هری کین: فقط "قهرمانی جهان" راضیمان میکند
کیهان ورزشی-
هری کین، مهاجم بایرن مونیخ، میگوید در «اوج دوران حرفهای» خود قرار دارد؛ آن هم در حالی که این فصل، همراه با صدرنشین بوندسلیگا، برای افزودن جامهای بیشتر به ویترین افتخاراتش تلاش میکند.
این مهاجم ۳۲ ساله در گفتوگویی مفصل، از کریسمس در خانواده کین، هنر گلزنی، تاثیر لنارت کارل بر بایرن در این فصل و موضوعات فراوان دیگری سخن گفته است.
*تعطیلات زمستانی در راه است. وظایف شما در کریسمس چیست؟
کین: اینکه یک پدر خوب باشم و شادی را به خانه بیاورم. در این مقطع همیشه درگیر فوتبال هستم و بازیهای زیادی داریم، به همین دلیل واقعا سخت است که بتوانم کارهای زیادی با بچهها انجام دهم. سعی میکنم فقط کنارشان باشم و خوش بگذرانیم و تقریبا هر سال برای کریسمس به سفر میرویم.
کریسمس ما ترکیبی از چیزهای مختلف خواهد بود، چون دو دختر بزرگتر و دو پسر کوچکتر دارم، بنابراین قطعا فعالیتها متنوع است. در نهایت، کریسمس برای من یعنی خوشحال کردن بچهها، دیدن لبخند روی صورتشان و اینکه تا جایی که میتوانم وقتم را با آنها بگذرانم. واقعا منتظرش هستم.
*هنوز هم توپهای هتتریکتان را به بچهها میدهید؟ اینها هدیه محسوب میشوند؟
- نه، دیگر نه. از وقتی اینجا آمدهام دیگر نمیتوانم از این راه در بروم! بچهها هنوز توپها را دارند، اما حالا فشار بیشتری روی من میآورند. اخیرا یک توپ بوندسلیگای دیگر آوردم، توپ بازی اشتوتگارت و پسرم گفت آن یکی را میخواهد که رویش ستاره دارد؛ یعنی توپ لیگ قهرمانان.
الان فشار روی من بیشتر شده که توپهای متنوعتری بیاورم ولی هنوز هم با آنها بازی میکنند و در خانه به توپ ضربه میزنند. وقتی یکی را میآورم خیلی هیجانزده میشوند، اما کاملا بهعنوان هدیه کریسمس حساب نمیشوند، پس دیگر نمیتوانم با این ترفند سرشان را گرم کنم.
*لنارت کارل با توپ و بدون توپ روی زمین چه ویژگیهایی دارد؟ بیش از همه، چه چیز او را تحسین میکنید؟
- فکر میکنم لنی برای ما فوقالعاده بوده است. کیفیتهایی که دارد، بهویژه در فضاهای تنگ، کاملا قابلمشاهده است. از وقتی وارد تیم شده کمک بزرگی به ما کرده، چون اغلب مقابل تیمهایی بازی میکنیم که با دفاع فشرده یا سیستم ۵-۴-۱ عقب مینشینند و عبور از آنها برای ما سخت میشود.
لِنی کمک میکند این فضاها باز شوند، چون هم بسیار سریع است و هم با توپ فوقالعاده کار میکند و میتواند مدافع را از پیش رو بردارد. از این نظر شبیه جمال موسیالا است؛ چیزی که باعث شده بازیها برای ما باز شود؛ هم خودش فرصت گلزنی پیدا کند و هم موقعیتهایی برای دیگران بسازد.
بدون توپ هم روش بازی بسیار خوبی دارد. با توجه به شیوه تمرین ما و ذهنیت سرمربی، فکر نمیکنم اجازه داشته باشد چیز دیگری از خودش نشان دهد. این برای رشد او عالی است؛ هم یاد میگیرد و هم به تیم کمک میکند. داشتنش واقعا ارزشمند است.
او پسری نسبتا کمحرف است، که طبیعی هم هست، چون فقط ۱۷ سال دارد و در چنین فضایی قرار گرفته است. هر روز در حال یادگیری است و از عضویت در این تیم و این گروه لذت میبرد. ما واقعا خوشحالیم که او را در تیم داریم، چون در بازیهای زیادی در این فصل تفاوت ایجاد کرده است.
*با توجه به آیندهای که پیش روی اوست و استعدادی که دارد، توصیهای به وی کردهاید؟
- نمیتوانم بگویم گفتوگوی مشخصی با او داشتهام، اما قطعا از بازیکنان باتجربه تیم مثل خودم، یوشوا کیمیش و مانوئل نویر یاد میگیرد.
