیر طولانی و برق‌آسایی طی کرده است.

او پیش‌فصل را با فرمی خیره‌کننده آغاز کرد؛ سپس در سوپرجام فرانتس بکن‌باوئر به‌صورت کوتاه وارد میدان شد و خیلی زود نخستین بازی خود در لیگ را در برابر لایپزیش انجام داد. هفته هشتم هم نخستین گلش را در بوندس‌لیگا – مقابل مونشن‌گلادباخ – به ثمر رساند؛ گلی که بعد‌ها عنوان «بهترین گل ماه اکتبر» را گرفت.

با مصدومیت طولانی‌مدت جمال موسیالا در جام جهانی باشگاه‌ها، آرام‌آرام این تصور در باشگاه شکل گرفت که شاید کارل بتواند بخش کوچکی از خلا ایجادشده از غیبت این ستاره ۲۲ ساله را جبران کند.

انعطاف‌پذیر، باهوش و حاضر در همه‌جا

کارل هم توان بازی در پشت هری کین را دارد و هم می‌تواند در سمت راست مستقر شود. چپ‌پا بودنش غالب است، اما اگر فضای میانه میدان بسته باشد، بی‌هیچ واهمه‌ای عقب می‌آید تا بازی‌سازی کند و مالکیت توپ بگیرد.

هر تیمی فقدان جادوی موسیالا را حس می‌کند ولی خلاقیت، جرقه‌زنی، گل‌ها و پاس‌گل‌های کارل، در میان جمعی از ستاره‌ها، چون میشل اولیسه، لوئیس دیاز، سرژ گنابری و هری کین، بار بخشی از فشار بازگشت موسیالا را کم کرده است.

اثرگذاری کارل به‌وضوح در آمار هم دیده می‌شود: ۱۶ شوت در ۲۹۸ دقیقه؛ یعنی یک شوت در هر ۱۹ دقیقه. برای مقایسه، هری کین – آقای گل لیگ – امسال هر ۲۷ دقیقه یک شوت زده است.

نخستین ماموریت اروپایی

کارل، بی‌پروا و پرجسارت، پیش از دیدار لیگ قهرمانان در برابر کلوب بروژ گفته بود که «خود را در حال دریافت جایزه بهترین بازیکن میدان» تصور می‌کند، آن‌هم در نخستین بازی‌اش از ابتدا در این رقابت‌ها.

او نه تنها چنین کرد، بلکه با گلی چشم‌نواز، لقب جوان‌ترین گلزن تاریخ بایرن در لیگ قهرمانان را به خود اختصاص داد. شاگردان ونسان کمپانی بازی را ۴-۰ بردند و کارل نیز بهترین بازیکن میدان شد؛ دقیقا همان‌طور که در رویاهایش دیده بود.

بازگشت در بزرگ‌ترین صحنه

در دیدار مقابل فرایبورگ، هنگامی‌که بایرن در خانه ۲-۰ عقب بود، این کارل بود که تیم را دوباره به بازی برگرداند.

او با پایین آمدن، جابجایی در جناح راست و گاه حمله از مرکز با دریبل‌های خیره‌کننده‌اش، ساختار دفاعی فرایبورگ را فرسوده کرد؛ تیمی که تا پیش از آن با اعتمادبه‌نفس کامل بازی می‌کرد، حالا ناچار بود مکان‌هایی را پر کند که کارل با انرژی و نبوغ خود خالی کرده بود.

شماره ۴۲ بایرن گل اول را زد و سپس پاس گل اولیسه برای پنجمین گل فصل او را داد تا بایرن با تساوی به رختکن برود. این نخستین‌بار بود که یک بازیکن ۱۷ ساله در بایرن هم گل زد و هم پاس گل داد. در پایان نیز بایرن با پیروزی ۶-۲ زمین را ترک کرد؛ بحرانی که با حضور کارل به فرصت بدل شد.

در ۹ بازی این فصل بوندس‌لیگا، او ۴ اثر مستقیم روی گل – ۲ گل و ۲ پاس گل – داشته است.

اعتمادبه‌نفس بی‌نهایت

"نخستین‌بار که در ترکیب اصلی بایرن قرار گرفتم، واقعا تجربه‌ای خاص بود. " او چنین از بازی هفته چهارم در برابر هافنهایم یاد می‌کند. "گل‌هایم در لیگ قهرمانان و بوندس‌لیگا فوق‌العاده بودند، اما اولین پاس گلم به کین مقابل هافنهایم هم برایم اهمیت زیادی داشت. این لحظات از ذهنم بیرون نمی‌روند. "

روحیه او اکنون در اوج است، نه‌فقط به‌خاطر نمایش‌هایش در بایرن، بلکه، چون در نخستین بازی خود برای تیم زیر ۲۱ سال آلمان در برابر مالت، دو گل زد و سپس در پیروزی مقابل گرجستان نیز یک‌بار دیگر گلزنی کرد.

الهام‌گرفته از مسی، شیفته اودگارد

کارل که لیونل مسی را الگوی دوران کودکی خود می‌داند، به مارتین اودگارد آرسنال نیز علاقه خاصی دارد: "او هم چپ‌پا است، در نقش بازی‌ساز بازی می‌کند و دید و ضربه فوق‌العاده‌ای دارد. "

وقتی از او خواستند توضیح دهد چه چیز در بازی‌اش برجسته است، گفت: "فکر می‌کنم سرعت زیادی دارم و شتاب اولیه‌ام بالاست. بیشتر مدافعان می‌دانند که دوست دارم به داخل بزنم ولی با این حال، اغلب از آنها عبور می‌کنم. باید روی کنترل توپ با پای راستم بیشتر کار کنم؛ این یکی از اولویت‌هایم است. "

بی‌اعتنایی به مقایسه‌ها

و درباره مقایسه با روبن و ریبری؟ "طبیعتا از این حرف‌ها باخبرم، اما اجازه نمی‌دهم روی من اثر بگذارد. " او به وب‌سایت رسمی بایرن چنین گفت و ادامه داد: "فقط آنچه در زمین رخ می‌دهد اهمیت دارد، نه چیزی که در یک صفحه اینستاگرامی منتشر می‌شود. می‌توانم ذهنم را تفکیک کنم و حواس‌پرتی‌ها را کنار بگذارم. "

پیدایش یک اصالت ناب

تمرکز کارل، همراه با جاه‌طلبی بی‌انکار و توانایی‌های ذاتی‌اش، اکنون در حال ساختن «یک بایرنی اصیل» است؛ بازیکنی که شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور، جایگاهی سلطنتی در تاریخ باشگاه برای خود دست‌وپا کند.

 

*سید محمدطاهر شاهین

ارسال نظر