او پسر باهوشی است که دوست دارد تماشا کند و ببیند اتفاقات چگونه رخ میدهند. وقتی اینقدر زود شروع میکنی، مهمترین چیزی که لنی باید درک کند این است که لحظاتی خواهد بود که خوب پیش نمیروند و در کنار آن، فرازهایی مثل همین روزها را هم تجربه خواهد کرد و مهم است که بیش از حد درگیر هیاهوی بیرونی نشود.
او فقط باید به کاری که مسئولش است ادامه دهد. دلیل اینکه الان اینجاست، نحوه کار و تمرینش است و این مهمترین نکته است. وقتی در هر بازی حضور داشته باشی و اسمت بیشتر از همیشه مطرح شود، خیلی راحت ممکن است اصول اولیهای را که تو را به اینجا رسانده، فراموش کنی.
او از این نظر مربی خوبی دارد و بازیکنان خوبی اطرافش هستند تا مطمئن شوند در همین سطح باقی میماند و دائما برای پیشرفت تلاش میکند. با رشد بدنیاش قطعا بهتر هم خواهد شد، بنابراین از نگاه ما فقط باید مثل بقیه سخت کار کند و مطمئنا پیشرفت خواهد کرد.
*فکر میکنید خودتان چگونه به سطح نخبگان رسیدید؟ چه چیزهایی شما را متمایز کرد؟
- خیلیها میگویند گلزنی سختترین کار در فوتبال است و من هم فکر میکنم همینطور است. گل میتواند جریان بازی را عوض کند و بیشترین تاثیر را داشته باشد. برای اینکه در سطح نخبگان قرار بگیری، باید این کار را در یک بازه زمانی طولانی انجام دهی.
وقتی به بزرگان ورزش در رشتههای مختلف نگاه میکنید، مسئله فقط دو یا سه فصل نیست، بلکه پنج تا پانزده فصل است که در آنها، بدون توجه به شرایط یا تیمی که در آن هستید، دائما در سطح بالا بازی میکنید.
چیزی که بیش از همه به آن افتخار میکنم، این است که توانستهام این کار را در یک دوره طولانی انجام دهم و حس میکنم هنوز هم میتوانم سالهای زیادی ادامه دهم. این بهترین شروع فصل دوران حرفهای من است؛ آن هم در دوازدهمین فصل حرفهای واقعیام. این نشان میدهد که میشود هر سال سطح را بالاتر برد و پیشرفت کرد.
خیلی درگیرش نمیشوم ولی به آن افتخار میکنم و همین موضوع انگیزهام را بالا نگه میدارد تا در حد ممکن ادامه دهم.
*به نظر میرسد آمارهایتان را فصل به فصل دنبال میکنید.
- بله، همینطور است. در طول فصل خیلی درگیرش نمیشوم و سعی میکنم برای خودم هدفهای کوچکتری در بازههای کوتاه تعیین کنم. خودت میفهمی که خوب بازی میکنی یا نه؛ حتی اگر خوب بازی نکنی، اما گل بزنی، میدانی که این وضعیت همیشگی نیست و هنوز باید بهتر شوی.
گاهی عالی بازی میکنی ولی گل نمیزنی، پس نباید بیش از حد ناامید شوی. در هر فصلی فراز و نشیب وجود دارد ولی این فصل از نظر گلزنی بهطور مداوم خوب بوده، حتی اگر هنوز هم بازیهایی باشد که میتوانستم بهتر عمل کنم.
در نهایت، مسئله این است که بدانی بهعنوان بازیکن کجا ایستادهای، نه اینکه فقط به اعداد نگاه کنی؛ و این همان چیزی است که من به آن توجه میکنم.
*کدام شخص در فوتبال بیشترین تاثیر را بر دوران حرفهای شما داشت؟ چرا؟
- انتخاب یک نفر سخت است. احتمالا باید به دوران تیمهای پایه برگردم و از جان مکدرموت نام ببرم؛ کسی که آن زمان رئیس آکادمی بود و حالا با تیم ملی انگلیس و اتحادیه فوتبال کار میکند. او در آن سن، از ۱۳ سالگی تا تیم جوانان، نقش فوقالعادهای در پیشرفت من داشت. بدون حضور او در آن جایگاه، نمیدانم آیا بازیکنی که امروز هستم میشدم یا نه.
وقتی بزرگتر شدم، تیم شروود اولین فرصت لیگ برتر را به من داد و توانستم از آن استفاده کنم. او همیشه به من ایمان داشت؛ از زمانی که در تیم ذخیرهها بود تا وقتی سرمربی تیم اصلی شد و همیشه باور داشت که میتوانم در بالاترین سطح موفق باشم.
بعد از آن به مائوریسیو پوچتینو میرسیم؛ کسی که مرا از آن نقطه به بعد رشد داد و به بازیکن متفاوتی تبدیل کرد. او از نظر بدنی مرا بسیار قویتر کرد و به من فهماند بازیکن لیگ برتر بودن یعنی چه.
اسم سه نفر را آوردم، اما واقعا میتوانم افراد زیادی را نام ببرم. وقتی به کل دوران حرفهایام نگاه میکنم، افراد زیادی بودند که کمکم کردند ولی این افراد قطعا تاثیر بزرگی داشتند.
*فکر میکنید در چه مرحلهای از دوران حرفهایتان هستید؟
- سوال خوبی است. الان ۳۲ سالهام و گاهی وقتی به این سن میرسی، مردم فرض میکنند قرار است افت کنی یا دوران حرفهایات رو به پایان است، اما من حس میکنم دقیقا در اوج دورانم هستم؛ هم از نظر آماری و هم از نظر شرایط بدنی.
حتی اگر دادههای دوندگی این فصل را نگاه کنم، بهاندازه هر زمان دیگری میدوم؛ بنابراین سخت است بگویی افت کردهام. حس میکنم میتوانم سالهای زیادی بازی کنم و درست در نقطهای هستم که دوست دارم باشم. امیدوارم این وضعیت چند سال دیگر هم ادامه داشته باشد. البته در فوتبال میدانیم که شرایط میتواند خیلی سریع تغییر کند. فعلا، اما حالم واقعا خوب است.
*پس میتوان فعلا رؤیای NFL را کنار گذاشت؟
- آن موضوع هنوز سالهای زیادی با من فاصله دارد و فعلا اصلا در دستور کار نیست.
*از رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته چه آموختید و امسال با چه رویکردی به این تورنمنت نگاه میکنید؟
- با وجود اینکه پاریسنژرمن در مرحله لیگ جزو هشت تیم برتر قرار نگرفت ولی در نهایت قهرمان شد. فکر میکنم نرسیدن به جمع هشت تیم اول تاثیر بسیار بزرگی روی فصلمان گذاشت. مجبور شدیم در یک بازه زمانی کوتاه، بازیهای زیادی انجام دهیم و با توجه به مصدومیتهایی که داشتیم، ترکیب تیم عملا به حداقل نفرات رسیده بود.
فکر میکنم همین موضوع نقش مهمی ایفا کرد. به همین دلیل، وقتی وارد فصل جاری شدیم، واقعا میخواستیم مطمئن شویم که قرار گرفتن در جمع هشت تیم برتر در اولویت ماست تا از انجام بازیهای اضافه جلوگیری کنیم.
از نظر کیفیت مسابقات هم، بازیهای خیلی خوبی داشتیم. دیدارهای رفت و برگشت حذفی در برابر لورکوزن فوقالعاده بود و حتی با اینکه در خانه مقابل اینترمیلان شکست خوردیم، احساس میکردم نمایش کاملا برتری داشتیم و حقمان نتیجهای بهتر بود. طبیعتا بعد از آن، شکست در سنسیرو ناامیدکننده بود، اما تجربه زیادی از آن گرفتیم و در برخی از مقاطع، نحوه بازیمان را بهبود بخشیدیم.
اگر به بازی خارج از خانه مقابل بارسلونا برگردیم، از آن مقطع به بعد احساس میکنم از نظر دفاعی و بدون توپ پیشرفت زیادی کردیم و این روند را در فصل جاری هم ادامه دادهایم. در نهایت، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا بسیار سخت است، چون باید همیشه در بالاترین سطح باشید و در لحظاتی که فرصت ایجاد میشود، بهترین استفاده را ببرید. این دقیقا همان کاری است که امیدواریم امسال انجام دهیم.
*شما و تیمتان در تحلیل بازیهای بزرگ و ناموفق، مثل دیدار در برابر لورکوزن و پاریسنژرمن، بسیار قوی هستید. آیا آرسنال هم به این فهرست اضافه شده است؟
- هر وقت در دیداری میبازید، طبیعتا آن را کمی عمیقتر تحلیل میکنید. اگر بهدرستی از این تحلیل استفاده شود، قطعا باعث پیشرفت خواهد شد. ما تا قبل از بازی با آرسنال، تمام مسابقاتمان را برده بودیم ولی میدانستیم که قرار است مقابل یکی از بهترین تیمهای اروپا بازی کنیم.
نتیجه به نفع ما رقم نخورد و همین باعث شد روی برخی از جزئیات کوچک تمرکز کنیم. آن زمان در ماه نوامبر بودیم و میدانستیم هنوز شش یا هفت ماه از فصل باقی مانده و احتمال زیادی وجود دارد که در مراحل پایانی لیگ قهرمانان دوباره با آنها روبهرو شویم، بنابراین بررسی کردیم که چه درسهایی میتوانیم از آن بازی بگیریم.
فکر میکنم از چنین مسابقاتی درس میگیریم و از زمانی که سرمربی فعلی آمده، این روند ادامه داشته است. او در این زمینه نقش بسیار کلیدی دارد؛ هم در تحلیل بازیها و هم در ایجاد انگیزه برای بازیکنان تا دفعه بعد نتیجهای متفاوت رقم بخورد. چه دوباره با آرسنال بازی کنیم و چه نه، قطعا با بهترین تیمهای اروپا روبهرو خواهیم شد و مهم است که از این نوع مسابقات یاد بگیریم.
*تیم ملی انگلیس با شما بهعنوان کاپیتان به دستاوردهایی رسیده که نسلهای پیشین نرسیده بودند. در آستانه جام جهانی ۲۰۲۶، چه چیزی باقی مانده که باید به آن دست یافت؟
- فکر میکنم حالا به مرحلهای رسیدهایم که فقط قهرمانی میتواند هم ما و هم کل کشور را راضی کند. این حس را تا حدی در آخرین دوره یورو هم داشتیم، چون به فینال رسیدیم، اما باز هم صدای انتقادها قطع نشد. میدانستیم اگر قهرمان نشویم، فضای منفی ادامه پیدا میکند و همینطور هم شد. این بخشی از فوتبال است.
ما از سال ۲۰۱۸ به بعد، موفقیتها را پلهپله ساختهایم؛ از نیمهنهایی جام جهانی تا فینال، سپس یکچهارم نهایی و دوباره فینال. همیشه در آستانه موفقیت و بهطور مداوم یکی از بهترین تیمهای جهان بودهایم، بنابراین انتظارات در آستانه این تورنمنت بالاست.
ما در رده چهارم رنکینگ جهانی هستیم و مردم تیم ما را جزو مدعیان میدانند. باید این موضوع را بپذیریم، با خودمان به تورنمنت ببریم و بتوانیم فشارش را مدیریت کنیم. در هشت سال گذشته لحظات خوبی داشتهایم ولی در نهایت، مسئله فقط بردن است. ما میخواهیم بزرگترین جامها را ببریم و قطعا کیفیتش را داریم؛ حالا همهچیز به نحوه مدیریت لحظات حساس بستگی دارد.
من واقعا منتظر این چالش هستم. هر وقت یک تورنمنت بزرگ فرا میرسد، اوج دوران حرفهای شماست؛ اوج فشار، انتظار و هیجان. مشتاقم ببینم خودم و تیم چگونه با این شرایط روبهرو میشویم.
*میتوانید اهمیت کاپیتانی تیم ملی انگلیس را توضیح دهید؟ آیا لحظاتی هست که کودک درونتان بگوید: «من واقعا در حال انجام این کار هستم»؟
- جالب است که این را میپرسید، چون من و همسرم بهتازگی درباره این صحبت میکردیم که حالا در مقایسه با بعضی از همتیمیها و بازیکنان اطرافمان، احساس میکنیم سنمان بالا رفته است. درباره مایکل اولیسه صحبت میکردیم، چون تازه ۲۴ ساله شده و من هم دقیقا در ۲۴ سالگی بازوبند کاپیتانی را گرفتم.
وقتی در دل ماجرا قرار دارید، گاهی متوجه نمیشوید که چقدر جوان هستید. ما وقتی ۲۴ سالمان بود، اولین فرزندمان به دنیا آمد و حالا که به دوستانمان نگاه میکنیم که تازه خانواده تشکیل میدهند، میفهمیم چقدر جوان بودهایم.
وقتی در آن لحظه زندگی میکنید، گاهی نمیدانید دقیقا چه کاری انجام میدهید و در چه سنی هستید. بازی برای انگلیس همیشه یک رویا بود و کاپیتانی تیم ملی همواره قله یک دوران حرفهای محسوب میشد.
در دوران کودکی، طرفدار تیم ملی انگلیس بودم، حتی بیشتر از تیم باشگاهیام. همیشه دستیابی به این افتخار را میخواستم و خوششانس بودهام که مدت زیادی آن را تجربه کردهام. سالها خیلی سریع میگذرند ولی هر بار که بازوبند را میبندم و تیم را به زمین میبرم، احساس غرور میکنم. هرگز آن را امری بدیهی تلقی نمیکنم و میدانم چقدر ارزشمند است.
*بعد از دو سال و نیم حضور در آلمان، آیا نگاه شما به فوتبال تغییر کرده است؟
- فکر میکنم تجربهای فوقالعاده برای من بوده است. وقتی در انگلیس بزرگ میشوید و در لیگ برتر بازی میکنید، گاهی اینطور تصور میشود که فوتبال فقط همین است.
بیش از همه تحتتاثیر هواداران آلمانی قرار گرفتهام؛ اینکه در هر ورزشگاهی که میرویم چقدر پرشور و پرصدا هستند و همچنین هواداران خودمان در بازیهای خانگی. از هر لحظهاش لذت بردهام، چون هیچ بازیای بدون جو و هیجان نیست.
هر مسابقه فضایی فوقالعاده دارد و در عین حال، این تجربه به من کمک کرده بفهمم لیگهای دیگری هم در دنیا وجود دارند و لیگ برتر تنها لیگ فوتبال نیست؛ حتی اگر خیلیها اینطور فکر کنند. این بخش برایم بسیار لذتبخش بوده و شاید بزرگترین تفاوت همین باشد.
*این فصل با بایرن، به نظر میرسد سطح عملکردها یک پله بالاتر رفته است. آیا خودتان هم چنین احساسی دارید و تیم چگونه تکامل یافته است؟
- فکر میکنم این نتیجه روندی است که از زمان شروع کار سرمربی، شکل گرفت. چون سال گذشته فوتبال خیلی خوبی بازی کردیم و در نهایت، با اقتدار قهرمان لیگ شدیم، خیلیها فراموش کردند که اولین فصل ونسان کمپانی بود و ما چیزهای زیادی برای یادگیری و بهتر شدن داشتیم.
ما این روند را تا حدی به جام جهانی باشگاهها و سپس به این فصل آوردیم. همه نقشهای خودشان را بهتر درک کردند، عطش بیشتری داشتند و پرس ما موثرتر شد. همهچیز بهتر شد. سوپرجام در ابتدای فصل بازی مهمی بود، چون پیشفصل کوتاهی داشتیم و بردن آن به ما کمک کرد فصل را خوب شروع کنیم.
بعد از آن، پیروزی بزرگ مقابل لایپزیش در بازی اول لیگ به تیم ما شتاب داد و تقریبا حس میکردیم متوقفنشدنی هستیم. میخواستیم این روند را ادامه دهیم و ببینیم موج ما را به کجا میبرد. این شتاب برد بسیار مهم است و ما تا زمان بازی با آرسنال توانستیم آن را حفظ کنیم.
حالا باید دوباره آن حس را برگردانیم، اما در مجموع، تیم ایدههای سرمربی را بهتر درک کرده و این موضوع با گذشت ماهها کاملا قابلمشاهده است.
*نقش شما در بایرن، نه کاملا شماره ۹ کلاسیک است و نه شماره ۹ کاذب. خودتان آن را چگونه توصیف میکنید؟
- احتمالا به سیستم بازی و نحوهای که سرمربی دوست دارد از شماره ۹ و شماره ۱۰ استفاده کند، برمیگردد. بعضی از دیدارها در این فصل بوده که دیدهاید من خیلی عقبتر از حد معمول بازی میکنم. حتی در نحوه بازی بدون توپ و عقبنشینی تیم، ممکن است مرا تقریبا در نقش هافبک تدافعی یا حتی مدافع میانی ببینید و این شاید کمی اغراقآمیز به نظر برسد.
برای کاری که انجام میدهیم ساختار مشخصی وجود دارد ولی من واقعا از این نقش لذت میبرم. آزادی اینکه بیشتر با توپ درگیر شوم و فقط یک شماره ۹ نباشم، برایم جذاب است. واقعا نمیتوانم اسم مشخصی روی این نقش بگذارم؛ شاید یک نقش ترکیبی جدید باشد که حالا میبینیم ولی من عاشقش هستم.
از نظر دفاعی هم احساس میکنم میتوانم با تکل، بلاک و دفع توپها کمک زیادی به تیم کنم و این را در طول فصل دیدهاید. از حالا تا پایان فصل، بازیهایی خواهد بود که زیاد عقب میآیم و بازیهایی هم که جلوتر خواهم بود. این موضوع تا حد زیادی به هافبک تهاجمی کنارم بستگی دارد. باید ببینیم این نقش تا پایان فصل چگونه تکامل پیدا میکند.
*سید محمدطاهر شاهین